Met dank aan Pascal en Douwe.
vrijdag 5 oktober 2012
051012: Nieuwe site
Het archief zal hier nog te vinden zijn maar vanaf vandaag zijn nieuwe artikelen te vinden op www.topofhollandblog.nl
Met dank aan Pascal en Douwe.
Met dank aan Pascal en Douwe.
donderdag 4 oktober 2012
041012: Programma voor 061012
Het hoogst haalbare
De Open dag van precies een week geleden werd afgesloten met de laatste en gewonnen oefenwedstrijd tegen het Belgische Leuven. Het was de kers op de taart van een geslaagde dag die de opening inluidde van weer een nieuw basketbaljaar.
In de afgelopen maanden is er veel gebeurd in basketballand. Niet alleen nationaal maar zeker ook in onze regio. Nationaal zagen we de matige prestaties van het Nederlands team, het gedoe rondom de organisatie van de eredivisie, de besluitvorming van maximaal 4 buitenlanders per team en het feit dat we dit jaar eindelijk weer met tien teams gaan starten. In Groningen lag de focus op het samenbrengen van een nieuw en hard werkend team, het inwerken van de nieuwe mensen van het bestuur en de nodige voorbereidingen voor de vandaag gestarte competitie. Zes spelers zijn gebleven en vier nieuwe spelers werden door Hakim Salem en Martin de Vries met zorg geselecteerd om samen een nieuw team te vormen en te gaan voor het hoogst haalbare. U zult ze ongetwijfeld al een keer hebben gezien. Jamal Boykin, Maurice Miller, Dimeo van der Horst en Michael Kingma zijn de nieuwe namen die dit jaar hun thuishaven in Groningen hebben gevonden. Afgelopen zaterdag werden ze met het nodige spektakel aan de fans voorgesteld en alle vier waren ze onder de indruk van de entourage en de beleving van de grote schare Groningse fans. Dat het basketbal hier enorm leeft weet iedereen maar de Open dag van vorige week was duidelijk meer dan alleen een wedstrijdje kijken. Voor iedereen was er wel iets te doen of te beleven. Het forum, de speluitleg, de kinderen die werden vermaakt, de stands, de historie, het afscheid van het oude bestuur, de cheerleaders, de spelerspresentatie, het was een dag om niet snel meer te vergeten. De foto in het Dagblad van het Noorden van afgelopen maandag was wat dat betreft ook veelzeggend. Over 2 pagina’s, in kleur, een prachtig beeld van de opkomst van de spelers die net uit de spelersbus waren gekomen.
Ja, er is in de voorbereiding zeker heel veel gebeurd maar nu begint het pas echt. Vanaf vandaag gaat het weer over het verzamelen van punten, over uit- en thuiswedstrijden en over het continue willen en moeten verbeteren. De concurrentie heeft natuurlijk ook niet stilgezeten en alle ploegen hebben in principe allemaal hetzelfde doel. Van de drie prijzen die dit seizoen te verdienen zijn is er al één reeds uitgereikt. Leiden won vorige week de wedstrijd om de Supercup van Den Bosch en dus zijn er nog twee prijzen over die verdeeld gaan worden. De Beker en de winnaar van de Play-offs. Het is nog een hele lange weg maar wij zijn er in ieder geval helemaal klaar voor. Het leuke is dat een thuiswedstrijd hier in MartiniPlaza niet alleen een kwestie is van een wedstrijd bijwonen, maar het is meer dan dat. Een avondje ‘Donar’ betekent ook het weerzien van veel bekenden, een heerlijke sfeer met veel supporters die allemaal hetzelfde doel hebben, vermaak van de bovenste plank en bovendien, inzet en karakter. Deze ploeg weet wat er van ze gevraagd wordt en dat hebben ze ons al laten zien. Keihard werken is het credo. Dat is de mentaliteit die bij Groningen hoort en die ongetwijfeld tot goede resultaten zal gaan leiden. Waar het precies zal eindigen weet nu natuurlijk nog niemand maar alles en iedereen heeft, zeker weten, hetzelfde doel.
Tijdens de afgelopen zomer werd bekend dat Jason Dourisseau in ieder geval nog twee jaar in Groningen zal blijven spelen en als het aan hem ligt, nog vele jaren daarna. Hij voelt zich hier thuis en heeft het naar zijn zin. Sterker nog, hij wil Nederlands gaan leren en zich in de toekomst misschien zelfs wel hier gaan vestigen. Dat een speler van zijn kaliber dat vindt en zich hier goed voelt zegt niet alleen wat over hem, maar ook over onze club, onze stad en over ons als supporters. Het is altijd een wisselwerking. Wat dat betreft mogen en kunnen we alleen maar blij zijn met deze selectie want alle spelers snappen heel goed dat basketballen in Groningen meer is dan alleen maar een balletje gooien. Met clinics, workshops, presentaties en andere publieke uitingen zal het team met regelmaat een bijdrage gaan leveren aan alles wat met basketbal, Groningen en GasTerra Flames te maken heeft. Kortom, we hebben er zin in. Let’s play ball!
De Open dag van precies een week geleden werd afgesloten met de laatste en gewonnen oefenwedstrijd tegen het Belgische Leuven. Het was de kers op de taart van een geslaagde dag die de opening inluidde van weer een nieuw basketbaljaar.
In de afgelopen maanden is er veel gebeurd in basketballand. Niet alleen nationaal maar zeker ook in onze regio. Nationaal zagen we de matige prestaties van het Nederlands team, het gedoe rondom de organisatie van de eredivisie, de besluitvorming van maximaal 4 buitenlanders per team en het feit dat we dit jaar eindelijk weer met tien teams gaan starten. In Groningen lag de focus op het samenbrengen van een nieuw en hard werkend team, het inwerken van de nieuwe mensen van het bestuur en de nodige voorbereidingen voor de vandaag gestarte competitie. Zes spelers zijn gebleven en vier nieuwe spelers werden door Hakim Salem en Martin de Vries met zorg geselecteerd om samen een nieuw team te vormen en te gaan voor het hoogst haalbare. U zult ze ongetwijfeld al een keer hebben gezien. Jamal Boykin, Maurice Miller, Dimeo van der Horst en Michael Kingma zijn de nieuwe namen die dit jaar hun thuishaven in Groningen hebben gevonden. Afgelopen zaterdag werden ze met het nodige spektakel aan de fans voorgesteld en alle vier waren ze onder de indruk van de entourage en de beleving van de grote schare Groningse fans. Dat het basketbal hier enorm leeft weet iedereen maar de Open dag van vorige week was duidelijk meer dan alleen een wedstrijdje kijken. Voor iedereen was er wel iets te doen of te beleven. Het forum, de speluitleg, de kinderen die werden vermaakt, de stands, de historie, het afscheid van het oude bestuur, de cheerleaders, de spelerspresentatie, het was een dag om niet snel meer te vergeten. De foto in het Dagblad van het Noorden van afgelopen maandag was wat dat betreft ook veelzeggend. Over 2 pagina’s, in kleur, een prachtig beeld van de opkomst van de spelers die net uit de spelersbus waren gekomen.
Ja, er is in de voorbereiding zeker heel veel gebeurd maar nu begint het pas echt. Vanaf vandaag gaat het weer over het verzamelen van punten, over uit- en thuiswedstrijden en over het continue willen en moeten verbeteren. De concurrentie heeft natuurlijk ook niet stilgezeten en alle ploegen hebben in principe allemaal hetzelfde doel. Van de drie prijzen die dit seizoen te verdienen zijn is er al één reeds uitgereikt. Leiden won vorige week de wedstrijd om de Supercup van Den Bosch en dus zijn er nog twee prijzen over die verdeeld gaan worden. De Beker en de winnaar van de Play-offs. Het is nog een hele lange weg maar wij zijn er in ieder geval helemaal klaar voor. Het leuke is dat een thuiswedstrijd hier in MartiniPlaza niet alleen een kwestie is van een wedstrijd bijwonen, maar het is meer dan dat. Een avondje ‘Donar’ betekent ook het weerzien van veel bekenden, een heerlijke sfeer met veel supporters die allemaal hetzelfde doel hebben, vermaak van de bovenste plank en bovendien, inzet en karakter. Deze ploeg weet wat er van ze gevraagd wordt en dat hebben ze ons al laten zien. Keihard werken is het credo. Dat is de mentaliteit die bij Groningen hoort en die ongetwijfeld tot goede resultaten zal gaan leiden. Waar het precies zal eindigen weet nu natuurlijk nog niemand maar alles en iedereen heeft, zeker weten, hetzelfde doel.
Tijdens de afgelopen zomer werd bekend dat Jason Dourisseau in ieder geval nog twee jaar in Groningen zal blijven spelen en als het aan hem ligt, nog vele jaren daarna. Hij voelt zich hier thuis en heeft het naar zijn zin. Sterker nog, hij wil Nederlands gaan leren en zich in de toekomst misschien zelfs wel hier gaan vestigen. Dat een speler van zijn kaliber dat vindt en zich hier goed voelt zegt niet alleen wat over hem, maar ook over onze club, onze stad en over ons als supporters. Het is altijd een wisselwerking. Wat dat betreft mogen en kunnen we alleen maar blij zijn met deze selectie want alle spelers snappen heel goed dat basketballen in Groningen meer is dan alleen maar een balletje gooien. Met clinics, workshops, presentaties en andere publieke uitingen zal het team met regelmaat een bijdrage gaan leveren aan alles wat met basketbal, Groningen en GasTerra Flames te maken heeft. Kortom, we hebben er zin in. Let’s play ball!
zaterdag 29 september 2012
290912: Een geslaagde Open Dag
Een
Open Dag hoort bij een topclub uit Groningen. Vandaag heeft dat maar weer
bewezen. 1300 bezoekers bij de spelerspresentatie en zo’n 1800 aanwezigen bij
de laatste oefenwedstrijd. Een geslaagde dag voor de fans, de club en de
organisatie.
Het
forum werd door ongeveer 75 mensen bezocht en de vragen die werden gesteld
waren goed, nuttig en relevant. De vijf mannen op het podium gaven keurig
antwoord op alle vragen en de sfeer was goed. Absoluut voor herhaling vatbaar. Alleen
het gesneuvelde glas vol met rietjes was een minpuntje maar verder was het een
begin van weer een mooie traditie.
De
daaropvolgende spelerspresentatie was imposant en indrukwekkend. De spelersbus
met Adrie achter het stuur kwam de hal binnenrijden en de reclame op de zijkant
van de bus was voor iedereen mooi en groot zichtbaar. Eén voor één kwamen de
spelers naar buiten en met een kind en een bal in de hand stelden ze zich op.
De ballen die het publiek in gingen werden enthousiast ontvangen en zo liggen
er nu in 10 verschillende huizen een bal met handtekeningen van de spelers.
Daarna
was daar de speluitleg waarbij scheidsrechter Harryvan te hulp schoot voor de
meest ingewikkelde vragen. Nooit geweten dat een speler theoretisch 5
technische fouten kan halen in een wedstrijd. Zo zie je maar weer, je bent
nooit te oud om te leren. De 50 aanwezigen hebben hun kennis weer bijgespijkerd
want basketbal is en blijft soms toch een ingewikkeld spelletje.
En
toen de wedstrijd tegen Leuven. Na een intensieve dag was het voor de spelers
natuurlijk heerlijk om weer eens voor de eigen supporters te spelen. Jessey
schoot weer met scherp en Jason was ook helemaal los met 22 punten en 8
rebounds. Dit was niet DE dag van Maurice Miller. 9 turn overs, geen veldscores
maar alleen 9 punten uit vrije worpen en 4 persoonlijke fouten. Nee, dit zal
vanaf volgende week wel anders moeten want hij is wel de man waar alles begint.
Dimeo was voor hem een prima invaller met 9 punten en 5 assists. Boykin blinkt
niet uit in punten er rebounds maar zijn werklust en inzet zijn erg prettig om
te zien. Het zelfde geldt voor Kingma. Hij pakte 8 rebounds maar aanvallend
moet het nog wel 2 niveaus omhoog. De ploeg moest het vandaag vooral hebben van
het afstandschot want inside hadden ze weinig te zoeken. Ook Thomas kon daar
geen potten breken. Hij speelde ook wat ongelukkig maar dat zal ongetwijfeld
wel verbeteren in de komende periode. Over de coach van de tegenstander zullen
we het maar niet hebben. Gewoon een foute man die nota bene dreigde zijn team van
het veld te halen. Bemiddelaar Salem deed zijn plicht en zorgde er in ieder
geval voor dat de fans naar 40 minuten basketbal konden kijken.
Kortom,
een geslaagde dag. Ook de live stream werkte naar behoren. En voor diegene die het hebben gemist, wist u
dat Jessey in een huurhuis woont en dat Nijestee ook koopwoningen heeft?
vrijdag 28 september 2012
280912: SMART of SMAKT?
Na afwezigheid van een paar jaren is de traditie weer hersteld. Morgen zal de Open Dag gaan plaatsvinden en het belooft een leuke, indrukwekkende en gezellige dag te gaan worden. Een Open Dag hoort bij een club die zo’n grote aanhang heeft. Voor jong en oud, voor iedereen is er wel iets te beleven en te bekijken.
De oefencampagne wordt morgen afgesloten met een laatste wedstrijd tegen Leuven, de tegenstander die de eerste onderlinge oefenwedstrijd met 5 punten verschil wist te winnen. Deze laatste oefenwedstrijd wordt in het eigen Plaza gespeeld dus de verwachting is ook dat de campagne met een positief resultaat zal worden gesloten. En dan begint volgende week eindelijk maar toch de competitie. Met 10 ploegen zal er worden gestreden om de prijzen. Elke ploeg heeft de nodige transformaties ondergaan en het is afwachten welke ploegen het sterkst zullen zijn. ToH heeft nog niet alle ploegen met eigen ogen gezien maar de verwachting is dat we bij de eerste drie zullen eindigen. Wat er daarna in de Play-offs gaat gebeuren is simpelweg afwachten. Zo zuur als het afgelopen seizoen zal het hopelijk niet weer gaan worden.
In de krant van vandaag schrijft William Pomp dat Donar het aan zijn stand verplicht is om voor het kampioenschap te gaan en dat de uitgesproken ambities en doelen te voorzichtig zijn geformuleerd. Wat betreft het eerste heeft hij natuurlijk groot gelijk en daar zal iedereen het ook wel met hem eens zijn. Wat betreft het tweede, Groningse nuchterheid is ons niet vreemd. Er zijn bovendien zoveel factoren die nog een rol kunnen gaan spelen dus van wedstrijd naar wedstrijd streven naar verbetering en progressie is een nobel streven. Pomp hanteert voor zijn mening de afkorting SMART. Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden. Met vier letters kan ik het helemaal eens zijn. Met de R rijzen de twijfels. Wellicht is hier een ander woord meer op zijn plaats. Ik kies voor Kansrijk. De afkorting verandert dan in een raar woord maar de boodschap is duidelijk.
We hebben een nieuwe ploeg die veel energie uitstraalt. Hard werken is het motto en dat past uitstekend bij de tradities in Groningen. Daar waar het vorig seizoen nog wel eens aan ontbrak mogen we het komende jaar een 110% inzet verwachten en daar kan je absoluut wedstrijden mee winnen. Doseren zal een rol gaan spelen. Als een dolle gaan rennen is niet altijd even efficiënt want een wedstrijd duurt vier kwarten en alleen de eindstand is doorslaggevend. Hakim doet het dit jaar zonder assistent. De vorige assistent is nota bene weer zelf gaan ballen in Amsterdam. Heel bijzonder. Blijkbaar lag zijn hart toch op het veld en niet er langs. Of, nood breekt wet, wie het weet mag het zeggen. In de achtergrond zal Martin de Vries, Mister Donar, ongetwijfeld als klankbord gaan fungeren en de coach met raad en daad gaan bijstaan. Als iemand dat kan is hij het wel. De gedachten dwalen even af naar het seizoen 1981-1982. Als speler maakte hij toen deel uit van de kampioensploeg. Martin kent het klappen van de zweep en bovendien, hij is een Groninger.
Het seizoen gaat beginnen en iedereen is er klaar voor. De spelerspresentatie van morgen belooft weer een indrukwekkend geheel te gaan worden. Komt dat zien, zoiets wil je niet missen. Tot morgen.
De oefencampagne wordt morgen afgesloten met een laatste wedstrijd tegen Leuven, de tegenstander die de eerste onderlinge oefenwedstrijd met 5 punten verschil wist te winnen. Deze laatste oefenwedstrijd wordt in het eigen Plaza gespeeld dus de verwachting is ook dat de campagne met een positief resultaat zal worden gesloten. En dan begint volgende week eindelijk maar toch de competitie. Met 10 ploegen zal er worden gestreden om de prijzen. Elke ploeg heeft de nodige transformaties ondergaan en het is afwachten welke ploegen het sterkst zullen zijn. ToH heeft nog niet alle ploegen met eigen ogen gezien maar de verwachting is dat we bij de eerste drie zullen eindigen. Wat er daarna in de Play-offs gaat gebeuren is simpelweg afwachten. Zo zuur als het afgelopen seizoen zal het hopelijk niet weer gaan worden.
In de krant van vandaag schrijft William Pomp dat Donar het aan zijn stand verplicht is om voor het kampioenschap te gaan en dat de uitgesproken ambities en doelen te voorzichtig zijn geformuleerd. Wat betreft het eerste heeft hij natuurlijk groot gelijk en daar zal iedereen het ook wel met hem eens zijn. Wat betreft het tweede, Groningse nuchterheid is ons niet vreemd. Er zijn bovendien zoveel factoren die nog een rol kunnen gaan spelen dus van wedstrijd naar wedstrijd streven naar verbetering en progressie is een nobel streven. Pomp hanteert voor zijn mening de afkorting SMART. Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden. Met vier letters kan ik het helemaal eens zijn. Met de R rijzen de twijfels. Wellicht is hier een ander woord meer op zijn plaats. Ik kies voor Kansrijk. De afkorting verandert dan in een raar woord maar de boodschap is duidelijk.
We hebben een nieuwe ploeg die veel energie uitstraalt. Hard werken is het motto en dat past uitstekend bij de tradities in Groningen. Daar waar het vorig seizoen nog wel eens aan ontbrak mogen we het komende jaar een 110% inzet verwachten en daar kan je absoluut wedstrijden mee winnen. Doseren zal een rol gaan spelen. Als een dolle gaan rennen is niet altijd even efficiënt want een wedstrijd duurt vier kwarten en alleen de eindstand is doorslaggevend. Hakim doet het dit jaar zonder assistent. De vorige assistent is nota bene weer zelf gaan ballen in Amsterdam. Heel bijzonder. Blijkbaar lag zijn hart toch op het veld en niet er langs. Of, nood breekt wet, wie het weet mag het zeggen. In de achtergrond zal Martin de Vries, Mister Donar, ongetwijfeld als klankbord gaan fungeren en de coach met raad en daad gaan bijstaan. Als iemand dat kan is hij het wel. De gedachten dwalen even af naar het seizoen 1981-1982. Als speler maakte hij toen deel uit van de kampioensploeg. Martin kent het klappen van de zweep en bovendien, hij is een Groninger.
Het seizoen gaat beginnen en iedereen is er klaar voor. De spelerspresentatie van morgen belooft weer een indrukwekkend geheel te gaan worden. Komt dat zien, zoiets wil je niet missen. Tot morgen.
dinsdag 28 augustus 2012
280812: We zijn nu echt begonnen
De eerste oefenwedstrijd zit er op, het nieuwe seizoen is nu echt begonnen. 950 bezoekers kwamen kijken naar de nieuwe aanwinsten, de blijvers en natuurlijk de tegenstander. Den Helder is terug van weggeweest en liet vandaag meteen zien dat ze serieuze bedoelingen hebben. De Amerikanen waren nog niet eens speelgerechtigd en met louter Nederlandse spelers deden ze het prima vanavond. Een opvallende naam bij de Heldenaren is Mladenovic. Natuurlijk kennen we hem al en dit seizoen kwam hij over van Rotterdam om voor de nieuwe ploeg te gaan spelen. Met hem hebben ze een prima point-guard binnen gehaald die de ploeg goed op sleeptouw neemt. Ook was het goed om Max aan het werk te zien. Bij Den Helder zal hij waarschijnlijk meer minuten gaan spelen en daar draait het natuurlijk ook om. Een andere sterke kracht is Jeroen van der List. Hij is met Den Bosch kampioen geworden en heeft de ervaring op hoog niveau. Den Helder zal dit seizoen onder leiding van coach Jaumin zeker een rol van betekenis gaan spelen en dat is alleen maar goed voor het Nederlandse basketbal.
Aan onze kant zagen we een aantal bekende gezichten en de nieuwe aanwinsten Boykin, Miller, Van der Horst en een paar jongens van het U20 team. Goed was het om te zien dat ook Thomas en Ties waren overgekomen om deze eerste wedstrijd van dichtbij te bekijken. De enige die nog mist is de grote man, Michael Kingma. Die zal komende week in Groningen arriveren.
En wat zagen we? Aan de inzet en vechtlust mankeerde er weinig tot niks. Er werd voor elke bal gevochten en er wordt flink gecommuniceerd in het team. Wat dat betreft zijn we al een flinke sprong vooruit gegaan. Maar het was allemaal nog niet goed. Verdedigend moet het zeker drie niveaus omhoog en aanvallend missen duidelijk de automatismen nog. Dat is natuurlijk ook logisch in deze fase maar de potentie is er zeker. Over JD hoeven we weinig te zeggen. We weten wat hij kan en hij voelt zich goed in zijn element. Zijn rol zal nog groter worden ten opzichte van vorig seizoen. De nieuwe aanvoerder is daar ook duidelijk klaar voor. De nieuwe point-guard Miller is een echte point-guard. Net uit het vliegtuig gestapt liet hij al zeer fraaie dingen zien. Zijn passes werden soms nog niet goed begrepen maar dat hij de lijnen uit kan zetten is overduidelijk. Zijn backup, Dimeo van der Horst kent het klappen van de zweep en zal Miller goed kunnen vervangen. Snelheid is niet zijn grootste gave maar daar kan aan gewerkt worden. We hebben nu tenminste twee echte guards en daar zijn we blij mee.
Jamal had niet een goede start in deze eerste wedstrijd. Verbaal was hij duidelijk aanwezig maar qua spel was het nog matig. Hij zal moeten wennen aan de rotaties en aan het feit dat er hier in Nederland flink fysiek wordt gespeeld. Hij was soms meer bezig om anderen te corrigeren dan de focus op zijn eigen spel te leggen. Kwaliteiten heeft hij zeker maar het moet nog even uit de verf komen.
