Ja, dat was het zeker vorige week zaterdag. Lastig. De thuiswedstrijd tegen het team van eigenaar Roel Pieper van 7 oktober werd door ons maar nipt met 5 punten verloren. Daarna volgde een prachtige serie wedstrijden waarbij Marco en zijn mannen duidelijk een stijgende lijn lieten zien. Mede daarom was de wedstrijd van vorige week absoluut één om naar uit te kijken.
We vertrokken bijtijds naar het westen van het land om vooral niet het risico te lopen om ergens ongewild in een lange rij te belanden. Vlak voor Amsterdam bleek dit een goede keuze want op de A6 liepen we een half uur vertraging op omdat 2 auto´s met elkaar in botsing waren gekomen. Het splinternieuwe VW navigatiesysteem loodste ons vervolgens toch keurig af bij de Sporthallen Zuid waar we meteen zagen dat vele Groningers ook dit uitje hadden gepland. Amsterdam had een roerig weekje achter de rug. Eén van Pieper´s 75 bedrijven was failliet gegaan en laat dat nou nét het bedrijf zijn dat als sponsornaam aan de Amsterdamse club hangt. Vervelend. Daarnaast was een drietal spelers aangehouden door de politie en de chauffeur, Orien Greene, bleek teveel gedronken te hebben. Deze ex-NBA speler, die normale normen en waarden blijkbaar zomaar aan zijn laars lapt, mocht vervolgens een nacht achter de tralies verblijven. De Amsterdamse club probeerde dit incident nadrukkelijk uit de publiciteit te houden maar helaas voor hen is dit niet gelukt. De kater van Greene was tijdens de wedstrijd blijkbaar nog niet helemaal weg want hij had absoluut geen rol van betekenis en vertrok al vroegtijdig met 5 fouten, waaronder een technische, naar zijn plaats op de bank. En dan te weten dat deze man dit seizoen zo’n slordige 250.000 dollar ‘verdient’ in Amsterdam...
De hele wedstrijd keken we tegen een achterstand aan maar door een geweldige inzet, tomeloos karakter en keihard werken werd de achterstand nooit heel erg groot, sterker nog, in het vierde kwart kwamen we steeds dichterbij de arrogant spelende Amsterdammers. Uiteindelijk verloren we door 2 rake vrije worpen van Gipson die op een professionele manier de wedstrijd naar zijn hand zette.
We hebben u al vaker geïnformeerd over de sfeer en de ambiance van Sporthallen Zuid. Ook dit keer was het weer stuitend om te zien hoe die club een antisfeer weet te creëren. De geluidsinstallatie staat zo hard afgesteld dat de stem van de spieker dagen later nog door je hoofd spookt. Daarnaast was het bijzonder gênant dat elke aanval van ons ernstig werd overstemd door een cd’tje waarop één of ander koor met regelmaat het woord ‘defense’ roept. Bovendien weet de club nog steeds geen grote groepen fans aan zich te binden want de hal was weer grotendeels leeg. Qua belangstelling zou men blij moeten zijn met een wedstrijd tegen ons want dan is de hal tenminste nog enigszins gevuld. De Groningse supporters waren tijdens de wedstrijd flink verdeeld over de hal. Zoiets merk je meteen al bij het voorstellen van de spelers. Op allerlei plekken stonden fans op en klapten hartstochtelijk voor onze spelers. Bij deze wedstrijd had de leiding van Amsterdam aan een aantal fans zelfs toestemming gegeven om op een provisorische tribune achter onze spelersbank plaats te nemen. Daar maakte men natuurlijk ook dankbaar gebruik van. Helaas moesten we wel constateren dat niet iedereen uit Groningen daar aldoor de normale fatsoensnormen kon hanteren. Laten we dit maar als een incident beschouwen en er verder niet te veel aandacht aan geven.
