dinsdag 21 december 2010

211210: Tijd voor rust

Top of Holland was niet helemaal Top de laatste dagen dus vandaag geen uitgebreid verslag van de wedstrijd tegen de Grieken. Feit is dat iedereen ogenschijnlijk toe is aan een weekje rust. Zo kunnen de blessures van Haryasz en Royé herstellen en kunnen de spelers en ook de coaches hun hoofd leeg maken naar aanleiding van de afgelopen weken. Turek lijkt ook zeker toe aan een weekje niks. Het leek vanavond wel of hij al aan zijn vakantie was begonnen.

Het Europese avontuur is achter de rug. Het zal de nodige centen hebben gekost maar hopelijk ook een hoop inspiratie en kennis hebben opgeleverd. Mijn conclusie is: handelingssnelheid. Dat is het grote verschil met de betere ploegen uit Europa. Daar zullen we absoluut moeten verbeteren om op dat niveau mee te kunnen. Basketbal is in Nederland toch van een heel ander niveau dan in de rest van Europa.

Maar goed, 2 januari beginnen we weer met frisse en goede moed. Ondanks alle toestanden van de afgelopen weken is het doel nog steeds helder. Dat is ook waar ik naar toe wil: voor de vierde keer landskampioen van Nederland worden. Dat is het doel wat we vanaf nu allemaal moeten nastreven!

Ik wens u een gezonde en plezierige periode toe en we zien elkaar weer in het nieuwe jaar.

maandag 20 december 2010

201210: Programma voor 211210

Succesvol 2010

De decembermaand is voor ons tot op heden enigszins woelig geweest. Van de totaal zes gespeelde wedstrijden werden er twee gewonnen en vier verloren. De uitwedstrijd in Zwolle en de thuiswedstrijd tegen Amsterdam werden gewonnen en meest recent, afgelopen zaterdag verloren we in en tegen Leeuwarden.

Aan de supporters heeft het zeker niet gelegen. Een grote groep fans was meegereisd naar Leeuwarden om het team te steunen. Bovendien werd er een supportersvoorwedstrijd gespeeld, die overigens door Groningen werd gewonnen, en na afloop bleef het nog lang gezellig in het Kalverdijkje. Pete Miller, de coach van de Friese ploeg, voelde het vorige week al een beetje aankomen. Winnen van Groningen zou mogelijk moeten zijn als ze zelf hun beste wedstrijd van het seizoen zouden gaan spelen. Aris trakteerde zichzelf op een bijzonder aangenaam vervroegd kerstpresentje want ze speelden een prima wedstrijd en wonnen met vijf punten verschil van de landskampioen. Haryasz en Royé waren door blessures niet inzetbaar. Ook zij zagen vanaf de zijlijn dat de maximale achterstand in het derde kwart opliep tot nota bene twintig punten. In datzelfde kwart keerde het momentum weer waardoor de achterstand aan het begin van de laatste kwart nog elf was. Het laatste kwart was vervolgens spannend en intens maar Leeuwarden wist de voorsprong vast te houden en de Friese ontlading was na het laatste fluitsignaal enorm.

Los van de gespeelde wedstrijden was er deze maand meer nieuws over onze club. U zult het ongetwijfeld allemaal wel hebben meegekregen. GasTerra Flames is uitgeroepen tot sportploeg van het jaar van de provincie Groningen en coach Marco van den Berg is een genomineerde voor de verkiezing van Groninger van het jaar. Groningen stad en provincie zijn duidelijk trots op hun basketbalclub en dat is ook terecht. 2010 was een prachtig succesvol basketbaljaar waarin de derde kampioensbeker in de clubhistorie werd binnengehaald. Ook het seizoen 2010-2011 verloopt tot op heden goed met een koppositie in de DBL met dertig punten uit zeventien gespeelde wedstrijden. Twee werden er tot op heden verloren. De uitwedstrijden tegen Den Bosch en Leeuwarden die allebei in deze maand werden gespeeld. Ook werd afgelopen week bekend gemaakt dat dit het laatste seizoen is van Marco van den Berg als coach van GasTerra Flames. Zijn driejarige contract zal geen verlenging krijgen en daarom zullen we het volgende seizoen met een nieuwe hoofdcoach verder gaan in Groningen.

Vandaag spelen we de laatste wedstrijd van het prachtige basketbaljaar 2010. Na vandaag heeft de ploeg een week vakantie om even bij te komen en om zich weer te kunnen opladen voor het vervolg van de competitie in het nieuwe jaar. Die week vrij is ook wel even gewenst. De afgelopen maanden waren bijzonder intensief waarbij de toevoeging van de Europese wedstrijden zeker de nodige inspanning hebben gekost. Niet alleen de gespeelde wedstrijden maar ook het reizen naar de diverse locaties in Europa is iets wat er nog bij kwam en zeker vermoeiend is.