Mooi om te zien was hoe Jessey zich steeds verder ontwikkeld. Hij zal dit seizoen zeker een nadrukkelijke rol gaan spelen in deze ploeg en dat is hem ook wel toevertrouwd. Het speelt met overtuiging, lef en kwaliteiten. En zeker als schutter hebben we hem ook nodig.
De jeugd kreeg de kans en liet zien dat dit toch een paar stapjes hoger is dan wat ze gewend zijn. Dat is alleen maar goed want als je beter wilt worden dan moet je op het hoogste niveau acteren.
Kortom, op alle vlakken moet de ploeg nog verbeteren maar de kop is er af. De oefencampagne duurt nog een paar weken voordat de competitie gaat beginnen. Het is weer begonnen en daar zijn we als liefhebbers alleen maar blij mee.
Aan onze kant zagen we een aantal bekende gezichten en de nieuwe aanwinsten Boykin, Miller, Van der Horst en een paar jongens van het U20 team. Goed was het om te zien dat ook Thomas en Ties waren overgekomen om deze eerste wedstrijd van dichtbij te bekijken. De enige die nog mist is de grote man, Michael Kingma. Die zal komende week in Groningen arriveren.
En wat zagen we? Aan de inzet en vechtlust mankeerde er weinig tot niks. Er werd voor elke bal gevochten en er wordt flink gecommuniceerd in het team. Wat dat betreft zijn we al een flinke sprong vooruit gegaan. Maar het was allemaal nog niet goed. Verdedigend moet het zeker drie niveaus omhoog en aanvallend missen duidelijk de automatismen nog. Dat is natuurlijk ook logisch in deze fase maar de potentie is er zeker. Over JD hoeven we weinig te zeggen. We weten wat hij kan en hij voelt zich goed in zijn element. Zijn rol zal nog groter worden ten opzichte van vorig seizoen. De nieuwe aanvoerder is daar ook duidelijk klaar voor. De nieuwe point-guard Miller is een echte point-guard. Net uit het vliegtuig gestapt liet hij al zeer fraaie dingen zien. Zijn passes werden soms nog niet goed begrepen maar dat hij de lijnen uit kan zetten is overduidelijk. Zijn backup, Dimeo van der Horst kent het klappen van de zweep en zal Miller goed kunnen vervangen. Snelheid is niet zijn grootste gave maar daar kan aan gewerkt worden. We hebben nu tenminste twee echte guards en daar zijn we blij mee.
Jamal had niet een goede start in deze eerste wedstrijd. Verbaal was hij duidelijk aanwezig maar qua spel was het nog matig. Hij zal moeten wennen aan de rotaties en aan het feit dat er hier in Nederland flink fysiek wordt gespeeld. Hij was soms meer bezig om anderen te corrigeren dan de focus op zijn eigen spel te leggen. Kwaliteiten heeft hij zeker maar het moet nog even uit de verf komen.
Mooi om te zien was hoe Jessey zich steeds verder ontwikkeld. Hij zal dit seizoen zeker een nadrukkelijke rol gaan spelen in deze ploeg en dat is hem ook wel toevertrouwd. Het speelt met overtuiging, lef en kwaliteiten. En zeker als schutter hebben we hem ook nodig.
De jeugd kreeg de kans en liet zien dat dit toch een paar stapjes hoger is dan wat ze gewend zijn. Dat is alleen maar goed want als je beter wilt worden dan moet je op het hoogste niveau acteren.
Kortom, op alle vlakken moet de ploeg nog verbeteren maar de kop is er af. De oefencampagne duurt nog een paar weken voordat de competitie gaat beginnen. Het is weer begonnen en daar zijn we als liefhebbers alleen maar blij mee.
dinsdag 14 augustus 2012
140812: De eerste training
De eerste training zit er op, het nieuwe seizoen is begonnen. De selectie was nog wel wat dunnetjes maar onder de omstandigheden helemaal begrijpelijk. Kingma vlamt nog Down Under en Ties en Thomas spelen volop mee in het Nederlands Team.
Waren er opvallende dingen te zien? Ja best wel. De ene speler zag er duidelijk fitter uit dan de andere. Daarnaast was het erg prettig om JD weer terug te zien. De aanvoerder van komend seizoen zag er op en top fit uit en heeft er duidelijk weer zin in. Zijn contractverlenging met twee seizoenen doet hem merkbaar goed. En hem niet alleen, heel basketbalminnend Groningen is daar blij mee en liet dat ook merken met een applaus toen zijn naam werd genoemd. Opvallend was ook de verbale aanwezigheid van de nieuwe speler Jamal Boykin. Hij praatte bijna zelfs nog meer dan de coach. Hij motiveerde zijn teamgenoten en had specifiek opbouwende tips voor jeugdspeler Benny van der Reijden.
Benny had een zware avond. Vooraf was hij best zenuwachtig en na het eerste kwartier zal hij ongetwijfeld gedacht hebben, waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen. Maar, wil je wat bereiken in de topsport dan zal je er keihard aan moeten en willen werken. Dat hebben de afgelopen weken op televisie met de Olympische Spelen wel weer bewezen. We wensen Benny veel succes en kracht in de komende periode.
Jamal is een winnaar, dat is meteen wel duidelijk. Gedreven, hard en fanatiek. Dat zien we graag in Groningen. Zijn verbale rol is even wennen omdat we dat de laatste jaren niet echt hebben gezien. Ook Kingma kan er wat van dus wat dat betreft gaan we een leuk seizoen tegemoet! De andere nieuwe aanwinst Maurice Miller was een stuk minder nadrukkelijk aanwezig. De nieuwe floorleader deed zijn ding en liet zien dat hij veel kwaliteiten heeft. Qua spel leek hij deze eerste training een beetje op Frank Turner van Den Bosch. De komende weken zullen deze nieuwe spelers hun plekje gaan vinden en na de eerste oefenwedstrijden kunnen we een inschatting gaan maken over de verwachtingen, de rolverdelingen en de specifieke kwaliteiten.
Ook nieuw was Dimeo van der Horst. Hij kende een groot aantal spelers al goed en bovendien is de coach een goede bekende. Hij zal weinig tijd nodig hebben om zich aan te passen en zijn rol is duidelijk. Als back-up pointguard gaat hij de lijnen uitzetten en zijn collega’s voorzien van goeie passes en assists.
Coach Hakim had er duidelijk weer zin in. Drie maanden stil zitten is natuurlijk ook veel te lang. Alle gebeurtenissen van afgelopen jaar hebben hem sterker, ervarener en bewuster gemaakt. Hij heeft zijn eerste jaar in Groningen een hoop geleerd. Meer dan je normaal van één seizoen zou verwachten. Het was ook niet niks wat hem afgelopen seizoen allemaal is overkomen maar die bagage zit nu in de rugzak en daar wordt je alleen maar beter van. Zijn doelstelling is ook helder. Eerst een goed team smeden en dan van wedstrijd naar wedstrijd verbeteren en groeien. Nee, we praten niet meteen over prijzen. Eén bal kan het verschil betekenen tussen een vroegtijdige uitschakeling of een finaleplaats. Langzaam opbouwen, doen waar je goed in bent en samen strijden voor het maximale. Helder en duidelijk.
Het circus is weer begonnen en dat is prettig. Achter de schermen wordt er gewerkt aan de open dag, de presentatiegids en alle andere voorbereidende werkzaamheden. Ook ToH blijft niet achter. Momenteel wordt er gewerkt aan een nieuwe site met vergelijkbare opties en mogelijkheden. De realisatie zal geen weken meer duren en voor de regelmatige lezers is alleen het internetadres een opvallende wijziging. Meer daarover later.
zondag 13 mei 2012
130512: Over en uit
Zo stopt het seizoen op Moederdag, zondag 13 mei. Den Bosch gaat naar de finale en natuurlijk krijgen ze de felicitaties voor het bereiken daarvan. Ze maakten het in Groningen af en dat is een knappe prestatie.
We waren in het voordeel. We speelden thuis en met 4000 aanwezigen als zesde man waren alle ingrediënten aanwezig om er een succes van te maken. De wedstrijd was ongelofelijk spannend en niemand kon halverwege het laatste kwart voorspellen hoe het zou gaan uitpakken. De tweepunter draaide in de laatste seconden uit de ring en daarmee was het allemaal over en uit. Geen finale, geen Beker, geen Supercup en geen Europees succes.
Daarmee kan je nu vaststellen dat dit seizoen geen enkele doelstelling is gehaald. Sterker nog, met alle commotie die in de achtergrond ook nog meespeelde kan je stellen dat het seizoen mislukt is. Dat is voor Groningse begrippen een heel vervelende constatering maar de feiten zijn zoals ze zijn. Met een nagenoeg compleet nieuwe ploeg en een nieuwe, relatief onervaren coach, begonnen we aan een jaar waarbij de verwachtingen hoog waren. Die verwachtingen waren terecht omdat je als topploeg mee wilt draaien op het hoogste niveau en het verleden ook heeft uitgewezen dat we daar gewoon horen. Al snel tijdens het begin van het seizoen ontstond er gemor en commotie met alle gevolgen van dien. Die feiten zijn bekend en hoeven niet meer herhaald te worden. Terugkijkend is het nog een knappe prestatie dat de tweede plek op de ranglijst werd gehaald maar dat gegeven werd niet goed gebruikt want het thuisvoordeel in de halve finale had geen positief effect.
Hij kwam met veel bombarie naar Groningen en heeft er binnen de mogelijkheden alles aan gedaan om het tot een succes te maken. Hij werd voor de leeuwen geworpen maar bleef staan. Wat dat betreft verdient Hakim Salem een groot compliment want eenvoudig was het absoluut niet. Dit seizoen is hij jaren ouder en wijzer geworden en dan was het halen van de finale een mooie opsteker geweest. Maar zo hard kan het zijn in de topsport.
Dinsdag nemen we afscheid van de ploeg en begint de lange basketballoze zomer. Dan begint het evalueren en het weer vooruit kijken. Met een nieuw bestuur en ongetwijfeld een paar nieuwe spelers begint over een paar maanden het nieuwe seizoen. Maar zo ver is het nu nog lang niet. Dit moet eerst een plek krijgen. Wordt vervolgd…
We waren in het voordeel. We speelden thuis en met 4000 aanwezigen als zesde man waren alle ingrediënten aanwezig om er een succes van te maken. De wedstrijd was ongelofelijk spannend en niemand kon halverwege het laatste kwart voorspellen hoe het zou gaan uitpakken. De tweepunter draaide in de laatste seconden uit de ring en daarmee was het allemaal over en uit. Geen finale, geen Beker, geen Supercup en geen Europees succes.
Daarmee kan je nu vaststellen dat dit seizoen geen enkele doelstelling is gehaald. Sterker nog, met alle commotie die in de achtergrond ook nog meespeelde kan je stellen dat het seizoen mislukt is. Dat is voor Groningse begrippen een heel vervelende constatering maar de feiten zijn zoals ze zijn. Met een nagenoeg compleet nieuwe ploeg en een nieuwe, relatief onervaren coach, begonnen we aan een jaar waarbij de verwachtingen hoog waren. Die verwachtingen waren terecht omdat je als topploeg mee wilt draaien op het hoogste niveau en het verleden ook heeft uitgewezen dat we daar gewoon horen. Al snel tijdens het begin van het seizoen ontstond er gemor en commotie met alle gevolgen van dien. Die feiten zijn bekend en hoeven niet meer herhaald te worden. Terugkijkend is het nog een knappe prestatie dat de tweede plek op de ranglijst werd gehaald maar dat gegeven werd niet goed gebruikt want het thuisvoordeel in de halve finale had geen positief effect.
Hij kwam met veel bombarie naar Groningen en heeft er binnen de mogelijkheden alles aan gedaan om het tot een succes te maken. Hij werd voor de leeuwen geworpen maar bleef staan. Wat dat betreft verdient Hakim Salem een groot compliment want eenvoudig was het absoluut niet. Dit seizoen is hij jaren ouder en wijzer geworden en dan was het halen van de finale een mooie opsteker geweest. Maar zo hard kan het zijn in de topsport.
Dinsdag nemen we afscheid van de ploeg en begint de lange basketballoze zomer. Dan begint het evalueren en het weer vooruit kijken. Met een nieuw bestuur en ongetwijfeld een paar nieuwe spelers begint over een paar maanden het nieuwe seizoen. Maar zo ver is het nu nog lang niet. Dit moet eerst een plek krijgen. Wordt vervolgd…
vrijdag 11 mei 2012
110512: Programma voor 130512
De Beslissing
De vijfde wedstrijd in deze halve finale en dat nota bene op Moederdag. Afgelopen donderdag trok Den Bosch de stand weer gelijk en is vandaag dus de dag der dagen, beslissend en doorslaggevend.
Al het voorgaande is nu niet meer belangrijk. We hoeven het dus niet meer te hebben over diskwalificerende fouten, schorsingen, de gastvrijheid in Den Bosch of willekeurige cijfers of statistieken. Deze wedstrijd valt de beslissing over wie de komende week mag gaan beginnen aan de grote finale. Dat Leiden de tegenstander is in de finale is nu ook niet relevant. De twee ploegen die in deze serie hun thuiswedstrijden wonnen moeten vandaag uit gaan maken wie de sterkste, de slimste en de beste is. Eén groot voordeel daarbij is het feit dat dit zal worden uitgevochten in MartiniPlaza, niet voor niks ook wel genoemd, de Hel van het Noorden. De opkomst bij de voorgaande thuisduels in deze serie was niet echt groot maar de sfeer zat er aldoor prima in. Vandaag zal dat ongetwijfeld niet anders zijn want nu staat er iets groots op het spel en elke Donarfan is, net als de spelers, tot op het bot gemotiveerd om, binnen de normale gangbare normen, er alles aan te doen om de overwinning binnen te slepen. En dat is voor ons niks nieuws. We hebben al wel voor hetere vuren gestaan dus ook vandaag zal elke aanwezige weer kunnen ervaren dat Groningen nog steeds dé basketbalstad van Nederland is.
Dat thuisvoordeel dat we hebben bereikt door boven Den Bosch te eindigen in de reguliere competitie is een prachtig gegeven en komt ons nu uitstekend van pas. Door de jaren heen is al vaak gebleken dat de thuisploeg in zo’n situatie de wedstrijd wint en dat heeft natuurlijk alles te maken met het eigen publiek, de bekende omgeving en het comfortabele gevoel. Dat betekent niet dat het automatisch ook gaat gebeuren. De strijd van vandaag zal intensief, stevig en op het scherpst van de snede gespeeld worden. En zo hoort dat ook in Play-off basketbal. De ploeg van coach Hakim Salem heeft al vaker laten zien dat ze vleugels krijgen als de zesde man nadrukkelijk aanwezig is. Vandaag is uw taak dus groter dan het hele afgelopen seizoen. Maar dat spreekt voor zich en zal ongetwijfeld te zien en te horen zijn.
Na 40 minuten basketbal is er dus een winnaar, maar ook een verliezer. De ploeg die vandaag verliest is uitgeschakeld en heeft per direct vakantie. Ook dat hoort bij sport. Winst en verlies liggen soms heel dicht bij elkaar en daarbij kan één punt zomaar beslissend zijn. En wat maakt dan het grote verschil? Vertrouwen hebben in eigen kunnen en doen waar je goed in bent. Beide ploegen zijn gelukkig weer op volledige sterkte en dat hoort ook zo bij zo’n belangrijke wedstrijd. De mannen kunnen nu onderling uitmaken wie de beste is en nogmaals, we zijn maar wat blij dat die beslissing hier in MartiniPlaza zal gaan vallen.
Natuurlijk moet u genieten van het feit dat u er gewoon bij bent. Maar dat is vandaag niet voldoende. U heeft een rol en die is belangrijk. Laat u horen en zien en steun de ploeg tot de allerlaatste minuut. Veel plezier!
De vijfde wedstrijd in deze halve finale en dat nota bene op Moederdag. Afgelopen donderdag trok Den Bosch de stand weer gelijk en is vandaag dus de dag der dagen, beslissend en doorslaggevend.
Al het voorgaande is nu niet meer belangrijk. We hoeven het dus niet meer te hebben over diskwalificerende fouten, schorsingen, de gastvrijheid in Den Bosch of willekeurige cijfers of statistieken. Deze wedstrijd valt de beslissing over wie de komende week mag gaan beginnen aan de grote finale. Dat Leiden de tegenstander is in de finale is nu ook niet relevant. De twee ploegen die in deze serie hun thuiswedstrijden wonnen moeten vandaag uit gaan maken wie de sterkste, de slimste en de beste is. Eén groot voordeel daarbij is het feit dat dit zal worden uitgevochten in MartiniPlaza, niet voor niks ook wel genoemd, de Hel van het Noorden. De opkomst bij de voorgaande thuisduels in deze serie was niet echt groot maar de sfeer zat er aldoor prima in. Vandaag zal dat ongetwijfeld niet anders zijn want nu staat er iets groots op het spel en elke Donarfan is, net als de spelers, tot op het bot gemotiveerd om, binnen de normale gangbare normen, er alles aan te doen om de overwinning binnen te slepen. En dat is voor ons niks nieuws. We hebben al wel voor hetere vuren gestaan dus ook vandaag zal elke aanwezige weer kunnen ervaren dat Groningen nog steeds dé basketbalstad van Nederland is.
Dat thuisvoordeel dat we hebben bereikt door boven Den Bosch te eindigen in de reguliere competitie is een prachtig gegeven en komt ons nu uitstekend van pas. Door de jaren heen is al vaak gebleken dat de thuisploeg in zo’n situatie de wedstrijd wint en dat heeft natuurlijk alles te maken met het eigen publiek, de bekende omgeving en het comfortabele gevoel. Dat betekent niet dat het automatisch ook gaat gebeuren. De strijd van vandaag zal intensief, stevig en op het scherpst van de snede gespeeld worden. En zo hoort dat ook in Play-off basketbal. De ploeg van coach Hakim Salem heeft al vaker laten zien dat ze vleugels krijgen als de zesde man nadrukkelijk aanwezig is. Vandaag is uw taak dus groter dan het hele afgelopen seizoen. Maar dat spreekt voor zich en zal ongetwijfeld te zien en te horen zijn.
Na 40 minuten basketbal is er dus een winnaar, maar ook een verliezer. De ploeg die vandaag verliest is uitgeschakeld en heeft per direct vakantie. Ook dat hoort bij sport. Winst en verlies liggen soms heel dicht bij elkaar en daarbij kan één punt zomaar beslissend zijn. En wat maakt dan het grote verschil? Vertrouwen hebben in eigen kunnen en doen waar je goed in bent. Beide ploegen zijn gelukkig weer op volledige sterkte en dat hoort ook zo bij zo’n belangrijke wedstrijd. De mannen kunnen nu onderling uitmaken wie de beste is en nogmaals, we zijn maar wat blij dat die beslissing hier in MartiniPlaza zal gaan vallen.
Natuurlijk moet u genieten van het feit dat u er gewoon bij bent. Maar dat is vandaag niet voldoende. U heeft een rol en die is belangrijk. Laat u horen en zien en steun de ploeg tot de allerlaatste minuut. Veel plezier!
dinsdag 8 mei 2012
080512: 2 -1, complimenten
In Den Bosch kregen we zondag flink aan de broek. Vandaag was het compleet een omgekeerde wereld en was het Den Bosch dat met de staart tussen de benen afdroop. Alle vier kwarten werden gewonnen en de stand is nu gewoon 2-1. Nog één overwinning en we staan in de finale. De strijd tussen Leiden en Zwolle is ook nog enigszins spannend geworden want Zwolle won in het hol van de leeuw.
Het probleem bij Den Bosch is de spelverdeler. Zoveel is zeker. Turner had er gewoon geen zin in. Drie kwarten lang zat hij met zijn hoofd al bij een hangmat ergens op de Bahamas. Laten we niet vergeten dat Wesby ook bovenop hem zat maar Frank bakte er helemaal niks van. En dan haal je de angel uit het spel van deze tegenstander. Tel daarbij op dat ook Rogier en Kees nauwelijks tot een schot kwamen. En als ze dan al eens schoten was het drie keer niks. Den Bosch schoot 0 van de 19 punten vanaf de driepuntlijn. De enige speler die bleef staan was Tai Wesley maar die kan het natuurlijk niet alleen. Coach Korner wilde het niet toegeven maar is duidelijk niet blij met de prestaties van zijn point-guard.
Bij rust was het verschil in rebounds al 27 tegen 13. Aan het einde werd het zelfs 46 tegen 27. Dat zegt wat over de intensiteit en de verdedigende vechtlust van Hakim en zijn mannen. Het lange gesprek van gisteren had duidelijk zijn effect en het hele team wilde maar één ding doen: thuis overtuigend winnen. De nuttige drietjes van Ties, de punten en de verdedigende inzet van Alex, de nuttige punten en assists van Defares, dat gaf vandaag voornamelijk de doorslag.
2360 bezoekers waren getuige van een mooi duel. Dat de boel een beetje uit de hand liep in het vierde kwart is jammer maar ach, er zijn grote rampen. Er valt wat voor te zeggen dat er D’s werden uitgedeeld want dit gedrag hoort niet op een basketbalveld maar de scheidsrechters zouden zich ook moeten realiseren dat emotie hoort bij topsport en zeker in de Play-offs. Bovendien, er vielen geen slachtoffers en niemand heeft direct geslagen. Waar hebben we het dan nog over.
Een groot compliment gaat naar de coach. Voor hem was het al niet een makkelijk seizoen en waren de prestaties wisselvallig. Maar nu het er echt om ging wist hij de mannen weer scherp te krijgen en speelden ze een overtuigende wedstrijd. We zijn er nog niet en de echte evaluatie volgt later maar dit (tussen)compliment verdient hij.
Donderdag kunnen we het afmaken. Laten we dat ook maar doen. Scheelt weer een extra wedstrijd en een weekend rust is niet verkeerd. Bovendien, als je de kans krijgt moet je hem pakken. En die kans ligt er nu. Doen!
