Who’s next?
Den Bosch dus. Ook EiffelTowers had drie wedstrijden nodig om de halve finale te halen. Afgelopen donderdag wonnen ze overtuigend met 99-76 van Bergen op Zoom waardoor de ploeg van coach Raoul Korner dus ook bij de laatste vier zit.
Het was spannend donderdag! Een derde wedstrijd spelen waarbij je weet dat alles zo maar over kan zijn, brengt de nodige spanning met zich mee. Weert kwam vol vertrouwen naar Groningen na de overwinning van dinsdag maar deze keer werd hun kleine grote man een stuk beter verdedigd waardoor de ploeg uit Weert niet echt lekker in het ritme kwam. Bovendien stelde Matt Haryasz met nadruk even orde op zaken. Met 28 punten en 12 rebounds was hij met stip de man van de wedstrijd en werd hij natuurlijk ook veelvuldig in de aanval gezocht. Jason Dourisseau, de MVP van de competitie, hing als een schaduw de hele avond om Stokes heen waardoor de topscorer van de uitwedstrijd deze keer nauwelijks aan open schoten toe kwam. Ook Bauscher liet zich van zijn beste kant zien met 18 punten en straalde bovendien weer de energie uit die we van hem gewend zijn. Opvallend was dat maar 2380 bezoekers naar de wedstrijd waren toegekomen maar ondanks dat zat de sfeer er toch goed in. Blijkbaar had Groningen er wel vertrouwen in dat het allemaal goed zou komen en werden de financiële middelen gespaard voor deze halve finale. Voorafgaand aan de wedstrijd van donderdag deden de trommelaars in Martiniplaza bijna de trommelvliezen (hoe toepasselijk) knappen maar blijkbaar gaf het toch de prikkel aan het team en aan het publiek om tot het uiterste te gaan. En met succes!
En zo staan we in de halve finale om het landskampioenschap. Nu moeten we als eerste drie wedstrijden zien te winnen en dat zal weer een hele opgave worden. Den Bosch is al jaren een tegenstander van formaat waar we al heel veel Play-off wedstrijden tegen hebben gespeeld. Ook zij moesten in de eerste ronde drie wedstrijden spelen waardoor de voorbereiding van beide ploegen qua energie redelijk gelijk is verlopen. In de kwartfinale was het met name Rogier Jansen die de Bossche ploeg op sleeptouw nam. Ook Akerboom liet zich met zijn afstandschot weer goed zien en onder de borden was het vooral Jackson die het zware werk verrichtte. De basis van Den Bosch bestaat uit vier Nederlanders (Jansen, Wessels, Akerboom en Aarts) en samen met spelverdeler Turner zijn dat meteen ook de belangrijkste mannen van het team. Mills, de speler die in de competitie qua statistieken de hoogste score had, liep een paar weken geleden een spierblessure in zijn been op en zal in de komende serie nog niet aan spelen toekomen waardoor de rotatie van Den Bosch nu toch wel enigszins beperkt is.
Rogier Jansen dus weer in Plaza. Zijn beslissende driepunter in de verlenging in 2004 die ons toen het landskampioenschap opleverde zijn we nog niet vergeten. Maar nu speelt hij voor de ploeg waar wij drie keer van willen en moeten winnen. Het thuisvoordeel ligt aan onze kant en dat bleek ook in de kwartfinale toch van grote betekenis te zijn. Zo’n eerste ronde is vaak een spannende en cruciale periode omdat een misstap zomaar fataal kan worden. Die fase heeft de ploeg goed doorstaan en dat geeft veel vertrouwen voor de komende weken. Vandaag beginnen we gewoon weer met nul tegen nul en is alles weer mogelijk. Met uw steun hier in Martiniplaza maar natuurlijk ook bij de uitwedstrijd(en) in Den Bosch moet het mogelijk zijn om deze serie winnend af te sluiten en door te stomen naar de grote finale. Maar zover is het nog lang niet. Op deze zondagmiddag is er één punt te verdienen en we gaan er alles aan doen om meteen die voorsprong te pakken!
zaterdag 30 april 2011
donderdag 28 april 2011
280411: een ronde verder!
Terwijl de invulling van het programmaboekje voor zondag al weer in volle gang is moeten we natuurlijk nog wel even stilstaan bij deze derde wedstrijd tegen Weert. Niels Vorenhout zei het treffend voorafgaand aan de wedstrijd: ‘Als Stokes het weer op zijn heupen krijgt speelt de hele ploeg beter en is alles mogelijk’. Stokes wilde ook wel, hij had alleen een persoonlijk tegenstander tegenover zich die zijn titel van MVP van het seizoen wilde waarmaken. Het zo geschiedde het. Stokes zal vannacht waarschijnlijk nog de aanwezigheid van Jason om zich heen voelen maar het goede nieuws voor hem is dat hij Jason voorlopig niet meer zal zien en nu rustig en relaxed op vakantie kan gaan.
De uitwedstrijd in Weert zullen we nu maar weer snel vergeten want we moeten vooruit kijken. Vanavond hebben we kunnen zien dat de volledige energie bij een aantal spelers weer terug is en dat biedt perspectief! Helaas moeten we ook constateren dat anderen blijkbaar moeite met de spanning hebben want bijvoorbeeld Steve en John speelden nou niet echt op hun best. Maar ach, we zijn een ronde verder en alles is weer mogelijk. Wellicht was de spanning in deze eerste ronde voor de ploeg toch wel heel groot en gaan we vanaf nu in de halve finale weer het spel zien wat we al zo vaak hebben kunnen aanschouwen.
Nog even wat opvallende randzaken: weinig publiek. 2380 Bezoekers is toch wel een bijzonder laag aantal. Zondag zal dat absoluut anders zijn. Dan de trommelaars. Van mij hoeft het niet. In zo’n grote hal wordt het een brei van lawaai die weinig toevoegt en een normaal gesprek onmogelijk maakt. Gelukkig bleef het ook bij een voorafje. En tot slot, mascottes horen niet aan een basket. En zeker niet bij een vrije worp van een speler. De basket bewoog zeker 10 centimeter heen en weer. Stel je voor dat die eerste vrije worp van Stokes daardoor was misgegaan en dat hij die vrije worp had mogen overnemen. En stel je voor dat we de wedstrijd vervolgens met 1 punt hadden verloren.. Gelukkig verliep het allemaal anders.
Zondag de volgende tegenstander. Rogier Jansen komt met zijn maten op bezoek. Altijd gezellig. Het verhaal gaat dat Rogier in aanmerking komt voor de toneelprijs in het basketbal. We zullen het zondag allemaal gaan zien. Tot dan!
woensdag 27 april 2011
270411: Programma voor 280411
De Beslissing
Dat we elkaar vanavond hier weer treffen voor de beslissende wedstrijd in de kwart finale was door velen vooraf niet zo voorspeld. Na de enorme overwinning van afgelopen zaterdag leek het alsof de uitwedstrijd in Weert absoluut geen probleem zou mogen zijn.
Maar de feiten zijn helaas anders. Heel anders. Zo’n 120 fans uit Groningen wilden twee dagen geleden met eigen ogen zien hoe de ploeg de overwinning in de thuiswedstrijd met bijna 40 punten verschil een vervolg zou geven maar de avond werd een stuk minder plezierig dan vooraf verwacht. Precies een jaar geleden speelden we ook in de kwartfinales tegen Weert en ook toen was er voor de wedstrijd bij Sporthal Boshoven een gezellige sfeer, een lekkere temperatuur en een mooi zonnetje. De afloop van het duel was nu alleen compleet anders.
Rond de klok van 19.00 uur verzamelden de fans zich 48 uur geleden in de kantine in Weert. Het vertrouwen was aanwezig en bijna iedereen dacht dat het met een iets minder grote overwinning wel zou lukken om met de stand 2 tegen 0 weer terug naar het hoge Noorden af te reizen. Maar niets was minder waar. Er was met name één man die nog geen zin had om met vakantie te gaan. Met zijn lengte van 1.72 meter steeg Glenn Stokes boven alles en iedereen uit en was hij groter dan alle spelers van GasTerra Flames bij elkaar. Deze 34 jarige spelverdeler nam zijn ploeg op sleeptouw en liet dinsdagavond even zien hoe je alleen een wedstrijd kan beslissen. Met 40 punten en 9 rebounds zette hij de stand in deze kwart finale op 1-1 en daarom zijn we vanavond hier dus weer bij elkaar. De terugweg naar Groningen duurde dinsdag dus ook veel langer dan die in werkelijkheid was.
Alles ligt open. Voor de helderheid, mocht Stokes het vanavond weer op zijn heupen krijgen en daarbij ook nog enigszins gesteund worden door zijn ploeggenoten dan zou het dus zo kunnen zijn dat dit voor ons de laatste wedstrijd van dit seizoen is. Natuurlijk gaan we daar niet van uit maar het is wel een optie. Als we de wedstrijd vandaag ‘gewoon’ winnen dan staan we in de halve finale en begint aanstaande zondag een reeks van een best-of-five tegen een nieuwe tegenstander. De opdracht voor vandaag is dus compleet helder. Winnen. Of het nu met één punt is of met veertig verschil, het maakt helemaal niks uit. De ploeg die vanavond wint gaat door, de andere ploeg heeft vanaf vandaag vakantie. Dat wij in Groningen nog niet toe zijn aan vakantie is helder. Nog lang niet zelfs. Maar dan zal er wel anders gespeeld moeten worden dan afgelopen dinsdag.
De verantwoordelijkheid ligt in de handen van de spelers en de coaches. Het is alles of niks en het doel is overduidelijk. Wat in ieder geval moet gebeuren is dat, in tegenstelling tot dinsdagavond, de makkelijke ballen wél door het netje gaan en dat de intensiteit van met name de verdediging omhoog moet. Een groot voordeel vandaag is het thuisvoordeel. Geen lange busreis, spelen in het vertrouwde Martiniplaza en nagenoeg 100% van de aanwezigen vandaag die maar één ding en hetzelfde willen. Stokes zal vanavond ongetwijfeld weer zijn best gaan doen maar daar staat nu een hele intensieve verdediging tegenover. Aanvallend ligt de leiding in handen van Bostain, Bauscher en Haryasz. De ouders van Robby zijn net als afgelopen zaterdag weer aanwezig en dat zal hem vast een goed en vertrouwd gevoel geven.
