291111: Verloren van de Grieken

Het was dus toeval. Het vierde kwart was vanavond het meest lucratief naast de eerste drie kwarten. Maar ondanks dat gewonnen laatste kwart verloren we van de Grieken. En eerlijk gezegd, dat had niet gehoeven.

Zo’n wedstrijd kan je op drie manieren bekijken. Statistisch, tactisch en qua uitstraling en karakter. Statistisch gezien waren er zeer opvallende onderdelen. Onze scorer Wesby: nul punten, 5 fouten, JD: 19 punten en tot aan de laatste minuten foutloos, David 9 en Avis met 5 punten. Bijzondere cijfers. De eerste helft waren de schotpercentages heel slecht en daarnaast waren de eerste drie kwarten sowieso erg laag qua scores met respectievelijk 9, 11 en 9 punten. Een beeld wat totaal niet overeenkomt met de verwachtingen en normale prestaties als je kijkt naar de individuele spelers. Alex is een scorer, JD met name een strakke verdediger en van Wyatt en Bell moeten we normaal gesproken ook veel meer punten op het scorebord zien.

Tactisch wisten de Grieken ons goed te bespelen en hadden ze hun huiswerk goed gedaan. Aanvallend speelden wij met variabele systemen waardoor er verschillende opties waren maar mede door de slechte percentages kwam er eigenlijk weinig nuttigs uit de verf. 29 punten scoren in 30 minuten speeltijd is veel te weinig. Als in die eerste kwarten het schot beter was gevallen hadden we deze wedstrijd gewoon kunnen winnen. Het derde kwart was tactisch interessant. Gedurende lange tijd was Defares de spelverdeler met in die fase alleen Sergio als basisspeler in het veld. De energie was groot en intensief maar dat vertaalde zich niet naar het scorebord. We scoorden niet terwijl de mentaliteit in die fase juist goed en overtuigend was. Verdedigend was het vanavond ook grotendeels beter dan we in de voorgaande wedstrijden hebben gezien maar juist op cruciale momenten begon Aris beter te schieten waardoor het verschil toch aanzienlijk bleef. In het vierde kwart kwam een groot deel van de basis weer terug en vocht zich naar een winnend kwart maar De Grieken roken bloed en bleven gedisciplineerd hun ding doen en speelden de wedstrijd goed uit.

Wat betreft de uitstraling en het karakter hebben we wel 3 en misschien wel 4 verschillende wedstrijden gezien. Soms twijfelend en zonder overtuiging, soms intensief en met veel kracht en soms met wel de goede bedoelingen maar met te weinig rendement. Wie er in het veld staan is zeer bepalend voor de manier van spelen, dat is wel zeer duidelijk. Met Defares aan het roer verloopt het spel compleet anders dan met Bell op de point. Je kan je zo voorstellen dat het voor de andere spelers dan ook even schakelen is wat betreft de speelstijl. Bekende normen als gretigheid, karakter en kwaliteit veranderen gedurende de wedstrijd regelmatig waardoor er niet een consequente lijn is die gevolgd wordt. Dat maakt het wisselvallig en mist het een bepaalde focus.

Gooi deze 3 benaderingen door elkaar heen en je hebt een wedstrijd zoals deze. De Grieken waren helemaal niet zo goed als menigeen verwachtte en wat betreft de fundamentals verdienen ze zeker geen ruime voldoende. Met onze individuele kwaliteiten en een eensgezinde focus gedurende de 40 speelminuten kunnen we zo’n wedstrijd winnen en is zelfs de uitwedstrijd geen onmogelijke opgave. Maar dat gold ook al bij de thuiswedstrijd tegen Rudupis en de uitwedstrijd in Tjechië. Met andere woorden, kwalitatief zijn we op dit Europese niveau zeker niet de minste maar door wisselvalligheid en te veel verschillende fases gedurende de wedstrijd verliezen we tot op heden alle duels.

Volgens mij kan je dat samenvatten tot één woord namelijk ervaring. Ervaring in het samen spelen, ervaring in het lezen van de wedstrijd en de tegenstander en ervaring in het omgaan met moeilijke momenten. De norm moet gedurende de hele wedstrijd op hetzelfde niveau komen en de breekmomenten moeten verdwijnen.

2280 bezoekers, waaronder zo’n 250 vrijwilligers van de 4 mijl, zagen een duel met verschillende gezichten en uiteindelijk een verloren wedstrijd. Zondag komt Randy Wiel met zijn ploeg op bezoek en ik kan u zeggen dat wordt niet zo eenvoudig dan als je op het eerste gezicht zou denken. Maar elke wedstrijd in het proces is er één dus zijn we voor aanstaande zondag, na vandaag, zeker weer wat wijzer geworden.