Het incident, niet de aanleiding maar het vervolg:
Het probleem bij Den Bosch is de spelverdeler. Zoveel is zeker. Turner had er gewoon geen zin in. Drie kwarten lang zat hij met zijn hoofd al bij een hangmat ergens op de Bahamas. Laten we niet vergeten dat Wesby ook bovenop hem zat maar Frank bakte er helemaal niks van. En dan haal je de angel uit het spel van deze tegenstander. Tel daarbij op dat ook Rogier en Kees nauwelijks tot een schot kwamen. En als ze dan al eens schoten was het drie keer niks. Den Bosch schoot 0 van de 19 punten vanaf de driepuntlijn. De enige speler die bleef staan was Tai Wesley maar die kan het natuurlijk niet alleen. Coach Korner wilde het niet toegeven maar is duidelijk niet blij met de prestaties van zijn point-guard.
Bij rust was het verschil in rebounds al 27 tegen 13. Aan het einde werd het zelfs 46 tegen 27. Dat zegt wat over de intensiteit en de verdedigende vechtlust van Hakim en zijn mannen. Het lange gesprek van gisteren had duidelijk zijn effect en het hele team wilde maar één ding doen: thuis overtuigend winnen. De nuttige drietjes van Ties, de punten en de verdedigende inzet van Alex, de nuttige punten en assists van Defares, dat gaf vandaag voornamelijk de doorslag.
2360 bezoekers waren getuige van een mooi duel. Dat de boel een beetje uit de hand liep in het vierde kwart is jammer maar ach, er zijn grote rampen. Er valt wat voor te zeggen dat er D’s werden uitgedeeld want dit gedrag hoort niet op een basketbalveld maar de scheidsrechters zouden zich ook moeten realiseren dat emotie hoort bij topsport en zeker in de Play-offs. Bovendien, er vielen geen slachtoffers en niemand heeft direct geslagen. Waar hebben we het dan nog over.
Een groot compliment gaat naar de coach. Voor hem was het al niet een makkelijk seizoen en waren de prestaties wisselvallig. Maar nu het er echt om ging wist hij de mannen weer scherp te krijgen en speelden ze een overtuigende wedstrijd. We zijn er nog niet en de echte evaluatie volgt later maar dit (tussen)compliment verdient hij.
Donderdag kunnen we het afmaken. Laten we dat ook maar doen. Scheelt weer een extra wedstrijd en een weekend rust is niet verkeerd. Bovendien, als je de kans krijgt moet je hem pakken. En die kans ligt er nu. Doen!
Het incident, niet de aanleiding maar het vervolg:
maandag 7 mei 2012
070512: Programma voor 080512
De derde
De eerste thuiswedstrijd tegen Den Bosch in deze best-of-five serie werd redelijk eenvoudig gewonnen. We wonnen drie kwarten met overmacht en alleen in het derde kwart wisten de Bosschenaren zichzelf enigszins te laten zien.
Het mooie van die eerste wedstrijd was dat het echt een teamprestatie was en dat niet één of twee spelers ver boven de rest uitstaken. De scores en de rebounds waren goed verdeeld en met name de spelers die van de bank kwamen droegen meer dan hun steentje bij. Tel daarbij op het grote aantal assists en blockshots, met name van Avis, en we zagen dus gewoon een prima wedstrijd die met 13 punten verschil werd gewonnen. De eerste klap is een daalder waard en zoiets geeft vertrouwen en kracht. Althans, dat zou je normaal gesproken mogen verwachten. Het tweede duel van afgelopen zondag in Den Bosch was daarentegen van een hele andere orde. Of de lange busreis, het late tijdstip of wellicht zelfs onderschatting daarbij wellicht een rol speelde is onbekend maar het was een totaal andere strijd in vergelijking met het eerste duel. Den Bosch verdedigde de thuisbasket met overtuiging en wij liepen continue achter de feiten aan. Alle vier kwarten werden verloren en het derde kwart zelfs met maar liefst 21-6. De hoeveelheid balverlies in die wedstrijd was ongekend. 25 keer aan onze kant en 7 bij de thuisploeg. Daar win je duidelijk geen (play-off) wedstrijd mee. En dat terwijl we de strijd om het aantal rebounds wel wisten te winnen. 80-54 werd het in Den Bosch.
Beide ploegen kennen dit seizoen wisselvallige periodes en dat was in de eerste twee wedstrijden ook duidelijk te zien. Maar na een goede start hier in Plaza was de tweede wedstrijd een slechte prestatie die hopelijk weer snel vergeten is. Dat geldt niet alleen voor de wedstrijd zelf maar ook voor het randgebeuren. Tijdens het tweede kwart in Den Bosch werd de wedstrijd korte tijd gestaakt omdat de Bossche aanhang zich niet kon beheersen. Nou is dat op zich niet zo heel bijzonder bij deze tegenstander maar toch is het triest om te constateren dat dit soort incidenten de wedstrijd blijkbaar kunnen beïnvloeden. Laten we hopen dat ze nu hun les hebben geleerd en gewoon de spelers het werk laten doen.
Beide ploegen hebben nu hun eerste thuisduel gewonnen en dat is ook wat de meesten vooraf hadden verwacht. Het is niet voor niets een strijd waarbij het thuisvoordeel een rol speelt. Zolang we de thuiswedstrijden blijven winnen is er niks aan de hand en zal het allemaal goed komen. Voor Den Bosch is de uitdaging groot want zij zullen een keer in Groningen moeten winnen om een kans te maken voor de grote finale. Deze derde wedstrijd is daarom ook van groot belang. Heeft de ploeg van coach Korner de smaak te pakken gekregen en de zwakke plek gevonden of laten de mannen van coach Salem nu weer zien wat ze waard zijn en was de wedstrijd van zondag een vervelend incident. Natuurlijk gaan we uit van dat laatste. Vandaag is een nieuw duel waarbij al het voorgaande niet meer belangrijk is. Het thuisvoordeel hier in MartiniPlaza is absoluut een voordeel en bovendien, slechter dan duel 2 kan het ook niet.
Afgelopen donderdag zaten er 2340 bezoekers in Martiniplaza. Ter vergelijk, bij de eerste wedstrijd tegen Den Bosch in de halve finale van het afgelopen seizoen waren er 1000 bezoekers meer. Er kunnen en zullen allerlei redenen zijn waarom de opkomst vorige week enigszins tegenviel maar we kunnen in ieder geval vaststellen dat de thuisblijvers iets leuks hebben gemist. Bij de uitwedstrijd was de belangstelling ook niet groots. Zo’n 1000 bezoekers kwamen naar de Maaspoort en dat is voor een halve finale wedstrijd toch aan de lage kant. Vandaag zal de belangstelling ongetwijfeld hoger zijn want de spanning stijgt. De stand is 1 tegen 1 dus nu vervolgen we de serie met een best-of-three. Drie wedstrijden waarvan er twee gewonnen moeten worden. Vandaag moet het dus gebeuren!
De eerste thuiswedstrijd tegen Den Bosch in deze best-of-five serie werd redelijk eenvoudig gewonnen. We wonnen drie kwarten met overmacht en alleen in het derde kwart wisten de Bosschenaren zichzelf enigszins te laten zien.
Het mooie van die eerste wedstrijd was dat het echt een teamprestatie was en dat niet één of twee spelers ver boven de rest uitstaken. De scores en de rebounds waren goed verdeeld en met name de spelers die van de bank kwamen droegen meer dan hun steentje bij. Tel daarbij op het grote aantal assists en blockshots, met name van Avis, en we zagen dus gewoon een prima wedstrijd die met 13 punten verschil werd gewonnen. De eerste klap is een daalder waard en zoiets geeft vertrouwen en kracht. Althans, dat zou je normaal gesproken mogen verwachten. Het tweede duel van afgelopen zondag in Den Bosch was daarentegen van een hele andere orde. Of de lange busreis, het late tijdstip of wellicht zelfs onderschatting daarbij wellicht een rol speelde is onbekend maar het was een totaal andere strijd in vergelijking met het eerste duel. Den Bosch verdedigde de thuisbasket met overtuiging en wij liepen continue achter de feiten aan. Alle vier kwarten werden verloren en het derde kwart zelfs met maar liefst 21-6. De hoeveelheid balverlies in die wedstrijd was ongekend. 25 keer aan onze kant en 7 bij de thuisploeg. Daar win je duidelijk geen (play-off) wedstrijd mee. En dat terwijl we de strijd om het aantal rebounds wel wisten te winnen. 80-54 werd het in Den Bosch.
Beide ploegen kennen dit seizoen wisselvallige periodes en dat was in de eerste twee wedstrijden ook duidelijk te zien. Maar na een goede start hier in Plaza was de tweede wedstrijd een slechte prestatie die hopelijk weer snel vergeten is. Dat geldt niet alleen voor de wedstrijd zelf maar ook voor het randgebeuren. Tijdens het tweede kwart in Den Bosch werd de wedstrijd korte tijd gestaakt omdat de Bossche aanhang zich niet kon beheersen. Nou is dat op zich niet zo heel bijzonder bij deze tegenstander maar toch is het triest om te constateren dat dit soort incidenten de wedstrijd blijkbaar kunnen beïnvloeden. Laten we hopen dat ze nu hun les hebben geleerd en gewoon de spelers het werk laten doen.
Beide ploegen hebben nu hun eerste thuisduel gewonnen en dat is ook wat de meesten vooraf hadden verwacht. Het is niet voor niets een strijd waarbij het thuisvoordeel een rol speelt. Zolang we de thuiswedstrijden blijven winnen is er niks aan de hand en zal het allemaal goed komen. Voor Den Bosch is de uitdaging groot want zij zullen een keer in Groningen moeten winnen om een kans te maken voor de grote finale. Deze derde wedstrijd is daarom ook van groot belang. Heeft de ploeg van coach Korner de smaak te pakken gekregen en de zwakke plek gevonden of laten de mannen van coach Salem nu weer zien wat ze waard zijn en was de wedstrijd van zondag een vervelend incident. Natuurlijk gaan we uit van dat laatste. Vandaag is een nieuw duel waarbij al het voorgaande niet meer belangrijk is. Het thuisvoordeel hier in MartiniPlaza is absoluut een voordeel en bovendien, slechter dan duel 2 kan het ook niet.
Afgelopen donderdag zaten er 2340 bezoekers in Martiniplaza. Ter vergelijk, bij de eerste wedstrijd tegen Den Bosch in de halve finale van het afgelopen seizoen waren er 1000 bezoekers meer. Er kunnen en zullen allerlei redenen zijn waarom de opkomst vorige week enigszins tegenviel maar we kunnen in ieder geval vaststellen dat de thuisblijvers iets leuks hebben gemist. Bij de uitwedstrijd was de belangstelling ook niet groots. Zo’n 1000 bezoekers kwamen naar de Maaspoort en dat is voor een halve finale wedstrijd toch aan de lage kant. Vandaag zal de belangstelling ongetwijfeld hoger zijn want de spanning stijgt. De stand is 1 tegen 1 dus nu vervolgen we de serie met een best-of-three. Drie wedstrijden waarvan er twee gewonnen moeten worden. Vandaag moet het dus gebeuren!
donderdag 3 mei 2012
030512: Korte metten maken
De dubbele verlenging van afgelopen dinsdag had geen effect op de intensiteit van het spel van vandaag. De energie was volop aanwezig en het doel was meer dan helder. De eerste wedstrijd in de serie moest gewoon overtuigend worden gewonnen en zo geschiedde.
Het derde kwart was moeizaam en lastig. Den Bosch kwam in het momentum en door hun afwisselende manier van verdedigen hadden we de grootste moeite om tot scoren te komen. De opgebouwde voorsprong was voldoende om dit kwart zonder al te veel kleerscheuren door te komen en het laatste kwart was vervolgens een continuering van de eerste twee kwarten. Een prima overwinning wat duidelijk als een teamprestatie kan worden bestempeld. Geen specifieke speler stak ver boven de rest uit. De punten zijn prima verdeeld en ook qua rebounds waren er een aantal die 6, 7 of 8 haalden. Opvallend was de prestatie van Ties. Met drie driepunters had hij een belangrijke bijdrage aan de scores en zijn verdediging was intensief en effectief. Maar hij was niet de enige die opviel. Wat dacht u van Jessey Voorn. Komend van de bank brengt hij veel energie in het spel en scoort als er gescoord moet worden. Bovendien kreeg hij het publiek met regelmaat op de banken en dat soort spelers doen het altijd goed in Groningen.
1-0 en de eerste klap is uitgedeeld. Als we deze lijn voorzetten wordt het zeer waarschijnlijk geen serie over 5 wedstrijden. Het tweede duel zal van een andere orde zijn maar alles is mogelijk. Dat is ook het mooie van Play-off basketbal. Vanavond waren er ‘maar' 2340 bezoekers. Menig eredivisieteam zou er alleen maar jaloers op zijn maar voor Groningse begrippen is het wat aan de lage kant. Toch was dit weer reclame voor het basketbal dus dinsdag aanstaande moet de 3000 zeker worden gehaald.
Sergio heeft de smaak te pakken en wil aanstaande zondag meteen korte metten maken en tot 2-0 komen. Kijk, dat is goed om te horen. Met zo’n instelling is het goed om naar Den Bosch af te reizen. De wedstrijd begint op het onmenselijke tijdstip van 20.45 uur. Een belachelijk tijdstip wat veel bezoekers zal weghouden maar ach, Zoals Hakim al zei, de champions league voetbalwedstrijden beginnen ook altijd om die tijd dus niks aan de hand, we doen het gewoon.
Qua sfeer was het goed in MartiniPlaza. We waren te horen en we leefden mee. Zo hoort dat ook in Groningen en dinsdag gaat er gewoon nog een schepje boven op. Spanning, sensatie en actie.. we liggen op schema.
Het derde kwart was moeizaam en lastig. Den Bosch kwam in het momentum en door hun afwisselende manier van verdedigen hadden we de grootste moeite om tot scoren te komen. De opgebouwde voorsprong was voldoende om dit kwart zonder al te veel kleerscheuren door te komen en het laatste kwart was vervolgens een continuering van de eerste twee kwarten. Een prima overwinning wat duidelijk als een teamprestatie kan worden bestempeld. Geen specifieke speler stak ver boven de rest uit. De punten zijn prima verdeeld en ook qua rebounds waren er een aantal die 6, 7 of 8 haalden. Opvallend was de prestatie van Ties. Met drie driepunters had hij een belangrijke bijdrage aan de scores en zijn verdediging was intensief en effectief. Maar hij was niet de enige die opviel. Wat dacht u van Jessey Voorn. Komend van de bank brengt hij veel energie in het spel en scoort als er gescoord moet worden. Bovendien kreeg hij het publiek met regelmaat op de banken en dat soort spelers doen het altijd goed in Groningen.
1-0 en de eerste klap is uitgedeeld. Als we deze lijn voorzetten wordt het zeer waarschijnlijk geen serie over 5 wedstrijden. Het tweede duel zal van een andere orde zijn maar alles is mogelijk. Dat is ook het mooie van Play-off basketbal. Vanavond waren er ‘maar' 2340 bezoekers. Menig eredivisieteam zou er alleen maar jaloers op zijn maar voor Groningse begrippen is het wat aan de lage kant. Toch was dit weer reclame voor het basketbal dus dinsdag aanstaande moet de 3000 zeker worden gehaald.
Sergio heeft de smaak te pakken en wil aanstaande zondag meteen korte metten maken en tot 2-0 komen. Kijk, dat is goed om te horen. Met zo’n instelling is het goed om naar Den Bosch af te reizen. De wedstrijd begint op het onmenselijke tijdstip van 20.45 uur. Een belachelijk tijdstip wat veel bezoekers zal weghouden maar ach, Zoals Hakim al zei, de champions league voetbalwedstrijden beginnen ook altijd om die tijd dus niks aan de hand, we doen het gewoon.
Qua sfeer was het goed in MartiniPlaza. We waren te horen en we leefden mee. Zo hoort dat ook in Groningen en dinsdag gaat er gewoon nog een schepje boven op. Spanning, sensatie en actie.. we liggen op schema.
030512: Programma voor vandaag
Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Met deze pakkende woorden beginnen we vandaag aan de halve finale van de Play-offs. Er zijn nog vier ploegen over die strijden om het landskampioenschap en GasTerra Flames is daar één van.
48 uur geleden waren we hier bijeen en zagen we een matige wedstrijd tegen Zwolle die na twee verlengingen toch winnend werd afgesloten. Slecht spelen en toch winnen is ook wat waard en daarmee werd het doel bereikt, de Poule als eerste eindigen. Overtuigend was het niet maar wie maalt daar nu nog om. Vandaag beginnen we aan een nieuwe ronde waarbij het thuisvoordeel gelukkig wél een rol speelt. Omdat we in de competitie boven Den Bosch zijn geeindigd hebben wij het thuisvoordeel en dat zegt wat in Groningen. De ploeg die als eerste drie duels wint staat ‘gewoon’ in de finale van dit seizoen. Dat thuisvoordeel zou wel eens een hele grote rol kunnen gaan spelen en dat hebben we verdiend door als tweede de reguliere competitie te eindigen.
Groningen tegen Den Bosch zijn al jaren prachtige wedstrijden en dat zal deze serie niet anders zijn. De ploegen zijn flink aan elkaar gewaagd en emoties spelen daarbij een grote rol. Sommige spelers die nu in het rood spelen waren ooit een tijdelijke Groninger en dat geeft bij deze serie toch een apart gevoel. We noemen geen namen maar u weet ongetwijfeld om wie het gaat. Den Bosch heeft in de poule ook wisselvallig gepresteerd en moest alles uit de kast halen om deze halve finale te bereiken. Ze verloren kansloos van Leeuwarden maar wonnen vervolgens van de huidige landskampioen Leiden. Maar, resultaten uit het verleden betekenen vanaf nu helemaal niks meer. Play-off basketbal is zo heel anders dan al het voorgaande. De ploegen treffen elkaar nu minimaal drie keer en maximaal vijf keer. Steeds dezelfde tegenstander en dat in een korte periode waarin de serie moet worden afgewerkt. Nu gaan ook vermoeidheid, fitheid en mentale weerbaarheid een rol spelen. Wie is het fitst om zoveel wedstrijden in korte tijd te spelen en wie heeft de energie om elke keer weer alles uit de kan te halen. Vandaag zien we de ploegen voor het eerst tegen elkaar spelen en ook nu geldt vanzelfsprekend, de eerste klap is een Groningse daalder waard.
Ook wij moeten er vandaag helemaal klaar voor zijn. Afgelopen dinsdag zat de sfeer er nog niet helemaal goed in maar dat wordt vandaag compleet anders. Dat gaat ook bijna vanzelf omdat deze tegenstander toch van een heel ander kaliber is dan Zwolle. Nu staat de zesde man min of meer ook op het veld en dat is een factor van betekenis. Tegen zes spelers spelen is toch een stuk lastiger dan tegen vijf. Voor diegene onder u die eerder zo’n serie hebben meegemaakt is het niks nieuws. MartiniPlaza kan trillen op haar grondvesten en dat is hier al vaak gebeurd. Vandaag zal dat ook zeker weer gaan gebeuren en zo helpen we de ploeg op alle mogelijke manieren om de winst binnen te slepen. Natuurlijk helpt het dan om ook in Den Bosch aanwezig te zijn en het team te ondersteunen. Zondag is de eerste uitwedstrijd en er rijden treinen, bussen en auto’s naar het zuiden om Donar! in de Maaspoort te scanderen.
Ja, het is een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Een aantal spelers heeft ervaring met dit soort omstandigheden en hebben vaker in zo’n situatie gestaan. Die ervaring zal vandaag absoluut een rol gaan spelen en samen met het eerder genoemde thuisvoordeel hebben we een streepje voor. Natuurlijk heeft ook Den Bosch een hoop ervaring in huis maar het echte voordeel ligt toch aan onze kant. Dat moet ons helpen om deze serie winnend af te sluiten. Vandaag zetten we de eerste stap en zondag de tweede. Play-off basketbal, dat is toch het mooiste wat er is!
Met deze pakkende woorden beginnen we vandaag aan de halve finale van de Play-offs. Er zijn nog vier ploegen over die strijden om het landskampioenschap en GasTerra Flames is daar één van.
48 uur geleden waren we hier bijeen en zagen we een matige wedstrijd tegen Zwolle die na twee verlengingen toch winnend werd afgesloten. Slecht spelen en toch winnen is ook wat waard en daarmee werd het doel bereikt, de Poule als eerste eindigen. Overtuigend was het niet maar wie maalt daar nu nog om. Vandaag beginnen we aan een nieuwe ronde waarbij het thuisvoordeel gelukkig wél een rol speelt. Omdat we in de competitie boven Den Bosch zijn geeindigd hebben wij het thuisvoordeel en dat zegt wat in Groningen. De ploeg die als eerste drie duels wint staat ‘gewoon’ in de finale van dit seizoen. Dat thuisvoordeel zou wel eens een hele grote rol kunnen gaan spelen en dat hebben we verdiend door als tweede de reguliere competitie te eindigen.
Groningen tegen Den Bosch zijn al jaren prachtige wedstrijden en dat zal deze serie niet anders zijn. De ploegen zijn flink aan elkaar gewaagd en emoties spelen daarbij een grote rol. Sommige spelers die nu in het rood spelen waren ooit een tijdelijke Groninger en dat geeft bij deze serie toch een apart gevoel. We noemen geen namen maar u weet ongetwijfeld om wie het gaat. Den Bosch heeft in de poule ook wisselvallig gepresteerd en moest alles uit de kast halen om deze halve finale te bereiken. Ze verloren kansloos van Leeuwarden maar wonnen vervolgens van de huidige landskampioen Leiden. Maar, resultaten uit het verleden betekenen vanaf nu helemaal niks meer. Play-off basketbal is zo heel anders dan al het voorgaande. De ploegen treffen elkaar nu minimaal drie keer en maximaal vijf keer. Steeds dezelfde tegenstander en dat in een korte periode waarin de serie moet worden afgewerkt. Nu gaan ook vermoeidheid, fitheid en mentale weerbaarheid een rol spelen. Wie is het fitst om zoveel wedstrijden in korte tijd te spelen en wie heeft de energie om elke keer weer alles uit de kan te halen. Vandaag zien we de ploegen voor het eerst tegen elkaar spelen en ook nu geldt vanzelfsprekend, de eerste klap is een Groningse daalder waard.