Een deel van de verantwoordelijkheid ligt ook bij ons. De sfeer bij de laatste thuiswedstrijd was uitstekend en dat geeft net weer een beetje extra adrenaline waardoor ons dominante spel weer volledig uit de verf kan komen. Die sfeer moet vanavond ook weer te voelen zijn. We zijn daar goed in en we kunnen het. Dan geeft het helemaal niks als we na afloop van de gewonnen wedstrijd een schorre keel of rode handen hebben van het klappen. Alles moet kloppen en iedereen is overtuigd van datgene wat nu moet gebeuren. Daar gaan we voor!
Dat we elkaar vanavond hier weer treffen voor de beslissende wedstrijd in de kwart finale was door velen vooraf niet zo voorspeld. Na de enorme overwinning van afgelopen zaterdag leek het alsof de uitwedstrijd in Weert absoluut geen probleem zou mogen zijn.
Maar de feiten zijn helaas anders. Heel anders. Zo’n 120 fans uit Groningen wilden twee dagen geleden met eigen ogen zien hoe de ploeg de overwinning in de thuiswedstrijd met bijna 40 punten verschil een vervolg zou geven maar de avond werd een stuk minder plezierig dan vooraf verwacht. Precies een jaar geleden speelden we ook in de kwartfinales tegen Weert en ook toen was er voor de wedstrijd bij Sporthal Boshoven een gezellige sfeer, een lekkere temperatuur en een mooi zonnetje. De afloop van het duel was nu alleen compleet anders.
Rond de klok van 19.00 uur verzamelden de fans zich 48 uur geleden in de kantine in Weert. Het vertrouwen was aanwezig en bijna iedereen dacht dat het met een iets minder grote overwinning wel zou lukken om met de stand 2 tegen 0 weer terug naar het hoge Noorden af te reizen. Maar niets was minder waar. Er was met name één man die nog geen zin had om met vakantie te gaan. Met zijn lengte van 1.72 meter steeg Glenn Stokes boven alles en iedereen uit en was hij groter dan alle spelers van GasTerra Flames bij elkaar. Deze 34 jarige spelverdeler nam zijn ploeg op sleeptouw en liet dinsdagavond even zien hoe je alleen een wedstrijd kan beslissen. Met 40 punten en 9 rebounds zette hij de stand in deze kwart finale op 1-1 en daarom zijn we vanavond hier dus weer bij elkaar. De terugweg naar Groningen duurde dinsdag dus ook veel langer dan die in werkelijkheid was.
Alles ligt open. Voor de helderheid, mocht Stokes het vanavond weer op zijn heupen krijgen en daarbij ook nog enigszins gesteund worden door zijn ploeggenoten dan zou het dus zo kunnen zijn dat dit voor ons de laatste wedstrijd van dit seizoen is. Natuurlijk gaan we daar niet van uit maar het is wel een optie. Als we de wedstrijd vandaag ‘gewoon’ winnen dan staan we in de halve finale en begint aanstaande zondag een reeks van een best-of-five tegen een nieuwe tegenstander. De opdracht voor vandaag is dus compleet helder. Winnen. Of het nu met één punt is of met veertig verschil, het maakt helemaal niks uit. De ploeg die vanavond wint gaat door, de andere ploeg heeft vanaf vandaag vakantie. Dat wij in Groningen nog niet toe zijn aan vakantie is helder. Nog lang niet zelfs. Maar dan zal er wel anders gespeeld moeten worden dan afgelopen dinsdag.
De verantwoordelijkheid ligt in de handen van de spelers en de coaches. Het is alles of niks en het doel is overduidelijk. Wat in ieder geval moet gebeuren is dat, in tegenstelling tot dinsdagavond, de makkelijke ballen wél door het netje gaan en dat de intensiteit van met name de verdediging omhoog moet. Een groot voordeel vandaag is het thuisvoordeel. Geen lange busreis, spelen in het vertrouwde Martiniplaza en nagenoeg 100% van de aanwezigen vandaag die maar één ding en hetzelfde willen. Stokes zal vanavond ongetwijfeld weer zijn best gaan doen maar daar staat nu een hele intensieve verdediging tegenover. Aanvallend ligt de leiding in handen van Bostain, Bauscher en Haryasz. De ouders van Robby zijn net als afgelopen zaterdag weer aanwezig en dat zal hem vast een goed en vertrouwd gevoel geven.
Een deel van de verantwoordelijkheid ligt ook bij ons. De sfeer bij de laatste thuiswedstrijd was uitstekend en dat geeft net weer een beetje extra adrenaline waardoor ons dominante spel weer volledig uit de verf kan komen. Die sfeer moet vanavond ook weer te voelen zijn. We zijn daar goed in en we kunnen het. Dan geeft het helemaal niks als we na afloop van de gewonnen wedstrijd een schorre keel of rode handen hebben van het klappen. Alles moet kloppen en iedereen is overtuigd van datgene wat nu moet gebeuren. Daar gaan we voor!
270411: 1 -1
Tja, wat moet je nu nog zeggen. Na de spectaculaire thuiswedstrijd stonden we met z'n allen redelijk voor aap in Weert. Met als dieptepunt 26 punten achter staan was het allemaal niet best in het diepe zuiden. De wisselvalligheid is extreem en dat biedt op dit moment weinig hoop en vertrouwen. Als Stokes het donderdag weer op zijn heupen krijgt dan eindigt dit seizoen mogelijk als een bijzonder bittere pil. Maar, er zijn altijd nog mogelijkheden en kansen.
De vraag is, hoe kan dit in hemelsnaam. Ik begrijp het in ieder geval niet. Morgen nog maar eens rustig over nadenken. Was er ook iets positiefs in Weert? Ja! De maaltijd. Bij de goudrenet, of iets dergelijks. Op verzoek zoek ik graag het exacte adres even op.
Weltrusten.
De vraag is, hoe kan dit in hemelsnaam. Ik begrijp het in ieder geval niet. Morgen nog maar eens rustig over nadenken. Was er ook iets positiefs in Weert? Ja! De maaltijd. Bij de goudrenet, of iets dergelijks. Op verzoek zoek ik graag het exacte adres even op.
Weltrusten.
zaterdag 23 april 2011
230411: 1 0, zoals het hoort
Als de energie in de afgelopen weken net zo was geweest als tijdens het eerste kwart van de eerste Play-off wedstrijd van dit seizoen waren we zeker als eerste geëindigd. Maar ‘als’ telt niet dus we houden ons bij de feiten.
De lichaamstaal van Bauscher na zijn eerste score sprak boekdelen. Het hoe en waarom zal te maken hebben gehad met de afgelopen week. De adrenaline spoot door heel Martiniplaza en Weert stond er bij en keek er naar. De hele ploeg speelde weer op het vertrouwde niveau en dan is er geen ploeg in Nederland die ons tegen kan houden. De ouders van Robby konden met eigen ogen zien dat hun zoon de kop weer fris heeft en weer de leider in het team is zoals het hoort.
Ze zijn het dus duidelijk niet verleert. Blijkbaar was de dip toch ergens goed voor. De neuzen staan weer dezelfde kant op. Als de ploeg zo blijft spelen dan denderen we via de Oosterstraat zo door naar de Grote Markt. De bal ging weer met hoge snelheid rond en zeker ‘in the paint’ werden nu de juiste beslissingen genomen, fouten uitgelokt en eenvoudige scores onder de basket verzilverd. Turek liet zich ook van zijn beste kant zien en scoorde er driftig op los. Haryasz is nog steeds een liefhebber van zijn schot van afstand maar ach, zolang ze vallen heeft niemand daar problemen mee.
Vanaf het moment dat de wedstrijd niet meer spannend was hebben mijn buurman, een Kenner in basketballand met dozen vol ervaring, en ik de heren met de oranje shirts met nadruk eens goed gevolgd. Het was opvallend hoe vaak er werd gefloten terwijl dat niet nodig was. Ook bleek dat consequent zijn toch een vak apart is. De wedstrijd leed er niet onder maar van de 10 acties waren er zeker 6 die bespreekbaar, foutief, inconsequent of overdreven waren. Zorgelijk maar niet verbazingwekkend. In het kader van roeien met de riemen die je hebt, roeien de heren vrolijk mee en zal er ook dit jaar gewoon een ploeg landskampioen worden.
Hoogtepunt van de wedstrijd tegen Weert was toch wel de uitreiking van de Award MVP aan JD. Een volledig terecht keuze die door velen vooraf al was voorspeld. JD is een speler die iedereen wel in zijn ploeg wil hebben en dat zal ongetwijfeld ook voor de nieuwe coach zo zijn. Wellicht is dat achter de schermen al lang geregeld. Dat zou in ieder geval een hele goede keuze zijn want met dit soort mannen kan je een oorlog winnen.
Dinsdag een kolere eind fietsen naar Weert. Gaan er ook vliegtuigen die kant op?
Mister MVP leads the way.
De lichaamstaal van Bauscher na zijn eerste score sprak boekdelen. Het hoe en waarom zal te maken hebben gehad met de afgelopen week. De adrenaline spoot door heel Martiniplaza en Weert stond er bij en keek er naar. De hele ploeg speelde weer op het vertrouwde niveau en dan is er geen ploeg in Nederland die ons tegen kan houden. De ouders van Robby konden met eigen ogen zien dat hun zoon de kop weer fris heeft en weer de leider in het team is zoals het hoort.
