270510: de huldiging

Na 1982 en 2004 is het nu in 2010 voor de derde keer weer gebeurd. Groningen, Donar, is landskampioen basketbal in Nederland. De afgelopen weken leek er bijna niks anders meer te bestaan dan basketbal. Dat is de afgelopen jaren een herkenbaar patroon voor de maand mei maar deze duurde gelukkig weer net even langer dan de voorgaande jaren.

Na een enorm succesvol seizoen konden gisteravond zo’n 7000 mensen voor de laatste keer kijken en luisteren naar de helden van dit jaar. Een heerlijk toetje voor de echte basketballiefhebber. Marco stal de show met zijn striptease. Zijn Donar-jas betekent veel voor hem en dat wilde hij maar wat graag aan de fans duidelijk maken. Na de feestelijkheden op de Grote Markt ging het feest nog lang door in het NewsCafe. Vanaf vandaag wordt alles weer normaal en besef je je dat er op deze wereld toch ook nog andere dingen zijn dan basketbal. O ja? Bijvoorbeeld, Sieneke die niet door de voorronde is gekomen, Balkenende die de presentatrice lief vindt kijken en vervolgens het hele land over zich heen krijgt. Of Robben die aangeeft toch het liefst van rechts te komen. Kijk, dat zijn berichten die nu pas doordringen omdat het seizoen van Donar nu echt voorbij is.

Wat hebben we kunnen genieten van deze prachtige sport. En dan het seizoen ook nog afsluiten met de mooiste prijs die er bestaat, het kan niet beter. Ondanks het feit dat de Hype toch een beetje minder was dan in 2004 was het toch absoluut een geweldig feest. Het doel is nu om niet weer zes jaren te hoeven wachten op een grote prijs. Ook komend seizoen gaan we voor de hoofdprijs en zal de maand mei 2011 waarschijnlijk weer een hele drukke worden.

Een ieder die zijn of haar bijdrage heeft geleverd aan het succes van dit seizoen wil ik bedanken en natuurlijk ook feliciteren. Kampioenen, dat zijn we. Een heel jaar lang. Heerlijk.

Foto van fototopshot.nl Bedankt Collin.

260510: KAMPIOEN!!!!

Voor de derde keer in de geschiedenis is DONAR landskampioen. Ik voel me trots, blij en gelukkig!!

240510: Programma voor 250510

De vijfde

Ja, daar zijn we weer. Niet iedereen was er van overtuigd dat we elkaar hier vandaag zouden treffen. Na de verliespartij van afgelopen zaterdag is het nu tijd voor wedstrijd vijf. Dit zou de laatste van het seizoen kunnen zijn maar niets is zeker. Misschien moeten we donderdag en zelfs zaterdag ook nog aan de bak.

De ploeg van Braal bracht drie dagen geleden de stand op 3-1 en dus is de strijd zeker nog niet gestreden. Gedurende deze finaleserie is de tegenstand van de ploeg uit Bergen op Zoom per wedstrijd groter geworden en dat resulteerde zelfs in hun eerste overwinning. Los van het feit dat we de uitwedstrijd verloren was het voor de meegereisde supporters niet een heel vervelende dag. Bergen op Zoom ligt weliswaar een kolere-eind weg maar de stemming vooraf was uitstekend en de ongeveer 220 Donar-fans waren er helemaal klaar voor. De locatie van de sporthal in combinatie met de uitstekende weersomstandigheden zorgden voor een gezellig samenzijn op de Boulevard waarbij basketbalfans uit alle windstreken bijeen waren gekomen om deze wedstrijd van dichtbij mee te maken. Het vak op de tribune wat voor ons was gereserveerd, was duidelijk te klein voor de enorme Donar-aanhang maar gezellig was het wel. De confetti viel in grote hoeveelheden naar beneden, de vlaggen gaven een mooi beeld voor de andere toeschouwers en allerlei liederen werden massaal in koor meegezongen. We mogen zo langzamerhand als supporters wel geld gaan vragen in het kader van het portretrecht. Tientallen camera’s en fototoestellen registreren ons elke keer weer maar wat graag omdat de uitstraling van het Donar-legioen gewoon indrukwekkend is. Maar, het hielp allemaal niks in het verre Bergen op Zoom, we verloren en dat kwam best hard aan.

Terwijl de Giants steeds beter in hun vel komen te zitten lijkt het wel of wij het steeds moeilijker met ons zelf krijgen. De serie is zwaar en slopend dus vermoeidheid en blessures gaan nu ook zeker een rol spelen maar dat geldt voor beide ploegen. De druk ligt natuurlijk nog steeds bij de tegenstander want nog één verliespartij en ze kunnen op vakantie. Wij moeten, liefst vandaag, nog één wedstrijd winnen om onszelf vervolgens landskampioen te mogen noemen. En wat moeten we daarvoor doen? Dat doen waar we goed in zijn. Niet nadenken over wat is geweest of wat nog kan volgen maar de wedstrijd benaderen als een wedstrijd die we absoluut willen winnen. Zo deden we dat de hele competitie lang en ondanks de vermoeidheid moet dat ook vandaag gebeuren. Conditioneel en qua stand zijn we nog steeds in het voordeel dus spanning hoeft nu geen rol te spelen. Doen wat je moet doen en dat op een goede manier, zoals daar al het hele seizoen op is getraind. Tijdens de afgelopen dagen is de ploeg vooral bezig geweest om terug te kijken naar wat er in de voorgaande wedstrijd niet goed ging. Met die kennis in het achterhoofd beginnen we vandaag gewoon met de stand nul - nul en na 40 speelminuten weten we precies hoe de vork in de steel zit.

Afgelopen zaterdag hebben we een record gehaald met betrekking tot de kaartverkoop. Binnen 45 minuten was Martiniplaza strak uitverkocht en dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. U bent één van de 4400 gelukkigen die live aanwezig is om de wedstrijd te bekijken. Duizenden anderen zullen aan de radio of televisie of aan het internet gekluisterd zitten. Niet alleen in Nederland maar ook ver daarbuiten. Niet alleen wij in Groningen zijn blij met de inzet van RTV Noord. Veel basketballiefhebbers over de hele wereld kijken mee om de mogelijke beslissing van deze reeks met eigen ogen te kunnen zien. Of we nu met één punt of met 20 punten verschil winnen, het maakt niet uit. Ik kan u verzekeren dat als de winst vanavond een feit is, het feest nog wel even zal duren.

Maar zoals gezegd, zover is het nog lang niet. Statistisch staan we ruim op voorsprong maar dat zegt vanavond weinig tot niks. Vandaag moeten de spelers, maar ook wij, alles geven om ons gestelde doel te bereiken.

Een ieder is er klaar voor, let the game begin!