271111: uitje naar Quakenbrück

Leuk om weer eens te kijken hoe een wedstrijd in Duitsland verloopt. Met Medico, groothandel in textiel, als hoofdsponsor heeft Artland het prima voor elkaar met een prachtige speelhal en daarnaast een vergelijkbare trainingshal. De ploeg speelt prima basketbal en won gisteren onder andere door een bijzonder hoog schotpercentage. Marco's BBC was gisteren duidelijk de mindere. Gibson is een prima pointguard maar daarna volgt een korte stilte voordat de rest van de ploeg volgt. Verdedigend heeft Marco de boel al aardig op de rails maar aanvallend is het weinig verrassend. Het werd gewaardeerd dat zo'n 50 fans uit Groningen waren gekomen om te kijken. Een volgende keer levert dat in ieder een shirt van Bayreuth op. Altijd leuk.

271111: Programma voor 291111

Toeval?

Als iets twee keer achter elkaar gebeurd kan je niet meer van toeval spreken. Althans, in het echte leven is dat vaak wel zo. Het pragmatisch gebruik van cijfertjes en statistieken bij het basketbal leidt tot inzichten die soms niet zo fraai zijn maar wel een verhelderend beeld geven. De laatste twee uitwedstrijden werden beide verloren en bij allebei waren het laatste kwart extreem doorslaggevend. Leiden en Tjechië liggen hemelsbreed enorm uit elkaar maar er was toch een duidelijke overeenkomst. Tegen Leiden verloren we de laatste tien minuten met 26 tegen 9 en tegen Nymburk was dat met 28 tegen 5. In beide wedstrijden deden we in de eerste dertig minuten goed mee en was het een redelijk opgaande strijd. De laatste loodjes wegen vaak het zwaarst en in deze gevallen was dat zeker het geval. Over oorzaak en gevolg tasten we nog in het duister maar dat we deze trend moeten doorbreken is meer dan helder. Het spel duurt 4 keer 10 minuten en het totaalresultaat van die vier leidt tot de eindscore die bepalend is. De focus zal dus met name in het slot moeten liggen waardoor dit soort extreme situaties niet meer zullen voorkomen. Weer een leermoment, dat is dan weer het voordeel.

Ondertussen heeft Bryan Defares nu helaas een paar wedstrijden moeten missen. Uit de laatste onderzoeken weten we dat zijn blessure niet heel ernstig is maar dat doet niks af aan het feit dat rust de beste remedie is. Dat zijn rol in dit team belangrijk is hebben we allemaal kunnen lezen in het dubbelinterview met Thomas en Jessey op de website van GasTerra Flames. Met de komst van Jessey Voorn hebben we op de guard-positie absoluut een versterking binnengehaald en bovendien mag zo’n speler simpelweg niet werkloos toekijken hoe de Nederlandse competitie aan hem voorbij gaat. Jessey is een groot talent met ambitie, die bij onze coach prima op zijn plek is. In zijn reeds gespeelde wedstrijden hebben we kunnen zien dat hij zich al helemaal thuis voelt en dat het soms lijkt alsof hij hier al jaren speelt. Een goede zaak. Talenten moeten tenslotte altijd gekoesterd en gebruikt worden. Als Bryan binnenkort weer helemaal fit en speelklaar is hebben we weer extra mogelijkheden op die posities in het veld waardoor goede keuzes gemaakt kunnen worden. Bryan heeft de afgelopen periode hard aan zijn herstel gewerkt en hij is weer gepast aan het trainen. Het zal hopelijk niet al te lang meer duren voordat hij zijn rol in het team weer kan gaan oppakken.