Ze zijn het dus duidelijk niet verleert. Blijkbaar was de dip toch ergens goed voor. De neuzen staan weer dezelfde kant op. Als de ploeg zo blijft spelen dan denderen we via de Oosterstraat zo door naar de Grote Markt. De bal ging weer met hoge snelheid rond en zeker ‘in the paint’ werden nu de juiste beslissingen genomen, fouten uitgelokt en eenvoudige scores onder de basket verzilverd. Turek liet zich ook van zijn beste kant zien en scoorde er driftig op los. Haryasz is nog steeds een liefhebber van zijn schot van afstand maar ach, zolang ze vallen heeft niemand daar problemen mee.
Vanaf het moment dat de wedstrijd niet meer spannend was hebben mijn buurman, een Kenner in basketballand met dozen vol ervaring, en ik de heren met de oranje shirts met nadruk eens goed gevolgd. Het was opvallend hoe vaak er werd gefloten terwijl dat niet nodig was. Ook bleek dat consequent zijn toch een vak apart is. De wedstrijd leed er niet onder maar van de 10 acties waren er zeker 6 die bespreekbaar, foutief, inconsequent of overdreven waren. Zorgelijk maar niet verbazingwekkend. In het kader van roeien met de riemen die je hebt, roeien de heren vrolijk mee en zal er ook dit jaar gewoon een ploeg landskampioen worden.
Hoogtepunt van de wedstrijd tegen Weert was toch wel de uitreiking van de Award MVP aan JD. Een volledig terecht keuze die door velen vooraf al was voorspeld. JD is een speler die iedereen wel in zijn ploeg wil hebben en dat zal ongetwijfeld ook voor de nieuwe coach zo zijn. Wellicht is dat achter de schermen al lang geregeld. Dat zou in ieder geval een hele goede keuze zijn want met dit soort mannen kan je een oorlog winnen.
Dinsdag een kolere eind fietsen naar Weert. Gaan er ook vliegtuigen die kant op?
Mister MVP leads the way.
vrijdag 22 april 2011
220411: Programma voor 230411
Let’s play ball!
Het is weer zover. De Play-offs gaan beginnen en binnen een paar weken weten we welke club zich een jaar lang landskampioen mag gaan noemen. Die titel hebben wij nu nog steeds op zak en er moet nog heel wat gebeuren voordat we die periode eventueel met een jaar zouden kunnen gaan verlengen.
Dat onze voorbereiding naar de Play-offs niet helemaal soepel is verlopen, is helaas een feit. Afgezien van het succesvolle weekend in Almere waarin we de nationale beker wisten te winnen werden vijf van de acht competitiewedstrijden verloren. De laatst verloren wedstrijd in Leeuwarden bracht zelfs met zich mee dat we de eerste plaats op de ranglijst aan Toon van Helfteren moesten laten. Dat doet pijn en is vervelend. Bovendien heeft dat tot gevolg dat we bij een eventuele finale geen thuisvoordeel meer hebben. Maar zo ver is het nog lang niet. Play-offs zijn heel anders dan de gewone competitie. Er gaan nu andere krachten meespelen en de druk wordt een stuk hoger. Ons grote voordeel is dat een flink deel van deze selectie dit al een keer heeft meegemaakt en dus weet wat er gaat komen. Na het vorige weekend moesten de puntjes weer even goed op de i gezet worden en de verantwoordelijkheden goed benoemd worden. Vandaag beginnen alle clubs gewoon op nul-nul en is eigenlijk alles mogelijk.
Weert is de tegenstander in deze eerste ronde. Zij verloren in de competitie 20 van de 36 wedstrijden waar wij bleven steken op 7. Op papier zal dit dus een strijd zijn die in ons voordeel beslist zal gaan worden. Maar, Weert was één van de ploegen die ons onlangs heeft verslagen en dat geeft bij zo’n ploeg altijd weer een dosis extra energie. Het verschil is nu alleen dat de druk een stuk hoger is. Dat geldt overigens natuurlijk voor beide ploegen. Deze eerste wedstrijd is zeer waarschijnlijk de belangrijkste van deze serie van drie. De ploeg die vandaag wint hoeft nog maar eentje te winnen en de halve finale is dan een feit. Aanstaande dinsdag is de return in Weert en dan weten we weer een stuk meer.
Eén van de grote verschillen die in ieder geval in ons voordeel is, is de enorme aanhang van het Groningse basketbal. Met alle respect voor onze tegenstanders maar de beleving, de intensiteit en de samenhorigheid van de Groningse fans, is bijna uniek te noemen in Nederland. Dat heeft tot gevolg dat de ploeg, spelers en coaches zich in ieder geval nooit hoeven af te vragen waarom ze een stap harder zouden moeten gaan. Het antwoord is namelijk, niet alleen voor de club of voor zichzelf maar zeker ook voor het publiek. De manier waarop de supporters van Donar bij thuis- maar ook bij uitwedstrijden de ploeg ondersteunen is indrukwekkend en overweldigend. Dat is de extra prikkel die nu het beste in de spelers naar boven gaat halen. Daarnaast speelt die aanhang ook een grote rol bij onze tegenstanders. Als bijna 4000 mensen in Martiniplaza als één blok achter hun ploeg staan dan lijkt het soms wel of ze tegen zes spelers staan te spelen. En die zesde man, beste aanwezigen, dat zijn wij.
Nu moet het gaan gebeuren. Nu gaan die vrije worpen wel door de ring. Nu is de prikkel voor die extra inzet absoluut aanwezig en nu gaan Flames vlammen zoals we al zo vaak hebben gezien. Het doel is duidelijk. Ergens in Nederland staat nu een beker met daar de tekst ‘landskampioen 2011’ op. Niemand weet nu waar die beker straks naar toe gaat maar hij is meer dan welkom in Groningen. Want daar gaat hij zich thuis voelen en in het gezelschap van de beker van vorig seizoen én de beker die we uit Almere hebben meegenomen moet dat wel een geweldige band scheppen. Maar voordat het zo ver is moeten we allemaal nog flink aan de bak. De spelers op het veld en wij vanaf de zijlijn. Met respect voor onze tegenstanders gaan we de ploeg ondersteunen en toejuichen als nooit te voren. Wij hebben hun nodig en zij ons. Zoiets schept een band die nauwelijks te breken is. Pas uw agenda’s aan en zorg dat u ook bij de uitwedstrijden aanwezig bent. Draag een uiting van de club en draag het met trots. De komende weken wordt er van ons allemaal iets gevraagd wat veel belangrijker is dan de afgelopen maanden. We gaan er voor. Let’s play ball!
Het is weer zover. De Play-offs gaan beginnen en binnen een paar weken weten we welke club zich een jaar lang landskampioen mag gaan noemen. Die titel hebben wij nu nog steeds op zak en er moet nog heel wat gebeuren voordat we die periode eventueel met een jaar zouden kunnen gaan verlengen.
Dat onze voorbereiding naar de Play-offs niet helemaal soepel is verlopen, is helaas een feit. Afgezien van het succesvolle weekend in Almere waarin we de nationale beker wisten te winnen werden vijf van de acht competitiewedstrijden verloren. De laatst verloren wedstrijd in Leeuwarden bracht zelfs met zich mee dat we de eerste plaats op de ranglijst aan Toon van Helfteren moesten laten. Dat doet pijn en is vervelend. Bovendien heeft dat tot gevolg dat we bij een eventuele finale geen thuisvoordeel meer hebben. Maar zo ver is het nog lang niet. Play-offs zijn heel anders dan de gewone competitie. Er gaan nu andere krachten meespelen en de druk wordt een stuk hoger. Ons grote voordeel is dat een flink deel van deze selectie dit al een keer heeft meegemaakt en dus weet wat er gaat komen. Na het vorige weekend moesten de puntjes weer even goed op de i gezet worden en de verantwoordelijkheden goed benoemd worden. Vandaag beginnen alle clubs gewoon op nul-nul en is eigenlijk alles mogelijk.
Weert is de tegenstander in deze eerste ronde. Zij verloren in de competitie 20 van de 36 wedstrijden waar wij bleven steken op 7. Op papier zal dit dus een strijd zijn die in ons voordeel beslist zal gaan worden. Maar, Weert was één van de ploegen die ons onlangs heeft verslagen en dat geeft bij zo’n ploeg altijd weer een dosis extra energie. Het verschil is nu alleen dat de druk een stuk hoger is. Dat geldt overigens natuurlijk voor beide ploegen. Deze eerste wedstrijd is zeer waarschijnlijk de belangrijkste van deze serie van drie. De ploeg die vandaag wint hoeft nog maar eentje te winnen en de halve finale is dan een feit. Aanstaande dinsdag is de return in Weert en dan weten we weer een stuk meer.
Eén van de grote verschillen die in ieder geval in ons voordeel is, is de enorme aanhang van het Groningse basketbal. Met alle respect voor onze tegenstanders maar de beleving, de intensiteit en de samenhorigheid van de Groningse fans, is bijna uniek te noemen in Nederland. Dat heeft tot gevolg dat de ploeg, spelers en coaches zich in ieder geval nooit hoeven af te vragen waarom ze een stap harder zouden moeten gaan. Het antwoord is namelijk, niet alleen voor de club of voor zichzelf maar zeker ook voor het publiek. De manier waarop de supporters van Donar bij thuis- maar ook bij uitwedstrijden de ploeg ondersteunen is indrukwekkend en overweldigend. Dat is de extra prikkel die nu het beste in de spelers naar boven gaat halen. Daarnaast speelt die aanhang ook een grote rol bij onze tegenstanders. Als bijna 4000 mensen in Martiniplaza als één blok achter hun ploeg staan dan lijkt het soms wel of ze tegen zes spelers staan te spelen. En die zesde man, beste aanwezigen, dat zijn wij.