Ook wij moeten er vandaag helemaal klaar voor zijn. Afgelopen dinsdag zat de sfeer er nog niet helemaal goed in maar dat wordt vandaag compleet anders. Dat gaat ook bijna vanzelf omdat deze tegenstander toch van een heel ander kaliber is dan Zwolle. Nu staat de zesde man min of meer ook op het veld en dat is een factor van betekenis. Tegen zes spelers spelen is toch een stuk lastiger dan tegen vijf. Voor diegene onder u die eerder zo’n serie hebben meegemaakt is het niks nieuws. MartiniPlaza kan trillen op haar grondvesten en dat is hier al vaak gebeurd. Vandaag zal dat ook zeker weer gaan gebeuren en zo helpen we de ploeg op alle mogelijke manieren om de winst binnen te slepen. Natuurlijk helpt het dan om ook in Den Bosch aanwezig te zijn en het team te ondersteunen. Zondag is de eerste uitwedstrijd en er rijden treinen, bussen en auto’s naar het zuiden om Donar! in de Maaspoort te scanderen.
Ja, het is een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Een aantal spelers heeft ervaring met dit soort omstandigheden en hebben vaker in zo’n situatie gestaan. Die ervaring zal vandaag absoluut een rol gaan spelen en samen met het eerder genoemde thuisvoordeel hebben we een streepje voor. Natuurlijk heeft ook Den Bosch een hoop ervaring in huis maar het echte voordeel ligt toch aan onze kant. Dat moet ons helpen om deze serie winnend af te sluiten. Vandaag zetten we de eerste stap en zondag de tweede. Play-off basketbal, dat is toch het mooiste wat er is!
dinsdag 1 mei 2012
010512: Zeer matig, snel vergeten
Het was vanavond grotendeels niet om aan te zien. Het hoogtepunt van de wedstrijd in de eerste drie kwarten was het zien van de nieuwe pakjes van de cheerleaders die het aanzien meer dan waard waren.
Maar daar was dan ook alles wel mee gezegd. De ploeg speelde inspiratieloos, mat, tam en niet georganiseerd. De enige twee spelers die een voldoende haalden waren Alex en JD, zoals gewoonlijk. Zorgelijk is wel het feit dat niemand in zo’n fase echt op staat en de leiding neemt. Typerend was daarbij ook het spel van Defares. Normaal gesproken toch iemand die iets kan kantelen maar ook hij zakte compleet weg in de misère. Dat de wedstrijd in de twee verlengingen toch nog spannend werd was leuk voor de 2770 bezoekers maar het was een schrale troost voor het vertoonde spel.
Ook de sfeer in de hal was ver beneden peil. Het enige wat grotendeels te horen was waren de trommels van Hammer met zijn vrienden. Terwijl er boven aan de tribune een spandoek hangt met ‘sfeerteam’ was er helemaal niks van te merken. De sfeer was stil, gelaten en passief. Gelukkig hoorden we na afloop dat het aanstaande donderdag anders zal zijn en dat het sfeerteam zich dan weer van haar beste kant zal laten zien.
Dit maar snel vergeten en blij zijn met het resultaat. Slecht spelen en toch winnen is ook een verdienste. Maar het geeft eerlijk gezegd niet veel vertrouwen voor de komende slopende serie tegen Rogier en zijn mannen. Weliswaar een hele andere tegenstander maar als dit spel ons door de halve finale moet gaan leiden heeft menigeen er een hard hoofd in. Wisselvallig is het woord wat een groot deel van dit seizoen symboliseert. Maar toch, we staan in de halve finale met thuisvoordeel en beginnen gewoon weer met nul-nul. Morgen geen woord meer reppen over dit duel en je gaan voorbereiden op Den Bosch. Ook die ploeg kenmerkt zichzelf door wisselvalligheid dus wat dat betreft zijn we wel aan elkaar gewaagd.
Tot slot: de man van de wedstrijd? Met kop en schouders: meneer Vos. Hij gaat naar de NBA en won het pauzespel. Langs deze weg, van harte!
Maar daar was dan ook alles wel mee gezegd. De ploeg speelde inspiratieloos, mat, tam en niet georganiseerd. De enige twee spelers die een voldoende haalden waren Alex en JD, zoals gewoonlijk. Zorgelijk is wel het feit dat niemand in zo’n fase echt op staat en de leiding neemt. Typerend was daarbij ook het spel van Defares. Normaal gesproken toch iemand die iets kan kantelen maar ook hij zakte compleet weg in de misère. Dat de wedstrijd in de twee verlengingen toch nog spannend werd was leuk voor de 2770 bezoekers maar het was een schrale troost voor het vertoonde spel.
Ook de sfeer in de hal was ver beneden peil. Het enige wat grotendeels te horen was waren de trommels van Hammer met zijn vrienden. Terwijl er boven aan de tribune een spandoek hangt met ‘sfeerteam’ was er helemaal niks van te merken. De sfeer was stil, gelaten en passief. Gelukkig hoorden we na afloop dat het aanstaande donderdag anders zal zijn en dat het sfeerteam zich dan weer van haar beste kant zal laten zien.
Dit maar snel vergeten en blij zijn met het resultaat. Slecht spelen en toch winnen is ook een verdienste. Maar het geeft eerlijk gezegd niet veel vertrouwen voor de komende slopende serie tegen Rogier en zijn mannen. Weliswaar een hele andere tegenstander maar als dit spel ons door de halve finale moet gaan leiden heeft menigeen er een hard hoofd in. Wisselvallig is het woord wat een groot deel van dit seizoen symboliseert. Maar toch, we staan in de halve finale met thuisvoordeel en beginnen gewoon weer met nul-nul. Morgen geen woord meer reppen over dit duel en je gaan voorbereiden op Den Bosch. Ook die ploeg kenmerkt zichzelf door wisselvalligheid dus wat dat betreft zijn we wel aan elkaar gewaagd.
Tot slot: de man van de wedstrijd? Met kop en schouders: meneer Vos. Hij gaat naar de NBA en won het pauzespel. Langs deze weg, van harte!
maandag 30 april 2012
300412: Programma voor 010512
Moeten en willen winnen
De kwartfinale, of ook wel de tussenronde genoemd, kent tot op heden een bijzonder verloop. Het is bovendien de eerste keer dat de play-offs beginnen met zo’n minicompetitie in twee poules waarbij de kansen voor alle deelnemers weer helemaal gelijk zijn.
De eerste twee wedstrijden in onze poule werden door GasTerra Flames redelijk eenvoudig gewonnen. De thuiswedstrijd tegen Magixx was aantrekkelijk en overtuigend. Met meer dan 20 punten verschil werd dat duel hier gewonnen en was de toon in de poule meteen gezet. De uitwedstrijd in Zwolle van een week geleden was min of meer een logisch gevolg van die wedstrijd tegen Magixx want de ploeg zat in een flow en won ook deze wedstrijd met gemak. In het laatste kwart konden zelfs alle bankspelers hun kunsten laten zien terwijl de ruime voorsprong zeker niet meer in gevaar kwam. Het massaal meegereisde publiek genoot er met volle teugen van. Met die vier reeds behaalde punten moest afgelopen zaterdag de uitwedstrijd in Wijchen worden gespeeld en met de wetenschap dat de ploeg van coach Michael Schuurs de halve finale niet meer kon bereiken, was het eigenlijk een formaliteit. Maar het verliep anders dan velen hadden verwacht. De flow werd een halt toegeroepen en de Magixx wilden in hun laatste duel nog even goed laten zien wat ze waard waren. De scherpte aan onze kant ontbrak en het schot was duidelijk minder zuiver dan in de eerdere twee wedstrijden. Magixx schoot met scherp en aan onze kant was de instelling duidelijk minder goed dan de twee wedstrijden daarvoor. Het duel werd verloren waardoor er vandaag zeker iets op het spel staat. Wie wordt eerste en wie wordt tweede in de poule. Dat is waar het vandaag om gaat. De ongeveer 75 meegereisde supporters uit Groningen waren teleurgesteld over de wedstrijd maar lieten zich van hun goede kant zien door Ross Bekkering een bos bloemen te overhandigen omdat hij in de serie niet kon meespelen door een blessure. Een mooi gebaar maar ondanks dat zagen ze een verloren wedstrijd.
Zwolle won hun uit- en thuiswedstrijd van Magixx waardoor ook zij nu vier punten hebben behaald. Vandaag valt dus de beslissing in Poule B. De winnaar van vandaag zal als eerste eindigen in deze poule en zal in de halve finale het moeten opnemen tegen de nummer twee van Poule A. In die andere poule zal ook vandaag de definitieve beslissing gaan vallen, Leiden speelt thuis tegen Leeuwarden. Na vandaag begint de halve finale van de play-offs al over twee dagen. Deze poule-indeling heeft verrassingen laten zien en vooraf was het voor iedereen ook compleet nieuw hoe dit zou gaan uitpakken. Zo had bijvoorbeeld de eerste plaats in de reguliere competitie totaal geen invloed op het verloop van deze ronde. Voor de halve finale en de finale geldt dat overigens wel.
Als we de wedstrijd van vandaag gaan vergelijken met de uitwedstrijd in de Poule in en tegen Zwolle dan kunnen we wel stellen dat de winst nu geen probleem mag zijn als de scherpte en concentratie 100% aanwezig is. Dat moet ook want de eerste plaats geeft ons zeer waarschijnlijk het thuisvoordeel in de halve finale en dat betekent dus meteen een thuiswedstrijd aanstaande donderdag. In die halve finale wordt er gespeeld in een best-of-five. Dat betekent dat de ploeg die als eerste drie wedstrijden weet te winnen, in de finale van de play-offs zal staan.
Het zijn drukke tijden voor de basketballers maar dit zijn ook meteen de wedstrijden waar je het allemaal voor doet. Voor ons als supporters is dat natuurlijk niet anders. Elk duel is nu cruciaal en verslappen of een gebrek aan concentratie kan fataal zijn. De beleving in Groningen stijgt weer tot grote hoogtes en het massale publiek in MartiniPlaza weet wat er van haar wordt verwacht. De zesde man is niet zomaar iemand. Laat u horen en steun de ploeg zoals we al vaker hebben gedaan. Het kan de doorslag geven!
De kwartfinale, of ook wel de tussenronde genoemd, kent tot op heden een bijzonder verloop. Het is bovendien de eerste keer dat de play-offs beginnen met zo’n minicompetitie in twee poules waarbij de kansen voor alle deelnemers weer helemaal gelijk zijn.
De eerste twee wedstrijden in onze poule werden door GasTerra Flames redelijk eenvoudig gewonnen. De thuiswedstrijd tegen Magixx was aantrekkelijk en overtuigend. Met meer dan 20 punten verschil werd dat duel hier gewonnen en was de toon in de poule meteen gezet. De uitwedstrijd in Zwolle van een week geleden was min of meer een logisch gevolg van die wedstrijd tegen Magixx want de ploeg zat in een flow en won ook deze wedstrijd met gemak. In het laatste kwart konden zelfs alle bankspelers hun kunsten laten zien terwijl de ruime voorsprong zeker niet meer in gevaar kwam. Het massaal meegereisde publiek genoot er met volle teugen van. Met die vier reeds behaalde punten moest afgelopen zaterdag de uitwedstrijd in Wijchen worden gespeeld en met de wetenschap dat de ploeg van coach Michael Schuurs de halve finale niet meer kon bereiken, was het eigenlijk een formaliteit. Maar het verliep anders dan velen hadden verwacht. De flow werd een halt toegeroepen en de Magixx wilden in hun laatste duel nog even goed laten zien wat ze waard waren. De scherpte aan onze kant ontbrak en het schot was duidelijk minder zuiver dan in de eerdere twee wedstrijden. Magixx schoot met scherp en aan onze kant was de instelling duidelijk minder goed dan de twee wedstrijden daarvoor. Het duel werd verloren waardoor er vandaag zeker iets op het spel staat. Wie wordt eerste en wie wordt tweede in de poule. Dat is waar het vandaag om gaat. De ongeveer 75 meegereisde supporters uit Groningen waren teleurgesteld over de wedstrijd maar lieten zich van hun goede kant zien door Ross Bekkering een bos bloemen te overhandigen omdat hij in de serie niet kon meespelen door een blessure. Een mooi gebaar maar ondanks dat zagen ze een verloren wedstrijd.
Zwolle won hun uit- en thuiswedstrijd van Magixx waardoor ook zij nu vier punten hebben behaald. Vandaag valt dus de beslissing in Poule B. De winnaar van vandaag zal als eerste eindigen in deze poule en zal in de halve finale het moeten opnemen tegen de nummer twee van Poule A. In die andere poule zal ook vandaag de definitieve beslissing gaan vallen, Leiden speelt thuis tegen Leeuwarden. Na vandaag begint de halve finale van de play-offs al over twee dagen. Deze poule-indeling heeft verrassingen laten zien en vooraf was het voor iedereen ook compleet nieuw hoe dit zou gaan uitpakken. Zo had bijvoorbeeld de eerste plaats in de reguliere competitie totaal geen invloed op het verloop van deze ronde. Voor de halve finale en de finale geldt dat overigens wel.
Als we de wedstrijd van vandaag gaan vergelijken met de uitwedstrijd in de Poule in en tegen Zwolle dan kunnen we wel stellen dat de winst nu geen probleem mag zijn als de scherpte en concentratie 100% aanwezig is. Dat moet ook want de eerste plaats geeft ons zeer waarschijnlijk het thuisvoordeel in de halve finale en dat betekent dus meteen een thuiswedstrijd aanstaande donderdag. In die halve finale wordt er gespeeld in een best-of-five. Dat betekent dat de ploeg die als eerste drie wedstrijden weet te winnen, in de finale van de play-offs zal staan.
Het zijn drukke tijden voor de basketballers maar dit zijn ook meteen de wedstrijden waar je het allemaal voor doet. Voor ons als supporters is dat natuurlijk niet anders. Elk duel is nu cruciaal en verslappen of een gebrek aan concentratie kan fataal zijn. De beleving in Groningen stijgt weer tot grote hoogtes en het massale publiek in MartiniPlaza weet wat er van haar wordt verwacht. De zesde man is niet zomaar iemand. Laat u horen en steun de ploeg zoals we al vaker hebben gedaan. Het kan de doorslag geven!
dinsdag 24 april 2012
240412: Zeer overtuigend in Zwolle
Het werd een eenvoudige avond in Zwolle. Landstede liet zich compleet overlopen en had totaal geen kans tegen de energie en het effectieve spel van Donar. Drie kwarten werden eenvoudig gewonnen en toen kregen de bankspelers in het laatste deel hun kans.
Max greep die kans met beide handen. Een dunk, een driepunter en met overtuiging in zijn spel liet hij zien dat ook hij er zin in had en van waarde is. Ook Jessey liet vandaag weer zien wat hij in huis heeft. Hij speelde vol geconcentreerd en met veel energie en dat is ook precies wat we van hem mogen verwachten. 11 punten kwamen er uit zijn handen in dit duel. Alle spelers kwamen vandaag aan minuten toe. Thomas en Sergio kwamen het minst goed uit de verf maar ach, als de rest van het team zo goed speelt dan kan dat een keer gebeuren. Veel spelers deden het prima vandaag. Alex, Avis, David en JD waren de uitblinkers en waren samen goed voor 57 punten.
Jason maakte weer eens een double double en ging zoals altijd weer voorop in de strijd. Maar vandaag was Alex toch wel de uitblinker. 11 uit 13 schoten, 24 punten waarvan 2 driepunters. Hij zat in een flow en ging er helemaal voor. Mooi om te zien hoe hij zich helemaal goed in zijn vel voelt nu het toetje van het seizoen is begonnen.
Zwolle uit is een leuk affiche mede omdat het een mooie hal is en er vaak veel publiek uit Groningen mee komt. Ook vandaag was dat weer het geval. Een voorzichtige schatting is dat er zo’n 250 Groningers waren die ook zeer nadrukkelijk aanwezig waren. De sfeer was opperbest en bij een duel als dit ontstaat er een prima wisselwerking tussen de fans en het team. Dat is ook precies waar we allemaal naar toe hebben geleefd en dat kan nog tot leuke wedstrijden en uitslagen gaan leiden.
De volgende ronde is een feit maar we zijn er nog niet. Zaterdag Magixx uit en dinsdag Zwolle thuis. Nog twee leuke wedstrijden om verder te werken aan de positieve flow en de puntjes op de i te zetten. We gaan nog wat beleven..
Max greep die kans met beide handen. Een dunk, een driepunter en met overtuiging in zijn spel liet hij zien dat ook hij er zin in had en van waarde is. Ook Jessey liet vandaag weer zien wat hij in huis heeft. Hij speelde vol geconcentreerd en met veel energie en dat is ook precies wat we van hem mogen verwachten. 11 punten kwamen er uit zijn handen in dit duel. Alle spelers kwamen vandaag aan minuten toe. Thomas en Sergio kwamen het minst goed uit de verf maar ach, als de rest van het team zo goed speelt dan kan dat een keer gebeuren. Veel spelers deden het prima vandaag. Alex, Avis, David en JD waren de uitblinkers en waren samen goed voor 57 punten.
Jason maakte weer eens een double double en ging zoals altijd weer voorop in de strijd. Maar vandaag was Alex toch wel de uitblinker. 11 uit 13 schoten, 24 punten waarvan 2 driepunters. Hij zat in een flow en ging er helemaal voor. Mooi om te zien hoe hij zich helemaal goed in zijn vel voelt nu het toetje van het seizoen is begonnen.
Zwolle uit is een leuk affiche mede omdat het een mooie hal is en er vaak veel publiek uit Groningen mee komt. Ook vandaag was dat weer het geval. Een voorzichtige schatting is dat er zo’n 250 Groningers waren die ook zeer nadrukkelijk aanwezig waren. De sfeer was opperbest en bij een duel als dit ontstaat er een prima wisselwerking tussen de fans en het team. Dat is ook precies waar we allemaal naar toe hebben geleefd en dat kan nog tot leuke wedstrijden en uitslagen gaan leiden.
De volgende ronde is een feit maar we zijn er nog niet. Zaterdag Magixx uit en dinsdag Zwolle thuis. Nog twee leuke wedstrijden om verder te werken aan de positieve flow en de puntjes op de i te zetten. We gaan nog wat beleven..
zaterdag 21 april 2012
210412: Overtuigende Winst
Vorige week tegen Rotterdam zaten er meer dan 4000 mensen op de tribunes, vandaag waren er 2420 aanwezig. Qua spel en vermaak had het beter andersom kunnen zijn want de wedstrijd tegen Magixx had een hoge amusementwaarde.
Het begin was meteen al vlammend en de energie spatte er vanaf. Het tempo was hoog en de blocks, dunks en driepunters vlogen ons om de oren. Dat is wat we graag zien en het logische gevolg daarvan was dat het publiek een prima avond had. Als het balletje dan ook echt begint te rollen zien we mooie acties, goed teamspel en geweldige scores. Magixx had het zwaar mede omdat hun point-guard Maurice Acker het flink liet afweten. Tel daarbij op nog de blessure van Ross Bekkering en zo zit je dan in de hoek waar de klappen vallen. In de tweede helft kwam met name Hargrove nog wel enigszins in vorm maar het leed was al lang geschied en de overwinning was een feit.
Als je een bepaalde speler zou moeten noemen die uitblonk dan heb je de keuze uit vele. Alex werd vooraf gehuldigd door zijn uitverkiezing als shooting- guard van de beste vijf uit de competitie en speelde daarna een prima wedstrijd. Ook Jessey deed het goed en zijn schot viel op de prima gekozen momenten zeer doeltreffend. JD is natuurlijk van een status aparte. Een double double met 24 punten en 10 rebounds, daar mag je mee thuiskomen. Bell had het vizier op scherp met 16 punten en genoot zichtbaar. Eigenlijk kan je niemand specifiek noemen want het team presteerde goed als geheel en dat biedt perspectief voor de komende periode.
Verder nog opvallende zaken? Het was prettig om het DONAR! weer luidkeels van de tribunes te horen en dat zo veel mensen gingen staan applaudisseren na weer een mooie actie. De sfeer zat er duidelijk goed in en dat werkt voor beide kanten zeer stimulerend. Het was een mooie basketbalavond en de eerste punten in die minicompetitie zijn binnen. Dinsdag gaan we verder in Zwolle. Be there!
Mooi moment tussen Humphrey en Wesby:
Het begin was meteen al vlammend en de energie spatte er vanaf. Het tempo was hoog en de blocks, dunks en driepunters vlogen ons om de oren. Dat is wat we graag zien en het logische gevolg daarvan was dat het publiek een prima avond had. Als het balletje dan ook echt begint te rollen zien we mooie acties, goed teamspel en geweldige scores. Magixx had het zwaar mede omdat hun point-guard Maurice Acker het flink liet afweten. Tel daarbij op nog de blessure van Ross Bekkering en zo zit je dan in de hoek waar de klappen vallen. In de tweede helft kwam met name Hargrove nog wel enigszins in vorm maar het leed was al lang geschied en de overwinning was een feit.
Verder nog opvallende zaken? Het was prettig om het DONAR! weer luidkeels van de tribunes te horen en dat zo veel mensen gingen staan applaudisseren na weer een mooie actie. De sfeer zat er duidelijk goed in en dat werkt voor beide kanten zeer stimulerend. Het was een mooie basketbalavond en de eerste punten in die minicompetitie zijn binnen. Dinsdag gaan we verder in Zwolle. Be there!
Mooi moment tussen Humphrey en Wesby:
vrijdag 20 april 2012
200412: Programma voor 210412
De Play-offs
We hebben er lang naar uitgekeken en eindelijk is het dan zover. Het toetje van het seizoen, hét moment dat het moet gebeuren, dé kans op de grote prijs, oftewel de play-offs 2012.
Doordat aan het begin van dit basketbaljaar twee ploegen redelijk plotseling wegvielen is gekozen voor een andere structuur. Voorheen speelden we de eerste ronde in een best-of-three waarbij de hoogst gekwalificeerde ploeg het thuisvoordeel had. Nu spelen de bovenste zes ploegen een minicompetitie in twee poules waarbij het thuisvoordeel voor alle teams gelijk is. Dat is nogal een wijziging. Je kan gerust stellen dat alle zes nu gewoon weer met 0 punten aan een kleine competitie gaan beginnen waarin alles mogelijk is en ook de laagst geklasseerde ploeg alle kans heeft om de halve finale te bereiken. De eerste twee van elke poule gaan door naar de volgende ronde. Je zal dus als eerste of als tweede moeten eindigen. In ons geval zijn Zwolle en Nijmegen, of beter gezegd Wijchen, de tegenstanders en dat belooft een flinke strijd te gaan worden.