Vandaag zien we wederom een grote Europese club hier in Martiniplaza en dat is dan meteen ook voorlopig de laatste. Het Europese avontuur zit er na vandaag op en de focus kan in het nieuwe jaar volledig worden gericht op de DBL en de bekercompetitie. De ambities voor dit seizoen zijn helder en de ervaring die we in de afgelopen maanden hebben opgedaan is zeker weten, mooi meegenomen. Zondag 2 januari beginnen we alweer met een uitwedstrijd in IJmuiden tegen Akrides. Maar tot die tijd, geniet u van de wedstrijd van vandaag en van de laatste winterse dagen van dit mooie jaar 2010.

zondag 19 december 2010

191210: Verliezen in boppeland

Het kan dus. Alles is mogelijk, zo blijkt maar weer. Maar twintig punten achterstaan in het derde kwart is wel heel bijzonder te noemen. Vermoeidheid? Gebrek aan focus? Zegt u het maar. In video hier de laatste minuut van de wedstrijd.

dinsdag 14 december 2010

141210: Toestanden

Het zijn woelige tijden in de Top of Holland. Geen contractverlenging voor de coach, Flames verkozen tot sportploeg van het jaar, Marco genomineerd als Groninger van het jaar, een bestuur wat door de regionale krant wordt verweten dat ze geen verstand van basketbal hebben, een jeugdcoach met een mening en tot slot, de actualiteit, dik verloren in Turkije.

Zes kwesties die allemaal wel het nodige stof hebben doen opwaaien. De contractbeëindiging van de coach is op diverse niveaus een hot item en dat zal voorlopig ook nog wel even zo blijven. Na de bekendmaking waarin het verlopen van de houdbaarheidsdatum als reden werd genoemd werd er driftig gespeculeerd wat nu daadwerkelijk de reden zou zijn. Het echte antwoord op die vraag is eigenlijk nog niet gegeven maar het zou iets te maken hebben met de verschillende ambities voor de toekomst. Marco heeft reeds aangegeven dat het volledig stoppen als coach na dit seizoen een mogelijkheid is en dat is eerlijk gezegd wel te betreuren. Laat helder zijn dat hij als coach zeker nog jaren voort zou kunnen maar voor hem is een andere club in Nederland dan Donar eigenlijk geen optie. Een alternatief in het buitenland ligt niet echt voor de hand dus dan blijft er bar weinig over. Jammer voor hem. Zoals hier al eerder beschreven, een andere, betere coach vinden met vergelijkbare roots in het Noorden is een grote uitdaging. We zullen het zien.

Sportploeg van het jaar. Tja, dat was natuurlijk geen verrassing. Donar presteerde dit jaar fantastisch en bovendien geeft het basketbal veel vermaak voor heel veel mensen. Een andere keuze was er dus eigenlijk niet. Tijdens de prijsuitreiking in Martiniplaza kreeg de voorzitter een paar vervelende vragen voor zijn kiezen maar gezien de actualiteit is dat natuurlijk geen verrassing. Toch kan je vraagtekens zetten bij de timing van het één en ander. Maar goed, de prijs is in ieder geval binnen.

Groninger van het jaar. RTV Noord heeft zes mogelijke kandidaten geselecteerd voor deze eretitel en Marco is één van hen. De andere vijf zijn zeker niet de eerste de beste maar mijn stem krijgt hij. Sterker nog, die heeft hij al. Via de site van de omroep is het mogelijk om je stem uit te brengen en gezien de grote schare digitale fans is de kans groot dat hij hoog zal eindigen. Onder de huidige omstandigheden is het eigenlijk best apart te noemen dat hij nu uitgeroepen zou kunnen worden voor deze titel. Dat is ook meteen de reden waarom ik mijn stem reeds heb uitgebracht. Op 31 december weten we meer. Zijn grootste concurrent(e) is wat mij betreft Ranomi Kromowidjojo. Zou ik overigens ook prima mee kunnen leven.

De krant stelde dat het huidige bestuur weinig verstand van basketbal heeft. Best een zware beoordeling. De vraag is of het bestuur dat ook zou moeten hebben als ze mensen om zich heen hebben die dat wel hebben. (een beetje vaak het woord ‘hebben’ maar u begrijpt me wel). Eén ding is zeker, als er iemand verstand van basketbal heeft dan is dat de huidige coach wel. Die kennis valt aan het einde van dit seizoen dus weg. De vraag is hoe dat zal worden opgelost. Het recente besluit van het bestuur zal ook weinig te maken hebben met de inhoudelijkheid van het spel maar meer met andere factoren waaronder, zoals hier boven vermeld, de te ver uit elkaar liggende ambities. Persoonlijk denk ik dan, ambities zijn toch bespreekbaar en onderhandelbaar? Maar ach, ook ik heb niet zoveel verstand van basketbal. Althans, dat zal het wel zijn…denk ik.

De jeugdcoach. Ja, dat was wel een apart verhaal. Anjo Mekel nam duidelijk geen blad voor de mond en gaf in de krant zijn mening over het jeugdbeleid. Natuurlijk, we leven in een vrij land en iedereen mag zijn mening hebben maar soms is een podium zoeken wel een beetje de Goden verzoeken. Als werknemer heeft iedereen vaak wel een mening over zijn werkgever maar meestal is het heel verstandig om dat soort zaken intern te bespreken en niet meteen de media daarover in te lichten. Die mogelijkheid is er natuurlijk wel en Anjo koos er voor om het op deze manier te doen. Het zou niet mijn keuze zijn maar zo zie je maar weer, we zijn gelukkig allemaal verschillend.