Vandaag treffen we hier in MartiniPlaza het Griekse Aris BSA 2003. In de Eurocup heeft de tegenstander van vandaag in poule C nu ook twee wedstrijden gespeeld. Hun uitwedstrijd in Litouwen werd met 11 punten verschil gewonnen en thuis verloren ze met 9 punten verschil van de ploeg uit Tjechië. Kansen zijn er altijd dus zo ook vandaag. Laten we vooral niet vergeten dat het spelen van uitwedstrijden in Europees verband ook veel te maken heeft met het reizen naar relatief verre oorden. Hotels, transport met vliegtuigen en bussen, een vreemde omgeving en andere zaken spelen allemaal een rol en wat dat betreft zijn wij vanavond absoluut in het voordeel. Home sweet home, zeker in Groningen. Natuurlijk zijn we zoals altijd gastvrij en flexibel voor onze bezoekende tegenstanders maar wij spelen thuis en zij niet. Over exact een week zijn de rollen precies omgedraaid en spelen we de uitwedstrijd tegen dezelfde tegenstander in een Griekse omgeving. Over populariteit in de media heeft dat land de laatste maanden niets te klagen gehad al was het niet allemaal even fraai. Qua sport is het toch een heel ander verhaal. Alhoewel, dat moeten we volgende week toch nog even afwachten.

Vergeet u overigens niet dat we komend weekend, zondag 4 december, vlak voor de komst van de goedheiligman, een thuiswedstrijd spelen tegen Rotterdam onder leiding van coach Randy Wiel. De aanvangstijd daarvan is 15.00 uur dus zeer geschikt als voorafje voor een eventueel gezellige pakjesavond. Het is maar even dat u het weet. Nu eerst het duel tegen Aris. Niet uit Leeuwarden maar uit Griekenland. Een wereld van verschil. Veel plezier!

221111: weer dat laatste kwart..

Dat Nymburk deze wedstrijd zou winnen is niet zo verbazingwekkend. Toch moet gezegd worden dat ik deze ploeg uit Tjechië op het oog niet zo indrukwekkend vind. Na 2,5 kwart live via internet te hebben gevolgd kan ik wel constateren dat de grootste problemen aan onze kant het rebounden en de turn-overs zijn. Het vele balverlies van bijvoorbeeld Jason was echt ongelofelijk terwijl hij normaal gesproken één van de meest stabiele spelers is. Ook Avis was niet in zijn beste doen maar eerlijk gezegd is hij dat het hele seizoen al niet. Wat er met hem aan de hand is, is werkelijk een raadsel.

En ook nu weer was het vierde kwart niet om aan te zien. We wisten precies 5 punten in dit kwart te scoren terwijl de tegenstander de schiettent volledig open had verklaard. 28 tegen 5…ahum. 10 punten verschil aan het einde van het derde kwart is niet onoverkomelijk maar dan moet je als ploeg wel een beetje vertrouwen in een goede afloop en in het eigen kunnen hebben. Dat hadden ze dus duidelijk niet en niemand kon die trend blijkbaar doorbreken.

Bell liet goede dingen zien en het is wel duidelijk dat hij zeker kwaliteiten heeft. Waarschijnlijk voelt hij zich niet op z’n plaats op de spelverdelerpositie want die rol komt bij hem vaak niet goed uit de verf. Als shooting guard is hij duidelijk van meer waarde maar daar is hij niet specifiek voor gehaald. Met de komst van Jessey en de terugkeer van Bryan hebben we wel meer mogelijkheden op die posities dus wat dat betreft schijnt er licht aan het einde van de tunnel.

Vertrouwen hebben, rebounds pakken en de bal gewoon vasthouden en strak naar een medespeler gooien die hetzelfde shirt aan heeft. Dat zijn de wijze lessen na de wedstrijd van vandaag. Wat daar aan te doen? De punten 2 en 3 zijn het gevolg van punt 1. Dus wie heeft de ballen om op te staan en de boel op sleeptouw te nemen? Volgens Jessey en Thomas, zo bleek uit het interview, is dat vooral Bryan Defares. Laten we hopen dat hij snel weer inzetbaar is. Wie zullen we de komende keer eens gaan interviewen? Roept u maar..

201111: Leiden uitgeschopt

ToH was niet in Leiden maar bleef gewoon veilig in de mist in de ToH. In Leiden bleek maar weer dat een wedstrijd geen 10, geen 20, geen 30 maar 40 minuten duurt en dat de winnaar na afloop pas bekend is. Met 5 punten voorsprong aan het einde van het derde kwart aan de laatste 10 minuten speeltijd beginnen is goed en zou eigenlijk een veilige voorsprong moeten zijn. Maar het verliep anders. 26 tegen 9 in het laatste kwart en gevoelsmatig met een trap onder de kont Leiden uit geschopt worden. Zo zijn helaas de feiten.

Qua turn-overs, 10 tegen 22, hebben we wel met stip gewonnen. Om maar even een ander wapenfeit aan te stippen. Maar andersom was een stuk beter geweest. Dat er werk aan de winkel is, is zacht uitgedrukt want zo overlopen worden kan natuurlijk niet! Top-rebounder was Thomas Koenis en dat doet me, na het interview van vandaag, deugd. Maar helaas wel een schrale troost voor de totale teamprestatie.