Vorige week werd het laatste duel in de reguliere competitie hier winnend afgesloten tegen Rotterdam, de ploeg van coach Randy Wiel. Ondanks hun beperkte middelen en een karrenvracht aan blessures maakten ze in hun laatste duel van het seizoen er een echte wedstrijd van en werd het verschil uiteindelijk maar 14 punten. Voorafgaand aan dat duel zagen we via het videoscherm een korte boodschap van cabaretier Bert Visscher. Ook hij is fan van GasTerra Flames en als rasechte Groninger hoop ook hij op een succesvol toetje van het seizoen. En zo zijn er meer. Zo zien we cabaretier, zanger en presentator Arno van der Heyden ook vaak aanwezig bij de thuiswedstrijden hier in MartiniPlaza. We vroegen hem naar zijn interesse in het basketbal en zijn verwachtingen:
‘Jaren geleden was ik druk bezig mijn vriendin te veroveren met bubbels en verse vis en andere culinaire specialiteiten. Soms sloeg ze mijn uitnodiging af met de mededeling dat ze niet bij me kon komen eten, omdat ze naar basketbal moest. Ik vond dat wel stoer. Ze basketballt! Wow. Op een dag kwam ze wel even een wijntje drinken, maar ze kon weer niet blijven eten vanwege basketbal. Ik dacht: eerst drank en dan nog sporten? Dapper. En toen ze even later zonder tas of sportkleding vertrok vroeg ik: moet je nu eerst nog langs je eigen huis? Nee, zei ze. Ik fiets rechtstreeks naar MartiniPlaza. Het kwartje viel. Ze speelde niet zelf, ze keek! Daar leek me weinig aan, maar ik ging toch een keer mee om bij haar in de smaak te vallen. En vanaf die eerste keer ben ik er niet meer weg te slaan. Vanavond de eerste wedstrijd play-offs. Wij zijn erbij. Ik weet niet of “Donar” kampioen zal worden dit seizoen. Het is een raar jaar geweest tot nu toe, maar dat zegt niks. Soms kun je een verovering vieren zonder dat je er zelf op gerekend had. Ik kan het weten. Ze zit naast me op de tribune’.
Een raar jaar met pieken en dalen. Maar uiteindelijk zijn we tweede geworden op de ranglijst en liggen alle kansen volledig open. Zoals coach Hakim Salem het zei in een weekkrant afgelopen week: ‘we gaan er alles aan doen om kampioen te worden’. Niemand kan in de toekomst kijken maar de intenties zijn duidelijk. En zo hoort het ook! Dat is waar je het hele jaar als ploeg, als organisatie en als supporter naar toe hebt gewerkt. De spanning stijgt en de resultaten zijn elke wedstrijd nu cruciaal en doorslaggevend. Vandaag begint het voor ons tegen de ploeg van coach Michael Schuurs. Twee weken geleden verloren we voor de competitie daar nog de laatste reguliere uitwedstrijd maar vandaag is alles anders. It’s Play-offs Time en dan gaan opeens andere krachten meespelen. De sterkste ploeg, mentaal en fysiek, zal de overwinning binnenslepen en vervolgens met volle kracht vooruit gaan. En waar dat zal eindigen? Niemand die het weet.
Heel Groningen en omstreken hebben wel zin in een sportieve prijs. Laten we met de juiste instelling samen gaan voor het hoogst haalbare en daar kunnen wij onze positieve bijdrage zeker aan bijdragen. Kop d’r veur en gewoon gaan!
We hebben er lang naar uitgekeken en eindelijk is het dan zover. Het toetje van het seizoen, hét moment dat het moet gebeuren, dé kans op de grote prijs, oftewel de play-offs 2012.
Doordat aan het begin van dit basketbaljaar twee ploegen redelijk plotseling wegvielen is gekozen voor een andere structuur. Voorheen speelden we de eerste ronde in een best-of-three waarbij de hoogst gekwalificeerde ploeg het thuisvoordeel had. Nu spelen de bovenste zes ploegen een minicompetitie in twee poules waarbij het thuisvoordeel voor alle teams gelijk is. Dat is nogal een wijziging. Je kan gerust stellen dat alle zes nu gewoon weer met 0 punten aan een kleine competitie gaan beginnen waarin alles mogelijk is en ook de laagst geklasseerde ploeg alle kans heeft om de halve finale te bereiken. De eerste twee van elke poule gaan door naar de volgende ronde. Je zal dus als eerste of als tweede moeten eindigen. In ons geval zijn Zwolle en Nijmegen, of beter gezegd Wijchen, de tegenstanders en dat belooft een flinke strijd te gaan worden.
Vorige week werd het laatste duel in de reguliere competitie hier winnend afgesloten tegen Rotterdam, de ploeg van coach Randy Wiel. Ondanks hun beperkte middelen en een karrenvracht aan blessures maakten ze in hun laatste duel van het seizoen er een echte wedstrijd van en werd het verschil uiteindelijk maar 14 punten. Voorafgaand aan dat duel zagen we via het videoscherm een korte boodschap van cabaretier Bert Visscher. Ook hij is fan van GasTerra Flames en als rasechte Groninger hoop ook hij op een succesvol toetje van het seizoen. En zo zijn er meer. Zo zien we cabaretier, zanger en presentator Arno van der Heyden ook vaak aanwezig bij de thuiswedstrijden hier in MartiniPlaza. We vroegen hem naar zijn interesse in het basketbal en zijn verwachtingen:
‘Jaren geleden was ik druk bezig mijn vriendin te veroveren met bubbels en verse vis en andere culinaire specialiteiten. Soms sloeg ze mijn uitnodiging af met de mededeling dat ze niet bij me kon komen eten, omdat ze naar basketbal moest. Ik vond dat wel stoer. Ze basketballt! Wow. Op een dag kwam ze wel even een wijntje drinken, maar ze kon weer niet blijven eten vanwege basketbal. Ik dacht: eerst drank en dan nog sporten? Dapper. En toen ze even later zonder tas of sportkleding vertrok vroeg ik: moet je nu eerst nog langs je eigen huis? Nee, zei ze. Ik fiets rechtstreeks naar MartiniPlaza. Het kwartje viel. Ze speelde niet zelf, ze keek! Daar leek me weinig aan, maar ik ging toch een keer mee om bij haar in de smaak te vallen. En vanaf die eerste keer ben ik er niet meer weg te slaan. Vanavond de eerste wedstrijd play-offs. Wij zijn erbij. Ik weet niet of “Donar” kampioen zal worden dit seizoen. Het is een raar jaar geweest tot nu toe, maar dat zegt niks. Soms kun je een verovering vieren zonder dat je er zelf op gerekend had. Ik kan het weten. Ze zit naast me op de tribune’.
Een raar jaar met pieken en dalen. Maar uiteindelijk zijn we tweede geworden op de ranglijst en liggen alle kansen volledig open. Zoals coach Hakim Salem het zei in een weekkrant afgelopen week: ‘we gaan er alles aan doen om kampioen te worden’. Niemand kan in de toekomst kijken maar de intenties zijn duidelijk. En zo hoort het ook! Dat is waar je het hele jaar als ploeg, als organisatie en als supporter naar toe hebt gewerkt. De spanning stijgt en de resultaten zijn elke wedstrijd nu cruciaal en doorslaggevend. Vandaag begint het voor ons tegen de ploeg van coach Michael Schuurs. Twee weken geleden verloren we voor de competitie daar nog de laatste reguliere uitwedstrijd maar vandaag is alles anders. It’s Play-offs Time en dan gaan opeens andere krachten meespelen. De sterkste ploeg, mentaal en fysiek, zal de overwinning binnenslepen en vervolgens met volle kracht vooruit gaan. En waar dat zal eindigen? Niemand die het weet.
Heel Groningen en omstreken hebben wel zin in een sportieve prijs. Laten we met de juiste instelling samen gaan voor het hoogst haalbare en daar kunnen wij onze positieve bijdrage zeker aan bijdragen. Kop d’r veur en gewoon gaan!
zaterdag 14 april 2012
140412: Als tweede geëindigd
Ja, het was goed om elkaar weer eens te zien. Dat zei Hakim in de persconferentie na weken van geen thuiswedstrijd gespeeld te hebben in Martiniplaza. 6 maart was het, het lijkt wel een eeuwigheid geleden. Ook toen waren er zo’n 4000 bezoekers in de hal, vandaag om precies te zijn zelfs 4220.
Die zagen een overwinning met 14 punten verschil op Rotterdam, de gehavende ploeg die kampt met veel blessures en vanaf vandaag van de basketbalvakantie kan gaan genieten. Hun seizoen is over terwijl dat van ons nu eigenlijk echt moet gaan beginnen. De aanloop naar het toetje van het seizoen is helaas niet zoals we het graag zouden zien. Vorige week verloren we van Den Bosch en Nijmegen door onder andere trainingoverbelasting en vandaag was het spel ook niet echt overtuigend. Ja, een groot reboundoverwicht maar dat mag je zeker ook wel verwachten tegen zo’n ploeg. Maar het scorende vermogen was laag met uitzondering van Jessey die gewoon een goede wedstrijd speelde.
Hadden de 4220 bezoekers een leuke avond? Winnen is natuurlijk altijd fijn maar qua sfeer was het allemaal wat matigjes. Smaken verschillen natuurlijk maar de invulling van de time-outs zou best wat anders verdeeld mogen worden en de muziekkeuze is nog steeds niet datgene wat we zolang gewend zijn geweest. Het dieptepunt was de la-la-la in de laatste minuut van de wedstrijd. Precies 6 armen zwaaiden mee op het ritme van de muziek terwijl we dat in eerdere wedstrijden wel eens met meer enthousiasme hebben mogen meemaken. Timing speelt hierbij een grote rol. Laten we het beschouwen als een oefenwedstrijd voor het echte grote werk wat nu gaat komen.
We gaan nu een minicompetitie spelen waarin alles mogelijk is. Het thuisvoordeel speelt daarbij geen rol en je moet er toch niet aan denken dat de komende weken het ‘even tegen zit’. We moeten eerste of tweede worden om de halve finale te bereiken en dat zal nog een hele uitdaging gaan worden. De ploeg heeft nu een week de tijd om de noodzakelijke voorbereidingen te gaan treffen zodat we volgende week tegen Magixx er helemaal klaar voor zijn.
Voor de geïnteresseerden, morgenochtend zit Hakim Salem om 11.00 uur bij de sportuitzending van Radio Noord waarin hij ongetwijfeld een vooruitblik zal geven op de komende ronde. En mocht u reikhalzend uitkijken naar de beoordeelde individuele cijfers van de spelers in het Dagblad van maandag, dan leidt tot een teleurstelling. Die zult u niet in de krant gaan vinden. Regels zijn regels, ook in de geval. Maar die cijfers kunnen de 4220 bezoekers vast zelf wel invullen.
Volgende week Magixx thuis. Vanaf nu stijgt de spanning, gaat het om het rendement en moet alles kloppen. Wordt vervolgd.
De T van Salem en de ref die vervolgens bij de verkeerde basket klaar staat..
Die zagen een overwinning met 14 punten verschil op Rotterdam, de gehavende ploeg die kampt met veel blessures en vanaf vandaag van de basketbalvakantie kan gaan genieten. Hun seizoen is over terwijl dat van ons nu eigenlijk echt moet gaan beginnen. De aanloop naar het toetje van het seizoen is helaas niet zoals we het graag zouden zien. Vorige week verloren we van Den Bosch en Nijmegen door onder andere trainingoverbelasting en vandaag was het spel ook niet echt overtuigend. Ja, een groot reboundoverwicht maar dat mag je zeker ook wel verwachten tegen zo’n ploeg. Maar het scorende vermogen was laag met uitzondering van Jessey die gewoon een goede wedstrijd speelde.
Hadden de 4220 bezoekers een leuke avond? Winnen is natuurlijk altijd fijn maar qua sfeer was het allemaal wat matigjes. Smaken verschillen natuurlijk maar de invulling van de time-outs zou best wat anders verdeeld mogen worden en de muziekkeuze is nog steeds niet datgene wat we zolang gewend zijn geweest. Het dieptepunt was de la-la-la in de laatste minuut van de wedstrijd. Precies 6 armen zwaaiden mee op het ritme van de muziek terwijl we dat in eerdere wedstrijden wel eens met meer enthousiasme hebben mogen meemaken. Timing speelt hierbij een grote rol. Laten we het beschouwen als een oefenwedstrijd voor het echte grote werk wat nu gaat komen.
We gaan nu een minicompetitie spelen waarin alles mogelijk is. Het thuisvoordeel speelt daarbij geen rol en je moet er toch niet aan denken dat de komende weken het ‘even tegen zit’. We moeten eerste of tweede worden om de halve finale te bereiken en dat zal nog een hele uitdaging gaan worden. De ploeg heeft nu een week de tijd om de noodzakelijke voorbereidingen te gaan treffen zodat we volgende week tegen Magixx er helemaal klaar voor zijn.
Voor de geïnteresseerden, morgenochtend zit Hakim Salem om 11.00 uur bij de sportuitzending van Radio Noord waarin hij ongetwijfeld een vooruitblik zal geven op de komende ronde. En mocht u reikhalzend uitkijken naar de beoordeelde individuele cijfers van de spelers in het Dagblad van maandag, dan leidt tot een teleurstelling. Die zult u niet in de krant gaan vinden. Regels zijn regels, ook in de geval. Maar die cijfers kunnen de 4220 bezoekers vast zelf wel invullen.
Volgende week Magixx thuis. Vanaf nu stijgt de spanning, gaat het om het rendement en moet alles kloppen. Wordt vervolgd.
De T van Salem en de ref die vervolgens bij de verkeerde basket klaar staat..
donderdag 12 april 2012
120412: Programma voor 140412
Geen vrolijk Pasen
6 maart was u wellicht getuige van de laatste thuiswedstrijd hier in MartiniPlaza waarin Weert met overtuigende cijfers werd verslagen. Daarna volgde een reeks uitwedstrijden waarvan de laatste twee, afgelopen weekend, nog het verst in het geheugen liggen.
Van en in Leiden en Leeuwarden werd er gewonnen maar het recente paasweekend was voor de ploeg duidelijk minder succesvol. Na weken van stilstand moesten we het opnemen tegen Den Bosch en twee dagen later tegen Magixx in Wijchen. De koppositie stond op het spel en moest verdedigd worden maar helaas gingen beide wedstrijden verloren. De eerste helft in Den Bosch verliep eigenlijk prima en er leek geen vuiltje aan de lucht. Bell had het op zijn heupen en schoot met scherp met 19 punten en 5 uit 7 driepunters. De tweede helft was een stuk minder voor ons en Den Bosch kwam weer sterk terug. De wedstrijd werd uiteindelijk met maar drie punten verloren na een flinke inhaalslag in de laatste minuten. Paasmaandag vertrok de ploeg naar Wijchen voor het tweede duel binnen 48 uur. Alleen in de eerste minuten van de wedstrijd wisten we tot een voorsprong te komen maar daarna nam de thuisploeg overtuigend het heft in handen. Magixx won met 7 punten verschil en Pasen 2012 werd daarmee voor de ploeg van coach Hakim Salem niet goed afgesloten. Na afloop was het voor Hakim Salem duidelijk waarom zijn ploeg niet overtuigend had kunnen imponeren. Het gebrek aan wedstrijdritme en een te hoge trainingsintensiteit waren mede de oorzaak van deze resultaten.
Door deze laatste uitslagen zijn we de koppositie in de DBL kwijt en dat heeft gevolgen voor het thuisvoordeel in de eventuele wedstrijden in de halve finale en in de finale van de play-offs. Maar voor het zover is wordt er zoals u weet nog een tussenronde gespeeld. De eerste zes teams worden verdeeld over 2 poules waarin elke ploeg twee uit- en twee thuiswedstrijden speelt. Na de wedstrijd van vandaag weten we precies hoe de vlag erbij hangt en welke ploegen het tegen elkaar moeten gaan opnemen. In Poule A spelen de nummers 1, 3 en 6. In poule B zijn het de nummers 2, 4 en 5 van de ranglijst. Deze wedstrijden worden gespeeld vanaf 19 april tot en met dinsdag 1 mei. Daarna beginnen dat weekend de halve finales waarin de laatste 4 overgebleven ploegen gaan strijden voor het landskampioenschap.
Dat het grootste thuisvoordeel een voordeel is hoeven we u natuurlijk niet uit te leggen. De recente geschiedenis leert ons dat het doorslaggevend kan zijn en dat daar kampioenschappen door zijn gewonnen. Play-off basketbal is toch wat anders dan de reguliere competitie waarin van alles kan gebeuren wat vooraf niet te plannen valt. Dus wat dat betreft is er nog van alles mogelijk. Dat geldt overigens niet voor de tegenstander van vanavond. Rotterdam heeft, onder leiding van coach Randy Wiel, de volgende ronde niet gehaald en de wedstrijd van vandaag betekent voor hen ook meteen het einde van het seizoen. Tot op heden hebben ze 4 duels weten te winnen en daarmee staan ze op de laatste plaats in de competitie. De drie eerdere duels tegen Rotterdam werden door ons gewonnen waarbij opgemerkt, de laatste uitwedstrijd met maar 3 punten verschil.
In tegenstelling tot de afgelopen weken zal de frequentie van wedstrijden in de komende periode gelukkig fors omhoog gaan. Althans, dat geldt natuurlijk alleen als we de eerste ronde goed doorkomen en de halve finale weten te bereiken. Daar gaan we vanzelfsprekend en gemakshalve nu wel van uit maar het moet eerst allemaal nog wel even gaan gebeuren. First things First, vanavond moet er gewonnen worden. Niet alleen voor de ranglijst maar ook voor het goede gevoel. Bovendien hebben we als supporters weer de kans om ons goed te laten zien en horen. De ploeg heeft dat zeker nodig en na de basketballoze periode moeten ook wij er waarschijnlijk weer even inkomen. Wat dat betreft is de wedstrijd van vandaag een hele fraaie. Een volle bak en een heerlijke opwarmer voor de komende weken waarin de spanning nog tot grote hoogtes zal gaan stijgen. Bent u er klaar voor? Donar!
6 maart was u wellicht getuige van de laatste thuiswedstrijd hier in MartiniPlaza waarin Weert met overtuigende cijfers werd verslagen. Daarna volgde een reeks uitwedstrijden waarvan de laatste twee, afgelopen weekend, nog het verst in het geheugen liggen.
Van en in Leiden en Leeuwarden werd er gewonnen maar het recente paasweekend was voor de ploeg duidelijk minder succesvol. Na weken van stilstand moesten we het opnemen tegen Den Bosch en twee dagen later tegen Magixx in Wijchen. De koppositie stond op het spel en moest verdedigd worden maar helaas gingen beide wedstrijden verloren. De eerste helft in Den Bosch verliep eigenlijk prima en er leek geen vuiltje aan de lucht. Bell had het op zijn heupen en schoot met scherp met 19 punten en 5 uit 7 driepunters. De tweede helft was een stuk minder voor ons en Den Bosch kwam weer sterk terug. De wedstrijd werd uiteindelijk met maar drie punten verloren na een flinke inhaalslag in de laatste minuten. Paasmaandag vertrok de ploeg naar Wijchen voor het tweede duel binnen 48 uur. Alleen in de eerste minuten van de wedstrijd wisten we tot een voorsprong te komen maar daarna nam de thuisploeg overtuigend het heft in handen. Magixx won met 7 punten verschil en Pasen 2012 werd daarmee voor de ploeg van coach Hakim Salem niet goed afgesloten. Na afloop was het voor Hakim Salem duidelijk waarom zijn ploeg niet overtuigend had kunnen imponeren. Het gebrek aan wedstrijdritme en een te hoge trainingsintensiteit waren mede de oorzaak van deze resultaten.
Door deze laatste uitslagen zijn we de koppositie in de DBL kwijt en dat heeft gevolgen voor het thuisvoordeel in de eventuele wedstrijden in de halve finale en in de finale van de play-offs. Maar voor het zover is wordt er zoals u weet nog een tussenronde gespeeld. De eerste zes teams worden verdeeld over 2 poules waarin elke ploeg twee uit- en twee thuiswedstrijden speelt. Na de wedstrijd van vandaag weten we precies hoe de vlag erbij hangt en welke ploegen het tegen elkaar moeten gaan opnemen. In Poule A spelen de nummers 1, 3 en 6. In poule B zijn het de nummers 2, 4 en 5 van de ranglijst. Deze wedstrijden worden gespeeld vanaf 19 april tot en met dinsdag 1 mei. Daarna beginnen dat weekend de halve finales waarin de laatste 4 overgebleven ploegen gaan strijden voor het landskampioenschap.
Dat het grootste thuisvoordeel een voordeel is hoeven we u natuurlijk niet uit te leggen. De recente geschiedenis leert ons dat het doorslaggevend kan zijn en dat daar kampioenschappen door zijn gewonnen. Play-off basketbal is toch wat anders dan de reguliere competitie waarin van alles kan gebeuren wat vooraf niet te plannen valt. Dus wat dat betreft is er nog van alles mogelijk. Dat geldt overigens niet voor de tegenstander van vanavond. Rotterdam heeft, onder leiding van coach Randy Wiel, de volgende ronde niet gehaald en de wedstrijd van vandaag betekent voor hen ook meteen het einde van het seizoen. Tot op heden hebben ze 4 duels weten te winnen en daarmee staan ze op de laatste plaats in de competitie. De drie eerdere duels tegen Rotterdam werden door ons gewonnen waarbij opgemerkt, de laatste uitwedstrijd met maar 3 punten verschil.
In tegenstelling tot de afgelopen weken zal de frequentie van wedstrijden in de komende periode gelukkig fors omhoog gaan. Althans, dat geldt natuurlijk alleen als we de eerste ronde goed doorkomen en de halve finale weten te bereiken. Daar gaan we vanzelfsprekend en gemakshalve nu wel van uit maar het moet eerst allemaal nog wel even gaan gebeuren. First things First, vanavond moet er gewonnen worden. Niet alleen voor de ranglijst maar ook voor het goede gevoel. Bovendien hebben we als supporters weer de kans om ons goed te laten zien en horen. De ploeg heeft dat zeker nodig en na de basketballoze periode moeten ook wij er waarschijnlijk weer even inkomen. Wat dat betreft is de wedstrijd van vandaag een hele fraaie. Een volle bak en een heerlijke opwarmer voor de komende weken waarin de spanning nog tot grote hoogtes zal gaan stijgen. Bent u er klaar voor? Donar!
maandag 9 april 2012
090412: Weg thuisvoordeel
Dit weekend was belangrijk. Na een lange basketballoze periode moest en kon de status van koploper op de ranglijst worden bevestigd. Weliswaar moest dat gebeuren in twee pittige uitwedstrijden maar ach, koploper ben je tenslotte niet zomaar.