En tot slot, de actualiteit, dik verliezen in Turkije. Ik ben niet verbaasd. Voorafgaand aan het Europese avontuur schatte ik in dat hooguit één of twee wedstrijden gewonnen zouden worden. Dat is dus ook precies de uitkomst. De ploeg heeft in ieder geval nu de nodige Europese ervaring opgedaan maar wie heeft daar later wat aan? De spelers individueel zeker maar ook als ploeg? Dan zou de boel komend seizoen grotendeels intact moeten blijven maar gezien de huidige ontwikkelingen is die kans heel klein. Dus de conclusies zijn, drie leuke trips naar het buitenland, mooie grote ploegen gezien in Martiniplaza en na volgende week weer volledig de focus op de landelijke competitie. Zo simpel zijn de feiten.

Basketbal leeft in Groningen als nooit te voren. En zoals u weet, het leven gaat met ups en downs..

zondag 12 december 2010

121110: houdbaarheid

De houdbaarheidsdatum is in zicht. Een heldere stelling die nu in december naar buiten is gekomen. Niet heel verrassend maar het is wel iets met de nodige gevolgen. Hoe gaan team en coaches in de komende periode om met deze informatie, wat wordt in het volgende seizoen het alternatief en hebben we iets geleerd van de afgelopen periode.

Het contract loopt af en wordt niet verlengd. Op zich een helder statement wat vandaag de dag met grote regelmaat gebeurd. Maar hoe gaan mensen daar mee om, dat is de vraag. Is de bezieling in de komende periode net zo groot als voorheen, is motivatie nu opeens moeilijker op te brengen en hoe gaan de spelers reageren op de nieuwe situatie. Natuurlijk moet je er vanuit gaan dat er de komende maanden helemaal niks verandert en dat de ambitie om wederom kampioen te worden met keihard werken en goed basketbal gewoon wordt voortgezet. Maar we zijn mensen en mensen hebben nou eenmaal gevoel en emotie. Je kan vooraf nooit helemaal goed inschatten hoe er gereageerd zal worden. Dat geldt niet alleen bij het observeren van de ander maar ook in jezelf kan dat plotseling of juist heel langzaam gaan veranderen. Voor alle partijen is het gunstig om dit nieuws nu reeds naar buiten te brengen maar wat de gevolgen zijn weet niemand, dat zal de komende periode gewoon moeten blijken.

En dan, het alternatief. Poe, dat is wel een ingewikkelde. De stelling dat er voldoende coaches op deze aarde rondlopen onderschrijf ik natuurlijk maar het profiel dat past bij onze club brengt meteen een aantal restricties met zich mee. En dan druk ik me nog voorzichtig uit. Een coach met roots in het hoge Noorden zou wat mij betreft absoluut de voorkeur hebben maar die spoeling is erg dun. Sterker nog, in Nederland weet ik zo geen naam te noemen die feilloos bij ons zou passen. De kans dat we dus over de grenzen moeten gaan kijken is dus erg groot. Zo’n situatie hebben we eerder meegemaakt. En wie kwam er toen uit de hoge hoed: Pep Claros. Wat ik me nog het beste kan herinneren is zijn springactie op de speakertafel puur om aandacht te trekken. Ik had niks met de man. Een bijzondere visie over basketbal en een moeilijk persoon in de omgang. Zo’n type hoeft wat mij betreft niet te komen. En dat is meteen ook het risico wat je gaat nemen met een buitenlander. Hoe mooi de verhalen ook zijn, de praktijk is de beste leermeester en dat is altijd maar afwachten. Eén naam van een mogelijke kandidaat heb ik wel in het hoofd. Een oud Donarspeler die nu in Amerika woont en coacht. De naam zal ik nog maar even voor me houden maar insiders weten vast wel wie ik bedoel.

En wat hebben we geleerd? We zijn kampioen geworden en winnaars hebben altijd gelijk. Nou nou, dat is wel heel erg kort door de bocht en feitelijk onjuist. Het is wel zo dat het Groningse basketbal de afgelopen jaren weer volop leeft en daar is de huidige coach zeker debet aan. Niet alleen door de speelwijze maar ook door zijn rol en gedrag rond de club en de wedstrijden. Je bent een boegbeeld voor de club. Het gezicht van de ambities en de dadendrang van Donar. Dat iemand dan weet hoe Groningen leeft en het basketbal beleeft is een groot voordeel. Een Amerikaanse enclave die überhaupt nog nooit van Groningen heeft gehoord zit natuurlijk niemand op te wachten. We hebben geleerd dat het heeft gewerkt maar aan alles komt ooit een einde. We hebben geleerd dat een werkwijze altijd bespreekbaar moet kunnen zijn en dat het clubbelang boven alles staat. Daar moet een ieder zich bij neer kunnen leggen. Bovendien hebben we geleerd dat een hechte spelersgroep tot goede resultaten kan leiden. Wat dat betreft kunnen we ons dus gelukkig prijzen.