Voor meer info over de wedstrijd moeten ander sites worden bezocht. Het is even niet anders. Volgende keer beter. Welterusten.

151111: Rudupis wint in Plaza

Met de muziek van Michael Jackson ‘Remember the time’ verlieten de 2380 bezoekers Martiniplaza na een wedstrijd te hebben gezien die niet verloren had hoeven worden.

Met vijf buitenlanders, waaronder 4 Amerikanen, begonnen we de wedstrijd tegen vijf spelers uit Litouwen. Iedereen was benieuwd hoe het Litouwse spel gespeeld zou worden en al snel bleek dat het gebaseerd is op hoge schotpercentages, hard en goed verdedigen en slimme aanvalspatronen. Blijkbaar was de ploeg van Hakim Salem onder de indruk van deze Europese ambiance want in de eerste helft waren ze duidelijk niet zichzelf. Zeker het tweede kwart, wat werd verloren met 10 punten verschil, was erg matig. Terwijl Rudupis stabiel en georganiseerd bleef spelen vergaten wij een normale aanval op te zetten. Het was voornamelijk de bal heen en weer spelen langs de driepuntlijn en vervolgen een één tegen één naar de basket. Aangezien die acties ook vaak eindigden in een gemiste schotpoging werd het verschil steeds groter en stond een verschil van 13 punten op het bord bij de rust. Onnodig en jammer.

Want de tweede helft was gewoon veel beter. De ploeg speelde weer de gangbare aanvalspatronen en het resultaat was daar ook naar. Het vertrouwen kwam terug en puntje voor puntje kwamen we terug tot 2 punten verschil. De aanvallende fout van JD gaf toen wellicht de doorslag want als zijn actie tot een score had geleid, had er misschien wel een andere winnaar van het veld gelopen. Maar niets is minder waar. Het debuut van Rudupis op Europees niveau was succesvol en de eerste punten in de poule zijn binnen voor de coach die nauwelijks een woord Engels spreekt.

De eerste wissel van coach Salem was het inbrengen van Jessey Voorn. Alsof hij hier al jaren speelt deed hij meteen dat wat van hem gevraagd werd. Hij speelde onbevangen en geconcentreerd en ging meteen al voor een succesvolle schotpoging. Zo willen we het graag zien en zo kunnen we nu al constateren dat Jessey zeker een versterking is voor deze ploeg. De zwakke plek zit, ook vandaag weer, op de centerpositie. Daar missen we de kracht en souplesse van een inside speler die zijn acties onder de basket kan maken. Qua lengte was Rudupis helemaal niet zo groot maar dat compenseren ze door hele goeie en effectieve schutters en bovendien, ze lopen goede en effectieve aanvalspatronen waardoor er regelmatig een speler compleet vrij onder de basket kwam. Gelukkig was het spel in de aanval aan onze kant de tweede helft wel 3 keer beter dan in de eerste helft maar een wedstrijd duurt 40 en geen 20 minuten.

Het was een duel met 2 gezichten die niet verloren had hoeven worden. Op papier is dit wellicht de zwakste tegenstander uit onze poule en dan was het wel toch wel erg prettig geweest als we meteen de eerste punten hadden binnengehaald. Maar helaas zat het er vandaag niet in. Er is duidelijk nog veel werk aan de winkel en dat is een mooie uitdaging voor het duo Salem en Van Stein. Alleen al het kijken naar de pick and roll van deze tegenstander is iets om van te leren. Eén van de basisprincipes van het basketbal wat, mits goed uitgevoerd, bijzonder effectief kan zijn om tot scoren te komen. En wat dacht u van de vrije worpen. Op dat vlak was er een verschil van 10 punten. Zij schoten 71% en wij maar 56%. De Litouwse spelers schoten de ballen van de vrije worp lijn ook met het gemak alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En laten we eerlijk zijn, dat is het eigenlijk ook. Makkelijker kan het simpelweg niet worden.

Max maakte vandaag zijn debuut op Europees niveau. Waarschijnlijk was hij zelf net zo verbaasd als velen van ons maar het is hem natuurlijk van harte gegund. Met de ervaring van deze wedstrijd op zak kunnen we ons nu weer gaan opmaken voor het uitduel van zaterdag tegen Leiden wat vandaag hun Europese uitduel winnend afsloot. Kortom, we gaan gewoon door en leren elke wedstrijd weer wat bij. Met die ervaringen word je als ploeg alleen maar beter en daar gaat het simpelweg om. Dus ook wat dat betreft is Leiden uit een mooie affiche.