Maar die missie ging volledig mis. De eerste helft tegen Den Bosch was nog wel prima maar daarna was het over en uit. In de tweede helft werd de ploeg overlopen door de thuisploeg en zakte het teamspel door het ijs. Er werd toch met een klein verschil verloren maar dat had te maken met een aantal rake driepunters aan het einde van de wedstrijd.
In Wijchen was de enige voorsprong voor Donar bij een stand van 5 tegen 8. Daarna was het Hargrove die de leiding nam en zijn ploeg op sleeptouw nam. De eerste twee kwarten werden verloren en vooral het verschil in rebounds was veel te groot. In de tweede helft kwam de ploeg van Salem weer een beetje terug maar foutenlast, een tekort aan rebounds en een goed spelend Magixx gooide een flinke emmer roet in het eten. Eindstand: 83-76
Dus, beide verloren. Daarmee werd de koppositie verspeeld en heeft de ploeg zichzelf duidelijk geen goede dienst bewezen. Met de play-offs in het vizier zijn dit geen fijne resultaten. En laten we het vooral niet hebben over de mogelijk betere uitgangspositie van een tweede plaats want juist nu gaat het om het winnen van wedstrijden en zeker in het geval van een uitwedstrijd. Zo verspeel je dus je eigen thuisvoordeel. Ik voel een Déja vu opkomen.
Een lichtpuntje was het spel van Avis Wyatt. Dat dan weer wel. Maar dat stond in schril contrast met de resultaten van beide wedstrijden. Volgende week weer eens een thuiswedstrijd in Plaza. Rotterdam is dan de tegenstander. Dat wordt niet zo eenvoudig dan je denkt, kijkend naar de ranglijst. We gaan het beleven.
Magixx uit:
1 28 20
2 42 32 14 12
3 58 51 16 19
4 83 76 25 25
Maar die missie ging volledig mis. De eerste helft tegen Den Bosch was nog wel prima maar daarna was het over en uit. In de tweede helft werd de ploeg overlopen door de thuisploeg en zakte het teamspel door het ijs. Er werd toch met een klein verschil verloren maar dat had te maken met een aantal rake driepunters aan het einde van de wedstrijd.
In Wijchen was de enige voorsprong voor Donar bij een stand van 5 tegen 8. Daarna was het Hargrove die de leiding nam en zijn ploeg op sleeptouw nam. De eerste twee kwarten werden verloren en vooral het verschil in rebounds was veel te groot. In de tweede helft kwam de ploeg van Salem weer een beetje terug maar foutenlast, een tekort aan rebounds en een goed spelend Magixx gooide een flinke emmer roet in het eten. Eindstand: 83-76
Dus, beide verloren. Daarmee werd de koppositie verspeeld en heeft de ploeg zichzelf duidelijk geen goede dienst bewezen. Met de play-offs in het vizier zijn dit geen fijne resultaten. En laten we het vooral niet hebben over de mogelijk betere uitgangspositie van een tweede plaats want juist nu gaat het om het winnen van wedstrijden en zeker in het geval van een uitwedstrijd. Zo verspeel je dus je eigen thuisvoordeel. Ik voel een Déja vu opkomen.
Een lichtpuntje was het spel van Avis Wyatt. Dat dan weer wel. Maar dat stond in schril contrast met de resultaten van beide wedstrijden. Volgende week weer eens een thuiswedstrijd in Plaza. Rotterdam is dan de tegenstander. Dat wordt niet zo eenvoudig dan je denkt, kijkend naar de ranglijst. We gaan het beleven.
Magixx uit:
1 28 20
2 42 32 14 12
3 58 51 16 19
4 83 76 25 25
zondag 8 april 2012
080412: wisselvalligheid
Weken werd er naar dit duel uitgekeken. Als deze zou worden gewonnen was de kans heel groot dat de eerste plaats in de competitie een feit zou zijn. Maar het lukte niet, het gebeurde niet.
In de eerste helft leek er weinig aan de hand. Bell had het op zijn heupen en gooide de éne na de andere driepunter raak. Wyatt was heer en meester onder de borden en het liep allemaal als een trein. Den Bosch liep achter de feiten aan en wist niet was ze overkwam. 11 punten verschil bij rust en de kleine groep supporters uit Groningen hadden er een goed gevoel over. Maar toen de tweede helft. Coach Korner veranderde zijn plan en zijn ploeg ging nu wél verdedigen. Iets wat ze in de eerste helft ook nauwelijks hadden gedaan. Bell kreeg Gonzalves op zijn nek en het was uit met de pret. 19 in de eerste helft en 2, ik herhaal 2, in de tweede helft. Het kaartenhuis zakte volledig in. Balverlies, gemiste schoten en het vertrouwen was opeens ver te zoeken. Niemand die de boel symbolisch op sleeptouw nam en zelf het goede voorbeeld gaf. Den Bosch daarentegen kreeg vleugels. Alles lukte opeens. De schoten vielen, zelfs Van Paassen begon weer te ballen en het belangrijkste, ze gingen nu pas echt verdedigen. Dat de uitslag nog relatief meevalt is te danken aan een paar driepunters van Avis en Alex in de slotfase van de wedstrijd om zo te proberen dichterbij te komen. Dat lukte ook wel maar het was simpelweg niet voldoende.
Onbegrijpelijk om te zien en zelf te constateren waarom er met name in het derde kwart zo slecht werd gespeeld. Je kan verwachten dat de druk van de tegenstander zou gaan stijgen maar niemand was er op voorbereid. De eerste en de tweede helft waren volledig tegenovergesteld en dat is in deze fase van het seizoen geen prettige constatering. Druk is waar het nu om gaat. Die druk was in DB blijkbaar te hoog. We hebben het wel vaker moeten constateren dit seizoen, 4 kwarten, oftewel 2 helften goed spelen is een kunst. In Den Bosch is de grote kans om als eerste te eindigen weggegooid. Helemaal zelf gedaan. Hoe het nu verder zal gaan verlopen is een raadsel maar de favorietenpositie is iets wat in Groningen niet zo fijn voelt blijkbaar. De druk zal in de play-offs alleen maar groter worden en dat is iets waar je mee om moet kunnen aan. De terugweg duurde lang…
Qua catering is Den Bosch trouwens geen aanrader. Koude frikadellen en kroketten en te vette patat. Bovendien, de infrastructuur aan de frituurpan was vergelijkbaar met ons derde kwart. Het is maar even dat u het weet.
En opvallend, er waren wel zo’n 50 supporters uit Groningen maar de zogenaamde harde kern van Donar die in de afgelopen jaren vaak aanwezig was bij uitwedstrijden en zeker als de steun hard nodig was, was in geen velden of wegen te bekennen. Blijkbaar andere prioriteiten of gezellige paas-activiteiten. Jammer.
De laatste seconden van de wedstrijd. Nog een kleine kans op een driepunter...
Maandag gaan we weer verder, uit tegen Magixx. Ik ben benieuwd.
In de eerste helft leek er weinig aan de hand. Bell had het op zijn heupen en gooide de éne na de andere driepunter raak. Wyatt was heer en meester onder de borden en het liep allemaal als een trein. Den Bosch liep achter de feiten aan en wist niet was ze overkwam. 11 punten verschil bij rust en de kleine groep supporters uit Groningen hadden er een goed gevoel over. Maar toen de tweede helft. Coach Korner veranderde zijn plan en zijn ploeg ging nu wél verdedigen. Iets wat ze in de eerste helft ook nauwelijks hadden gedaan. Bell kreeg Gonzalves op zijn nek en het was uit met de pret. 19 in de eerste helft en 2, ik herhaal 2, in de tweede helft. Het kaartenhuis zakte volledig in. Balverlies, gemiste schoten en het vertrouwen was opeens ver te zoeken. Niemand die de boel symbolisch op sleeptouw nam en zelf het goede voorbeeld gaf. Den Bosch daarentegen kreeg vleugels. Alles lukte opeens. De schoten vielen, zelfs Van Paassen begon weer te ballen en het belangrijkste, ze gingen nu pas echt verdedigen. Dat de uitslag nog relatief meevalt is te danken aan een paar driepunters van Avis en Alex in de slotfase van de wedstrijd om zo te proberen dichterbij te komen. Dat lukte ook wel maar het was simpelweg niet voldoende.
Onbegrijpelijk om te zien en zelf te constateren waarom er met name in het derde kwart zo slecht werd gespeeld. Je kan verwachten dat de druk van de tegenstander zou gaan stijgen maar niemand was er op voorbereid. De eerste en de tweede helft waren volledig tegenovergesteld en dat is in deze fase van het seizoen geen prettige constatering. Druk is waar het nu om gaat. Die druk was in DB blijkbaar te hoog. We hebben het wel vaker moeten constateren dit seizoen, 4 kwarten, oftewel 2 helften goed spelen is een kunst. In Den Bosch is de grote kans om als eerste te eindigen weggegooid. Helemaal zelf gedaan. Hoe het nu verder zal gaan verlopen is een raadsel maar de favorietenpositie is iets wat in Groningen niet zo fijn voelt blijkbaar. De druk zal in de play-offs alleen maar groter worden en dat is iets waar je mee om moet kunnen aan. De terugweg duurde lang…
Qua catering is Den Bosch trouwens geen aanrader. Koude frikadellen en kroketten en te vette patat. Bovendien, de infrastructuur aan de frituurpan was vergelijkbaar met ons derde kwart. Het is maar even dat u het weet.
En opvallend, er waren wel zo’n 50 supporters uit Groningen maar de zogenaamde harde kern van Donar die in de afgelopen jaren vaak aanwezig was bij uitwedstrijden en zeker als de steun hard nodig was, was in geen velden of wegen te bekennen. Blijkbaar andere prioriteiten of gezellige paas-activiteiten. Jammer.
De laatste seconden van de wedstrijd. Nog een kleine kans op een driepunter...
Maandag gaan we weer verder, uit tegen Magixx. Ik ben benieuwd.
zaterdag 31 maart 2012
310312: U20 wint de Beker
GasTerra Flames heeft in Almere de NBB Beker van het seizoen 2011- 2012 gewonnen. Ze versloegen Binnenland met duidelijke cijfers.
Een dag voor de wedstrijd ging aanvoerder en startende center Rik Pijp door zijn enkel en kon helaas niet meedoen. Een vervelend verlies maar door een sterke bank werd dit door de ploeg goed opgelost. De eerste helft werd beëindigd met een kleine achterstand maar in het derde kwart sloegen de mannen van coach Anjo Mekel bikkelhard toe. De voorsprong groeide per minuut en de overwinning was een feit. Van der Ark was de uitblinker en bovendien ook de topscorer. Een grote groep Groningers waaronder veel familie en vrienden waren afgereisd naar Almere om de ploeg te ondersteunen. En terecht want het team heeft het verdiend. Vorig jaar wonnen de grote mannen de Beker, dit jaar het U20 team. Gefeliciteerd!
Laatste minuut van de wedstrijd:
Coach Anjo Mekel:
Een dag voor de wedstrijd ging aanvoerder en startende center Rik Pijp door zijn enkel en kon helaas niet meedoen. Een vervelend verlies maar door een sterke bank werd dit door de ploeg goed opgelost. De eerste helft werd beëindigd met een kleine achterstand maar in het derde kwart sloegen de mannen van coach Anjo Mekel bikkelhard toe. De voorsprong groeide per minuut en de overwinning was een feit. Van der Ark was de uitblinker en bovendien ook de topscorer. Een grote groep Groningers waaronder veel familie en vrienden waren afgereisd naar Almere om de ploeg te ondersteunen. En terecht want het team heeft het verdiend. Vorig jaar wonnen de grote mannen de Beker, dit jaar het U20 team. Gefeliciteerd!
Laatste minuut van de wedstrijd:
Coach Anjo Mekel:
zondag 25 maart 2012
250312: Interview Hakim Salem
Een dag na de oefenwedstrijd in en tegen Oostende blikt Hakim Salem terug en vooruit. De wedstrijd werd met 73-68 verloren maar in deze basketballoze weken was het zeker een nuttige trip naar België. Een keer wat anders, een interview op video:
zaterdag 17 maart 2012
170312: Mentale overwinning in Friesland
Wat in MartiniPlaza absoluut niet kan en mag en wat we trouwens in Groningen ook helemaal niet nodig hebben, kan wel in Leeuwarden. Een speaker die om de haverklap DEFENCE door de microfoon roept en een koortje wat via de omroepinstallatie te horen is met dezelfde tekst. Onbegrijpelijk. Je mag best een beetje partijdig zijn maar er zijn grenzen. Uit ervaring is bekend dat zoiets in Groningen meteen wordt aangepakt maar in Friesland mag het. Zo hebben we wéér een verschil tussen de Noordelijke provincies.
De aanwezige speaker deed overigens wel iets heel goed. Met nog een paar minuten te spelen bleef de klok tijdens de aanval van Aris (goh!) stilstaan wat in hun voordeel werkte. Iedereen zag het maar niemand greep in. Zeker 12 seconden kostbare speeltijd werd niet afgeteld en die tijd kon de thuisploeg goed gebruiken. Hakim ontplofte en probeerde op zijn manier en mogelijkheden om de tafel en de scheidsrechters hier op te wijzen. Het resultaat kan je bijna raden. Scheidrechter Zwiep liep op zijn geheel eigen wijze naar de coach toe en liet onder het toeziend oog van een nagenoeg uitverkocht Kalverdijkje zien wat hij er van vond. Hij dreigde Hakim met een T want in Zwieps ogen was het terechte protest niet volgens de regels. De speaker deed daarop iets heel goeds. Hij vertelde het publiek wat er aan de hand was met de klok en gaf Hakim gelijk. Dat maakte de dreigende actie van Zwiep helemaal frappant. Dat de speaker dit deed was geheel zijn eigen keuze. Ik ken speakers die dat niet gedaan zouden hebben. Want, wie had hier mentaal voordeel van?
150 Groningers, waaronder Wijzen en Demissionairen, waren aanwezig en zagen dat Donar de wedstrijd won door mentale kracht. Het bleef tot het einde spannend maar tussen de oren zat het goed. In het begin van dit seizoen mankeerde het daar nog wel eens aan maar het is duidelijk te merken dat op dat vlak door de ploeg grote stappen zijn gemaakt. Bryan Defares is hier het sprekend voorbeeld van. Hij laat zich niet gek maken en leidt de ploeg op de momenten dat het nodig is. Temporiseren en de lijnen uitzetten en dan uiteindelijk de vrije man weten te vinden. Toch was de wedstrijd niet heel fraai en overtuigend. Vooral het aantal turnovers (20 stuks) waren veel te veel. Met regelmaat vloog de bal ergens naar toe waar hij absoluut niet hoorde en dan geef je de tegenstander de kans om weer tot scoren te komen. De schotpercentages waren redelijk en mede door een goed spelende Wyatt bleven beide ploegen continue bij elkaar in de buurt.
Leeuwarden had inside weinig te vertellen. Ze moesten het met name hebben van het schieten van afstand en in je eigen speelhal is dat altijd lekkerder dan in een uitwedstrijd. De nieuwe speler Rozzell maakte totaal 19 punten maar indrukwekkend speelde hij niet. Hij forceerde met regelmaat maar zijn ballen vielen zowaar vaak goed. Reboundend waren ze duidelijk de mindere en dat is toch een essentieel onderdeel van het spel. Opvallend was dat de punten van de bank bij Aris bijna gelijk waren als bij ons (22-23).
Na de overwinning tegen Leiden was dit een belangrijk duel voor ons. We hoeven niet meer te kijken naar een jaar geleden maar iedereen weet hoe het toen in Leeuwarden verliep. Niet geweldig spelen maar wel winnen, dan maak je grote stappen in de goede richting. Opvallend is dat vanavond, maar ook in Leiden afgelopen woensdag, Bell weer als startende point begon. Daar zullen ongetwijfeld goede argumenten voor zijn en zoals bekend, een wedstrijd duurt 4 kwarten. In de slotfase was een zeer vergelijke situatie met afgelopen woensdag. Door vrije worpen kon de voorsprong worden uitgebouwd maar beide gingen mis. Woensdag overkwam dat Wesby en vanavond betrof het Wyatt. Daarna maakte Wyatt het helemaal goed door een zeer effectief Block waardoor Leeuwarden niet tot scoren kon komen.
Leiden wint nipt van Weert en wij staan nog steeds bovenaan op de ranglijst. Hoe de tussenronde straks ook zal uitpakken, het doel is helder, alles winnen. De ploeg heeft die ambitie ook duidelijk uitgesproken en dat is voor de komende periode het streven. Met de gegroeide mentale weerbaarheid is dat ook een terechte keuze en dat zou dan tot mooie series in de play-offs kunnen gaan leiden. We wachten het af. Volgende week een oefenwedstrijd in België en dan gaat het circus weer gewoon verder. We zijn en blijven er bij.
De aanwezige speaker deed overigens wel iets heel goed. Met nog een paar minuten te spelen bleef de klok tijdens de aanval van Aris (goh!) stilstaan wat in hun voordeel werkte. Iedereen zag het maar niemand greep in. Zeker 12 seconden kostbare speeltijd werd niet afgeteld en die tijd kon de thuisploeg goed gebruiken. Hakim ontplofte en probeerde op zijn manier en mogelijkheden om de tafel en de scheidsrechters hier op te wijzen. Het resultaat kan je bijna raden. Scheidrechter Zwiep liep op zijn geheel eigen wijze naar de coach toe en liet onder het toeziend oog van een nagenoeg uitverkocht Kalverdijkje zien wat hij er van vond. Hij dreigde Hakim met een T want in Zwieps ogen was het terechte protest niet volgens de regels. De speaker deed daarop iets heel goeds. Hij vertelde het publiek wat er aan de hand was met de klok en gaf Hakim gelijk. Dat maakte de dreigende actie van Zwiep helemaal frappant. Dat de speaker dit deed was geheel zijn eigen keuze. Ik ken speakers die dat niet gedaan zouden hebben. Want, wie had hier mentaal voordeel van?
150 Groningers, waaronder Wijzen en Demissionairen, waren aanwezig en zagen dat Donar de wedstrijd won door mentale kracht. Het bleef tot het einde spannend maar tussen de oren zat het goed. In het begin van dit seizoen mankeerde het daar nog wel eens aan maar het is duidelijk te merken dat op dat vlak door de ploeg grote stappen zijn gemaakt. Bryan Defares is hier het sprekend voorbeeld van. Hij laat zich niet gek maken en leidt de ploeg op de momenten dat het nodig is. Temporiseren en de lijnen uitzetten en dan uiteindelijk de vrije man weten te vinden. Toch was de wedstrijd niet heel fraai en overtuigend. Vooral het aantal turnovers (20 stuks) waren veel te veel. Met regelmaat vloog de bal ergens naar toe waar hij absoluut niet hoorde en dan geef je de tegenstander de kans om weer tot scoren te komen. De schotpercentages waren redelijk en mede door een goed spelende Wyatt bleven beide ploegen continue bij elkaar in de buurt.
Leeuwarden had inside weinig te vertellen. Ze moesten het met name hebben van het schieten van afstand en in je eigen speelhal is dat altijd lekkerder dan in een uitwedstrijd. De nieuwe speler Rozzell maakte totaal 19 punten maar indrukwekkend speelde hij niet. Hij forceerde met regelmaat maar zijn ballen vielen zowaar vaak goed. Reboundend waren ze duidelijk de mindere en dat is toch een essentieel onderdeel van het spel. Opvallend was dat de punten van de bank bij Aris bijna gelijk waren als bij ons (22-23).
Na de overwinning tegen Leiden was dit een belangrijk duel voor ons. We hoeven niet meer te kijken naar een jaar geleden maar iedereen weet hoe het toen in Leeuwarden verliep. Niet geweldig spelen maar wel winnen, dan maak je grote stappen in de goede richting. Opvallend is dat vanavond, maar ook in Leiden afgelopen woensdag, Bell weer als startende point begon. Daar zullen ongetwijfeld goede argumenten voor zijn en zoals bekend, een wedstrijd duurt 4 kwarten. In de slotfase was een zeer vergelijke situatie met afgelopen woensdag. Door vrije worpen kon de voorsprong worden uitgebouwd maar beide gingen mis. Woensdag overkwam dat Wesby en vanavond betrof het Wyatt. Daarna maakte Wyatt het helemaal goed door een zeer effectief Block waardoor Leeuwarden niet tot scoren kon komen.
Leiden wint nipt van Weert en wij staan nog steeds bovenaan op de ranglijst. Hoe de tussenronde straks ook zal uitpakken, het doel is helder, alles winnen. De ploeg heeft die ambitie ook duidelijk uitgesproken en dat is voor de komende periode het streven. Met de gegroeide mentale weerbaarheid is dat ook een terechte keuze en dat zou dan tot mooie series in de play-offs kunnen gaan leiden. We wachten het af. Volgende week een oefenwedstrijd in België en dan gaat het circus weer gewoon verder. We zijn en blijven er bij.
woensdag 14 maart 2012
140312: Mannen met ballen
Terwijl de Wijzen uit Groningen en omstreken het niet helemaal met elkaar eens zijn en het blijkbaar toch lastig is om een nieuw bestuur te formeren, werd er vanavond gewoon gespeeld. De topwedstrijd in en tegen Leiden tussen de ploegen die in de competitie tot vandaag allebei vijf duels hadden verloren. Er stond duidelijk iets op het spel. De winnaar van vandaag maakt de grootste kans om de reguliere competitie als koploper af te sluiten en zoals we weten uit het verleden, dat is zeker wat waard.