Nu moet het gaan gebeuren. Nu gaan die vrije worpen wel door de ring. Nu is de prikkel voor die extra inzet absoluut aanwezig en nu gaan Flames vlammen zoals we al zo vaak hebben gezien. Het doel is duidelijk. Ergens in Nederland staat nu een beker met daar de tekst ‘landskampioen 2011’ op. Niemand weet nu waar die beker straks naar toe gaat maar hij is meer dan welkom in Groningen. Want daar gaat hij zich thuis voelen en in het gezelschap van de beker van vorig seizoen én de beker die we uit Almere hebben meegenomen moet dat wel een geweldige band scheppen. Maar voordat het zo ver is moeten we allemaal nog flink aan de bak. De spelers op het veld en wij vanaf de zijlijn. Met respect voor onze tegenstanders gaan we de ploeg ondersteunen en toejuichen als nooit te voren. Wij hebben hun nodig en zij ons. Zoiets schept een band die nauwelijks te breken is. Pas uw agenda’s aan en zorg dat u ook bij de uitwedstrijden aanwezig bent. Draag een uiting van de club en draag het met trots. De komende weken wordt er van ons allemaal iets gevraagd wat veel belangrijker is dan de afgelopen maanden. We gaan er voor. Let’s play ball!
dinsdag 19 april 2011
190411: PO's 2011
De voorbereiding op de Play-offs is dit seizoen duidelijk minder goed vergeleken met vorig seizoen. Tijdens de laatste speelronde een riante positie verspelen is niet wat we allemaal graag wilden zien. Dat geldt overigens niet alleen voor de aanhang maar ongetwijfeld ook voor de spelers. Een ongekend harde wake-up call. En die call klinkt deze hele week door. De hele competitie is eigenlijk alleen maar een voorbereiding op dat wat nu komen gaat en dat betekent dus dat de concentratie nu naar het hoogste niveau moet stijgen. Iedereen is er strak van overtuigd dat een misstap nu fataal kan zijn. In de halve finale of in de finale een wedstrijd verliezen is begrijpelijk maar in de eerste ronde is dat een als een soort van zwaard van Damocles.
Dat de mannen weten wat er in de Play-offs qua extra druk gaat gebeuren is alleen maar meegenomen. Het grootste deel van de selectie heeft dit vorig jaar ook meegemaakt dus dat mag en kan geen verrassing zijn. Bovendien weten ze ook heel goed dat de laatste fase van de competitie gewoon niet goed was en dat er nu op een andere manier gespeeld moet worden. Alhoewel, niet een andere manier van spelen, maar een andere concentratie. Dat zal ongetwijfeld nog niet meevallen maar als aanstaande zaterdag de spetters er weer afvliegen dan is de voorgaande periode ook wel snel vergeten. Deze trainingsweek is dus heel belangrijk. Weten ze elkaar weer goed te vinden en is het vertrouwen in elkaar weer goed. Dat is het thema en daar wordt as we speak hard aan gewerkt.
Andere factoren zoals de vroegtijdige bekendmaking van het niet verlengen van het contract van de coach of het feit dat nog geen speler een verlenging van zijn contract in Groningen heeft, voor zover bekend, spelen geen rol. Althans, dat zou zeker niet zo moeten zijn. Sterker nog, vorig jaar wisten ze rond deze tijd wel dat ze konden blijven. Dat kan zelfs in het nadeel hebben gewerkt omdat je jezelf niet meer in de picture hoeft te spelen. Daar is nu in ieder geval geen sprake van. Dus, speel jezelf maar in de picture als perfecte basketballer én als teamspeler. Dat verhoogt je marktwaarde en bovendien worden wij daar alleen maar gelukkiger van. Ik durf te stellen dat de huidige situatie dus beter is dan afgelopen jaar.
Een ander positief punt is dat we nu minder blessures hebben dan vorig jaar zo vlak voor de Play-offs. Weet u het nog? Hype en Ross zaten aan de kant en het was maar de vraag of ze nog aan spelen zouden komen. Nu heeft Bausch nog wat last van zijn enkel en is het masker van Mo niet echt prettig maar toch, beide mannen spelen gewoon.
En nog iets, het feit dat we nu niet als koploper naar de kwartfinales toe gaan scheelt wellicht iets wat betreft de druk die tussen de oren aan het toenemen is. Leiden heeft nu wel die extra druk en zoals al zo vaak is gebleken, daar moet je als individu wel mee om kunnen gaan.
Kortom, het kon minder. Gewoon doen waar je goed in bent en rustig naar de series gaan toeleven. Naast de trainingen die natuurlijk enorm belangrijk zijn, geniet van het weer, zorg voor je zelf en pak een goed boek of een leuke film. Vertrouw jezelf en je collega’s want je weet dat je het kan. Dat hebben ze ons al zo vaak laten zien. Het is dus niet een kwestie van boven jezelf gaan uitsteken maar gewoon dat doen waar je goed in bent. Vertrouwen.
Zaterdag zullen we gaan zien wat er deze week is gebeurd. De trainingen in Martiniplaza zijn zoals altijd gewoon openbaar en kunnen live door een ieder worden gevolgd. Maar misschien is het nog wel belangrijker wat er buiten die trainingen gebeurd. En daar zijn wij natuurlijk niet bij. Zaterdag zien we hoe de koppies er bij staan. En zaterdag wordt het 1 0, let maar op.
Dat de mannen weten wat er in de Play-offs qua extra druk gaat gebeuren is alleen maar meegenomen. Het grootste deel van de selectie heeft dit vorig jaar ook meegemaakt dus dat mag en kan geen verrassing zijn. Bovendien weten ze ook heel goed dat de laatste fase van de competitie gewoon niet goed was en dat er nu op een andere manier gespeeld moet worden. Alhoewel, niet een andere manier van spelen, maar een andere concentratie. Dat zal ongetwijfeld nog niet meevallen maar als aanstaande zaterdag de spetters er weer afvliegen dan is de voorgaande periode ook wel snel vergeten. Deze trainingsweek is dus heel belangrijk. Weten ze elkaar weer goed te vinden en is het vertrouwen in elkaar weer goed. Dat is het thema en daar wordt as we speak hard aan gewerkt.
Andere factoren zoals de vroegtijdige bekendmaking van het niet verlengen van het contract van de coach of het feit dat nog geen speler een verlenging van zijn contract in Groningen heeft, voor zover bekend, spelen geen rol. Althans, dat zou zeker niet zo moeten zijn. Sterker nog, vorig jaar wisten ze rond deze tijd wel dat ze konden blijven. Dat kan zelfs in het nadeel hebben gewerkt omdat je jezelf niet meer in de picture hoeft te spelen. Daar is nu in ieder geval geen sprake van. Dus, speel jezelf maar in de picture als perfecte basketballer én als teamspeler. Dat verhoogt je marktwaarde en bovendien worden wij daar alleen maar gelukkiger van. Ik durf te stellen dat de huidige situatie dus beter is dan afgelopen jaar.
Een ander positief punt is dat we nu minder blessures hebben dan vorig jaar zo vlak voor de Play-offs. Weet u het nog? Hype en Ross zaten aan de kant en het was maar de vraag of ze nog aan spelen zouden komen. Nu heeft Bausch nog wat last van zijn enkel en is het masker van Mo niet echt prettig maar toch, beide mannen spelen gewoon.
En nog iets, het feit dat we nu niet als koploper naar de kwartfinales toe gaan scheelt wellicht iets wat betreft de druk die tussen de oren aan het toenemen is. Leiden heeft nu wel die extra druk en zoals al zo vaak is gebleken, daar moet je als individu wel mee om kunnen gaan.
Kortom, het kon minder. Gewoon doen waar je goed in bent en rustig naar de series gaan toeleven. Naast de trainingen die natuurlijk enorm belangrijk zijn, geniet van het weer, zorg voor je zelf en pak een goed boek of een leuke film. Vertrouw jezelf en je collega’s want je weet dat je het kan. Dat hebben ze ons al zo vaak laten zien. Het is dus niet een kwestie van boven jezelf gaan uitsteken maar gewoon dat doen waar je goed in bent. Vertrouwen.
Zaterdag zullen we gaan zien wat er deze week is gebeurd. De trainingen in Martiniplaza zijn zoals altijd gewoon openbaar en kunnen live door een ieder worden gevolgd. Maar misschien is het nog wel belangrijker wat er buiten die trainingen gebeurd. En daar zijn wij natuurlijk niet bij. Zaterdag zien we hoe de koppies er bij staan. En zaterdag wordt het 1 0, let maar op.
zaterdag 16 april 2011
160411: gefaald
Vorige week zei coach Marco van den Berg: 'we zijn klaar voor de Play-offs'
Nee, als je vlak voor de Play-offs vijf van de acht competitiewedstrijden verliest dan ben je er dus duidelijk niet klaar voor. Sterker nog, dan is het roeien met de riemen die je (nog) hebt en dan zijn de komende weken meer een lucky guess.
De wedstrijd tegen Leeuwarden had het bewijs kunnen zijn van de grote ommekeer maar niets was minder waar. De eerste helft sprak al boekdelen. Geen enkele speler haalde een voldoende en er ging meer mis dan dat er goed ging. En het belangrijkste daarbij was dat niemand iets uitstraalde van, het moet anders. Dat de wedstrijd dan uiteindelijk met twee verlengingen moet worden beslist is eigenlijk helemaal niet interessant meer.
Het was een wanprestatie van spelers en coaches. Anders kan je het niet noemen. Een wedstrijd kan je best eens verliezen maar de druk, die straks alleen nog maar groter gaat worden, was nu duidelijk hoog en daar heeft de ploeg nu volledig in gefaald. Niks heerschappij, niks verbetering na de afgelopen weken maar gewoon ondermaats presteren. Als dit de voorbereiding op het toetje van het seizoen is dan kunnen we nu bijna al vaststellen dat de Grote Markt in de maand mei waarschijnlijk leeg zal blijven.
De behoefte is dan groot om sommige individuele spelers er uit te lichten en nader te beschouwen. Laat ik er eentje noemen. Neem nou bijvoorbeeld Ellis. Hij is geen schim meer van de menselijke machine die hij een poosje geleden nog was. Wat zou hem bezig houden, waarom is hij nu vaak te laat en straalt hij niet meer dat onoverwinnelijke uit? En waarom worden bepaalde spelers bij terugkomst naar de bank gespaard en moeten anderen steeds de volle laag ontvangen? Dat er sprake is van scheve verhoudingen is op z’n zachtst gezegd een optie.