220510: 3-1

Qua sfeer was het de leukste wedstrijd van het jaar. Prachtig weer met een uitstekende temperatuur, een gezellige boulevard en een hoop leuke en enthousiaste basketbalfans. Ze kwamen echt van heinde en verre. Fans uit Nijmegen, uit Leiden, natuurlijk uit Groningen en zelfs ook uit Den Bosch. Sterker nog, een grote fan uit Den Bosch kwam aan in een shirt van zijn eigen club maar na enige overredingsdrang trok hij toch maar wat graag een shirt van GasTerra Flames aan. Zo hoort dat bij deze sport. Basketball unites!

Over de wedstrijd hoef ik niks te vertellen. Iedereen heeft het op wat voor manier dan ook zelf kunnen volgen en zo kan iedereen ook zijn of haar eigen conclusies trekken. Verbazingwekkend was het in ieder geval niet. Althans, dit had ik verwacht. Daarvoor zijn allerlei argumenten te bedenken. Vroeg opstaan, grote druk, de laatste strohalm, bedenk het maar. Feit is dat de stand nu 3-1 is en zo verplaatst het hele circus dinsdag weer naar Groningen. Dat betekent dus dat we dinsdag zeer waarschijnlijk thuis kampioen gaan worden. Ja, ik durf het gewoon hardop te zeggen. De sterren staan gunstig, de weddenschap over busladingen vol met bier zal dinsdag worden bezegeld.

Vandaag ook voor het eerst de nadelen ondervonden van gezelligheid op de tribune. Ik heb nog nooit zoveel confetti over me heen gekregen met als gevolg dat het nu nog steeds overal vandaan komt. Geen echt nadeel natuurlijk. De sfeer was optimaal en natuurlijk hadden we liever gewonnen. Maar ja, zo werkt het nou eenmaal in de sport.

Een extra reden waarom we dinsdag wel moeten winnen is het feit ik niet weer helemaal naar Bergen op Zoom wil rijden dit seizoen. Leuke plek daar aan het water maar wat een vreselijk eind rijden. Alleen daarom al moet Donar dinsdag even een tandje bijschakelen. Kom op mannen, nu is het wel mooi geweest. Dinsdag gewoon afmaken! En dan is het donderdag tijd voor een feestje.

200510: 3-0

Geen discussie. De tweede onsportieve fout van Faris was geheel terecht. Met eigen ogen was te constateren dat hij aan het shirt trok van J.EL en ja, dat mag nou eenmaal niet. Door de pietluttigheid van de scheidsrechters in de periodes daarvoor hadden ze geen keuze om ook deze overtreding af te fluiten. De regels zijn dan helder, een diskwalificerende fout. Daarmee benadeelde Daniel Faris zijn eigen team en werd de beperkte rotatie alleen nog maar kleiner voor Erik Braal. Een logisch gevolg van zijn optreden is dat hij komende zaterdag niet mag meespelen en daarmee krijgt Braal er nog een probleem bij.

Complimenten voor Bergen op Zoom. De manier waarop ze in het derde kwart de wedstrijd volledig lieten kantelen was indrukwekkend. En dat terwijl ze in het tweede al regelmatig met de tong op de schoenen liepen. Slagter bijvoorbeeld. Die liep in de eerste helft al zo te puffen dat je zou verwachten dat hij het einde van de wedstrijd niet zou gaan halen. 18-29 was de stand in het derde kwart en er waren op dat moment veel bedrukte gezichten te zien in Martiniplaza. Bij BoZ lukte alles, bij ons lukte nagenoeg niks. Het vierde kwart was het voor deze wedstrijd de dood of de gladiolen. Pas drie minuten voor het einde van de wedstrijd kwamen we weer op gelijke hoogte en toen was het de beurt aan Tim, Tim, Tim. Je kan niet anders dan even gaan staan en een diepe buiging voor hem maken.

Nee, het was niet overtuigend maar dat hoort ook een beetje bij een Finale. Ondanks dat is de stand nu gewoon 3-0 en kunnen we het overmorgen afmaken. Of dat ook daadwerkelijk gaat gebeuren moeten we nog maar zien. Mijn voorspelling was vooraf 4-1. En die 1 is bedoeld voor komende zaterdag. Psychologie van de koude grond maar zaterdag weten we of deze voorspelling juist bleek te zijn.

Complimenten ook voor de regionale omroep. Een keurige weergave via radio en tv van deze toch wel beladen wedstrijd. De broer van Marco heeft de zaakjes goed voor elkaar en heeft er nu voor gezorgd dat heel veel mensen dit duel live hebben kunnen volgen.

De kans dat we landskampioen worden is nu wel heel erg groot. De vraag is alleen nog wanneer. Wordt het zaterdag, dinsdag of donderdag? Feit is dat we het 48 uur na die laatste wedstrijd gaan vieren op de Grote Markt. Dat is het moment waar we het hele jaar naar toe hebben geleefd. Na 1982 en 2004 is 2010 het derde jaar dat het zeer waarschijnlijk gaat gebeuren. Daar word ik blij en heel gelukkig van.

Zaterdag vertrekken we om nota bene 09.30 uur. Wat een tijd zeg. De manier waarop deze wedstrijd is vervroegd verdient niet de schoonheidsprijs en is ook niet helemaal volgens de regels verlopen. Maar ach, zo krijgt heel Nederland de kans om het live via de NOS te volgen.
Dus, wordt vervolgd, aanstaande zaterdag.

190510: Programma voor 200510

De derde

De regels zijn simpel en helder. De ploeg die als eerste vier wedstrijden weet te winnen is landskampioen 2010. Theoretisch kan dat dus al na vier wedstrijden het geval zijn maar het is ook mogelijk dat er zeven duels voor nodig zijn. Tot op heden liggen we in ieder geval prima op schema om het in minder dan zeven duels te beslissen.

De eerste wedstrijd tegen de ploeg van Braal was niet echt spannend. Sterker nog, van een echt duel was geen sprake. Donar was stukken beter en won de wedstrijd dus ook eenvoudig. In de wandelgangen hoorde je geluiden dat de halve finale tegen Leiden een stuk spannender was en dat deze serie wel eens heel vroeg afgelopen zou kunnen zijn. Eén zwaluw maakt nog geen zomer maar die eerste klap was wel meteen een daalder waard. De ploeg uit Bergen op Zoom oogde vermoeid en niet krachtig genoeg. Wellicht was de entourage met 4000 wit geklede supporters voor hen toch wel een beetje intimiderend en misschien was dat wel de reden dat ze geen enkel antwoord hadden op onze speelwijze.