En wat zal hij zelf gaan doen? Een buitenland avontuur als assistent? Een jaartje rust? We zullen het zien. Genoeg te bespreken en te bediscussiëren dus de komende tijd. Ook ToH zal er nog met regelmaat op terug gaan komen de komende maanden.

zaterdag 11 december 2010

111210: Winnen in Zwolle

Alle complimenten voor Landstede wat betreft de nieuwe speelhal. Het is werkelijk een pareltje. Een prachtige arena die bezoekers verdient. Maar dat is meteen ook weer het grote nadeel. Zoals een bekende Zwolle supporter uit vanavond zei, het is mooi dat we tegen Groningen spelen vandaag want dan zitten er tenminste redelijk veel bezoekers in het nieuwe complex. De ploeg uit Zwolle heeft duidelijk moeite met het aantrekken van supporters. Dat is jammer en niet goed voor basketbal. Vanavond zat de zaal redelijk goed gevuld maar de helft van hen had net 100 kilometer gereden…
De architect heeft zich alleen een beetje vergist in de positie van de basket. Veel te weinig ruimte bij de spelersbanken en te veel ruimte aan de kant van de grote tribune. Ik begreep overigens dat daar binnenkort iets aan gedaan zal worden. Het gala van dit seizoen zal trouwens plaatsvinden in Zwolle en dat is niet meer dan terecht. Dat verdient de locatie en dat verdient de club.

De eerste helft was slecht. Spelers hadden de kop er niet bij en om de haverklap leden we balverlies. Het was een bijzonder matige vertoning. Na de thee ging het allemaal gelukkig een stuk beter. De bal ging weer soepel rond en de reboundkracht was weer volop aanwezig. Robby was met stip de beste speler van het veld. Maar ook de inzet van Henry mag en kan in dit geval genoemd worden. Helaas speelde hij weinig maar het blijft erg leuk om naar hem te kijken. Eigenlijk waren er geen zwakke schakels in de tweede helft van de wedstrijd. Het leek wel een compleet andere wedstrijd. Twintig punten verschil winnen van Zwolle is eigenlijk standaard, zonder arrogant te willen zijn. En zo ging het dus ook.

Opvallend vanavond was het gedrag van een aantal mensen rondom de spelersbank. Diegene die vanavond aanwezig zijn geweest zullen meteen begrijpen waar ik op doel. Het viel op en het was apart.

Maar goed. Weer een winstpartij en daar gaat het allemaal om. 15-1. Wij zijn goed bezig!

dinsdag 7 december 2010

071210: Over en uit

1e kwart 27 – 9: drama dus
2e kwart 11 – 15: redelijk
3e kwart 20 -14: matig
4e kwart 23-16: heel matig

Een zware tegenvaller dus. 1716 bezoekers is ook niet echt om over naar huis te schrijven. Overigens wel ongeveer 70 supporters uit Groningen dus daar kan het niet aan hebben gelegen. Maar ze zullen zeker geen leuke avond hebben gehad. 1300 kilometers in de benen en dan een eerste kwart zien waarin we werkelijk compleet worden afgedroogd.

Qua ranking aan het einde van de wedstrijd was het ook zeer matig. Alleen JD haalt een positief resultaat maar verder stelt het allemaal erg weinig voor. Steve haalde zelfs een negatief cijfer. Alleen de rebounds waren wel acceptabel, 36 tegen 34.

Een verslag vanuit Italië gaf als deel van de verklaring een sluimerende onzekerheid in de hele ploeg. Althans, daar leek het op. En nu? Terugvliegen en weer overgaan tot de orde van de dag. De thuisblijvers hebben nu een voordeel, gewoon lekker in het eigen bed gaan slapen en morgen weer een nieuwe dag. De reizigers zullen dit ter plekke even moeten verwerken…

Nou ja, zaterdag gaan we gewoon weer verder in de DBL met een game tegen Zwolle. Zwolle uit, altijd lastig, maar wel gezellig!

zaterdag 4 december 2010

041210: 14-1

Het valt niet altijd mee om wedstrijdspeaker te zijn, ik kan het weten. Maar Martin deed het wederom uitstekend vanavond. De nummer 13 heet niet gewoon Klaas Jansen, nee, zijn naam uitspreken vergt meer inzet en bezieling en het rolde er soepel en vertrouwt uit.

Maar goed. 2120 bezoekers zagen een gedegen Flames winnen van Amsterdam. Haal de angel uit het spel van de tegenstander en je hebt de helft eigenlijk al gewonnen. Van der Horst en Voorn, normaal gesproken belangrijke wapens van Amsterdam, werden goed en intensief verdedigd en dan wordt het voor de rest van het team meteen een stuk moeilijker. Bovendien was het tweede kwart meer dan uitstekend. 26-8 was de score in dat kwart en daarmee was de wedstrijd eigenlijk al beslist. Meest opvallende speler vandaag was JD. Inzet, karakter, bezieling en geweldig verdedigen. Marco roemde hem in de persconferentie en zei dat een paar andere spelers zijn voorbeeld nu wel eens mochten gaan volgen. Hij doelde daarbij met name op de intensiteit van het rebounden. Tegen Den Bosch verloren we op rebounds en vandaag eigenlijk ook. Dat is iets was niet bij ons past. Zorgelijk en duidelijk niet goed. Of het gemis van Ellis daar de oorzaak van is, is een te makkelijke conclusie. Natuurlijk is zijn rol bij het rebounden groot maar de andere spelers zouden dat met gemak moeten kunnen compenseren. Willen we dinsdag in Italië iets spectaculair willen gaan doen dan zal dat onderdeel van het spel niet een beetje maar heel veel beter moeten.