Wellicht een zware conclusie maar het mag best gezegd worden, de ego’s zijn misschien wel te groot geworden. En dat is nou juist waar het totaal niet om zou moeten gaan. Het was zo vaak een complete teamprestatie en juist die kwalificering is nu volledig zoek. Die teamspirit is weg en te vaak moet er teruggevallen worden op individuele klasse. En als die klasse dan ook nog ontbreekt is het hek van de dam. Dan blijkt dat je op de laatste speeldag de eerste plek weggeeft en daarmee ben je momenteel min of meer het lachertje van de competitie. We hadden alles volledig zelf in handen maar die druk was blijkbaar te groot. Dat biedt weinig hoop voor de kwartfinale, de eventuele halve finale en de eventuele finale.
Dus wat te doen? Zet de ploeg bij elkaar en laat iedereen open en bloot zijn mening maar eens geven. Dan zal het ongetwijfeld wel even hard tegen hard gaan maar dat moet dan maar. We hebben nog een week te gaan en er moet duidelijk iets gebeuren. Of dat in een week nog kan veranderen is maar zeer de vraag. De optie om nu nog weer harder te gaan trainen lijkt niet echt een goeie keuze. Daar gaat het namelijk niet om. De conditie is goed en de spelers kunnen meer en weten dat zelf ook wel. Het gaat nu om het (weer) samensmelten van de individuen en alle neuzen (sorry Mo) weer dezelfde kant op zien te krijgen. De opofferingsgezindheid moet weer de leiding nemen om zo wedstrijden samen te gaan winnen. Wat een uitdaging. De klok tikt door maar het kan nog…
Nee, als je vlak voor de Play-offs vijf van de acht competitiewedstrijden verliest dan ben je er dus duidelijk niet klaar voor. Sterker nog, dan is het roeien met de riemen die je (nog) hebt en dan zijn de komende weken meer een lucky guess.
De wedstrijd tegen Leeuwarden had het bewijs kunnen zijn van de grote ommekeer maar niets was minder waar. De eerste helft sprak al boekdelen. Geen enkele speler haalde een voldoende en er ging meer mis dan dat er goed ging. En het belangrijkste daarbij was dat niemand iets uitstraalde van, het moet anders. Dat de wedstrijd dan uiteindelijk met twee verlengingen moet worden beslist is eigenlijk helemaal niet interessant meer.
Het was een wanprestatie van spelers en coaches. Anders kan je het niet noemen. Een wedstrijd kan je best eens verliezen maar de druk, die straks alleen nog maar groter gaat worden, was nu duidelijk hoog en daar heeft de ploeg nu volledig in gefaald. Niks heerschappij, niks verbetering na de afgelopen weken maar gewoon ondermaats presteren. Als dit de voorbereiding op het toetje van het seizoen is dan kunnen we nu bijna al vaststellen dat de Grote Markt in de maand mei waarschijnlijk leeg zal blijven.
De behoefte is dan groot om sommige individuele spelers er uit te lichten en nader te beschouwen. Laat ik er eentje noemen. Neem nou bijvoorbeeld Ellis. Hij is geen schim meer van de menselijke machine die hij een poosje geleden nog was. Wat zou hem bezig houden, waarom is hij nu vaak te laat en straalt hij niet meer dat onoverwinnelijke uit? En waarom worden bepaalde spelers bij terugkomst naar de bank gespaard en moeten anderen steeds de volle laag ontvangen? Dat er sprake is van scheve verhoudingen is op z’n zachtst gezegd een optie.
Wellicht een zware conclusie maar het mag best gezegd worden, de ego’s zijn misschien wel te groot geworden. En dat is nou juist waar het totaal niet om zou moeten gaan. Het was zo vaak een complete teamprestatie en juist die kwalificering is nu volledig zoek. Die teamspirit is weg en te vaak moet er teruggevallen worden op individuele klasse. En als die klasse dan ook nog ontbreekt is het hek van de dam. Dan blijkt dat je op de laatste speeldag de eerste plek weggeeft en daarmee ben je momenteel min of meer het lachertje van de competitie. We hadden alles volledig zelf in handen maar die druk was blijkbaar te groot. Dat biedt weinig hoop voor de kwartfinale, de eventuele halve finale en de eventuele finale.
Dus wat te doen? Zet de ploeg bij elkaar en laat iedereen open en bloot zijn mening maar eens geven. Dan zal het ongetwijfeld wel even hard tegen hard gaan maar dat moet dan maar. We hebben nog een week te gaan en er moet duidelijk iets gebeuren. Of dat in een week nog kan veranderen is maar zeer de vraag. De optie om nu nog weer harder te gaan trainen lijkt niet echt een goeie keuze. Daar gaat het namelijk niet om. De conditie is goed en de spelers kunnen meer en weten dat zelf ook wel. Het gaat nu om het (weer) samensmelten van de individuen en alle neuzen (sorry Mo) weer dezelfde kant op zien te krijgen. De opofferingsgezindheid moet weer de leiding nemen om zo wedstrijden samen te gaan winnen. Wat een uitdaging. De klok tikt door maar het kan nog…
zaterdag 9 april 2011
090411: Pijnlijk verlies
De uitwedstrijd van afgelopen woensdag was van ons al niet geweldig. Van Heerschappij was in ieder geval geen sprake. In de laatste minuten werd er weliswaar gewonnen van de zwakkere broeder uit Zwolle maar goed was het allemaal niet.
Die lijn werd helaas vanavond doorgezet. Door onze grote concurrent afgetroefd op de onderdelen waar wij nota bene normaal zo goed en sterk in zijn. Je zou ook kunnen zeggen dat coach Van Helfteren, die vandaag opvallend mild was in zijn gedrag, zijn huiswerk gewoon goed had gedaan. Qua rebounds was Leiden beduidend sterker en dat zegt wat. Bovendien bleven de Leidenaren, ook als het even tegen zat, wel als team spelen en dat is vaak een doorslaggevende factor. Dat dan ook nog Terry Sas een belangrijke driepunter in een cruciale fase raak schiet en dus het vertrouwen heeft, dat zegt ook wat. Leiden was beter op inzet, karakter, beleving en vechtlust.
En dat is in deze fase van het slot van de competitie niet echt fraai, althans voor ons. Drie van de vier wedstrijden hebben we van Leiden gewonnen maar zoals altijd, de laatste wedstrijd is het belangrijkste en juist die werd verloren. De enige die vandaag wederom een ruime voldoende haalde was Jason Dourisseau. Als die man niet als MVP van de competitie wordt uitgeroepen dan is er echt iets mis in basketballand. Gelukkig zijn de mensen die er verstand van hebben, waaronder Leon Kersten, daar vast wel van overtuigd. De rest van de ploeg speelde niet zoals we van ze gewend zijn. De zone van Leiden was dermate goed dat het antwoord niet kwam. Veel turn-overs, gemiste schoten en te weinig dreiging naar de basket. De vrije worpen aan onze kant waren ook werkelijk bedroevend. 10 raak uit 25 pogingen. Ik stel voor dat de vrije zondag daar nu maar eens goed voor wordt gebruikt. Kenmerkend was ook het spel van Aron. Sinds het nieuwe jaar zijn de prestaties van onze nummer 6 alleen maar minder geworden. Nu raakte hij al snel in foutenlast en waren zijn 2 gemiste vrije worpen, voor op de ring, in een belangrijke fase van de wedstrijd kenmerkend voor de teamprestatie. Haryasz pakte vandaag wel 14 rebounds maar heeft ook de neiging om het aanvallend vooral zelf te gaan doen als het even tegenzit. En dat is nou juist wat niet past bij een teamsport. Nee, het was niet goed. In de aanval zat te weinig creativiteit en Leiden wist op nagenoeg alle verschillende aanvalsvormen een goed antwoord te geven. Dat zegt wat over Leiden maar ook over ons.
Kortom, verloren van Leiden en daarmee de kans om niet als eerste in de competitie te eindigen volledig op scherp gezet. Dat was niet nodig en zeker ook niet handig. Nu ligt de druk volledig op de wedstrijd van volgende week tegen Leeuwarden. En u weet het vast nog wel, de vorige uitwedstrijd bij onze buren werd in december verloren. Los van het feit dat de eerste plaats in de competitie veel kracht uit straalt is er ook een heel praktisch punt. Een volle Martiniplaza is niet alleen goed en leuk voor de supporters maar ook voor de clubkas. Die beslissing laat nu nog een week op zich wachten. Daarnaast weet Leiden nu ook dat je met de juiste tactiek en inzet in Groningen best kan winnen en dat geeft psychologisch een positief gevoel wat we ze liever niet hadden gegeven.
Marco zei in de persconferentie dat we klaar zijn voor de Play-offs. Nou, die indruk kregen we als supporters vanavond niet. Juist nu moet je er staan en moet alles kloppen. Dat was nu duidelijk niet het geval en is de spanning voor de eindklassering jammer genoeg weer helemaal terug.
Een volle bak in Plaza. Uitverkocht en 4220 bezoekers aanwezig. Tijdens de eerste helft leek het wel of iedereen zat te slapen want van een spectaculaire sfeer was geen sprake. In de tweede helft werd het beter maar indrukwekkend was het allemaal niet. De extra mascotte deed zijn uiterste best maar ook hij kreeg de sfeer er ook niet meteen echt in. Wel een mooie verschijning. Tobi de Draak, van de Artland Dragons uit Quakenbrück, kan er wat van en liet vandaag leuke dingen zien. Het verschil met Thunder was wel een beetje groot maar dit is ook niet voor niets de beste mascotte van de Duitse competitie. Zijn beklimming van de basket was zeker de moeite waard. Zie de video.
Veel prominenten vandaag aanwezig. We zagen onder andere Don Beck die vroegtijdig van zijn Japanse avontuur terug was gekomen en vandaag de topper tussen Groningen en Leiden wel met eigen ogen wilde zien. We hadden hem graag een andere uitslag voorgeschoteld…
O ja, in klein comité hadden we vandaag een weddenschap in welke minuut Toon zijn T zou gaan krijgen. De eervolle vermelding met exact de juiste voorspelde minuut gaat naar de verslaggever van het Dagblad. Nogmaals gefeliciteerd!