De tweede wedstrijd van afgelopen dinsdag was duidelijk anders dan de eerste. Zo’n 150 Groningse supporters waren meegereisd naar het diepe Zuid Westen om onze ploeg verbaal te ondersteunen. Ondanks dat we nagenoeg de hele wedstrijd de voorsprong in handen hadden gaf de tegenstander duidelijk meer weerstand dan in het eerste duel. Ze speelden thuis dus dat was natuurlijk ook wel te verwachten. Bergen op Zoom speelde een stuk intensiever dan tijdens het eerste duel en wisten zelfs een achterstand van 13 punten weer goed te maken. Defares speelde overigens niet echt een rol van betekenis met 5 fouten en 2 punten. Donar bleef de hele wedstrijd domineren en hield het hoofd cool. Steve had het vizier vanaf de driepuntslijn op scherp en Ellis gaf zoals altijd weer een enorme intensiteit waardoor de harde arbeid onder de borden meestal in zijn voordeel uitpakte. In het vierde kwart was het met name Matt Bauscher die met een aantal hele goede verdedigende acties de winst wist veilig te stellen. Donar pakte de winst en daarmee kwam de stand in deze serie op 2-0. Marco was na afloop toch niet helemaal tevreden. Hij vond vooral dat het leiderschap bij Donar te vaak ontbrak waardoor we niet zo speelden zoals we eigenlijk zouden moeten spelen. Maar ach, er moet altijd iets te verbeteren blijven dus met die verbetering kunnen we vandaag beginnen aan wedstrijd drie.

In ongetwijfeld weer een uitverkocht Martiniplaza hebben we vandaag de mogelijkheid om de voorsprong comfortabel uit te bouwen. Dat geeft een prettig gevoel en het landskampioenschap komt op deze manier steeds dichterbij. Natuurlijk mogen we nog helemaal nergens vanuit gaan maar de kans van slagen is nu groter dan ooit. Deze voorsprong in de serie mogen we nu absoluut niet meer uit handen geven en daarom moeten we gewoon dat blijven doen waar we goed in zijn..winnen!

Het basketbal leeft weer volop in Groningen en dan is het leuk om zo nu en dan contact te hebben met ex-spelers die reeds een kampioenschap hebben meegemaakt met Donar. Na John Franken heeft de redactie in deze finaleperiode onlangs ook contact gekregen met een andere speler uit de kampioensploeg uit 1982, namelijk Hans van Rooden. Hans volgt het basketbal nog steeds en woont momenteel in de buurt van Rotterdam. Eén van de absolute hoogtepunten van zijn carrière is het landskampioenschap met Donar in 1982. Net als John wil ook Hans binnenkort weer eens in Groningen langskomen om vooral het sfeertje weer eens te proeven. Hij wenst ons allemaal voor nu heel veel succes en hoopt net als velen met hem op een leuk feest volgende week. Hans, je bent vanzelfsprekend van harte welkom in onze hal. Het interview met John Franken kunt u overigens teruglezen op de site van GasTerra Flames onder het kopje ‘Inside Flames’.

Zo, de witte shirts zijn weer aangetrokken, wij zijn er klaar voor. Zou vandaag de Return van The Big Hype ook daadwerkelijk gaan plaatsvinden? Na weken van afwezigheid op het speelveld zou het vandaag best wel kunnen gebeuren. Zo ja, verwelkomt u hem dan met een geweldig applaus!! Donar!!

180510: 2 - 0 !

Zo! De duidelijke voorsprong is nu een feit. De tweede wedstrijd in de thuishaven van Bergen op Zoom was een stuk minder eenvoudig dan het eerste duel maar de winst is binnen. Coach Braal zal ongetwijfeld weer lichtpuntjes en verbeteringen hebben gezien maar het resultaat is geheel in ons voordeel.

De kans op het landskampioenschap wordt zo langzamerhand toch wel erg groot. Nog twee duels moeten worden gewonnen en dan kan het feest in Groningen gaan losbarsten! Of zou de ploeg uit Bergen op Zoom nu opeens vier wedstrijden achter elkaar gaan winnen? Niets is onmogelijk maar de kans dat zoiets nu nog gaat gebeuren is wel heel erg klein. Want, wij blijven gewoon doen wat we moeten doen. Dat doen we al het hele seizoen met een klein uitglijertje tijdens dat beruchte weekend in Almere.

Vijf keer hebben we de finale tot nu toe gehaald en daarvan zijn we reeds twee keer kampioen geworden. Ik voel aan alle voortekenen dat 2010 op een hele positieve manier de geschiedenisboeken in zal gaan. Het is gewoon een mooie serie: 1982, 2004 en 2010. Niets is nog zeker maar de kans is groot!

Overmorgen mogen we weer.. wat toch een prachtige sport dat basketbal!

150510: 1-0

‘We hebben vanavond iets geleerd en daar moeten we iets mee gaan doen’ sprak Erik Braal in de persconferentie na afloop van de wedstrijd. Wat zou hij hiermee bedoelen. Dat ze in Bergen op Zoom ook witte T-shirts moeten gaan laten maken? Dat Defares toch echt een aantal kilo’s moet gaan afvallen? Dat zijn team qua conditie in twee dagen nu echt aan de bak moet? Of zou hij bedoelen dat basketbal op dit niveau toch een sport is voor echte mannen.

Deze serie heet officieel een finale. Nou, tot mijn spijt moeten we constateren dat de serie tegen Leiden meer op een finale leek dan dit. Donar was niet één of twee maar wel drie niveaus beter dan de tegenstander. Het grote verschil zat vooral in de intensiteit. Hard naar de basket gaan en alles geven. Terwijl wij nog zeker niet onze beste wedstrijd speelden was het bijna sneu om te zien hoe Bergen op Zoom aan deze serie begon. Typerend waren de één tegen één acties van Defares. Rustig in zijn eentje een duel aangaan en hopen dat de bal vervolgens goed zou vallen. Ja, zoiets lukte hem een paar keer maar daar win je geen wedstrijden mee. Voor Defares was het juist even een momentje om bij te komen. Even niet zo hard hoeven rennen en even genieten van de één tegen één. Maar genoeg over de wanprestatie van deze tegenstander.

Wij spelen nog niet eens top maar toch denderden we er over heen. Tim Blue liet vandaag even zien wat hij in zijn mars had. Terwijl in een lokale krant uit het zuiden stond geschreven dat Blue zogenaamd wel terug zou willen naar Bergen op Zoom liet Tim vandaag juist even zien dat er van dat verhaal zeer waarschijnlijk helemaal niks klopt. Hij was gretig, sterk en scherp. Zo hoor je een finaleserie in te gaan. Los van zijn scorend vermogen was ook zijn verdediging grotendeels dik in orde. Met andere woorden, Tim was De man vandaag. Maar eerlijk, de hele ploeg speelde voor een ruime voldoende. Kracht, intensiteit en de wil om te winnen.