Robby speelde ook weer een puike partij. 16 punten, 4 rebounds en 6 assists, daarmee mag je je wel vertonen bij Sinterklaas. Ook Haryasz speelde weer op zijn oude niveau en pakte een keurige double-double met 17-12. En over Amsterdam? Nou, geen bijzonderheden eigenlijk. De nummer 13 met de lange naam werd topscorer van de wedstrijd en dat gebeurt bij de Amsterdammers niet zo vaak. Misschien heb je daar eigenlijk wel alles mee gezegd.

Sinterklaas en de Pieten waren ook aanwezig en dat geeft toch altijd weer een leuke sfeer. Toch, het moet gezegd worden, de sfeer in de hal had beter gekund. Ik miste de muziek. Geen idee waarom maar tijdens het spel was er nauwelijks muziek te horen. We zijn wat gewend hier in Groningen en juist daarom viel het vandaag zo op. Vaak is een simpel muziekje al de reden waarom de vlam in de pan kan slaan op de tribunes maar vandaag was dat onderdeel duidelijk onder de maat. Puntje van aandacht zal ik maar zeggen.

En tot slot, dank u Sinterklaas voor het originele cadeau en het bijbehorende gedicht. Het wordt gewaardeerd!

vrijdag 3 december 2010

031210: Programma voor 041210

Een heerlijke sfeer!

Na de gewonnen Europese wedstrijd van afgelopen dinsdag mochten we twee dagen later, nu dus twee dagen geleden, afreizen naar Den Bosch voor weer een competitiewedstrijd. Helaas kunnen wij u via dit schrijven niet informeren over de hoogte- en dieptepunten van dat duel, simpelweg om het feit dat drukpersen ook tijd nodig hebben. Het zijn soms net mensen.

Hoe de wedstrijd tegen Eiffeltowers ook is afgelopen, we staan nog steeds met trots bovenaan de ranglijst van de DBL en dat is waar het uiteindelijk voorlopig om gaat. Het speelprogramma van onze ploeg is de laatste tijd bijna onmogelijk zwaar en voorlopig gaat dat nog wel even zo door. Maar ja, dat krijg je nou eenmaal als je naast de reguliere competitie ook nog meedoet in Europees verband. En dát we nog mee doen is zeker een feit. Na de winst op het Italiaanse Cantu van afgelopen dinsdag liggen er weer kansen die gegrepen kunnen worden. Zo is het wel vaker met kansen en in dit geval is dat niet anders. Aanstaande dinsdag spelen we de uitwedstrijd in Italië en we hebben afgelopen dinsdag met eigen ogen kunnen zien dat ook daar kansen voor de winst zeker aanwezig zijn. Bovendien zal de ploeg in Italië worden gesteund door een flinke groep supporters uit het hoge Noorden en dat is voor ons team zeker een pluspunt. Het brengt ook een hele verantwoordelijkheid met zich mee voor die reizigers. Het is niet alleen het aanwezig zijn bij die uitwedstrijd maar ook het fanatiek en intensief steunen van GasTerra Flames! De sfeer bij de thuiswedstrijd van afgelopen dinsdag was werkelijk enorm en dat was ook één van de ingrediënten waardoor dat duel na 40 minuten speeltijd werd gewonnen. Iedereen was uitermate goed te spreken over de sfeer in Martiniplaza. De coach van de Italianen was zelfs onder de indruk en de meegereisde Italiaanse persmensen roemden met regelmaat het fanatieke publiek in Groningen tijdens het via skype uitgezonden live commentaar voor een lokaal Italiaans radiostation. De Europese scheidsrechters lieten zelfs weten dat wij in Groningen trots op onszelf mogen zijn voor de manier waarop het basketbal door het publiek in Nederland zo wordt gepromoot. Dat zijn natuurlijk leuke dingen om te horen. Zeker in combinatie met het feit dat we de wedstrijd wonnen. 3060 bezoekers hadden een heerlijke basketbalavond en zelfs de BBC tribune was op een paar stoelen na helemaal bezet. Ook voor de spelers is het elke keer weer een prachtige ambiance. Dan voel je waar je het voor doet en dat geeft dan vaak net dat beetje extra energie om nog een stapje harder te gaan. Ook de interactie met het fanatieke publiek is dan prachtig om te zien. Heeft u bijvoorbeeld gelet op de reactie van John Turek na zijn drie rake driepunters? Het was geweldig om te zien hoe hij zijn rake afstandschoten zelf beleefde. Hij leek wel even op een scheidsrechter met zijn beide handen omhoog met drie vingers in de lucht. Zulk enthousiasme slaat meteen over naar de tribunes en dat leidt dan weer tot een oorverdovend maar heerlijk lawaai.