141111: Programma voor 151111

Andere koek

Vandaag begint het Europese avontuur van dit seizoen met een wedstrijd tegen het Litouwse Rudupis. Niet een tegenstander die we regelmatig over de vloer krijgen dus het belooft een mooi duel te gaan worden waarbij we kunnen zien hoe het Litouwse spel gespeeld wordt.

In de competitie hebben we nu negen wedstrijden gespeeld en twee daarvan werden verloren. Leeuwarden uit en Zwolle thuis waren de duels waarbij het niet allemaal mee zat en de tegenstander beter was. Overigens hebben we van beide ploegen ook reeds een keer gewonnen en dat geeft maar weer eens aan dat de krachtsverhoudingen dit basketbaljaar dichter overeen komen dan tijdens de vorige seizoenen. Dat is leuk voor de competitie want iedereen kan winnen van elkaar. Op Europees niveau zijn er twee teams die dit seizoen hun kunsten kunnen laten zien. Naast GasTerra Flames is dat de club uit Leiden die vorige week begon met een thuiswedstrijd tegen het sterke Besiktas uit Turkije. De Turken hadden zelfs een NBA speler in de gelederen door de lockout in de NBA in Amerika. Deron Williams nam zijn tijdelijke ploeg op sleeptouw en zo verloor Leiden met bijna dertig punten verschil. Verbazingwekkend? Nee. De competitie in Nederland is toch wel van een heel andere orde en niveau in vergelijking met basketbaltoplanden zoals Turkije. De budgetten zijn daar veel ruimer en bovendien heeft de sport daar een veel hogere status dan hier. Feit is wel dat het spelen tegen dit soort ploegen altijd erg nuttig is. En dat geldt ook zeker voor ons vandaag.

Sinds afgelopen vrijdag is een extra speler aan de huidige selectie toegevoegd. U zult het nieuws ongetwijfeld al hebben gehoord. Deze gerichte versterking is een goede bekende van coach Hakim Salem. Jessey Voorn speelde afgelopen seizoen in Amsterdam maar sinds afgelopen zomer was hij helaas nog clubloos. Hij zal in ieder geval tot het einde van dit seizoen zijn kunsten in Groningen laten zien en vanzelfsprekend ook voor de komende Europese wedstrijden een versterking voor de ploeg zijn. Vorige week bleek ook dat de blessure van Bryan Defares minder ernstig was dan in eerste instantie werd gedacht. Tijdens de verloren uitwedstrijd in Leeuwarden raakte hij geblesseerd aan de lies waardoor David Bell in het uitduel in Zwolle bijna de volledige veertig minuten moest spelen. Overigens deed hij dat prima. De eerste helft van die wedstrijd was niet echt om over naar huis te schrijven maar na de 15 minuten pauze zagen we een beter presterende ploeg en wonnen we de wedstrijd uiteindelijk met tien punten verschil.

Naast Rudupis uit Litouwen zijn de andere tegenstanders in onze poule het sterke Aris uit Griekenland en Nymburk uit Tjechië. Alle drie zijn dit tegenstanders van formaat die we de komende periode in MartiniPlaza zullen gaan zien. In de afgelopen weken bleek de belangstelling voor het bezoeken van deze Europese wedstrijden in Groningen minder te zijn dan voor de reguliere competitie. Bij de vier tot op heden gespeelde thuiswedstrijden kwamen er gemiddeld 2955 bezoekers naar onze hal en dat aantal ligt nu hoger dan het gemiddelde aantal bij de competitie van afgelopen seizoen. Dat basketbal in Groningen leeft is alom bekend en dat is niet alleen leuk voor ons als publiek. Ook tegenstanders komen maar wat graag spelen in Groningen want wie wil dat nou niet meemaken. Een prachtige entourage en veel publiek, dat is waar je het als topsporter natuurlijk graag voor doet. Vandaag is die eer aan de spelers uit Litouwen. Bij de komende Europese uitwedstrijden zullen er ongetwijfeld weer een aantal supporters uit Groningen naar die landen meereizen om de prestaties van dichtbij te kunnen bekijken. De redactie roept hen op om foto’s, gemaakt tijdens de wedstrijden, te mailen zodat we die in een later stadium kunnen gebruiken en publiceren.