4150 bezoekers zagen een finaleonwaardige wedstrijd. Dat lag overigens absoluut niet aan Donar. Je zou haast weer gaan terugverlangen naar de wedstrijd van donderdag. Spanning, sensatie en actie! Hoe deze serie verder zal gaan verlopen weet natuurlijk niemand maar het lijkt wel enigszins voorspelbaar. Ik kan me echt niet voorstellen dat we in de komende wedstrijden een heel ander Bergen op Zoom zullen zien want dit soort dingen verander je niet in een paar dagen. Dus de kans dat we dit jaar kampioen gaan worden is nu een stuk groter geworden. Natuurlijk een prima vooruitzicht maar wel een beetje jammer voor de sfeer en de beleving van deze serie. Wat kunnen we daar nu aan doen? Braal van tips voorzien? Twee van onze spelers aan hem uitlenen? Zelf op 70% gaan spelen? Nee, natuurlijk niet. Het doel voor Donar dit seizoen is helder en daar werkt Bergen op Zoom nu prima aan mee. Bedankt alvast.


De eerste stip op het T-shirt kan nu reeds worden ingevuld. Mooi dat er weer dit soort shirts zijn want het verhoogt de feestvreugde en bovendien ziet het er gewoon leuk en gezellig uit. Martiniplaza zal iets minder blij zijn met de hoeveelheden confetti die er werden geproduceerd want het schoonmaken daarvan is nou niet echt een leuke klus. Nu nog even wat afspraken maken met de procedures rondom de zegetour van de spelers en dan heeft echt iedereen het prima naar zijn of haar zin.

Donar!!

140510: Programma voor 150510

Finale!

Zo, vandaag beginnen we aan de mooiste periode van dit basketbalseizoen. Na Weert en Leiden te hebben verslagen zijn we nu helemaal klaar voor de volgende tegenstander. Natuurlijk weten we al lang dat het Bergen op Zoom is geworden maar eigenlijk maakt het helemaal niks uit. Zoals Marco het al regelmatig heeft gezegd, we willen gewoon elke wedstrijd winnen en dat geldt dus ook in deze finale.

Alle andere ploegen uit de eredivisie zijn al met vakantie en sommigen van hun zijn zelfs al weer terug van weggeweest. Dat geldt dan met name voor de spelers van Rotterdam en Zwolle want het lijkt al een eeuwigheid geleden dat de reguliere competitie werd afgesloten en zij niet meedoen aan deze Play-offs. Vervolgens was Weert de volgende ploeg die redelijk vroeg het seizoen moest beëindigen. Daarna was Leiden een tegenstander van formaat. Na het voor ons vervelend verlopen finaleweekend om de nationale beker was de serie tegen Leiden één om niet snel meer te vergeten. Natuurlijk hadden we tegen de ploeg van coach Toon van Helfteren iets recht te zetten en voor die missie zijn we nu ruimschoots geslaagd. Geen kwaad woord over de ploeg uit Leiden. Met mannen als Gibson en Boxley had de ploeg veel kwaliteit in de gelederen en wisten ze het ons erg moeilijk te maken. Uiteindelijk was het vooral de fysieke belasting die de doorslag gaf. Al het hele seizoen trainen Marco en Hein Gerd op een bijzonder hoog en intensief niveau en daarvan kunnen nu de vruchten worden geplukt. Dat is wat topsport ook zo mooi maakt. Dagen, weken en maanden wordt er toegewerkt naar die belangrijkste momenten waarop de inzet en het harde werken op trainingen gaat resulteren in succes. Dat succes hebben we behaald doordat we nu in de finale staan. Wie nu als eerste vier wedstrijden wint is de terechte kampioen van Nederland en iedereen mag het dan ook weten!

Groningen is weer compleet in de ban van het basketbal. In de afgelopen maanden was het vooral het voetbal dat nog de aandacht trok van alles en iedereen in stad en ommeland maar dat is nu duidelijk anders. Voor de echte Donarsupporters is er natuurlijk al tijden niks anders dan basketbal maar nu weet het hele Noorden dat Donar in de picture staat. ‘GasTerra Flames is de naam maar Donar het gevoel’. Vraag een willekeurig persoon naar de naam Donar en geheid dat minstens 90% zal antwoorden dat Donar de naam is van het basketbalteam uit Groningen. En oh, wat zijn we trots op ons cluppie. De hype wordt naarmate de Play-offs verder verlopen steeds groter en iedereen wil er maar wat graag bij zijn. Logisch en begrijpelijk. De historie van onze club is al vele jaren geleden begonnen en dat kunnen we van onze tegenstander in deze serie niet echt zeggen. Maar, een grote historie of niet, vandaag beginnen we aan een serie wedstrijden die tussen twee ploegen gespeeld zal worden en die het allebei ook simpelweg hebben verdiend om hier aan mee te doen. Ja, onze historie, onze hal en onze aanhang is een stuk groter maar dat zijn maar randverschijnselen want het gaat om het resultaat van de te spelen wedstrijden.

Je comfortabel voelen, dat is wat Marco in de halve finale naar voren bracht om je steeds beter en relaxter te voelen om het beste uit jezelf te kunnen halen. In het begin van de halve finale was duidelijk te merken dat spanning al snel tussen de oren kan gaan zitten en dat zal vandaag ook niet anders zijn. Natuurlijk voelen de spelers de druk van het moeten presteren maar dat geldt voor beide ploegen. Nu is er geen sprake meer van een favoriet of van een underdog positie. Nee, deze twee ploegen hebben verdiend de finale behaald en gaan nu sportief strijden voor het landskampioenschap. Die sportiviteit hoort bij sport. Niet alleen op het speelveld maar ook langs de kant. De manier waarop beide supportersgroepen in de halve finale met elkaar omgingen verdient een grote pluim. Zo hoort dat natuurlijk ook maar helaas zien we maar al te vaak dat bij andere sporten dit soort dingen nog wel eens uit de hand willen lopen. Gelukkig hebben wij daar geen last van! Het zou de beleving van het basketbal meteen een stuk minder leuk maken.

Vandaag wedstrijd één van de grote Finale en vandaag beginnen we aan het heerlijke toetje van dit seizoen. Een toetje waar iedereen zin in heeft en waar iedereen klaar voor is. Na minimaal vier en maximaal zeven wedstrijden weten we waar het feest zal gaan uitbarsten. Wordt het Groningen? Die kans is 50% maar wat hebben we er nu al zin in….!

130510: Finale!

23 punten, 3 rebounds, 5 assists, 2 steals in 34 minuten speeltijd. Hij liet vandaag zien wat hij allemaal in zijn mars had. Liet zich niet provoceren door zijn directe tegenstander en nam de leiding volledig op zich. Mag ik u opnieuw voorstellen aan de nummer 4, Robby Bostain.

De laatste wedstrijden had hij last van spanning en druk. Hij was niet de leider zoals we het graag van hem zouden willen zien. Maar vandaag nam hij revanche. Met kop en schouders was hij de belangrijkste man bij Donar. Hij zat de hele wedstrijd in een flow en had maar één doel. Winnen! Tim volgde in zijn kielzog en liet vandaag ook zien wat hij kan. Deze twee mannen hadden het dinsdag niet echt maar waren vandaag heel belangrijk. De dunk van Tim was niet alleen mooi om te zien maar was ook doordrenkt met karakter, vechtlust en kracht.