Die lijn werd helaas vanavond doorgezet. Door onze grote concurrent afgetroefd op de onderdelen waar wij nota bene normaal zo goed en sterk in zijn. Je zou ook kunnen zeggen dat coach Van Helfteren, die vandaag opvallend mild was in zijn gedrag, zijn huiswerk gewoon goed had gedaan. Qua rebounds was Leiden beduidend sterker en dat zegt wat. Bovendien bleven de Leidenaren, ook als het even tegen zat, wel als team spelen en dat is vaak een doorslaggevende factor. Dat dan ook nog Terry Sas een belangrijke driepunter in een cruciale fase raak schiet en dus het vertrouwen heeft, dat zegt ook wat. Leiden was beter op inzet, karakter, beleving en vechtlust.
En dat is in deze fase van het slot van de competitie niet echt fraai, althans voor ons. Drie van de vier wedstrijden hebben we van Leiden gewonnen maar zoals altijd, de laatste wedstrijd is het belangrijkste en juist die werd verloren. De enige die vandaag wederom een ruime voldoende haalde was Jason Dourisseau. Als die man niet als MVP van de competitie wordt uitgeroepen dan is er echt iets mis in basketballand. Gelukkig zijn de mensen die er verstand van hebben, waaronder Leon Kersten, daar vast wel van overtuigd. De rest van de ploeg speelde niet zoals we van ze gewend zijn. De zone van Leiden was dermate goed dat het antwoord niet kwam. Veel turn-overs, gemiste schoten en te weinig dreiging naar de basket. De vrije worpen aan onze kant waren ook werkelijk bedroevend. 10 raak uit 25 pogingen. Ik stel voor dat de vrije zondag daar nu maar eens goed voor wordt gebruikt. Kenmerkend was ook het spel van Aron. Sinds het nieuwe jaar zijn de prestaties van onze nummer 6 alleen maar minder geworden. Nu raakte hij al snel in foutenlast en waren zijn 2 gemiste vrije worpen, voor op de ring, in een belangrijke fase van de wedstrijd kenmerkend voor de teamprestatie. Haryasz pakte vandaag wel 14 rebounds maar heeft ook de neiging om het aanvallend vooral zelf te gaan doen als het even tegenzit. En dat is nou juist wat niet past bij een teamsport. Nee, het was niet goed. In de aanval zat te weinig creativiteit en Leiden wist op nagenoeg alle verschillende aanvalsvormen een goed antwoord te geven. Dat zegt wat over Leiden maar ook over ons.
Kortom, verloren van Leiden en daarmee de kans om niet als eerste in de competitie te eindigen volledig op scherp gezet. Dat was niet nodig en zeker ook niet handig. Nu ligt de druk volledig op de wedstrijd van volgende week tegen Leeuwarden. En u weet het vast nog wel, de vorige uitwedstrijd bij onze buren werd in december verloren. Los van het feit dat de eerste plaats in de competitie veel kracht uit straalt is er ook een heel praktisch punt. Een volle Martiniplaza is niet alleen goed en leuk voor de supporters maar ook voor de clubkas. Die beslissing laat nu nog een week op zich wachten. Daarnaast weet Leiden nu ook dat je met de juiste tactiek en inzet in Groningen best kan winnen en dat geeft psychologisch een positief gevoel wat we ze liever niet hadden gegeven.
Marco zei in de persconferentie dat we klaar zijn voor de Play-offs. Nou, die indruk kregen we als supporters vanavond niet. Juist nu moet je er staan en moet alles kloppen. Dat was nu duidelijk niet het geval en is de spanning voor de eindklassering jammer genoeg weer helemaal terug.
Een volle bak in Plaza. Uitverkocht en 4220 bezoekers aanwezig. Tijdens de eerste helft leek het wel of iedereen zat te slapen want van een spectaculaire sfeer was geen sprake. In de tweede helft werd het beter maar indrukwekkend was het allemaal niet. De extra mascotte deed zijn uiterste best maar ook hij kreeg de sfeer er ook niet meteen echt in. Wel een mooie verschijning. Tobi de Draak, van de Artland Dragons uit Quakenbrück, kan er wat van en liet vandaag leuke dingen zien. Het verschil met Thunder was wel een beetje groot maar dit is ook niet voor niets de beste mascotte van de Duitse competitie. Zijn beklimming van de basket was zeker de moeite waard. Zie de video.
Veel prominenten vandaag aanwezig. We zagen onder andere Don Beck die vroegtijdig van zijn Japanse avontuur terug was gekomen en vandaag de topper tussen Groningen en Leiden wel met eigen ogen wilde zien. We hadden hem graag een andere uitslag voorgeschoteld…
O ja, in klein comité hadden we vandaag een weddenschap in welke minuut Toon zijn T zou gaan krijgen. De eervolle vermelding met exact de juiste voorspelde minuut gaat naar de verslaggever van het Dagblad. Nogmaals gefeliciteerd!
donderdag 7 april 2011
070411: Programma voor 090411
Leiden, nu 3-0
Dit is al weer de laatste thuiswedstrijd van de reguliere competitie dit seizoen. Het moet niet gekker worden. In een razend tempo is het huidige basketbalseizoen aan ons voorbij gegaan en staan we aan de vooravond van de alles beslissende Play-offs 2011.
Na vanavond zijn er 35 wedstrijden in competitieverband door ons gespeeld en rest alleen nog een uitwedstrijd, volgende week zaterdag, in en tegen Leeuwarden. Als we nu even goed kijken naar de stand van zaken dan weten we een paar dingen zeker. In de staart van de ranglijst zien we dat Rotterdam zeker niet gaat deelnemen aan de Play-offs. Voor Zwolle ziet het er ook niet erg rooskleurig uit. In de middenmoot moeten een aantal ploegen nog flink wat robbertjes uitvechten om de hoogst haalbare positie te behalen en in de top van de competitie zijn de kaarten eigenlijk al wel geschud. Nijmegen, Den Bosch, Leiden en wij hebben voor de kwartfinale het thuisvoordeel behaald en dat is voor al deze ploegen in de praktijk ook zeker een voordeel. Alle vier ploegen hebben een grote aanhang en dus grote bezoekersaantallen waardoor de thuiswedstrijden toch altijd in het voordeel van de thuisclub zijn. Voor ons geldt dat in ieder geval zeker. Kijken we even naar vorige week zaterdag dan zagen we dat hier maar liefst 3960 mensen bij het gewonnen duel tegen Amsterdam aanwezig waren. Tot op heden een record dit seizoen. Dat dit record in de komende periode zal worden doorbroken is een absolute zekerheid. Hoe vaak de hal tijdens de Play-offs uitverkocht zal gaan raken weten we nog niet maar we hebben een tip voor u: reserveer op tijd uw kaarten want vol is vol en het live bijwonen van een thuiswedstrijd is toch absoluut het mooist van alles.
Vandaag de wedstrijd tegen Leiden en dat is een heel belangrijke. Niet alleen om het feit dat Leiden stevig op de tweede plek staat en ons de laatste weken flink is genaderd maar ook omdat de wedstrijden tegen Leiden altijd iets bijzonders met zich meebrengen. Weet u het nog van het vorige seizoen? Leiden pakte de Nationale Beker en maakte het tegen ons in de halve finale van de Play-offs bijzonder lastig. De nu 60-jarige coach van ZZ Leiden, Toon van Helfteren, is vanaf 1 december 2008 reeds in dienst bij Leiden en heeft de club sinds die tijd weer aardig op de kaart gezet. Als oud-speler, ex-bondscoach met 48 wedstrijden én als clubcoach bij onder andere Werkendam, Rotterdam, Amsterdam en Den Bosch heeft hij de nodige ervaring opgedaan en weet hij wat er bij komt kijken om wedstrijden te winnen. De Final Four wisten ze dit seizoen niet te halen dus voor Leiden is alles nu gericht op de enige prijs die nu nog over is. Onlangs versterkte de club zich nog met center Patrick Hilliman die overkwam van Rotterdam maar helaas kunnen ze in Leiden weinig plezier beleven van deze aankoop. Hij had nog maar net het andere shirt aangetrokken of hij raakte geblesseerd aan zijn hand en moest daar zelfs aan worden geopereerd. De komende periode zal hij aan zijn herstel gaan werken dus de Play-offs zal hij als speler niet gaan meemaken. Naast dit tegenvallende bericht was er ook goed nieuws. De Vijf Meihal in Leiden kent een beperkte capaciteit maar men heeft een extra tribune gerealiseerd waardoor er tijdens de Play-offs veel meer bezoekers, tot wel 2000, de wedstrijden kunnen gaan bijwonen.
Marco en Toon kennen elkaar goed. Ze weten allebei precies hoe de ander speelt en wat je daar als ploeg tegenover moet zetten. 3 Februari wonnen we de vorige thuiswedstrijd van Leiden met 11 punten verschil en beide uitwedstrijden werden met 18 en 10 punten verschil gewonnen. Qua onderlinge resultaten zit het met 3 gewonnen wedstrijden dus wel snor. De wedstrijd van vanavond is toch wel heel speciaal omdat deze krachtmeting iets zal gaan aangeven over de manier waarop beide teams de Play-offs zullen ingaan. Dat we elkaar namelijk straks weer gaan tegenkomen is aannemelijk. Dan is het in een serie van meerdere wedstrijden.
Welke strategie zullen beide coaches vandaag gaan gebruiken om de overwinning proberen binnen te slepen? Bij Toon van Helfteren weet je het maar nooit van te voren. Bij Marco van den Berg is het vooraf al wel duidelijk. Dat doen wat je altijd al doet want daar zijn we gewoon goed in. We gaan het beleven.
Dit is al weer de laatste thuiswedstrijd van de reguliere competitie dit seizoen. Het moet niet gekker worden. In een razend tempo is het huidige basketbalseizoen aan ons voorbij gegaan en staan we aan de vooravond van de alles beslissende Play-offs 2011.