Vandaag spelen we tegen Rudupis en aanstaande zaterdag staat het uitduel tegen Leiden op de agenda. Volgende week dinsdag is de uitwedstrijd in Tsjechië. Het zijn drukke tijden voor de ploeg van coach Hakim Salem maar dat is alleen maar goed en nuttig. Want van wedstrijden spelen worden we alleen maar beter en sterker. Dus ook vandaag. Veel kijkplezier gewenst.

091111: Winst en moeilijke keuzes

De eerste helft van de wedstrijd in Zwolle was van beide ploegen niet om aan te zien. Het niveau van het spel was laag en niet eredivisiewaardig. In het eerste kwart kwamen wij tot 9 schamele punten maar ook de thuisploeg bakte er eerlijk gezegd vrij weinig van. De beslissing om Sergio in de basis te zetten was begrijpelijk en logisch maar had voor de teamprestatie in het eerste kwart (nog) niet het juiste effect.

Gelukkig was de tweede helft een stuk beter. Het energieniveau ging omhoog en individuele kwaliteiten werden eindelijk weer zichtbaar. Nog steeds was het spel nog niet groots maar wel een stuk effectiever dan tijdens de eerste helft. Zwolle was geen schim van de ploeg die een paar weken geleden thuis won van Den Bosch. De chemie ontbrak en weinig lukte. De seizoenstart onder leiding van coach Van den Belt was goed maar de scheurtjes in het opbouwproces waren nu wel duidelijk zichtbaar. Veel één tegen één spelletjes en weinig uitgespeelde aanvallen. Als de bal dan niet goed valt is het normaal gesproken wijs om een andere tactiek te gaan proberen maar deze optie werd duidelijk niet of nauwelijks gekozen.

Als we de eerste helft vergeten dan speelden we in de tweede helft een redelijk goede wedstrijd. De rebounding was een stuk beter en het schot van onze belangrijkste spelers viel goed. Wesby is zo’n man die je wel om een boodschap kan sturen. Met 19 punten was hij de tweede scorer en bovendien pakte hij ook nog even 6 rebounds en 5 assists. Weinig op aan te merken. Avis was aanvallend niet in zijn goede doen maar zijn 11 rebounds waren goed en bovendien pakte hij een double double met daarnaast 10 punten. En dan Bell. 21 punten en 6 rebounds in 37.51 minuten speeltijd. Hoe langer hij in het veld stond, hoe beter hij ging spelen. Verdedigend was het niet 100% maar dat kan in deze situatie ook een kwestie zijn van doseren. Hij moest namelijk wel zoveel minuten spelen want de andere pointguard Defares was geblesseerd. Vrijdag wordt er onderzocht wat er precies met hem aan de hand is maar nu is al bekend dat hij minimaal twee en maximaal zes weken aan de kant zal zitten. En als het tegenzit zal zijn afwezigheid ook mogelijk nog wel eens langer kunnen duren. Heel vervelend in deze periode omdat de komende maanden erg belangrijk zijn. Europees moeten we iets laten zien en dat wordt lastig als Bell de enige echte spelverdeler van de ploeg is.

Namen voor eventuele vervangers waren hier en daar al te horen. Aron, Jessey of Dimeo, om er zo maar eens een paar te noemen. Alle drie zijn het opties die de plek ter vervanging van Defares zouden kunnen invullen. De vraag is dan alleen, valt er dan iemand af of gaan we met 13 spelers verder. Bovendien zullen de gedachten vast ook nog wel eens gaan over het mogelijk aantrekken van een grote man onder de borden want het feit dat we op die positie nu eigenlijk te kort komen is helder. Een moeilijke kwestie. Standaard bestaat een team uit 12 spelers dus als er, ook al is het tijdelijk, een speler bijkomt dan moet je kiezen om met 13 spelers verder te gaan of je te houden aan het 12-tal. Als je vasthoudt aan 12 dan zal er iemand moeten afvallen. Voor de technische afdeling is dit een keuze die lastig is maar wel heel belangrijk. En ach, we hebben wel eens voor hetere vuren gestaan dus hier zal ook wel een goede oplossing voor uit de hoge hoed komen. Tot op heden hebben we drie spelers die nauwelijks aan spelen toekomen waardoor de rotatie van de ploeg momenteel klein is. Versterking in de breedte is dus zeker wel wenselijk. Wat dat betreft zou zelfs een aantal van 14 spelers niet ondenkbaar zijn. Maar o jee, nu slaat de fantasie wellicht een beetje op hol. Alhoewel…

Genoeg stof tot nadenken. Feit is dat we vandaag van Zwolle hebben gewonnen en dat is goed en terecht. Een blik op de statistieken leert ons wel dat er vandaag maar 5 punten van de bank kwamen. Dat zegt wat over het belang van de basis en over de inbreng van de vervangers.