Leiden is thuis kwetsbaar op woensdagen, dat bleek vorige week al na hun thuisverlies tegen Nijmegen. Vandaag was het niet anders. Het drukke programma van ZZ Leiden begint haar tol te eisen en wij konden daar vandaag dankbaar gebruik van maken. Maar, Leiden was niet zo slecht, nee, wij speelden gewoon goed! De eerste helft was dat nog niet zo overtuigend maar de tweede helft en zeker het slot van de wedstrijd was van onze kant goed en effectief. De verdediging stond de hele wedstrijd gemiddeld genomen zoals het hoort en zoals bij Kenners bekend, daar win je wedstrijden mee. Aanvallend was het een wedstrijd met twee verschillende gezichten maar gelukkig weten we nu wel meteen DE oplossing. David speelde vanaf de basis op de point en deed dat eigenlijk het grootste deel van de eerste helft. In de tweede helft hebben we hem eigenlijk nauwelijks meer gezien maar nam Bryan de leiding en deed dat met overtuiging en succes. De oplossing is dus simpel, David doet de eerste helft en Bryan de tweede. Basketbaltechnisch is het geen absolute hoogvlieger maar wat hij in ieder geval met overtuiging doet is de leiding nemen. Bryan bepaalde hoe er gespeeld ging worden. Hij zette de lijnen uit, nam de tijd als het nodig was en scoorde zelf op cruciale momenten. Na een fout op zijn schot van achter de driepuntlijn verzilverde hij alle drie schoten en daarmee kwam het vertrouwen in de ploeg. Vakkundig werden de laatste minuten uitgespeeld en waren wij overtuigend de winnaar. Met drie punten winnen in Leiden is een prima prestatie.
Bryan verdient een hoop credits, net zo als Jason Dourisseau. Dat zijn de mannen die vandaag lieten zien wat inzet en karakter is. Gaan met die banaan en laat je niet intimideren door de omstandigheden. Ervaring speelt daarbij absoluut een grote rol en dat hebben beide in grote hoeveelheden in de rugzak. Opvallend was vandaag het spel van Avis Wyatt. Voor de pauze als cijfer een drie, na de rust bijna een 8. De eerste twee kwarten speelde hij als een natte krant en had de kop er totaal niet bij. In de pauze nam Hakim het woord : ‘Are we gonna fight or lay down and die’! Dat was wat Avis nodig had. Opeens ging hij wel naar de basket, opeens schoot hij wel raak en opeens speelde hij wel met overtuiging. Wat een verschil met zijn eerste helft.
Overigens, vandaag hebben we de mooiste aanval van dit seizoen gezien. De bal ging perfect rond waarbij alle spelers de bal even in handen kregen. Uiteindelijk werd Jessey compleet vrij gespeeld op de driepuntlijn en pafte zijn drietje feilloos binnen. Een genot voor het oog en bijzonder pijnlijk voor de tegenstander. En zo hoort het ook. Vandaag hebben we kunnen zien wat de ploeg kan als het echt spannend wordt. Je niet gek laten maken en doen waar je goed in bent. Leiden ging op de knieën en het zou me niet verbazen als ze nog meer wedstrijden zo gaan verliezen. Het verschil had eigenlijk meer dan drie moeten zijn. Alex kreeg de kans in de laatste seconden om het verschil 4 of 5 te maken maar helaas miste hij beide vrije worpen. Vooraf zei Hakim dat zijn voorgevoel aangaf, we winnen met vier punten verschil. Vandaag vierde hij namelijk precies zijn vierde huwelijksjaar en het cijfer vier was natuurlijk sowieso belangrijk gezien het onderlinge resultaat. Alex had het kunnen doen maar het lukte hem niet helaas.
Deze wedstrijd was goed, overtuigend en nuttig. Nog niet alles verliep zoals het hoort maar de winst is binnen en de mannen hebben in de slotfase hun ballen laten zien. Yes! Op naar zaterdag, we hebben er nu al zin in. In Amsterdam bestel ik nu een biertje. Proost!
Leiden is thuis kwetsbaar op woensdagen, dat bleek vorige week al na hun thuisverlies tegen Nijmegen. Vandaag was het niet anders. Het drukke programma van ZZ Leiden begint haar tol te eisen en wij konden daar vandaag dankbaar gebruik van maken. Maar, Leiden was niet zo slecht, nee, wij speelden gewoon goed! De eerste helft was dat nog niet zo overtuigend maar de tweede helft en zeker het slot van de wedstrijd was van onze kant goed en effectief. De verdediging stond de hele wedstrijd gemiddeld genomen zoals het hoort en zoals bij Kenners bekend, daar win je wedstrijden mee. Aanvallend was het een wedstrijd met twee verschillende gezichten maar gelukkig weten we nu wel meteen DE oplossing. David speelde vanaf de basis op de point en deed dat eigenlijk het grootste deel van de eerste helft. In de tweede helft hebben we hem eigenlijk nauwelijks meer gezien maar nam Bryan de leiding en deed dat met overtuiging en succes. De oplossing is dus simpel, David doet de eerste helft en Bryan de tweede. Basketbaltechnisch is het geen absolute hoogvlieger maar wat hij in ieder geval met overtuiging doet is de leiding nemen. Bryan bepaalde hoe er gespeeld ging worden. Hij zette de lijnen uit, nam de tijd als het nodig was en scoorde zelf op cruciale momenten. Na een fout op zijn schot van achter de driepuntlijn verzilverde hij alle drie schoten en daarmee kwam het vertrouwen in de ploeg. Vakkundig werden de laatste minuten uitgespeeld en waren wij overtuigend de winnaar. Met drie punten winnen in Leiden is een prima prestatie.
Bryan verdient een hoop credits, net zo als Jason Dourisseau. Dat zijn de mannen die vandaag lieten zien wat inzet en karakter is. Gaan met die banaan en laat je niet intimideren door de omstandigheden. Ervaring speelt daarbij absoluut een grote rol en dat hebben beide in grote hoeveelheden in de rugzak. Opvallend was vandaag het spel van Avis Wyatt. Voor de pauze als cijfer een drie, na de rust bijna een 8. De eerste twee kwarten speelde hij als een natte krant en had de kop er totaal niet bij. In de pauze nam Hakim het woord : ‘Are we gonna fight or lay down and die’! Dat was wat Avis nodig had. Opeens ging hij wel naar de basket, opeens schoot hij wel raak en opeens speelde hij wel met overtuiging. Wat een verschil met zijn eerste helft.
Overigens, vandaag hebben we de mooiste aanval van dit seizoen gezien. De bal ging perfect rond waarbij alle spelers de bal even in handen kregen. Uiteindelijk werd Jessey compleet vrij gespeeld op de driepuntlijn en pafte zijn drietje feilloos binnen. Een genot voor het oog en bijzonder pijnlijk voor de tegenstander. En zo hoort het ook. Vandaag hebben we kunnen zien wat de ploeg kan als het echt spannend wordt. Je niet gek laten maken en doen waar je goed in bent. Leiden ging op de knieën en het zou me niet verbazen als ze nog meer wedstrijden zo gaan verliezen. Het verschil had eigenlijk meer dan drie moeten zijn. Alex kreeg de kans in de laatste seconden om het verschil 4 of 5 te maken maar helaas miste hij beide vrije worpen. Vooraf zei Hakim dat zijn voorgevoel aangaf, we winnen met vier punten verschil. Vandaag vierde hij namelijk precies zijn vierde huwelijksjaar en het cijfer vier was natuurlijk sowieso belangrijk gezien het onderlinge resultaat. Alex had het kunnen doen maar het lukte hem niet helaas.
Deze wedstrijd was goed, overtuigend en nuttig. Nog niet alles verliep zoals het hoort maar de winst is binnen en de mannen hebben in de slotfase hun ballen laten zien. Yes! Op naar zaterdag, we hebben er nu al zin in. In Amsterdam bestel ik nu een biertje. Proost!
dinsdag 6 maart 2012
060312: Overtuigend
De gemoederen liepen vlak na de wedstrijd nog even hoog op tussen Van Kempen en coach Salem. Eén en ander had te maken met hoe je zo’n wedstrijd in de laatst minuut zou moeten uitspelen en beide heren waren het duidelijk niet met elkaar eens.
Maar ach, waar hebben we het over. Als je met 34 punten verschil verliest heb je niet zoveel meer te vinden en is de beste keuze om met je hoofd naar beneden zo snel mogelijk de kleedkamer op te zoeken. De frustratie was duidelijk merkbaar bij Weert want 4 technische of onsportieve fouten in één wedstrijd is gewoon veel te veel. Ze stonden erbij en keken er naar en dat terwijl het laatste deel van de wedstrijd grotendeels door onze bankspelers werd gespeeld. En o o o, wat wilden ze graag dat Sander toch nog zou gaan scoren. De aanval had maar één doel, Sander moet de bal er in gooien. Na diverse pogingen lukte dat uiteindelijk en de bank sprong met veel enthousiasme compleet op.
De wedstrijd blonk niet uit qua spanning maar toch waren er zo nu en dan mooie acties te zien. De hatsieklatsie dunk van Avis, het sublieme samenspel tussen Bell en Defares en de balhandling van Jessey. Het was jammer dat Jessey’s schot, nadat hij zijn tegenstander compleet dol had gedribbeld, vervolgens niet raak was. Dat had hij verdiend maar helaas was het geen score. Ook Kevin liet vandaag mooie dingen zien in de 12 minuten speeltijd die hij kreeg toebedeeld. Uitblinker was wederom JD met zijn 16 punten, zijn enorme energie en zijn 7 (het hoogte aantal) rebounds. Nogmaals, deze warrior verdient met zijn spel en zijn persoonlijkheid een contract voor meerdere jaren en het begin van een standbeeld op de ster van de Grote Markt. Vanaf de grond mogen zijn benen daar nu alvast in cement als standbeeld worden gegoten. De rest volgt dan later vanzelf.
Het blijft zuur dat nota bene deze tegenstander onze bekerdromen in duigen wist te gooien want eigenlijk verdienen ze die halve finale positie helemaal niet. Zeker niet na vandaag. Maar de feiten zijn zoals ze zijn en ons probleem was toen de uitwedstrijd in Weert. Uitwedstrijden zijn voor niemand favoriet terwijl wij er nu een hele reeks moeten gaan afwerken. Vier op rij met daarbij zeer waarschijnlijk nog een oefenwedstrijd tussendoor om het ritme enigszins vast te houden. De schroom voor het spelen van een uitwedstrijd moet weg en ook dan moet je als team naar behoren gaan presteren. Zeker nu want de puntenverdeling in de top van de ranglijst is minimaal. 14 april is de volgende thuiswedstrijd en dan weten we een stuk meer over de invulling van de tussenronde en de komende play-offs.
4040 bezoekers in Plaza maar de echte sfeer ontstond pas in het vierde kwart. De eerste drie was het stil en rustig maar gelukkig kwam de spirit er op het laatst nog een beetje in. Een combinatie van factoren zullen we maar zeggen. Toch hebben veel mensen een vermakelijke wedstrijd gezien en voor mezelf was het leuk om het weer eens te doen. Nu 5 weken basketbalrust in Plaza. Zelfs de hal zal daar even aan moeten wennen.
Maar ach, waar hebben we het over. Als je met 34 punten verschil verliest heb je niet zoveel meer te vinden en is de beste keuze om met je hoofd naar beneden zo snel mogelijk de kleedkamer op te zoeken. De frustratie was duidelijk merkbaar bij Weert want 4 technische of onsportieve fouten in één wedstrijd is gewoon veel te veel. Ze stonden erbij en keken er naar en dat terwijl het laatste deel van de wedstrijd grotendeels door onze bankspelers werd gespeeld. En o o o, wat wilden ze graag dat Sander toch nog zou gaan scoren. De aanval had maar één doel, Sander moet de bal er in gooien. Na diverse pogingen lukte dat uiteindelijk en de bank sprong met veel enthousiasme compleet op.
De wedstrijd blonk niet uit qua spanning maar toch waren er zo nu en dan mooie acties te zien. De hatsieklatsie dunk van Avis, het sublieme samenspel tussen Bell en Defares en de balhandling van Jessey. Het was jammer dat Jessey’s schot, nadat hij zijn tegenstander compleet dol had gedribbeld, vervolgens niet raak was. Dat had hij verdiend maar helaas was het geen score. Ook Kevin liet vandaag mooie dingen zien in de 12 minuten speeltijd die hij kreeg toebedeeld. Uitblinker was wederom JD met zijn 16 punten, zijn enorme energie en zijn 7 (het hoogte aantal) rebounds. Nogmaals, deze warrior verdient met zijn spel en zijn persoonlijkheid een contract voor meerdere jaren en het begin van een standbeeld op de ster van de Grote Markt. Vanaf de grond mogen zijn benen daar nu alvast in cement als standbeeld worden gegoten. De rest volgt dan later vanzelf.
Het blijft zuur dat nota bene deze tegenstander onze bekerdromen in duigen wist te gooien want eigenlijk verdienen ze die halve finale positie helemaal niet. Zeker niet na vandaag. Maar de feiten zijn zoals ze zijn en ons probleem was toen de uitwedstrijd in Weert. Uitwedstrijden zijn voor niemand favoriet terwijl wij er nu een hele reeks moeten gaan afwerken. Vier op rij met daarbij zeer waarschijnlijk nog een oefenwedstrijd tussendoor om het ritme enigszins vast te houden. De schroom voor het spelen van een uitwedstrijd moet weg en ook dan moet je als team naar behoren gaan presteren. Zeker nu want de puntenverdeling in de top van de ranglijst is minimaal. 14 april is de volgende thuiswedstrijd en dan weten we een stuk meer over de invulling van de tussenronde en de komende play-offs.
4040 bezoekers in Plaza maar de echte sfeer ontstond pas in het vierde kwart. De eerste drie was het stil en rustig maar gelukkig kwam de spirit er op het laatst nog een beetje in. Een combinatie van factoren zullen we maar zeggen. Toch hebben veel mensen een vermakelijke wedstrijd gezien en voor mezelf was het leuk om het weer eens te doen. Nu 5 weken basketbalrust in Plaza. Zelfs de hal zal daar even aan moeten wennen.
zondag 4 maart 2012
040312: Programma voor 060312
Hoog- en laagvliegers
De laatste thuiswedstrijd is alweer meer dan twee weken geleden en zoals u weet, toen wonnen we met 5 punten verschil van Zwolle. Daarna volgde het jaarlijkse Basketbal Gala in Zwolle en afgelopen weekend speelden we de uitwedstrijd in en tegen Rotterdam.
Door het verlies van twee ploegen in dit seizoen is het qua agenda soms rennen en soms nagenoeg stilstaan. We hebben in dit jaar al een hele serie thuiswedstrijden gehad maar na vandaag gaat dat roer onverbiddelijk om. Het eerstkomende duel in MartiniPlaza staat pas weer op 14 april gepland en dat is meer dan 5 weken vanaf nu verwijderd. Reden om vandaag nog meer dan anders te genieten want we zullen er toch echt even zonder moeten doen. Tenzij u ondertussen nog eens een uitwedstrijd bijwoont want die mogelijkheid bestaat natuurlijk altijd. Die 14e april spelen we thuis tegen Rotterdam en dat was afgelopen zaterdag, de meest recente wedstrijd, ook de tegenstander. We wonnen de wedstrijd maar het verschil was minimaal. Met drie punten verschil werd het duel beslist met in de slotfase een hoofdrol voor Bryan Defares, de man die na zijn blessureleed nu weer volledig mee kon doen.
Het was een wedstrijd, zoals we wel vaker zien, met verschillende gezichten. De eerste helft verliep eigenlijk zoals je mag verwachten als je kijkt naar de posities op de ranglijst. We waren duidelijk de betere en kwamen ruim op voorsprong ondanks het feit dat David al vroegtijdig uitviel met een blessure aan zijn rug. In de tweede helft wist de thuisploeg sterk terug te komen wat in het vierde kwart zelfs leidde tot nog een gelijke stand. De slotfase werd daardoor enorm spannend maar iedereen kon na 40 minuten speeltijd opgelucht ademhalen en de twee punten konden mee in de bus terug naar het hoge Noorden. Conclusie: niet fraai maar wel gewonnen.
Van hoog- en laagvliegers in deze competitie kan je eigenlijk niet echt spreken. Dat suggereert namelijk dat het hoogst geplaatste team met de grootst mogelijke waarschijnlijkheid nagenoeg altijd wint maar de praktijk is vaak niet zo stellig. Weert en Rotterdam staan onderaan maar beide teams weten het ons elke keer toch knap lastig te maken. We zijn de twee wedstrijden om de NBB Beker tegen Weert zeker nog niet vergeten en ook Rotterdam uit was nu niet zo eenvoudig als je vooraf enigszins zou verwachten. In ons geval is er duidelijk een verschil merkbaar tussen uit- en thuiswedstrijden. In bijvoorbeeld Weert en Rotterdam is het duidelijk anders ballen dan in het vertrouwde MartiniPlaza. Op zich is dat ook niet zo verrassend maar met een flink aantal uitwedstrijden op het komende programma ligt er wel een grote uitdaging. Sportpsychologie is in dit kader wellicht een oplossing want wij zijn niet de enige club die thuis beter presteert dan in uitwedstrijden. De omstandigheden zijn anders, de publieke druk is groter en het reizen werkt in het nadeel. Mentale weerbaarheid en de ultieme focus zijn dan juist cruciaal om tot goede prestaties te komen. Toch zou dit aspect in de komende weken wel eens een hele grote rol kunnen gaan spelen want de agenda liegt er niet om. De kapers liggen op de kust. De verschillen in punten met Leiden en Den Bosch zijn minimaal dus de laatste fase van de competitie is zoals zo vaak bijzonder belangrijk voor de beste uitgangspositie voor de komende play-offs.
Vandaag gaat het niet zoals de vorige thuiswedstrijd tegen Weert om het puntenverschil waarmee me moeten winnen maar simpel om de essentie van sport, beter zijn dan je tegenstander. Dat betekent met minimaal één punt verschil de wedstrijd beëindigen en de nuttige winstpunten gewoon in je zak steken. Terugkijken naar de Bekerserie heeft geen zin meer want de wedstrijd van vandaag staat op zichzelf en moet ‘gewoon’ gewonnen worden om zo hoog mogelijk te eindigen. Een groot voordeel vandaag is het feit dat we thuis spelen met heel veel supporters die allemaal het zelfde doel hebben. We gaan het beleven. Veel plezier!
De laatste thuiswedstrijd is alweer meer dan twee weken geleden en zoals u weet, toen wonnen we met 5 punten verschil van Zwolle. Daarna volgde het jaarlijkse Basketbal Gala in Zwolle en afgelopen weekend speelden we de uitwedstrijd in en tegen Rotterdam.
Door het verlies van twee ploegen in dit seizoen is het qua agenda soms rennen en soms nagenoeg stilstaan. We hebben in dit jaar al een hele serie thuiswedstrijden gehad maar na vandaag gaat dat roer onverbiddelijk om. Het eerstkomende duel in MartiniPlaza staat pas weer op 14 april gepland en dat is meer dan 5 weken vanaf nu verwijderd. Reden om vandaag nog meer dan anders te genieten want we zullen er toch echt even zonder moeten doen. Tenzij u ondertussen nog eens een uitwedstrijd bijwoont want die mogelijkheid bestaat natuurlijk altijd. Die 14e april spelen we thuis tegen Rotterdam en dat was afgelopen zaterdag, de meest recente wedstrijd, ook de tegenstander. We wonnen de wedstrijd maar het verschil was minimaal. Met drie punten verschil werd het duel beslist met in de slotfase een hoofdrol voor Bryan Defares, de man die na zijn blessureleed nu weer volledig mee kon doen.
Het was een wedstrijd, zoals we wel vaker zien, met verschillende gezichten. De eerste helft verliep eigenlijk zoals je mag verwachten als je kijkt naar de posities op de ranglijst. We waren duidelijk de betere en kwamen ruim op voorsprong ondanks het feit dat David al vroegtijdig uitviel met een blessure aan zijn rug. In de tweede helft wist de thuisploeg sterk terug te komen wat in het vierde kwart zelfs leidde tot nog een gelijke stand. De slotfase werd daardoor enorm spannend maar iedereen kon na 40 minuten speeltijd opgelucht ademhalen en de twee punten konden mee in de bus terug naar het hoge Noorden. Conclusie: niet fraai maar wel gewonnen.
Van hoog- en laagvliegers in deze competitie kan je eigenlijk niet echt spreken. Dat suggereert namelijk dat het hoogst geplaatste team met de grootst mogelijke waarschijnlijkheid nagenoeg altijd wint maar de praktijk is vaak niet zo stellig. Weert en Rotterdam staan onderaan maar beide teams weten het ons elke keer toch knap lastig te maken. We zijn de twee wedstrijden om de NBB Beker tegen Weert zeker nog niet vergeten en ook Rotterdam uit was nu niet zo eenvoudig als je vooraf enigszins zou verwachten. In ons geval is er duidelijk een verschil merkbaar tussen uit- en thuiswedstrijden. In bijvoorbeeld Weert en Rotterdam is het duidelijk anders ballen dan in het vertrouwde MartiniPlaza. Op zich is dat ook niet zo verrassend maar met een flink aantal uitwedstrijden op het komende programma ligt er wel een grote uitdaging. Sportpsychologie is in dit kader wellicht een oplossing want wij zijn niet de enige club die thuis beter presteert dan in uitwedstrijden. De omstandigheden zijn anders, de publieke druk is groter en het reizen werkt in het nadeel. Mentale weerbaarheid en de ultieme focus zijn dan juist cruciaal om tot goede prestaties te komen. Toch zou dit aspect in de komende weken wel eens een hele grote rol kunnen gaan spelen want de agenda liegt er niet om. De kapers liggen op de kust. De verschillen in punten met Leiden en Den Bosch zijn minimaal dus de laatste fase van de competitie is zoals zo vaak bijzonder belangrijk voor de beste uitgangspositie voor de komende play-offs.
Vandaag gaat het niet zoals de vorige thuiswedstrijd tegen Weert om het puntenverschil waarmee me moeten winnen maar simpel om de essentie van sport, beter zijn dan je tegenstander. Dat betekent met minimaal één punt verschil de wedstrijd beëindigen en de nuttige winstpunten gewoon in je zak steken. Terugkijken naar de Bekerserie heeft geen zin meer want de wedstrijd van vandaag staat op zichzelf en moet ‘gewoon’ gewonnen worden om zo hoog mogelijk te eindigen. Een groot voordeel vandaag is het feit dat we thuis spelen met heel veel supporters die allemaal het zelfde doel hebben. We gaan het beleven. Veel plezier!
dinsdag 28 februari 2012
280212: Basketbalstilte en het Gala
Dinsdag nog een thuiswedstrijd en dan 5 en halve week diepe rust in de middenhal van MartiniPlaza. Althans, qua basketbal. 14 april spelen we nog een keer thuis tegen Rotterdam en dan is de reguliere competitie al weer afgelopen.