Dat we de wedstrijd verloren was erg spijtig en jammer. Op zich is het geen schande om van de kampioen van afgelopen seizoen te verliezen maar we waren nu wel heel dichtbij een mooie triomf. Bovendien zou het een heerlijk gevoel geven om die arrogante club in hun eigen huis te verslaan. Mede door de probleempjes die men daar intern heeft zullen de verliespartijen echt nog wel komen. Dat is een zekerheid. Onderweg terug naar het Noorden waren we apetrots op onze jongens. Wat hadden ze gestreden. Daar kan je als Donar-supporter alleen maar heel tevreden over zijn. En dat hoort natuurlijk ook gewoon bij het Groningse basketbal! Capitals, Flames, Feel the Heat, Walk with Kings, Hot in the City… mooie woorden maar het was, is en blijft gewoon ‘Donar’. En daar zijn we beretrots op.
donderdag 20 november 2008
vrijdag 7 november 2008
091108: We moeten nog even aan elkaar wennen
De eerste negen wedstrijden van de competitie zijn alweer gespeeld en de resultaten zijn tot nu toe beter dan de beginperiode van het afgelopen seizoen. Tijd voor een gesprek met één van de bepalende spelers van de ploeg, Rogier Jansen.
Het vindt je het tot op heden gaan? “Goed. We worden steeds beter. In het begin van dit seizoen speelden we meteen een paar zware wedstrijden terwijl we nog niet goed op elkaar waren ingespeeld. De laatste tijd merk je duidelijk dat we vooral aanvallend elkaar steeds beter weten te vinden en dat de juiste keuzes worden gemaakt. En we zijn er nog niet. Let maar op, we groeien nog steeds elke dag”.
Wat vind je van de kritieken van de pers en het publiek? “Ik lees echt niet alles wat er over ons wordt geschreven maar in de verhalen die ik wel gezien heb vind ik wel dat men erg kritisch is. En dat is niet altijd terecht. Vooraf is duidelijk vastgesteld dat we ons in een tussenjaar bevinden. Toch merk je dat vooral de pers wel hele hoge verwachtingen heeft. We zijn begonnen met een compleet nieuwe groep en over de samenstelling daarvan is heel goed nagedacht. Nee, we hebben geen spelers als Travis Young, Travis Reed of Valmo Kriisa want die zijn simpelweg te duur voor ons. Maar deze groep is nu echt in balans en het collectief is gewoon goed. Wel grappig, ik las laatst dat Will door een journalist “Hot Willy” werd genoemd. In Amerika betekent dat heel iets anders dan dat er hier waarschijnlijk werd bedoeld. We pesten Will er nu vaak mee en lachen er om op de trainingen”.
En het publiek? “We moeten duidelijk nog aan elkaar wennen. Vorig jaar was het waarschijnlijk allemaal veel spectaculairder om naar te kijken en bovendien hadden we veel spelers die gingen voor de mooie acties. Dat was voor de fans natuurlijk geweldig. Dit jaar hebben we een vele meer solide ploeg en willen we samen maar één ding en dat is winnen. Het ziet er niet altijd spectaculair uit maar de resultaten zijn nu al beter dan vorig jaar rond deze tijd. Ik mis wel eens het joelen vanaf de tribunes. Vooral als we verdedigen en de hele zaal ongelofelijk veel lawaai gaat maken om de tegenstander uit het ritme te halen. In het verleden hebben we daar vaak van geprofiteerd en de bal snel weer terug gepakt. Ik zou graag zien dat we die sfeer meer terug krijgen. Ik zou willen zeggen, heb nog even geduld met ons. Het gaat alleen nog maar beter worden daar ben ik van overtuigd. Kijk maar es naar FC Groningen. Die spelen ook niet altijd geweldig voetbal maar ze draaien wel bovenin mee” .
En hoe zit het met de sfeer tussen de spelers en de coach? “Die is absoluut goed. Marco is een goede coach die niet alleen maar streng is en zware discipline eist, hij complimenteert ook veel en gedraagt zich ook vaak heel ontspannen naar ons. Vorig jaar hadden we niet echt een team. Niemand geloofde 100% in het systeem van Pep waarbij we continue moesten pressen. Iedereen deed maar wat en daar waren de resultaten ook naar. Nu is er veel meer een collectief. We hebben allemaal hetzelfde doel en daar doen we alles voor. Marco maakt ons steeds beter en de resultaten daarvan zijn nu al te merken maar geloof me, het wordt nog beter. Er zijn in de competitie teams die individueel misschien betere spelers hebben maar je zal zien dat wij als ploeg straks van iedereen kunnen winnen”.
Dick Heuvelman zei laatst dat jij het ‘Role Model’ van dit team bent en eigenlijk een contract voor zes jaar zou moeten krijgen. Terecht? “Dat vind ik natuurlijk mooi om te horen. Ik ken mijn rol in dit team. Ik moet vooral zorgen dat we als groep beter gaan presteren en dat ik de ploeg soms, als het nodig, op sleeptouw neem. Ik doe dat graag en met veel plezier. Iedereen kent zijn rol en ik draag daar ook mijn steentje aan bij. En zes jaar? Dat is natuurlijk wel héél erg veel maar er valt zeker over te praten. Ik speel heel graag in Groningen”.