Leiden begon vandaag aan hun Europese avontuur en verloor met bijna 30 punten verschil. Geen schande natuurlijk maar ook niet echt prettig. Aantaande dinsdag beginnen wij aan het hogere Europese niveau. Een leuk vooruitzicht. Laten we hopen en uitgaan van een beter resultaat.

061111: Aris was beter

Daar kan geen discussie over bestaan. Kansloos waren we niet maar duidelijk niet goed genoeg. Deze tweede verloren wedstrijd in competitieverband was terecht en we feliciteren Leeuwarden natuurlijk met de winst. Wel zuur om dit zo te moeten ervaren na de prima winst op Den Bosch..

Het begon al met de fouten die Thomas in de eerste minuten maakte. Daardoor liepen we van het begin al achter de feiten aan en dat drukte meteen al een stempel op de teamprestatie. Vanaf het moment dat Sergio in het veld kwam was er meer vertrouwen in het spel en wisten de spelers elkaar beter te vinden. Dat Thomas als startende center niet goed presteert was nu niet de eerste keer. Daarnaast is nu gebleken dat het effect daarvan groot kan zijn. De ploeg moet zich terugvechten en dat kost veel energie. Zonde om op dat moment daar zo mee bezig te moeten zijn. Het is al een veel besproken onderwerp geweest in de afgelopen weken en we kunnen nu wel vaststellen dat er op dit vlak wel iets moet gaan veranderen. Sergio in de basis en Thomas vanaf de bank laten komen. Dan valt er waarschijnlijk ook meteen een druk van hem af want toen hij later in de wedstrijd terug kwam was zijn spel ook duidelijk beter.

Aris speelde, zeker in de eerste helft een geweldige partij. Met veel energie en met bijzonder hoge schotpercentages legden ze ons op de symbolische pijnbank en die marteling duurde 40 minuten lang. Deze keer kwamen we wel goed uit de kleedkamer in de rust want het derde kwart werd gewonnen en toen werd er ook beduidend beter gespeeld. Het leek er op alsof Leeuwarden vermoeid raakte en dat is dan het juiste moment om toe te slaan. Waarom het vierde kwart dan vervolgens weer wordt verloren is een raadsel want we kwamen nog terug op twee punten. Het feit dat David bijna 37 minuten moest spelen, mede door de blessure van Defares, zal daar ongetwijfeld een reden voor zijn geweest. Dat zegt dan vervolgens wel iets over de balans in deze groep. Zodra een belangrijke peiler weg valt of ondermaats presteert lijkt het alsof we met 4 spelers verder moeten spelen en dat is dan vaak ook gedoemd te mislukken.

Aris speelde ogenschijnlijk ook met meer vuur in de ogen. Niet zo verrassend als je thuis speelt en tegen de koploper mag aantreden maar toch. Dat vuur stond bij Donar op een lager pitje en daar win je duidelijk geen wedstrijden mee. Met de wetenschap dat we aan de vooravond staan van het Europese avontuur kunnen we nu wel vaststellen dat we daar nog lang niet klaar voor zijn. Een pijnlijke conclusie maar helaas wel waar.

Positief vandaag was de inbreng van Ties. Zijn schot viel eindelijk eens goed en je kon zien aan zijn gedrag dat hij vertrouwen voelt. Verdedigend kan hij als back-up van JD prima meekomen en dat is prettig en goed te noemen. Toch was dit ook de enige positieve kanttekening in het Kalverdijkje. Zet dat af tegen de matige start, het niet kunnen doorrammen als je tot 2 punten terugkomt na een fikse achterstand en de scheve balans in de ploeg, kan er geen voldoende worden gegeven. Jammer maar zo zijn de feiten.

Tot slot, David Bell. Sinds vandaag in het gezelschap van zijn vrouw, kind en moeder. Het hielp hem niet echt om een goede prestatie te leveren. Qua rebounds en assists was het nog wel oké maar het scorende vermogen, iets waar hij voor gehaald is, was onder de maat. Jeter, zijn collega aan de andere kant speelde wel op zijn eigen niveau en was met 21 punten ook meteen de topscorer van de wedstrijd.