Na vanavond zijn er 35 wedstrijden in competitieverband door ons gespeeld en rest alleen nog een uitwedstrijd, volgende week zaterdag, in en tegen Leeuwarden. Als we nu even goed kijken naar de stand van zaken dan weten we een paar dingen zeker. In de staart van de ranglijst zien we dat Rotterdam zeker niet gaat deelnemen aan de Play-offs. Voor Zwolle ziet het er ook niet erg rooskleurig uit. In de middenmoot moeten een aantal ploegen nog flink wat robbertjes uitvechten om de hoogst haalbare positie te behalen en in de top van de competitie zijn de kaarten eigenlijk al wel geschud. Nijmegen, Den Bosch, Leiden en wij hebben voor de kwartfinale het thuisvoordeel behaald en dat is voor al deze ploegen in de praktijk ook zeker een voordeel. Alle vier ploegen hebben een grote aanhang en dus grote bezoekersaantallen waardoor de thuiswedstrijden toch altijd in het voordeel van de thuisclub zijn. Voor ons geldt dat in ieder geval zeker. Kijken we even naar vorige week zaterdag dan zagen we dat hier maar liefst 3960 mensen bij het gewonnen duel tegen Amsterdam aanwezig waren. Tot op heden een record dit seizoen. Dat dit record in de komende periode zal worden doorbroken is een absolute zekerheid. Hoe vaak de hal tijdens de Play-offs uitverkocht zal gaan raken weten we nog niet maar we hebben een tip voor u: reserveer op tijd uw kaarten want vol is vol en het live bijwonen van een thuiswedstrijd is toch absoluut het mooist van alles.
Vandaag de wedstrijd tegen Leiden en dat is een heel belangrijke. Niet alleen om het feit dat Leiden stevig op de tweede plek staat en ons de laatste weken flink is genaderd maar ook omdat de wedstrijden tegen Leiden altijd iets bijzonders met zich meebrengen. Weet u het nog van het vorige seizoen? Leiden pakte de Nationale Beker en maakte het tegen ons in de halve finale van de Play-offs bijzonder lastig. De nu 60-jarige coach van ZZ Leiden, Toon van Helfteren, is vanaf 1 december 2008 reeds in dienst bij Leiden en heeft de club sinds die tijd weer aardig op de kaart gezet. Als oud-speler, ex-bondscoach met 48 wedstrijden én als clubcoach bij onder andere Werkendam, Rotterdam, Amsterdam en Den Bosch heeft hij de nodige ervaring opgedaan en weet hij wat er bij komt kijken om wedstrijden te winnen. De Final Four wisten ze dit seizoen niet te halen dus voor Leiden is alles nu gericht op de enige prijs die nu nog over is. Onlangs versterkte de club zich nog met center Patrick Hilliman die overkwam van Rotterdam maar helaas kunnen ze in Leiden weinig plezier beleven van deze aankoop. Hij had nog maar net het andere shirt aangetrokken of hij raakte geblesseerd aan zijn hand en moest daar zelfs aan worden geopereerd. De komende periode zal hij aan zijn herstel gaan werken dus de Play-offs zal hij als speler niet gaan meemaken. Naast dit tegenvallende bericht was er ook goed nieuws. De Vijf Meihal in Leiden kent een beperkte capaciteit maar men heeft een extra tribune gerealiseerd waardoor er tijdens de Play-offs veel meer bezoekers, tot wel 2000, de wedstrijden kunnen gaan bijwonen.
Marco en Toon kennen elkaar goed. Ze weten allebei precies hoe de ander speelt en wat je daar als ploeg tegenover moet zetten. 3 Februari wonnen we de vorige thuiswedstrijd van Leiden met 11 punten verschil en beide uitwedstrijden werden met 18 en 10 punten verschil gewonnen. Qua onderlinge resultaten zit het met 3 gewonnen wedstrijden dus wel snor. De wedstrijd van vanavond is toch wel heel speciaal omdat deze krachtmeting iets zal gaan aangeven over de manier waarop beide teams de Play-offs zullen ingaan. Dat we elkaar namelijk straks weer gaan tegenkomen is aannemelijk. Dan is het in een serie van meerdere wedstrijden.
Welke strategie zullen beide coaches vandaag gaan gebruiken om de overwinning proberen binnen te slepen? Bij Toon van Helfteren weet je het maar nooit van te voren. Bij Marco van den Berg is het vooraf al wel duidelijk. Dat doen wat je altijd al doet want daar zijn we gewoon goed in. We gaan het beleven.
woensdag 6 april 2011
zaterdag 2 april 2011
020411: appeltje eitje
22-6, 18-9, 23-19 en 20-7. Wat moeten we dan nog zeggen. Amsterdam werd op alle fronten afgetroefd en afgedroogd. Na het opstootje in het eerste kwart was de toon gezet en werd de wedstrijd door Donar met veel energie overheerst. 3960 bezoekers zagen niet een spannende wedstrijd maar waren wel getuige van prachtig basketbal. Voor de sport een absolute reclame want we speelden met regelmaat Hoge school basketbal.
Als je de belangrijke spelers van de tegenstanders lam legt heb je de wedstrijd al voor de helft gewonnen. Beide Jason’s moesten het doen tegen Voorn en De Randamie en deden dat allebei vol overgave. Voorn werd weliswaar topscorer bij Amsterdam met 13 punten maar zijn collega’s bleven steken op maximaal 7 punten. De Randamie pakte 10 rebounds maar als ploeg bleven ze met 38 tegen 54 ver achter. Als dit de generale repetitie was voor de kwart finalewedstrijd in de komende Play-offs dan weet Amsterdam precies wanneer dit seizoen de laatste wedstrijd in hun thuishal zal worden gespeeld.
Bauscher was eigenlijk nog geblesseerd aan de enkel. Afgelopen week had hij weinig getraind maar zijn houding en lichaamstaal spraken op de afsluitende training van vrijdag boekdelen. Wat er ook gebeurde, hij wilde spelen en dat stak hij ook niet onder stoelen of banken. Je zag het in zijn ogen. De energie spatte er vanaf. Met 12 punten en 5 assists speelde hij ook een prima wedstrijd en was van een blessure niks te merken. De meest opvallende speler was wederom Hype. Als de titel van MVP van de competitie dit seizoen niet naar hem gaat dan moeten we maar eens een hartig woordje met de jury gaan spreken. Zijn inzet, energie en scherpte leidde tot 21 punten, 12 rebounds en maar 2 persoonlijke fouten. Wat ook genoemd mag worden waren de 5 rake driepunters van Steve Ross. Daarnaast pakte hij ook nog even 9 rebounds en daarmee zal hij de bittere smaak na de bekerfinale nu wel hebben weggespoeld.
Alle drie jonge Nederlandse spelers mochten vandaag hun minuten meepakken. Valentijn was van de drie met stip de meest opvallende speler.
En dan het moment van de huldiging. Het hoort gewoon bij een gewonnen prijs. Het was een mooi plaatje ondersteund door prima muziek. Groningen is trots op haar basketballers en hebben er nog absoluut geen genoeg van. Wethouder Frank de Vries wilde nog meer en velen met hem. Eind mei weten we of er weer een nieuwe vlag kan worden onthuld. De kans is groot en zeker aanwezig.
Tot slot, de roddel ging dat de nieuwe coach voor de komende seizoenen aanwezig was in Plaza. Hier en daar wordt er natuurlijk driftig gespeculeerd over wie het zal gaan worden en ook ToH heeft wel een idee. Nou, ik heb hem niet gezien vandaag. Maar wie weet is hij de komende weken wel een keer in onze hal te zien. Het zou natuurlijk best kunnen.
Zaterdag weer thuis. Dan is Leiden de tegenstander. Een belangrijk duel, op vele vlakken.
Als je de belangrijke spelers van de tegenstanders lam legt heb je de wedstrijd al voor de helft gewonnen. Beide Jason’s moesten het doen tegen Voorn en De Randamie en deden dat allebei vol overgave. Voorn werd weliswaar topscorer bij Amsterdam met 13 punten maar zijn collega’s bleven steken op maximaal 7 punten. De Randamie pakte 10 rebounds maar als ploeg bleven ze met 38 tegen 54 ver achter. Als dit de generale repetitie was voor de kwart finalewedstrijd in de komende Play-offs dan weet Amsterdam precies wanneer dit seizoen de laatste wedstrijd in hun thuishal zal worden gespeeld.
Bauscher was eigenlijk nog geblesseerd aan de enkel. Afgelopen week had hij weinig getraind maar zijn houding en lichaamstaal spraken op de afsluitende training van vrijdag boekdelen. Wat er ook gebeurde, hij wilde spelen en dat stak hij ook niet onder stoelen of banken. Je zag het in zijn ogen. De energie spatte er vanaf. Met 12 punten en 5 assists speelde hij ook een prima wedstrijd en was van een blessure niks te merken. De meest opvallende speler was wederom Hype. Als de titel van MVP van de competitie dit seizoen niet naar hem gaat dan moeten we maar eens een hartig woordje met de jury gaan spreken. Zijn inzet, energie en scherpte leidde tot 21 punten, 12 rebounds en maar 2 persoonlijke fouten. Wat ook genoemd mag worden waren de 5 rake driepunters van Steve Ross. Daarnaast pakte hij ook nog even 9 rebounds en daarmee zal hij de bittere smaak na de bekerfinale nu wel hebben weggespoeld.
Alle drie jonge Nederlandse spelers mochten vandaag hun minuten meepakken. Valentijn was van de drie met stip de meest opvallende speler.
En dan het moment van de huldiging. Het hoort gewoon bij een gewonnen prijs. Het was een mooi plaatje ondersteund door prima muziek. Groningen is trots op haar basketballers en hebben er nog absoluut geen genoeg van. Wethouder Frank de Vries wilde nog meer en velen met hem. Eind mei weten we of er weer een nieuwe vlag kan worden onthuld. De kans is groot en zeker aanwezig.