Wat mij betreft mag Gibson zijn prijs als MVP van het seizoen nu meteen inleveren. Het is absoluut een goede basketballer maar wat was hij de tweede helft een enorm vervelend mannetje. Trash-talk, dishen, irritant gedrag en niet tegen zijn verlies kunnen. Hij verloor de strijd van Robby en probeerde alles om zich op een negatieve manier te manifesteren. Nee Gibson, zo hoort dat niet. Je bent de prijs niet waardig. Maar laten we eerlijk zijn, dat wisten wij al een poosje.

Het begin van de tweede helft was typerend voor deze twee teams. Een technische voor Toon, een onsportieve voor Slor en Donar bleef gewoon doen wat ze moesten doen. Geen trucjes, geen (althans weinig) gezeik tegen de scheidsrechters maar gewoon hard blijven werken en doen waar je goed in bent. Leiden knakte. Niemand durfde in de ploeg van Toon het initiatief meer te nemen en mentaal knakte er iets.

En dan het gedoe tussen Toon en Marco. ‘Respectloos’ noemde Toon het gedrag van onze coach. Wat er precies is gebeurd weten waarschijnlijk alleen beide coaches maar het werd wel uitgebreid besproken in de persconferentie. Marco’s voorstel om het in klein comité nog es te gaan bespreken viel bij Toon niet meteen in goede aarde maar wellicht zou het beide heren sieren om dit toch binnenkort es te gaan doen. Op de Grote Markt bijvoorbeeld over een week of twee?

Een uitverkocht huis met 4400 bezoekers zag dat het goed was. Het was een prachtige serie tegen Leiden en daarvoor krijgen beide teams de complimenten. We staan in de finale en dat was ook de bedoeling. Bergen op Zoom wordt een heel ander verhaal. Zaterdag gaan we gewoon weer verder…HA!

120510: Programma voor 130510

De beslissing

Hemelvaartsdag 2010 dreigde even in het water te vallen door de IJslandse aswolk maar gelukkig viel het mee en hebben velen van u vandaag gewoon genoten van een vrije dag. Een perfecte voorbereiding dus voor het belangrijkste moment van deze week.

Na de 2-1 van afgelopen zaterdag hoopten velen dat we het dinsdag in Leiden wel ‘even’ zouden afmaken maar het verliep allemaal anders. De ploeg van Toon knokte zich terug en wist de stand weer gelijk te trekken. Nu, 48 uur later, zijn we dus aangekomen bij de belangrijkste fase van deze halve finale. Twee ploegen die elkaar in de hele serie op een sportieve manier hebben dwarsgezeten en vandaag moeten strijden om een plek in de grote finale. De eerste twee wedstrijden werden door beide op eigen terrein verloren terwijl daarna ieder zijn thuisvoordeel wist te effectueren. Dat maakt deze serie nu al tot één van de mooiste series van de afgelopen jaren. Twee ploegen die allebei een fanatieke aanhang hebben en samen de strijd aangaan om het hoogst haalbare. En, mocht u het even vergeten zijn, de volgende wedstrijd voor de winnaar van vandaag staat aanstaande zaterdag al weer gepland dus tijd voor een rustig (bijkom)moment is er niet. Misschien is dat ook maar goed ook. Als je eenmaal in het ritme zit is het prettig om die lijn voort te zetten en de frequentie van opeenvolgende wedstrijden maar gewoon te ondergaan. Veel keuze heb je natuurlijk ook niet.

Als we nog even teruggaan naar de derde wedstrijd van deze serie, afgelopen zaterdag dus, dan mag u zichzelf wel een schouderklopje geven. Het klopte gewoon allemaal. De sfeer was fantastisch, de zaal nagenoeg uitverkocht en het resultaat bijzonder positief. De oproep om allemaal in het blauw te verschijnen had duidelijk zijn uitwerking want het werd je letterlijk en figuurlijk blauw voor de ogen. Best wel bijzonder. Welke ploeg speelt er hier in het blauw? Precies, dat zijn de Leidenaren maar natuurlijk was de boodschap wel duidelijk. Als aanhangers van Donar verdedigen we de blauwe kleur die past bij onze club. De voorgaande jaren was de hit van Borsato ‘Vandaag is rood’ de hit die in Den Bosch zo vaak te horen was dat je er spontaan jeuk op vreemde plekken van kreeg. Volgens de berichten heeft Marco (B) zelfs contact gezocht met de club uit Den Bosch om nog even te mogen vangen. Dat was in zijn situatie toen ook wel enigszins te begrijpen. Gelukkig heeft hij nooit een liedje gemaakt met het woord blauw er in anders hadden wij wellicht ook voor dat soort taferelen kunnen komen te staan. Nee, dat zal ons niet overkomen. Wij in Groningen hebben dat soort hits niet nodig. Wij maken de sfeer gewoon helemaal zelf en net als afgelopen zaterdag zal dat vandaag niet anders zijn. Mocht u tijdens de wedstrijd even een moment van rust hebben, neem dan de tijd om even om u heen te kijken. Aanschouw hoe wij in Groningen fanatiek betrokken zijn en we onze ploeg maar wat graag zien winnen. Het is fantastisch om te zien hoe iedereen meeleeft en bijvoorbeeld opspringt bij weer een mooie score of een prachtige defensieve stop. Dat maakt deze sport in Groningen zo geweldig en dat werkt ook zo verslavend.

Maar goed, vandaag moet het gebeuren. Als de klok straks op 00.00 staat weten we wie er vanaf dat moment op vakantie kan en wie er in de finale staat. Bizar eigenlijk. Bij verlies is het seizoen over en staan we compleet met lege handen. Bij winst gaat het feestje nog een poosje door en treffen we de volgende tegenstander om die felbegeerde beker. Wie het vandaag ook gaat worden, een welverdiend daverend applaus is dan zeker op zijn plaats. En dat geldt dan ook voor beide teams. Beide hebben er een geweldige serie van gemaakt en beide hebben ons als fans een heerlijke tijd bezorgd. Maar eerlijk is eerlijk, wij zijn nog niet klaar. Wij willen meer en daarvoor moet er vandaag worden gewonnen! Of het nu met één of twintig punten verschil is, het maakt niet uit. De nationale beker ging aan onze neus voorbij maar die andere beker willen we maar wat graag naar de Grote Markt toe brengen. Leiden heeft al een prijs gewonnen en dat is van de ploeg van Toon een geweldige prestatie. Voor twee bekers dit seizoen is in Leiden simpelweg geen ruimte in de te kleine Vijf Meihal dus wat dat betreft is de keuze snel gemaakt.

Kortom.. Money-Time! Het is nu erop of eronder. De zesde man is nu belangrijker dan ooit!