Een hopeloze planning waar we helaas niets aan kunnen doen. Feit is dat dit qua binding met sponsoren en publiek niet echt bevorderlijk is en dat de tussenronde die daarna gespeeld gaat worden ook niet uitblinkt in georganiseerd vakmanschap. Voordat het zover is moet er nog een reeks uitwedstrijden worden gespeeld en zoals we reeds weten, uitwedstrijden zijn niet ons sterkste punt. Voor het landskampioenschap is nog alles mogelijk. Er zijn nu nog nauwelijks uitspraken te doen over wie de grootste kans hierop heeft want iedereen kan van iedereen winnen. Doorslaggevend zal waarschijnlijk het omgaan met moeilijke momenten worden. Tegenslag en druk, dat zijn de dingen die door de beste ploeg onder controle moeten worden gehouden en dan zal leiden tot een ultieme climax. Ook op dat vlak hebben wij dit seizoen nog niet echt geschitterd maar wat niet is, kan nog komen. Een voorspelling doen is niet eenvoudig maar de kans dat concurrent Leiden het in ieder geval ver zal gaan schoppen ligt voor de hand. We zullen zien.
Afgelopen weekend was het jaarlijkse Gala in de mooie accommodatie in Zwolle. De tweede keer op rij dat het Gala daar werd georganiseerd. Een terechte keuze. De hal leent zich uitstekend voor een dergelijk evenement waar zo’n 1000 bezoekers op af komen. Stel je eens voor wat het effect zou zijn van zo’n opkomst in Plaza..
Alle elementen die al jaren worden gebruikt bij zo’n Gala waren aanwezig. Met behulp van wat Groningse inzet was het organisatorisch en achter de schermen goed voor elkaar en kon het publiek genieten van de acties op het veld. Als we kijken naar de wedstrijd, het dunken en het driepuntschieten waren we vanuit Groningen matig tot slecht vertegenwoordigd. Alleen Sergio en Jason waren in functie aanwezig en dat is toch wel erg mager. We staan bovenaan maar onze afvaardiging was duidelijk onder de maat. En dan te bedenken dat heel Den Bosch in de basis stond van de AllStarGame. Als je informeert naar het hoe en waarom doet iedereen zijn uiterste best om de procedure van de selectie meteen te verdedigen maar het feit is en blijft toch dat het best raar is.
Los van de spelers die in actie kwamen was er vanuit Groningen nauwelijks iemand aanwezig. Geen spelers die interesse hadden om te komen kijken en daarnaast ook heel weinig publiek. Blijkbaar leeft het Gala niet echt onder de Groningse basketbalfanatiekelingen. Wat de oorzaak daarvan is kan je alleen maar naar raden. Blijkbaar moet het toch aantrekkelijker worden gemaakt om de fans naar Zwolle te krijgen. Alle spelers verplichten om te komen naar het Gala? Andere opzet van de selectie? Meer spelvermaak dan alleen maar een AllStarGame, een driepunter en een dunk? Het lijkt een beetje op een verplicht nummer terwijl een ieder zich goed moet realiseren dat zoiets voor de fans wordt georganiseerd en niet voor de spelers zelf. Ondanks het feit dat de NBB/FEB/DBL niet echt de grootste vrienden zijn zal het voor een komende editie wel belangrijk zijn om eens kritisch naar het geheel te kijken. Laten we hopen dat het in de toekomst alleen maar beter gaat worden maar helaas zijn er nog geen tekenen dat dat ook echt het geval is.
Een hopeloze planning waar we helaas niets aan kunnen doen. Feit is dat dit qua binding met sponsoren en publiek niet echt bevorderlijk is en dat de tussenronde die daarna gespeeld gaat worden ook niet uitblinkt in georganiseerd vakmanschap. Voordat het zover is moet er nog een reeks uitwedstrijden worden gespeeld en zoals we reeds weten, uitwedstrijden zijn niet ons sterkste punt. Voor het landskampioenschap is nog alles mogelijk. Er zijn nu nog nauwelijks uitspraken te doen over wie de grootste kans hierop heeft want iedereen kan van iedereen winnen. Doorslaggevend zal waarschijnlijk het omgaan met moeilijke momenten worden. Tegenslag en druk, dat zijn de dingen die door de beste ploeg onder controle moeten worden gehouden en dan zal leiden tot een ultieme climax. Ook op dat vlak hebben wij dit seizoen nog niet echt geschitterd maar wat niet is, kan nog komen. Een voorspelling doen is niet eenvoudig maar de kans dat concurrent Leiden het in ieder geval ver zal gaan schoppen ligt voor de hand. We zullen zien.
Afgelopen weekend was het jaarlijkse Gala in de mooie accommodatie in Zwolle. De tweede keer op rij dat het Gala daar werd georganiseerd. Een terechte keuze. De hal leent zich uitstekend voor een dergelijk evenement waar zo’n 1000 bezoekers op af komen. Stel je eens voor wat het effect zou zijn van zo’n opkomst in Plaza..
Alle elementen die al jaren worden gebruikt bij zo’n Gala waren aanwezig. Met behulp van wat Groningse inzet was het organisatorisch en achter de schermen goed voor elkaar en kon het publiek genieten van de acties op het veld. Als we kijken naar de wedstrijd, het dunken en het driepuntschieten waren we vanuit Groningen matig tot slecht vertegenwoordigd. Alleen Sergio en Jason waren in functie aanwezig en dat is toch wel erg mager. We staan bovenaan maar onze afvaardiging was duidelijk onder de maat. En dan te bedenken dat heel Den Bosch in de basis stond van de AllStarGame. Als je informeert naar het hoe en waarom doet iedereen zijn uiterste best om de procedure van de selectie meteen te verdedigen maar het feit is en blijft toch dat het best raar is.
Los van de spelers die in actie kwamen was er vanuit Groningen nauwelijks iemand aanwezig. Geen spelers die interesse hadden om te komen kijken en daarnaast ook heel weinig publiek. Blijkbaar leeft het Gala niet echt onder de Groningse basketbalfanatiekelingen. Wat de oorzaak daarvan is kan je alleen maar naar raden. Blijkbaar moet het toch aantrekkelijker worden gemaakt om de fans naar Zwolle te krijgen. Alle spelers verplichten om te komen naar het Gala? Andere opzet van de selectie? Meer spelvermaak dan alleen maar een AllStarGame, een driepunter en een dunk? Het lijkt een beetje op een verplicht nummer terwijl een ieder zich goed moet realiseren dat zoiets voor de fans wordt georganiseerd en niet voor de spelers zelf. Ondanks het feit dat de NBB/FEB/DBL niet echt de grootste vrienden zijn zal het voor een komende editie wel belangrijk zijn om eens kritisch naar het geheel te kijken. Laten we hopen dat het in de toekomst alleen maar beter gaat worden maar helaas zijn er nog geen tekenen dat dat ook echt het geval is.
zaterdag 18 februari 2012
180212: Een vluggertje
Drie keer met de ogen knipperen en het eerste kwart zat er alweer op. Geen time-outs, 1 persoonlijke fout, het was voorbij voordat je het door had. Sowieso, vijf minuten over negen en alle 3880 bezoekers keerden alweer huiswaarts. Het was een kortje vanavond.
Maar viel er wat te genieten? Nou, het was erg mager allemaal. Weliswaar een volle bak maar we hebben wel betere sferen meegemaakt in Plaza. Natuurlijk gaat het er om dat de wedstrijd werd gewonnen maar qua vermaak was het een mager zesje. Daarbij viel ook erg op dat de verdediging, toch het paradepaardje van de ploeg, meer had van een gatenkaas dan van een geoliede machine. Als dan blijkt dat de wedstrijd ook nog op rebounds werd verloren dan mogen we nog blij zijn dat onze ballen redelijk tot goed vielen. Een matig duel en toch winnen, dat zegt wel wat en is in deze fase van de competitie een aardige opsteker. De zeperd na het eerste thuisduel tegen Zwolle is hiermee wel gecompenseerd maar fraai is anders.
Bij Zwolle was het met name Huffman die de punten maakte. Een goeie schutter die vanavond het aardig op zijn heupen had. Reboundend was Zwolle duidelijk beter met daarbij een uitstekend spelende Nicky Hulzebos. Soms heeft hij zijn dag waarbij veel lukt en zijn inbreng goed is en vandaag was dat duidelijk het geval. Met zijn lengte en zijn ongelofelijk lange armen pakte hij zijn rol goed op en maakte een double double met 12 punten en 11 rebounds. Knap en prettig dat hij zonder zich te bukken zijn sokken zomaar kan aantrekken en dat gemak kwam hem vandaag goed van pas. Zwolle maakte door de snelle balhandling goed gebruik van de matige verdediging van Donar en het scheelde maar weinig of het duel had ook anders kunnen afgelopen.
De rotatie klopte niet, de tegenstander werd niet op de huid gezeten en de energie in de verdediging was gewoon te laag. Gelukkig kwamen 7 spelers in de dubbele punten waardoor de slechte verdediging in de aanval enigszins werd gecompenseerd. JD was niet zo trefzeker met zijn vrije worpen maar toch maakte hij op 1 punt na een double double. Avis kwam vandaag ook weer aan scoren toe en zijn 3 geblokte schoten waren goed en nuttig. Het scorend vermogen was vanavond goed en daarbij speelde bank ook een grote rol. 25 punten van onze bank en maar 7 vanaf de Zwolse bank. Daarbij opgemerkt dat die teller bij rust nog 14 tegen 0 was. De leerlessen van vandaag: vrije worpen en verdedigen. Stabiel zijn we wat dat betreft nog zeker niet dus de komende periode zijn dat duidelijk de focuspunten.
Dit was de zevende wedstrijd van dit jaar en dat terwijl het nog maar half februari is. Een beetje veel van het goede. Helaas moet dit nu ruim gecompenseerd worden en spelen we in de komende periode veel uitwedstrijden en zien we elkaar voorlopig een stuk minder vaak in Plaza. Met de berichtgeving van de commissie die is ingesteld voor het vormen van een nieuw bestuur zullen we in de komende weken meer te weten komen over de toekomst en de invulling van de nieuwe mensen. En zo is er dus toch nog wel iets om over te praten en om over te berichten.
De ploeg krijgt nu wat rust voor herstel en bezinning en volgende week zondag kunnen we een groot deel van het team gaan bekijken tijdens het gala in Zwolle. Zoals in het programmaboekje stond, wij de winst en Zwolle het Gala, een prima deal.
Een paar fragmentjes:
Maar viel er wat te genieten? Nou, het was erg mager allemaal. Weliswaar een volle bak maar we hebben wel betere sferen meegemaakt in Plaza. Natuurlijk gaat het er om dat de wedstrijd werd gewonnen maar qua vermaak was het een mager zesje. Daarbij viel ook erg op dat de verdediging, toch het paradepaardje van de ploeg, meer had van een gatenkaas dan van een geoliede machine. Als dan blijkt dat de wedstrijd ook nog op rebounds werd verloren dan mogen we nog blij zijn dat onze ballen redelijk tot goed vielen. Een matig duel en toch winnen, dat zegt wel wat en is in deze fase van de competitie een aardige opsteker. De zeperd na het eerste thuisduel tegen Zwolle is hiermee wel gecompenseerd maar fraai is anders.
Bij Zwolle was het met name Huffman die de punten maakte. Een goeie schutter die vanavond het aardig op zijn heupen had. Reboundend was Zwolle duidelijk beter met daarbij een uitstekend spelende Nicky Hulzebos. Soms heeft hij zijn dag waarbij veel lukt en zijn inbreng goed is en vandaag was dat duidelijk het geval. Met zijn lengte en zijn ongelofelijk lange armen pakte hij zijn rol goed op en maakte een double double met 12 punten en 11 rebounds. Knap en prettig dat hij zonder zich te bukken zijn sokken zomaar kan aantrekken en dat gemak kwam hem vandaag goed van pas. Zwolle maakte door de snelle balhandling goed gebruik van de matige verdediging van Donar en het scheelde maar weinig of het duel had ook anders kunnen afgelopen.
De rotatie klopte niet, de tegenstander werd niet op de huid gezeten en de energie in de verdediging was gewoon te laag. Gelukkig kwamen 7 spelers in de dubbele punten waardoor de slechte verdediging in de aanval enigszins werd gecompenseerd. JD was niet zo trefzeker met zijn vrije worpen maar toch maakte hij op 1 punt na een double double. Avis kwam vandaag ook weer aan scoren toe en zijn 3 geblokte schoten waren goed en nuttig. Het scorend vermogen was vanavond goed en daarbij speelde bank ook een grote rol. 25 punten van onze bank en maar 7 vanaf de Zwolse bank. Daarbij opgemerkt dat die teller bij rust nog 14 tegen 0 was. De leerlessen van vandaag: vrije worpen en verdedigen. Stabiel zijn we wat dat betreft nog zeker niet dus de komende periode zijn dat duidelijk de focuspunten.
Dit was de zevende wedstrijd van dit jaar en dat terwijl het nog maar half februari is. Een beetje veel van het goede. Helaas moet dit nu ruim gecompenseerd worden en spelen we in de komende periode veel uitwedstrijden en zien we elkaar voorlopig een stuk minder vaak in Plaza. Met de berichtgeving van de commissie die is ingesteld voor het vormen van een nieuw bestuur zullen we in de komende weken meer te weten komen over de toekomst en de invulling van de nieuwe mensen. En zo is er dus toch nog wel iets om over te praten en om over te berichten.
De ploeg krijgt nu wat rust voor herstel en bezinning en volgende week zondag kunnen we een groot deel van het team gaan bekijken tijdens het gala in Zwolle. Zoals in het programmaboekje stond, wij de winst en Zwolle het Gala, een prima deal.
Een paar fragmentjes:
vrijdag 17 februari 2012
170212: Programma voor 180212
Avondje uit
Vandaag spelen we alweer de zevende thuiswedstrijd van het jaar 2012. Van de vorige zes duels werden er 5 gewonnen en werd er alleen met maar 2 punten verschil verloren van Leiden. Een licht vertekend beeld want de winst op Weert om de Nationale Beker was helaas niet voldoende om een ronde verder te komen. Wel gewonnen maar met een te klein verschil.
Maar toch, een goede prestatie als we kijken naar de resultaten in de thuiswedstrijden hier in MartiniPlaza. Een thuiswedstrijd brengt voordeel met zich mee en dat geldt voor ons wellicht nog meer dan voor de andere ploegen. Het thuisgevoel is belangrijk voor een team en na de start van dit seizoen waarbij een ieder even aan elkaar moest wennen is de band tussen het publiek en de ploeg ondertussen sterk verbeterd. Voor alle partijen een prettige constatering want het gaat natuurlijk niet alleen om het resultaat maar zeker ook om de sfeer, de beleving en de status van het Groningse basketbal. In de vijf competitiewedstrijden dit jaar kwamen gemiddeld 2950 bezoekers naar de hal. De bekerwedstrijd tegen Weert was niet alleen qua uitslag magertjes maar ook qua publiek. Die dinsdag waren er 1830 toeschouwers in MartiniPlaza. Los van het feit dat dit een dinsdag betrof valt er dus ook te constateren dat de competitie meer belangstellenden trekt.
De club probeert op allerlei manieren om een aantrekkelijk programma aan te bieden waardoor ook mensen die nog nooit bij een wedstrijd zijn geweest, deze kans alsnog krijgen. Zo zijn er arrangementen voor groepen die voorafgaand aan elke wedstrijd kunnen dineren in het restaurant en daarnaast ook een klein half uur durende spelregeluitleg kunnen krijgen. De basisregels van het spel worden dan toegelicht en voor mensen die nog nooit een wedstrijd hebben gezien is dat een welkome vorm van kennis en informatie. Want, dat hoeven wij u natuurlijk niet uit te leggen, basketbal is een spel met veel regels en bijzonderheden. Als leek valt het niet altijd mee om bepaalde beslissingen te snappen of te volgen. Bovendien gaat het allemaal erg snel en dat is dan meteen ook weer de charme van het spel. Het enthousiasme voor deze spelregeluitleg wordt elk seizoen groter maar mocht u dit ook eens willen bijwonen dan kunt u zich natuurlijk altijd even melden bij het managementbureau.
Een avondje Donar is een avondje uit. Dat is het doel en daar leent deze sport zich ook uitstekend voor. Een warme overdekte speelvloer, vermaak op en rond het veld, professioneel licht en geluid tijdens de wedstrijd en een snel scoreverloop wat de intensiteit en betrokkenheid verhoogt. Een prettige bijkomstigheid is dat MartiniPlaza zich uitstekend leent voor dit vermaak want we kunnen in Nederland zeker wel vaststellen, het kan ook anders.
Dat geldt overigens niet voor onze tegenstander van vandaag. Landstede Zwolle mag zich gelukkig prijzen met ook een prachtige speelhal. Niet voor niets wordt het jaarlijkse Gala ook dit seizoen weer in Zwolle gehouden. Wat mij betreft mag dat meteen voor de komende jaren worden vastgelegd want dat verdienen ze gewoon in Zwolle. Organisatorisch is het prima voor elkaar en de hal is uitstekend geschikt voor dit spektakel. Zondag 26 februari is het weer zover en vanzelfsprekend bent ook u van harte welkom. Entertainment van de bovenste plank waar veel spelers uit de eredivisie zullen verschijnen. Die dag is de winst niet meteen het doel want tijdens het gala gaat het om vermaak en plezier. Niet alleen voor de spelers en coaches maar zeker ook voor het publiek. Vandaag is dat duidelijk niet het geval. Nu gaat het wel om winst en verlies want elke ploeg wil zo hoog mogelijk op de ranglijst zien te komen voor de beste uitgangspositie voor het toetje van dit seizoen. Wat dat betreft hebben we vandaag nog iets recht te zetten. In het begin van dit seizoen won Zwolle hier in Plaza met zeven punten verschil met toen alle gevolgen van dien. Nu, een paar maanden later, hangt de vlag er duidelijk anders bij. Althans, daar gaan we natuurlijk vanuit. Ok, Zwolle het Gala, wij de winst vanavond. Een prima deal!
Vandaag spelen we alweer de zevende thuiswedstrijd van het jaar 2012. Van de vorige zes duels werden er 5 gewonnen en werd er alleen met maar 2 punten verschil verloren van Leiden. Een licht vertekend beeld want de winst op Weert om de Nationale Beker was helaas niet voldoende om een ronde verder te komen. Wel gewonnen maar met een te klein verschil.
Maar toch, een goede prestatie als we kijken naar de resultaten in de thuiswedstrijden hier in MartiniPlaza. Een thuiswedstrijd brengt voordeel met zich mee en dat geldt voor ons wellicht nog meer dan voor de andere ploegen. Het thuisgevoel is belangrijk voor een team en na de start van dit seizoen waarbij een ieder even aan elkaar moest wennen is de band tussen het publiek en de ploeg ondertussen sterk verbeterd. Voor alle partijen een prettige constatering want het gaat natuurlijk niet alleen om het resultaat maar zeker ook om de sfeer, de beleving en de status van het Groningse basketbal. In de vijf competitiewedstrijden dit jaar kwamen gemiddeld 2950 bezoekers naar de hal. De bekerwedstrijd tegen Weert was niet alleen qua uitslag magertjes maar ook qua publiek. Die dinsdag waren er 1830 toeschouwers in MartiniPlaza. Los van het feit dat dit een dinsdag betrof valt er dus ook te constateren dat de competitie meer belangstellenden trekt.
De club probeert op allerlei manieren om een aantrekkelijk programma aan te bieden waardoor ook mensen die nog nooit bij een wedstrijd zijn geweest, deze kans alsnog krijgen. Zo zijn er arrangementen voor groepen die voorafgaand aan elke wedstrijd kunnen dineren in het restaurant en daarnaast ook een klein half uur durende spelregeluitleg kunnen krijgen. De basisregels van het spel worden dan toegelicht en voor mensen die nog nooit een wedstrijd hebben gezien is dat een welkome vorm van kennis en informatie. Want, dat hoeven wij u natuurlijk niet uit te leggen, basketbal is een spel met veel regels en bijzonderheden. Als leek valt het niet altijd mee om bepaalde beslissingen te snappen of te volgen. Bovendien gaat het allemaal erg snel en dat is dan meteen ook weer de charme van het spel. Het enthousiasme voor deze spelregeluitleg wordt elk seizoen groter maar mocht u dit ook eens willen bijwonen dan kunt u zich natuurlijk altijd even melden bij het managementbureau.
Een avondje Donar is een avondje uit. Dat is het doel en daar leent deze sport zich ook uitstekend voor. Een warme overdekte speelvloer, vermaak op en rond het veld, professioneel licht en geluid tijdens de wedstrijd en een snel scoreverloop wat de intensiteit en betrokkenheid verhoogt. Een prettige bijkomstigheid is dat MartiniPlaza zich uitstekend leent voor dit vermaak want we kunnen in Nederland zeker wel vaststellen, het kan ook anders.
Dat geldt overigens niet voor onze tegenstander van vandaag. Landstede Zwolle mag zich gelukkig prijzen met ook een prachtige speelhal. Niet voor niets wordt het jaarlijkse Gala ook dit seizoen weer in Zwolle gehouden. Wat mij betreft mag dat meteen voor de komende jaren worden vastgelegd want dat verdienen ze gewoon in Zwolle. Organisatorisch is het prima voor elkaar en de hal is uitstekend geschikt voor dit spektakel. Zondag 26 februari is het weer zover en vanzelfsprekend bent ook u van harte welkom. Entertainment van de bovenste plank waar veel spelers uit de eredivisie zullen verschijnen. Die dag is de winst niet meteen het doel want tijdens het gala gaat het om vermaak en plezier. Niet alleen voor de spelers en coaches maar zeker ook voor het publiek. Vandaag is dat duidelijk niet het geval. Nu gaat het wel om winst en verlies want elke ploeg wil zo hoog mogelijk op de ranglijst zien te komen voor de beste uitgangspositie voor het toetje van dit seizoen. Wat dat betreft hebben we vandaag nog iets recht te zetten. In het begin van dit seizoen won Zwolle hier in Plaza met zeven punten verschil met toen alle gevolgen van dien. Nu, een paar maanden later, hangt de vlag er duidelijk anders bij. Althans, daar gaan we natuurlijk vanuit. Ok, Zwolle het Gala, wij de winst vanavond. Een prima deal!
Abonneren op:
Posts (Atom)