Genoeg stof tot nadenken en het moment is gekomen om beslissingen te nemen. Het gaat om Topsport dus dan moet dat soms ook gewoon. Het is niet anders. We zullen aanstaande woensdag zien of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren.

011111: Overtuigende winst

Winnen voelt altijd goed maar winnen van Den Bosch voelt toch wel extra lekker. Elke keer weer. Ondanks het slechte derde kwart was het een overtuigende zege met een heel goed gespeelde eerste helft.

Bij rust was het verschil in rebounds al 24 tegen 12. Aan het einde van de wedstrijd was het verschil 45 tegen 26. Tja, dan hoef je eigenlijk niks meer te zeggen. De ploeg speelde in de eerste helft aanvallend en verdedigend erg goed waardoor het verschil meer dan 20 punten werd. Dat het derde kwart met 7 tegen 25 eindigde was daarentegen wel zeer matig. Niks lukte meer, het vertrouwen zakte weg en Den Bosch begon bloed te ruiken. Maar dan hebben we nog MVP Jason die met zijn driepunter de voorsprong weer uitbouwde en vervolgens 7 punten op rij maakte. Met stip de man van de wedstrijd. MVP was hij het afgelopen seizoen maar met het vertoonde spel van vanavond is hij hard op weg om die titel weer in de wacht te gaan slepen.

Thomas zakte ook vanavond weer door het ijs. Zijn basisplaats komt zo langzamerhand wel een beetje op losse schroeven te staan. Verdedigend wist hij Wesley niet te stoppen en aanvallend is het allemaal nog erg magertjes. Nul punten en 2 rebounds in 10 speelminuten is absoluut te weinig voor een startende center. Gelukkig hebben we dan Sergio die van de bank komt en ook nu weer op niveau blijft presteren. Bovendien was hij de man die in de slotfase van de wedstrijd het hoofd koel hield en precies dat deed wat nodig was.

Een prima prestatie van coach Salem en ook weer genoeg werk aan de winkel. Met name het derde kwart zal nog wel de revue op de trainingen passeren want daar ging het vandaag helemaal mis. Over trainingen gesproken. Ik zou wel eens een paar trainingen van coach Korner willen zien. Jammer genoeg ligt Den Bosch erg ver weg maar het zou zeker de moeite waard zijn om dat eens van dichtbij te bekijken. Conditioneel lopen de spelers van Eiffel ver achter op ons team. Na 3 keer heen en weer lopen was Van Paassen al compleet buiten adem. Hij vroeg zelf om een wissel maar zijn coach zag het niet. Door vermoeidheid en frustratie ging hij vervolgens gekke dingen doen en liep daarmee zelfs tegen een T aan. Beetje dom. Maar bovendien, niet alleen hij was conditioneel niet goed, de hele ploeg straalt veel te weinig energie uit. Den Bosch denkt het op 70% te kunnen doen maar daar win je duidelijk geen wedstrijden mee. Bij hun wedstrijd tegen Zwolle was het precies net zo. Traag, slap, te weinig zweetdruppels en te weinig mentaliteit. En tactisch is het ook erg slap. Akerboom, toch een gerespecteerde schutter, heeft geen normale poging kunnen maken. Natuurlijk kwam dat ook door onze verdediging maar ik kan me herinneren dat Den Bosch in het verleden specifieke aanvalsspelletjes speelde voor Kees. Die tijd is dus duidelijk voorbij. Rogier is nu blijkbaar de man waar het allemaal van moet komen. Voor hun tegenstanders is dat alleen maar prettig want als het bij Rogier even tegen zit dan komt er ook weinig tot niks zinnigs meer uit en probeert hij vooral om de scheidsrechters te beïnvloeden. Nee, Den Bosch stelt dus weinig voor, die conclusie kan wel worden getrokken. En alles begint bij de trainingen, daar moet het gebeuren.

2380 bezoekers keerden tevreden huiswaarts. Het was een goede overwinning op een normaal gesproken geduchte tegenstander. Qua inzet, karakter en vechtlust was er weinig tot niks op aan te merken en dat vertaalt zich met name in het verschil in rebounds. Nu nog consistent blijven gedurende de volledige 40 minuten en we gaan een mooie toekomst tegemoet.

Zaterdag Leeuwarden uit. Gewoon de volgende wedstrijd. Leeuwarden verloor van Rotterdam dus zal nu ongetwijfeld goed willen presteren. Het zal vooral aan de bui en de vorm van Jeter liggen. Maar ach, wij hebben Jason Dourisseau. We gaan het beleven.