110510: 2-2

Radio Noord op de radio en 2 computers aan de praat met live stats van beide wedstrijden. Je hebt er wat voor over als echte basketbalfan! Vooraf waren beide coaches heel duidelijk in hun analyses voor de radio. Toon van Helfteren vertelde dat zijn ploeg dolgraag verder wilde komen in de Play-offs maar dat ze nu al heel tevreden zijn met dit seizoen. Met een beker in de prijzenkast is dat ook een logisch verhaal. Toon zei dat deze strijd tussen Leiden en Donar finalewaardig is, met alle respect voor de andere halve finalisten. Marco merkte vooraf dat zijn spelers duidelijk losser en relaxter waren dan bij de voorgaande wedstrijden. Hij merkte dat al op de heenreis. Hij heeft alle respect voor Leiden maar als onze schoten eindelijk op niveau zouden gaan vallen dan zou het vanavond moeten gaan lukken. Dit seizoen hadden we in en tegen Leiden tenslotte nog niet verloren.

Dan de wedstrijd. Het verschil werd gemaakt in het derde kwart, van 10, naar 13, naar 15 punten voorsprong. In het laatste kwart kwam Leiden volledig terug met vooral vijf vrije worpen op rij na een fout op de driepuntschutter gevolgd door een technische fout. En daarna volgde de verlenging bij de stand 82-82. Uiteindelijk pakte Leiden de winst met 90-88 en zo moeten we donderdag dus echt aan de bak!!

Hoe de grote voorsprong zomaar in het vierde kwart werd weggegeven is een raadsel. Marco vond dat Leiden terecht had gewonnen. Hun schoten vielen wel en bij ons duidelijk niet. Tja, dan kan je niet anders dan de complimenten geven aan de tegenstander. Donderdag wordt dus een mooie apotheose. De beslissing volgt op Hemelvaartsdag 2010.

2-2. Dat betekent dat alles nog mogelijk is. We kunnen stranden in de halve finale of doorstomen naar de finale waar zaterdag Bergen op Zoom wacht. Een prognose? Nee, daar waag ik me niet aan. 50% procent kans en dat geldt voor beide teams. Eerst de griepbacillen zien weg te krijgen en dan op naar de donderdagavond. Wat een ongelofelijk spannende serie!

Op de vraag van Mart Smeets aan Youri Mulder wie hij dacht dat deze serie donderdag zou gaan winnen antwoordde hij: 'Leiden. Met een goeie coach'. Daar maak je hier geen vrienden mee Youri...

080510: 2-1

4230 bezoekers en ongeveer evenveel meningen over deze wedstrijd. Prachtig, zo hoort dat ook bij Play-off basketbal. Tijdens die 40 minuten basketbal gebeurt er zoveel dat je er nog uren over kunt napraten. De driepunter van Aron? Het block en de daarop volgende score van Tim? De vrije worpen van Steve? Alle drie speelden ze niet een denderende wedstrijd maar alle drie hadden ze wel een nadrukkelijke rol bij de uiteindelijke beslissing.

Wie niet één maar ondertussen wel twee standbeelden verdient is Jason Ellis. 19 punten, 12 rebounds en 2 fouten in dik 35 minuten speeltijd. Als er iemand in deze serie continue rechtop blijft staan is hij het wel. Wat een keiharde werker en wat een doorzettingsvermogen heeft hij. Ook Dourisseau verdient vandaag weer een grote pluim. Gibson had wederom een zware avond en aanvallend bracht Jason ook precies dat wat nodig was. Bauscher was een beetje ongelukkig met zijn schot maar stond op de belangrijke momenten weer vooraan. Robby was met regelmaat wat onzichtbaar maar verdient ook zeker een voldoende.

Het was gezellig in Martiniplaza. De oproep om allemaal in het blauw te komen had zijn uitwerking. De sfeer was top en iedereen heeft zich ongetwijfeld prima vermaakt. De stand is 2-1 en dat was natuurlijk ook het doel vanavond. Vooraf had Marco er ook een goed gevoel bij. De spanning bij de eerste wedstrijd was bij zijn jonge ploeg groot maar hoe langer de serie duurt hoe comfortabeler een ieder zich gaat voelen. De schotpercentages gaan omhoog en het vertrouwen wordt steeds groter. Een treffende opmerking van hem: ‘je moet niet schieten met je hoofd maar met je lijf’. Die boodschap is helder en duidelijk.

Toon was in de persconferentie een beetje flauw aan het doen. Achteraf gaf hij dat ook toe en zei sorry over het feit dat hij wat bijdehand reageerde op de vraag of de druk nu hoger kwam te liggen voor dinsdag. Natuurlijk is de vraag stellen hem ook meteen beantwoorden maar het is de bedoeling dat Hij het antwoord geeft en met een beetje geluk er zelfs een toelichting op geeft. Maar ach, de man heeft net als iedereen ook emoties en dan wil je wel eens anders reageren dan gebruikelijk. Zand erover. 2-1, dat is veel belangrijker.

Qua frisbees weet ik het nu wel. Het ziet er best leuk uit maar de traditionele danseressen hadden wel wat vaker ten tonele mogen verschijnen. Dat hoort tenslotte bij het basketbal en dat willen we dan natuurlijk ook graag zien. Vandaag was ook Thunder voor het eerst in Plaza te aanschouwen. Wederzijds moeten we nog even aan elkaar wennen. De grootste artiest van de avond was met stip scheidsrechter Paul van den Heuvel. Een aanvallende fout kan je op verschillende manieren duidelijk maken maar hij maakt er een hele show van. De hele dag heeft hij voor de spiegel staan oefenen. ‘Lief, kijk even mee. Zal ik de gestrekte vuist nog iets verder uitrekken? Ik moet tenslotte wel naar Groningen en iedereen moet het natuurlijk wel goed kunnen zien’. Paul, het mag ook wel een beetje minder allemaal. Geef jezelf een waarschuwing en we hebben het er niet meer over.

Basketbal leeft in Groningen. Er zijn al meer dan 700 seizoenkaarten voor het volgende seizoen verkocht terwijl we nu nog volop meedoen om het landskampioenschap. Prachtig. Bergen op Zoom had trouwens even een tegenvallertje vanavond. In de laatste seconden van de wedstrijd schoot nota bene Monroe van Leeuwarden een hele verre driepunter raak waardoor het daar nu ook 2-1 is. Ooo, wat gun ik het Leeuwarden. Dinsdag gaan we weer verder met de serie en zullen we zien of er beslissingen gaan vallen.

070510: Programma voor 080510

De derde wedstrijd

1-1 of 0-2? Productietechnisch was het onmogelijk om de uitslag van afgelopen donderdag in dit boekje mee te nemen dus daar kunnen we u helaas niet over berichten. Feit is, wat de huidige stand ook is, vandaag zal er een heel belangrijke wedstrijd worden gespeeld hier in Martiniplaza.