Het vindt je het tot op heden gaan? “Goed. We worden steeds beter. In het begin van dit seizoen speelden we meteen een paar zware wedstrijden terwijl we nog niet goed op elkaar waren ingespeeld. De laatste tijd merk je duidelijk dat we vooral aanvallend elkaar steeds beter weten te vinden en dat de juiste keuzes worden gemaakt. En we zijn er nog niet. Let maar op, we groeien nog steeds elke dag”.
Wat vind je van de kritieken van de pers en het publiek? “Ik lees echt niet alles wat er over ons wordt geschreven maar in de verhalen die ik wel gezien heb vind ik wel dat men erg kritisch is. En dat is niet altijd terecht. Vooraf is duidelijk vastgesteld dat we ons in een tussenjaar bevinden. Toch merk je dat vooral de pers wel hele hoge verwachtingen heeft. We zijn begonnen met een compleet nieuwe groep en over de samenstelling daarvan is heel goed nagedacht. Nee, we hebben geen spelers als Travis Young, Travis Reed of Valmo Kriisa want die zijn simpelweg te duur voor ons. Maar deze groep is nu echt in balans en het collectief is gewoon goed. Wel grappig, ik las laatst dat Will door een journalist “Hot Willy” werd genoemd. In Amerika betekent dat heel iets anders dan dat er hier waarschijnlijk werd bedoeld. We pesten Will er nu vaak mee en lachen er om op de trainingen”.
En het publiek? “We moeten duidelijk nog aan elkaar wennen. Vorig jaar was het waarschijnlijk allemaal veel spectaculairder om naar te kijken en bovendien hadden we veel spelers die gingen voor de mooie acties. Dat was voor de fans natuurlijk geweldig. Dit jaar hebben we een vele meer solide ploeg en willen we samen maar één ding en dat is winnen. Het ziet er niet altijd spectaculair uit maar de resultaten zijn nu al beter dan vorig jaar rond deze tijd. Ik mis wel eens het joelen vanaf de tribunes. Vooral als we verdedigen en de hele zaal ongelofelijk veel lawaai gaat maken om de tegenstander uit het ritme te halen. In het verleden hebben we daar vaak van geprofiteerd en de bal snel weer terug gepakt. Ik zou graag zien dat we die sfeer meer terug krijgen. Ik zou willen zeggen, heb nog even geduld met ons. Het gaat alleen nog maar beter worden daar ben ik van overtuigd. Kijk maar es naar FC Groningen. Die spelen ook niet altijd geweldig voetbal maar ze draaien wel bovenin mee” .
En hoe zit het met de sfeer tussen de spelers en de coach? “Die is absoluut goed. Marco is een goede coach die niet alleen maar streng is en zware discipline eist, hij complimenteert ook veel en gedraagt zich ook vaak heel ontspannen naar ons. Vorig jaar hadden we niet echt een team. Niemand geloofde 100% in het systeem van Pep waarbij we continue moesten pressen. Iedereen deed maar wat en daar waren de resultaten ook naar. Nu is er veel meer een collectief. We hebben allemaal hetzelfde doel en daar doen we alles voor. Marco maakt ons steeds beter en de resultaten daarvan zijn nu al te merken maar geloof me, het wordt nog beter. Er zijn in de competitie teams die individueel misschien betere spelers hebben maar je zal zien dat wij als ploeg straks van iedereen kunnen winnen”.
Dick Heuvelman zei laatst dat jij het ‘Role Model’ van dit team bent en eigenlijk een contract voor zes jaar zou moeten krijgen. Terecht? “Dat vind ik natuurlijk mooi om te horen. Ik ken mijn rol in dit team. Ik moet vooral zorgen dat we als groep beter gaan presteren en dat ik de ploeg soms, als het nodig, op sleeptouw neem. Ik doe dat graag en met veel plezier. Iedereen kent zijn rol en ik draag daar ook mijn steentje aan bij. En zes jaar? Dat is natuurlijk wel héél erg veel maar er valt zeker over te praten. Ik speel heel graag in Groningen”.
Abonneren op:
Posts (Atom)