Of het vanavond ook weer zo’n fantastische sfeervolle basketbalavond wordt weten we natuurlijk nog niet. Wat we wel weten is dat wij er weer klaar voor zijn. Basketbal kan je simpelweg niet beleven door stil op je luxe stoel te blijven zitten. Deze sport moet je tot in je tenen beleven want je bent zelf een onderdeel van de heerlijke ambiance. Wat dat betreft hebben we hier in Groningen helemaal niks te klagen. De resultaten zijn, zeker in de competitie, meer dan goed te noemen en de bezoekersaantallen blijven maar stijgen. Vind je het gek! Iedereen wil er graag bij zijn en genieten van het geweldige spel. Vandaag kunnen de spelers van onze tegenstander uit Amsterdam dat zelf aan den lijve ervaren. Geen kwaad woord over de sfeer in de speelhal in Amsterdam maar dat het hier toch een beetje anders is dan daar, kunnen we gerust vaststellen. Na vandaag zullen een grote groep Groningse supporters meteen hun koffers gaan pakken voor de wedstrijd in Italië want ‘duty calls’. Met een bus, diverse auto’s en vliegtuigen zullen zij de komende dagen afreizen en zich gaan voorbereiden op de belangrijke wedstrijd van dinsdag. Maar dat wil niet zeggen dat we vanavond minder fanatiek aanwezig zullen zijn. Sterker nog, ook deze wedstrijd willen we winnen en daarvoor zal zeker de nodige arbeid moeten worden verricht. Laat u horen en laat het maar gebeuren!

donderdag 2 december 2010

021210: He did it!

Als ik het iemand gun dan is het Rogier Jansen wel. Winnen van de landskampioen. Hij was er ook helemaal klaar voor. De hele week had hij zich op dit duel voorbereid. Groningen zou door de barre sneeuwbuien naar Den Bosch toekomen en nu moest het gewoon gaan gebeuren. Telefonisch had hij nog informatie ingewonnen over de spelsystemen van Flames om toch vooral niet voor verrassingen te komen te staan.

En hij deed het. De ene driepunter na de andere. Als een veldheer was hij de absolute leider op het veld. Soms heb je van dat soort momenten waarop werkelijk alles lukt. Je komt in een flow terecht en elke balhandeling is gewoon perfect. Dan lukt alles en ben je zelfs in staat om het sterrenteam uit Groningen te verslaan. Eigenlijk had hij het wel alleen kunnen doen maar de coach verplichtte hem om zijn teammaten vooral niet te vergeten. En dat snapt Rogier als geen ander. Basketbal is een teamsport en daarom voelt hij zich daar ook als een vis in het water. Bovendien is zijn interactie met de coach en vooral met Sam Jones uitstekend. En dat was te zien. Bij elke score van Rogier deed Sam, zoals we van hem gewend zijn, zijn vingers omhoog richting de hemel. Dat is wat je noemt een perfect binding. Samen sterk en onverslaanbaar. Niet meer stilstaan bij het feit dat je bijna je halve maandsalaris hebt moeten inleveren om toch te kunnen basketballen. De aanbiedingen van andere clubs waren groot in aantal maar natuurlijk kies je dan voor het warme nest. En zo bleek vanavond, een terecht keuze.

Wij konden hem niet stoppen. Het wilde gewoon niet lukken. Alles hebben we geprobeerd om hem aan banden te leggen maar tevergeefs. En zo verloren we de wedstrijd. De eerste in DBL verband van dit seizoen. Het zij zo.

Maar wat lees ik nu? Rogier deed helemaal niet mee?....

dinsdag 30 november 2010

301110: Winst op de Italioanen!

Was het de tip-in van Ellis? Het enorme block van Turek? Zijn driepunters? De geweldige drives van Bostain? Allemaal prachtige en bijzondere momenten maar het was de combinatie van al die acties waardoor we de punten in Groningen wisten te houden. Het meest belangrijk is wel de constatering dat een goed functionerende point-guard onmisbaar mis. Ondanks dat Robby nog niet 100% is, speelde hij zoals je van hem mag verwachten. Als leider op het veld staan en daar waar nodig zelf voor de actie gaan om soms iets te forceren. Zijn directe tegenstander onderschatte hem en kreeg de ene na de andere score om zijn oren. Op het moment dat Robby zwaarder werd verdedigd was het leed al geschied en raakte hij helemaal in een flow terecht.

Hoogtepunt van de wedstrijd was het verdedigende Block van John Turek. Laten we hopen dat de diverse camera’s dit goed hebben geregistreerd want deze is rijp voor een HIT op youtube. Daarnaast waren de drie vingers met beide handen omhoog geweldig om te zien na zijn 100% score van drie rake driepunters. John is hot en iedereen mag het weten.

Een keurige overwinning vanavond op het Italiaanse Cantu. Dit was wat we nodig hadden na het onnodige verlies tegen Galatasaray en de verloren uitwedstrijd in Griekenland. Er zijn nog kansen en na vanavond biedt dat weer een heel ander perspectief. En dan moet je je even realiseren dat we ons nu meteen weer moeten voorbereiden op de uitwedstrijd tegen Den Bosch van overmorgen. Niet te geloven eigenlijk. Alleen al het feit dat Den Bosch niet bereid was om in overleg die wedstrijd te verplaatsen betekent dat we extra gemotiveerd zijn om ze daar even een poepie te laten ruiken. Rogier Jansen heeft die boodschap reeds begrepen en is door zijn gedrag voorlopig geschorst door zijn club. Dank je wel Rogier, toch nog iets van een Gronings gevoel bij jou aanwezig dus. Maar met hem erbij zou het ook wel lukken hoor. Ik zeg niet we de wedstrijd van donderdag per definitie gaan winnen maar we zijn er wel helemaal klaar voor. Niet meewerken aan een verplaatsing? Ok, dan hebben wij een verrassing. Let maar op.

Het grootste compliment van de avond kwam uit de mond van de drie scheidsrechters. Vrij vertaald: jullie supporters mogen trots op jezelf zijn door de manier waarop jullie in Nederland de basketbalsport promoten. Zo hoort basketbal beleeft te worden! Complimenten.