Precies een week geleden werd de stand door Leiden op 0-1 gezet en die uitslag van de eerste wedstrijd in deze halve finale deed in Groningen pijn. In een verslag van die wedstrijd werd gesproken over het verschil tussen ‘mogen’ en ‘moeten’. Een treffende omschrijving tussen de verschillende belangen van deze twee ploegen die allebei maar wat graag in de Finale zouden willen staan. Na de zeer succesvol afgesloten competitie is nu weer duidelijk merkbaar dat Play-off basketbal toch heel wat anders is. De belangen liggen bij elke wedstrijd een stuk hoger en een misstap is nauwelijks meer te begaan. In ons geval, kijkend naar de ambities die in het begin van dit seizoen zijn uitgesproken, liggen die belangen in ieder geval hoger dan bij de ploeg van coach Toon. Dat brengt dus onder andere met zich mee dat alle ogen met name op Donar zijn gericht. Kunnen we voldoen aan het verwachtingspatroon dat er leeft en zijn we bestand tegen de druk die dat met zich meebrengt. Na die eerste wedstrijd kon je vaststellen dat die missie op dat moment niet geheel succesvol bleek. In bijna alle categorieën (schotpercentage, rebounds, assists en driepunters) scoorden we minder dan Leiden en daarmee verloren we de wedstrijd met negen punten verschil. Aan de oorzaken en de gevolgen daarvan is in de afgelopen week hard gewerkt waardoor we vanavond ongetwijfeld een heel ander duel zullen gaan zien.

‘Als je wint heb je vrienden’, de titel van een bekend liedje van het duo Brood en Vrienten. Het suggereert dat je geen of minder vrienden zou hebben als je verliest. In ons geval is dat in ieder geval niet waar. De reden daarvoor is simpel. Echte supporters blijven de ploeg door weer en wind steunen en dat verandert niet opeens doordat het, door wat voor omstandigheden dan ook, even tegenzit. Natuurlijk zijn we wel allemaal doordrongen van het feit dat het positief doorkomen van deze ronde een ambitie is en daar sluit ook niemand de ogen voor. Waar zit dus zeer waarschijnlijk de crux? In die eerder genoemde omstandigheden.
Moeten winnen is iets anders dan mogen winnen. Dan gaan er namelijk andere dingen meespelen in het spel. De spanning is groter, de belangen enorm en het resultaat cruciaal. In de sportwereld is dit een zeer vaak voorkomend fenomeen. Hoe dichter bij de top, hoe groter de spanning en hoe meer de ogen van de toeschouwers gefocust zijn op de prestaties. De uitdaging als sporter is dan om die spanning gepast te ondergaan en vervolgens alles te doen waar je goed in bent om het gestelde doel te bereiken. Niets menselijks is ook een sporter vreemd dus dat een situatie waarbij de belangen zeer hoog liggen ook tussen de oren gaat zitten is zeer verklaarbaar.

Doen wat je moet doen en daar gewoon van genieten. Massa’s sportpsychologen zijn in het verleden al betrokken geweest om sporters hiervan te overtuigen. Dat die boodschap niet altijd aankomt is begrijpelijk maar toch is dit het enige wat telt. Bovendien heeft men bij teamsporten het voordeel dat je er niet alleen voor staat en dat je elkaar kan motiveren en stimuleren om samen tot grootse daden te komen. Maar goed, genoeg diepgang voor nu, vandaag moet het gewoon gebeuren!

4040 bezoekers waren een week geleden aanwezig bij het eerste duel tegen Leiden. Vandaag zal dat aantal waarschijnlijk vergelijkbaar zijn waarbij ongetwijfeld ook weer een groep supporters uit Leiden aanwezig is. Vorige week kreeg die kleine groep Leidenaren bij de kleinste voorsprong van hun team de zaal stil en dat gebeurt ons hier niet zo vaak. Vandaag moet dat anders! NU zitten we in money-time en NU moeten we laten zien wat we waard zijn. Niet richting de tegenstanders of de scheidsrechters, nee, we zijn supporters van Donar en daar zijn we voor gekomen. Vandaag moet er een punt gemaakt en gezet worden. Dat is ons enige doel. Laat je horen!

060510: 1-1

Brrrr… wat was het spannend in Leiden. De kwartstanden waren 20-14, 42-44, 55-64 en de eindstand na een paar bloedstollende slotminuten 74-79. De stand is nu 1-1 en we kunnen gaan beginnen aan een best-of-three tegen de Leidenaren! Zaterdag het vervolg hier in Martinplaza.

Het andere duel tussen Bergen op Zoom en Leeuwarden is ondertussen niet zo spannend meer. De kans is groot dat de ploeg van Erik Braal het zaterdag afmaakt en zich vervolgens rustig kan gaan voorbereiden op de grote finale. Natuurlijk zou het leuk zijn als Leeuwarden nog wat terug kan doen maar 2-0 achter is in een best of five niet echt florissant te noemen.

Groningen – Leiden. Het was mooi geweest als deze serie de finale van dit seizoen was geworden. De spanning druipt er af. Deze twee ploegen zijn echt aan elkaar gewaagd en dat maakt deze serie tot een waar spektakel. Beide ploegen verloren hun eerste thuisduel en daarmee staat alles nu weer gelijk. Alhoewel, het thuisvoordeel is nu weer terug in onze handen en dat moet nu maar eens echt gaan renderen. Van de drie mogelijk resterende duels worden er twee in Groningen gespeeld en daarmee zijn we zeker in het voordeel. De spanning die de spelers in het eerste thuisduel voelden moet nu wel zijn weggespoeld want we zijn weer bijna een week verder en bovendien, ze hebben in Leiden laten zien dat het kan.

Morgen komen Gibson en Toon weer naar Martiniplaza. De rest van het team komt natuurlijk ook gezellig mee maar laten we eerlijk zijn, het gaat toch echt om deze twee heren. Gibson gaf na de wedstrijd van een week geleden aan dat hij het juist heerlijk vindt dat hij hier mag spelen in een hal met zoveel enthousiaste supporters. Het lawaai geeft hem een kick om beter te presteren. Een prominente Groninger stelde gisteravond voor om Martiniplaza morgen volledig te laten zwijgen op het moment dat Gibson aan de bal is. Geen raar idee eigenlijk. De spelverdeler vindt het fijn om in zo’n hekenketel te spelen? Ok, dan houden we ons helemaal stil op het moment dat hij zijn ding doet en gaan we helemaal uit ons dak als wij weer tot scoren komen. In de praktijk zal het waarschijnlijk niet helemaal uit de verf komen omdat Leiduhh ook supporters heeft en die zullen zich niet gaan houden aan de oproep die wij hierover zouden kunnen doen. Lawaai en enthousiaste supporters horen bij het basketbal en zeker hier in Groningen. Dat is één van de redenen waarom er zoveel mensen bij de wedstrijden aanwezig willen zijn. Morgen zullen er waarschijnlijk weer rond de 4000 mensen aanwezig zijn en dat belooft dus weer een leuk feestje te gaan worden.