Tot slot, de roddel ging dat de nieuwe coach voor de komende seizoenen aanwezig was in Plaza. Hier en daar wordt er natuurlijk driftig gespeculeerd over wie het zal gaan worden en ook ToH heeft wel een idee. Nou, ik heb hem niet gezien vandaag. Maar wie weet is hij de komende weken wel een keer in onze hal te zien. Het zou natuurlijk best kunnen.
Zaterdag weer thuis. Dan is Leiden de tegenstander. Een belangrijk duel, op vele vlakken.
vrijdag 1 april 2011
010411: Programma voor 020411
De Beker naar Grunn!
26 februari zagen we elkaar voor het laatst bij een thuiswedstrijd in deze arena. Los van het feit dat het hier altijd wel gezellig is, was die zaterdag toch iets minder aangenaam. We verloren van Bergen op Zoom en de twee daaropvolgende uitwedstrijden werden ook verloren.
Dat was toch wel even een opvallende en schrikbarende ontwikkeling. Dat waren we namelijk al lang niet meer gewend hier in Groningen. Zomaar achter elkaar drie wedstrijden verliezen. Met respectievelijk drie, vijf en acht punten verliezen paste niet echt binnen onze strategie en de zeilen moesten duidelijk even worden bijgezet. De oorzaken waren divers. Ellis zat geblesseerd aan de kant en na de piek van de periode daarvoor was er sprake van een verslapping die hoort bij menselijk gedrag. Het is de kunst om zo’n periode niet te lang te laten duren en aanwezige blessures goed te laten herstellen. Gelukkig is na die dip de opgaande lijn weer stevig opgepakt en mogen we ons weer gelukkig prijzen met de resultaten van de afgelopen drie wedstrijden. Eerst was daar de uitwedstrijd in en tegen Den Bosch van 17 maart. Een beladen duel omdat de spirit er bij de roodhemden de laatste tijd goed in zat en voor ons een peilmoment om te zien of de negatieve spiraal kon worden doorbroken. We wonnen de wedstrijd met 12 punten verschil en daarmee was het vertrouwen weer helemaal terug. Daarna volgde, u kan het simpelweg niet hebben gemist, het Final Four weekend in Almere, nu al weer een week geleden.
Vrijdagavond was het eerst de beurt aan Bergen op Zoom tegen Den Bosch. Den Bosch was in dat duel vooraf de favoriet maar door hard werken en door veel energie te gebruiken wist Bergen op Zoom de wedstrijd met een miniem verschil te winnen. Daarmee waren ze de eerste finalist voor de zondag. Wij moesten daarna aantreden tegen Nijmegen. Die wedstrijd speelden we nog zonder Matt Bauscher, Steve Ross en Sander de Roos. Na het debacle van vorig jaar lag er nog al wat druk op de wedstrijd maar door het juiste teamspel en een uitstekend spelende Robby Bostain werd de wedstrijd met 10 punten verschil gewonnen. De finale om de Nationale Beker ging dus weer tussen de teams die afgelopen seizoen ook samen om het landskampioenschap hadden gestreden. De entourage was mooi. Live radio en televisie, meer dan 500 Groningers die hun ploeg ter plekke ondersteunden en weer een nagenoeg fitte en complete selectie. De eerste helft bleef het continue spannend maar bij rust stonden we mede na een succesvolle driepunter in de laatste seconden van Tyler Tiedeman met 8 punten achter. Na de rust moest het duidelijk anders en zo ging het ook. De energie werd opgeschroefd, onze reboundkracht steeg naar grote hoogte en bij de tegenstander zakte de moed enigszins in de schoenen. En zo eindigde de wedstrijd in ons voordeel en kon het feest losbarsten. Veel gelukkige gezichten waren er te zien in het Topsportcentrum in Almere. Na 2005 hebben we nu voor de tweede keer de Beker gewonnen en ondanks dat het niet de hoofdprijs is van dit seizoen is het toch absoluut een geweldige topprestatie!
We zijn de landskampioen en nu dus ook de Bekerwinnaar. Iets waar heel Groningen met recht trots op mag zijn. Onder leiding van coach Marco van den Berg heeft de ploeg deze prijzen veilig weten te stellen en er ligt nog één te wachten. Vanaf nu ligt de focus volledig op de overige vier wedstrijden in de competitie en dan natuurlijk de naderende Play-offs. Door de drie verloren wedstrijden is de spanning om de eerste plaats op de ranglijst weer enigszins terug. Maar, als we gewoon blijven doen wat we moeten doen en onze wedstrijden gaan winnen is er weinig aan de hand en zullen we als eerste de reguliere competitie gaan beëindigen. Maar zover is het nog niet. Vandaag begint de serie van vier met een wedstrijd tegen Amsterdam. Daarna volgen nog Zwolle (uit), Leiden (thuis) en Leeuwarden (uit). Vooral de thuiswedstrijd tegen Leiden is van groot belang omdat de ploeg van Toon ons tot twee punten is genaderd.
En natuurlijk, een kampioen hoort gehuldigd te worden. Straks na afloop van de wedstrijd zal dit hier gebeuren, dus blijft u vooral nog even zitten. En bij een huldiging hoort een nieuwe vlag. Ook die zal straks in de nok van Martiniplaza worden opgehangen. En wat zien we dan? Een mooie serie, maar er kan nog meer bij…!
26 februari zagen we elkaar voor het laatst bij een thuiswedstrijd in deze arena. Los van het feit dat het hier altijd wel gezellig is, was die zaterdag toch iets minder aangenaam. We verloren van Bergen op Zoom en de twee daaropvolgende uitwedstrijden werden ook verloren.
Dat was toch wel even een opvallende en schrikbarende ontwikkeling. Dat waren we namelijk al lang niet meer gewend hier in Groningen. Zomaar achter elkaar drie wedstrijden verliezen. Met respectievelijk drie, vijf en acht punten verliezen paste niet echt binnen onze strategie en de zeilen moesten duidelijk even worden bijgezet. De oorzaken waren divers. Ellis zat geblesseerd aan de kant en na de piek van de periode daarvoor was er sprake van een verslapping die hoort bij menselijk gedrag. Het is de kunst om zo’n periode niet te lang te laten duren en aanwezige blessures goed te laten herstellen. Gelukkig is na die dip de opgaande lijn weer stevig opgepakt en mogen we ons weer gelukkig prijzen met de resultaten van de afgelopen drie wedstrijden. Eerst was daar de uitwedstrijd in en tegen Den Bosch van 17 maart. Een beladen duel omdat de spirit er bij de roodhemden de laatste tijd goed in zat en voor ons een peilmoment om te zien of de negatieve spiraal kon worden doorbroken. We wonnen de wedstrijd met 12 punten verschil en daarmee was het vertrouwen weer helemaal terug. Daarna volgde, u kan het simpelweg niet hebben gemist, het Final Four weekend in Almere, nu al weer een week geleden.
Vrijdagavond was het eerst de beurt aan Bergen op Zoom tegen Den Bosch. Den Bosch was in dat duel vooraf de favoriet maar door hard werken en door veel energie te gebruiken wist Bergen op Zoom de wedstrijd met een miniem verschil te winnen. Daarmee waren ze de eerste finalist voor de zondag. Wij moesten daarna aantreden tegen Nijmegen. Die wedstrijd speelden we nog zonder Matt Bauscher, Steve Ross en Sander de Roos. Na het debacle van vorig jaar lag er nog al wat druk op de wedstrijd maar door het juiste teamspel en een uitstekend spelende Robby Bostain werd de wedstrijd met 10 punten verschil gewonnen. De finale om de Nationale Beker ging dus weer tussen de teams die afgelopen seizoen ook samen om het landskampioenschap hadden gestreden. De entourage was mooi. Live radio en televisie, meer dan 500 Groningers die hun ploeg ter plekke ondersteunden en weer een nagenoeg fitte en complete selectie. De eerste helft bleef het continue spannend maar bij rust stonden we mede na een succesvolle driepunter in de laatste seconden van Tyler Tiedeman met 8 punten achter. Na de rust moest het duidelijk anders en zo ging het ook. De energie werd opgeschroefd, onze reboundkracht steeg naar grote hoogte en bij de tegenstander zakte de moed enigszins in de schoenen. En zo eindigde de wedstrijd in ons voordeel en kon het feest losbarsten. Veel gelukkige gezichten waren er te zien in het Topsportcentrum in Almere. Na 2005 hebben we nu voor de tweede keer de Beker gewonnen en ondanks dat het niet de hoofdprijs is van dit seizoen is het toch absoluut een geweldige topprestatie!
We zijn de landskampioen en nu dus ook de Bekerwinnaar. Iets waar heel Groningen met recht trots op mag zijn. Onder leiding van coach Marco van den Berg heeft de ploeg deze prijzen veilig weten te stellen en er ligt nog één te wachten. Vanaf nu ligt de focus volledig op de overige vier wedstrijden in de competitie en dan natuurlijk de naderende Play-offs. Door de drie verloren wedstrijden is de spanning om de eerste plaats op de ranglijst weer enigszins terug. Maar, als we gewoon blijven doen wat we moeten doen en onze wedstrijden gaan winnen is er weinig aan de hand en zullen we als eerste de reguliere competitie gaan beëindigen. Maar zover is het nog niet. Vandaag begint de serie van vier met een wedstrijd tegen Amsterdam. Daarna volgen nog Zwolle (uit), Leiden (thuis) en Leeuwarden (uit). Vooral de thuiswedstrijd tegen Leiden is van groot belang omdat de ploeg van Toon ons tot twee punten is genaderd.
En natuurlijk, een kampioen hoort gehuldigd te worden. Straks na afloop van de wedstrijd zal dit hier gebeuren, dus blijft u vooral nog even zitten. En bij een huldiging hoort een nieuwe vlag. Ook die zal straks in de nok van Martiniplaza worden opgehangen. En wat zien we dan? Een mooie serie, maar er kan nog meer bij…!
Abonneren op:
Posts (Atom)