Ook de coach van de Italianen was vol lof over de sfeer in Martiniplaza deze avond. 3060 bezoekers waaronder zo’n 100 Italianen en ongeveer 400 4-mijl medewerkers maakten er een groot feest van. Zo moet dat dus. Iemand nog enige twijfel over wie de basketbalstad van Nederland is? Bovendien is de supportersvereniging sinds gisteren onder een nieuwe leiding ook weer actief en present. Niet dat ze helemaal weg waren maar soms leidt vers bloed tot een extra impuls. Actieve en niet actieve leden zijn weer helemaal verenigd en dat kan nog tot prachtige acties leiden!

Alle supporters die het komende weekend zullen gaan afreizen naar Italië, langs deze weg alvast veel plezier en succes toegewenst. Vike, die prachtige sjaal zul je daar wel nodig hebben…

maandag 29 november 2010

291110: Programma voor 301110

Team

Twee tegenstanders hebben we reeds getroffen in de Eurocup, vandaag is de wedstrijd tegen de derde uit onze poule. Beide wedstrijden werden tot nu toe verloren dus vandaag moet het gebeuren willen we nog een kans maken om een ronde verder te komen. Aan de publieke belangstelling zal het vandaag wederom niet liggen want het belooft een goed gevulde Martiniplaza te worden met onder andere de aanwezigheid van een groot gezelschap met allerlei medewerkers van de 4 mijl van Groningen.

Qua belangstelling hebben we sowieso niet zoveel te klagen in Groningen. En terecht. De prestaties zijn uitstekend en de manier waarop het spel wordt gespeeld is mooi en aantrekkelijk. Bovendien is het kijken naar deze sport meer dan alleen zomaar even naar een wedstrijd kijken. Basketbal is een beleving. Er gebeurt veel, niet alleen in het veld maar ook er om heen. Je komt eigenlijk ogen te kort om alles direct te volgen en dat maakt een avondje topbasketbal tot een geweldige beleving voor jong en oud. Was u bijvoorbeeld aanwezig bij de wedstrijd tegen Weert van afgelopen zaterdag? Terwijl de helft van ons team niet inzetbaar was door ziektes en blessures wonnen we toch van de Zuiderlingen en dat is een hele goede prestatie. Bovendien had de tegenstander een speler in het veld die het aanzien meer dan waard was. Met zijn 1.72 meter en voor een basketballer toch al een aanzienlijke leeftijd (34) speelde hij de 40 minuten vol en scoorde er driftig op los. 38 punten maakte hij, meer dan de helft van de totale productie van zijn team. Zijn collega’s werden niet echt gemotiveerd door het scorend vermogen van hun spelverdeler want naast de 38 punten van Glenn Stokes was 6 het maximale aantal individueel gescoorde punten van een paar van zijn medespelers. Het was leuk om eens te zien hoe een ploeg draait om precies één persoon maar ook nu weer bleek, je wint er geen wedstrijden mee. Wij hadden alle moeite om hem in het gareel te houden maar het verschil tussen de twee ploegen afgelopen zaterdag was duidelijk. Teamspel tegen individuele kwaliteiten. Niet dat wij geen individuele kwaliteiten hebben, absoluut niet zelfs, maar bij ons gaat het teambelang boven alles. De norm van keihard werken, intensief verdedigen en rebounden ligt voor alle spelers zo hoog dat er nauwelijks sprake is van verslapping op het moment dat bepaalde prominente spelers door wat voor reden dan ook niet inzetbaar zijn. Het platform voor goed presteren is niet het individu maar de samenwerking van het team. Dat ligt natuurlijk ook enigszins voor de hand want basketbal is een teamsport maar het is de kunst om de juiste spelers bij elkaar te krijgen en vervolgens die norm goed tussen de oren te krijgen. Dat deze werkwijze effect heeft bewijst momenteel de ranglijst in de DBL. Met kop en schouders steken we boven de rest uit en dat is in deze fase van de competitie nog niet vaak vertoond. Zou dat misschien ook de reden zijn waarom de Miami Heat met een paar absolute topspelers in de gelederen nog niet volgens de hoge verwachtingen presteert? Wie het weet mag het zeggen. Feit is dat de teamprestatie altijd boven het individu gaat en die instelling leidt vaak tot goede en betere prestaties. Dat is ook precies de reden waarom wij de wedstrijd tegen Weert wonnen en Stokes met zijn collega’s weer met lege handen terug naar Weert konden vertrekken.