Wat zou in de rest van deze serie wel eens de doorslag kunnen gaan geven? Conditie. Vorige week viel het al op dat een aantal spelers van Leiden vanaf het derde kwart bekaf waren. Gibson kreeg last van kramp en Boxley liep regelmatig met zijn tong op zijn schoenen. Aangezien de wedstrijden nu snel op elkaar volgen is het uithoudingsvermogen een heel belangrijk onderdeel aan het worden. Dus, de eerste helft gewoon op een normaal tempo spelen en lekker meedoen en dan in de tweede helft twee tandjes bijschakelen. Tjakka!

Bedenk een leuk bijschrift bij de foto. Zelfs de spelers zijn onder de indruk.

030510: Fikkie!

Een ervaringsdeskundige vertelde me onlangs dat de afmetingen van de basketbalvelden in Nederland iets verschillen. Het blijkt zo te zijn dat het speelveld in Leiden bijvoorbeeld 26 bij 14 meter is terwijl de meeste velden in ons land standaard 28 bij 15 meter zijn. Dat scheelt in de lengte dus 200 centimeter. Zou zoiets effect hebben op het spel?

Het voordeel is dat je op het kleinere veld minder afstanden hoeft af te leggen maar het nadeel is dat het veld iets minder breed is. Althans, je zou je kunnen voorstellen dat die breedte in de praktijk een nadeel is maar wellicht maakt het voor de spelers helemaal niks uit. Feit is wel dat de speelhal in Leiden een stuk kleiner is dan de basketbaltempel in Groningen. Zijn daar voor- of nadelen aan verbonden? Dat lijkt me wel. De Vijf Meihal in Leiden is knus en gezellig maar kan een stuk minder mensen herbergen dan Martiniplaza. Bovendien zit het publiek heel dicht op het veld waardoor de beleving van het publiek heel intens is. Voor de spelers van de thuisploeg zal dat niet echt een nadeel zijn maar voor de bezoekende ploeg zou het enigszins intimiderend kunnen overkomen.

We mogen maar wat trots zijn op de speelhal in Groningen. Dik 4000 mensen kunnen gezamenlijk naar een wedstrijd kijken en alleen dat al geeft vaak een prima sfeer. Afgelopen zaterdag was die sfeer duidelijk anders dan anders. Het gebeurt ons hier niet zo vaak dat een handje vol bezoekende supporters van de uitploeg meer lawaai produceren dan de grote schare Donar-fans. Hoe was dit nu toch mogelijk. Zaten we allemaal verstijfd, net als sommige spelers, gespannen af te wachten of het uiteindelijk toch nog goed kwam? Of waren we zo onder de indruk van het gezang van de supporters uit Leiden dat we ons niet meer durfden te laten horen? Bijzonder was het in ieder geval wel. Laten we hopen dat deze ervaring een incident was en dat het wellicht met plankenkoorts te maken had. Als dé basketbalstad van Nederland hebben we een goede staat van dienst en vaak wordt daarvan de climax bereikt tijdens de Play-offs. Maar resultaten uit het verleden zijn nooit een garantie voor de toekomst. Het moet dus duidelijk wel even anders.

Wat zou de oorzaak kunnen zijn. Het gemis van een opzwepende mascotte die de sfeer beïnvloedt en stimuleert? Met Cappy, Dondergod en zeker ook met Tammo hadden we mascottes in huis die wel wisten wat ze moesten doen. De vlam sloeg binnen no time over op het publiek en de tegenstander stond zo al vaak met 10-0 achter. Dus nu toch maar binnen een week een nieuwe superster ten tonele laten verschijnen? Fikkie, een stoere blauwe vuurspuwende draak van twee meter groot die de vlam in de pan laat slaan! De naam ‘Fikkie’ is op dit moment niet mijn grootste creatieve prestatie van de dag maar ach, what’s in a name.
Tammo geniet ondertussen nog steeds van de Curaçaose zon. Hem toch maar even bellen?

020510: Niet scherp

Was de conclusie van coach Marco. We waren niet scherp en Leiden speelde gewoon goed. Maar waarom waren we dan niet scherp? Dit is het moment dat het echt moet en dan zijn we niet scherp? De geschoten ballen die helemaal niks raakten gaven het wel duidelijk aan, we waren niet scherp maar de vraag blijft toch, hoe kan dat dan?

Alle complimenten gaan naar Leiden, hoe vervelend dat ook is om te moeten constateren. Gibson liet vanavond zien waarom hij als MVP is uitgeroepen en Toon coachte zoals een coach van het jaar moet coachen. Vooral zijn timing van de time-outs was erg tactisch, slim en effectief. De man heeft ervaring en dat kwam in deze wedstrijd heel erg duidelijk naar voren. Een goede afwisseling tussen de verschillende verdedigingsvormen en aanvallend de juiste tactieken gebruikt. Ze waren gewoon beter en dan verdien je het ook om de wedstrijd te winnen.

Bij ons haalde wat mij betreft alleen Ellis een voldoende. Een paar andere spelers gaven niet thuis of faalden op de momenten dat het echt moest. Vaak leidden wissels niet tot een hoger rendement waardoor het effect daarvan dus ook niet goed was. De eerste wedstrijd verliezen en daarmee het thuisvoordeel uit handen geven. Heel vervelend en kloten. 4040 waren op dit duel afgekomen en dan moet je in eigen huis het andere team een feestje zien vieren. Ik kan me wel een leukere avond voorstellen.

Qua sfeer klopt het vanavond wel. Oftewel, 4040 mensen waren er helemaal klaar voor. ‘We’ waren scherp en hadden er duidelijk zin in. Leuke pauze-acts, goede muziek en een echt Play-offs sfeer. Toch blijf ik het jammer vinden dat er geen mascotte is. Die komt waarschijnlijk nu ook niet meer want om daar nu nog mee op de proppen te komen is een beetje als mosterd na de maaltijd. De zesde man van Groningen wilde maar wat graag deze eerste wedstrijd winnen en we hebben daar ook alles aan gedaan. Maar op het juiste moment de bal er in gooien is iets wat niet wij, maar ‘zij’ moeten doen. En dat gebeurde dus niet.

En nu? Tja, donderdag de volgende wedstrijd. Het team moet zorgen dat ze scherp worden! Wat daar precies voor moet gebeuren weet ik niet maar als ik daar iets in kan betekenen dan hou ik me van harte aanbevolen! En waarschijnlijk velen met mij…

O ja, vandaag ook U20 zien verliezen om de final four van Rotterdam. Deze wedstrijd werd gespeeld in de Oude Alo. Meest opvallend bij deze wedstrijd was de sfeer in de hal. Brrr.. ik wist niet wat ik zag en hoorde. Dat was in ieder geval niet de reden waarom ik basketbal ooit zo leuk ben gaan vinden.