Europees presteren is weer iets van een andere orde. De tegenstanders die we tot op heden hebben getroffen waren allemaal onder de indruk van onze onverzettelijkheid maar met name ervaring op hoog niveau en het gewend zijn om met dit soort druk om te gaan waren tot nu toe, in ons nadeel, vaak doorslaggevend. Allerlei omstandigheden zijn anders en daar moet je als speler en als ploeg mee om kunnen gaan om toch goed en gedegen kunnen presteren. Het reizen, de hogere spelnorm, de belangen, de scheidsrechters, alles is anders in Europees verband. Goed voor de ervaring natuurlijk maar we zouden zo graag meer willen. Vandaag spelen we tegen de Italianen en volgende week is meteen al de return. De verwachting is dat er een flinke groep supporters uit Groningen zal afreizen naar de uitwedstrijd en dat is voor de ploeg een mooi en positief gegeven. Maar het belangrijkste is natuurlijk het herstel van de diverse kwetsuren. Laten we hopen dat de afgelopen dagen de bacillen en de pijntjes de ploeg grotendeels hebben verlaten en dat we weer op oorlogssterkte kunnen aantreden. Dan zou het samen met uw verbale ondersteuning gewoon moeten lukken. Let’s do it!

zaterdag 27 november 2010

271110: een TOPprestatie

Zelfs geruime tijd na de wedstrijd ben ik weer even opgestaan en heb geapplaudisseerd voor onze nummer 7. Laten we vooral niet vergeten dat hij eigenlijk ook geblesseerd is en wellicht beter rust zou moeten pakken. Wat een inzet en karakter. Aanvallend waren het Turek, Dourisseau en Otten die veel positieve dingen deden maar de stille kracht en dus dé man of the match is absoluut Jason Ellis. 18 rebounds, 9 aanvallend en 9 verdedigende. Daarmee win je wedstrijden en zo bleek ook vanavond weer.

Eerlijk gezegd was mijn verwachting vooraf een verlieswedstrijd met een paar puntjes. Maar zo zie je maar weer dat dit team meer kan dan je misschien zomaar zou verwachten. Met veel toppers geblesseerd aan de kant was dit echt een topprestatie. Wat zal het ook frustrerend zijn geweest voor Stokes. Je maakt zelf 38 punten en na hem is de beste scorer iemand met 6 puntjes. Volgens mij zit je dan duidelijk niet bij de goeie club. Een speler van Weert vertelde me een paar weken geleden dat als Stokes hot en los is dan spelen ze als team veel beter en is de kans op het winnen van een wedstrijd een stuk groter. Nou, NIEMAND deed mee met de aanvalsdrift in navolging van hun kleine guard. Grote complimenten voor het spel van Stokes maar de rest van het team van Weert moet zich diep, heel diep gaan schamen. Lopend terug naar Weert en alleen die kleine Stokes mag voorin in de bus, tot rust komen met een kleine verfrissing. Met naast hem zijn coach Stansbury. Samen kletsen over Stanbury’s verleden in de NBA en gezellig mijmeren over de mooie scores van Glenn van deze avond. Ergens achterin zitten dan nog de teammanager en de verzorger maar verder is de bus helemaal leeg. En medelijden hoeven ze niet te hebben met die andere lopende spelers. Ergens morgenavond zullen ze waarschijnlijk wel aankomen is Weert. Of maandag, wat maakt het eigenlijk ook uit.

Wat een blessures aan onze kant. De ene blessure is vervelender dan de andere maar het totaal is momenteel wel een beetje veel. Marco hoopt dat in de komende dagen 1 of 2 spelers weer terug komen zodat we dinsdag sterker aan de start zullen staan dan vanavond tegen Weert. Na de twee verloren wedstrijden in Europees verband moet de derde wedstrijd van dinsdag echt gewonnen worden willen we nog een kans maken.
Frank was trouwens de draad even kwijt vanavond. Bij een specifieke time-out hoorden we opeens drie verschillende muziekjes door elkaar maar geen één hoorde bij de act van de cheerleaders die op dat moment helemaal klaar stonden. Maar ach, wat maakt het ook uit. We wonnen de wedstrijd en dat is onder de omstandigheden een prima prestatie.

13-0. Iets wat nog nooit is gebeurd in de geschiedenis van Donar. Ik zeg APPLAUS!

woensdag 24 november 2010

Programma voor 271110

ToH was niet in Griekenland dus geen verslag van de gisteren verloren wedstrijd. Vandaar alvast het artikel voor het boekje voor zaterdag aanstaande en een update van de Kenners.


DBL en Eurocup

Het is een druk programma voor GasTerra Flames want naast de Europese wedstrijden gaat de reguliere competitie ook gewoon door. Afgelopen dinsdag werd de uitwedstrijd in Europees verband in Griekenland gespeeld en zoals u wellicht al weet werd ook deze tweede wedstrijd verloren. Maar in onze eigen competitie gaat het uitstekend.

Precies een week geleden moesten we naar Nijmegen voor de uitwedstrijd tegen de Magixx. Zelfs een supportersbus werd uit de garage gehaald om de grote aanhang uit Groningen te verplaatsen om zo het team daar ter plekke te kunnen ondersteunen. Het is altijd gezellig daar in Nijmegen. De sfeer is goed, de entourage heel aardig en het spel meestal spannend. Als je er even heel nuchter naar kijkt en de totale hoeveelheid publiek zou verplaatsen naar Martiniplaza dan zou al snel blijken dat de opkomst in Nijmegen toch eigenlijk wel heel laag is. Ondanks dat en mede omdat het een kleine sporthal betreft is het elke keer toch wel de moeite waard om de reis te gaan maken. Flames speelde een prima wedstrijd en stond nagenoeg de hele wedstrijd voor. Zonder de aan zijn arm geblesseerde Robby Bostain stond het collectief als een huis en waren de diverse aanvallen een lust voor het oog. Het inside-out spel waarbij de bal goed wordt rondgespeeld en uiteindelijk de vrije man wordt gevonden functioneerde uitstekend en eindigde bijna continue in een score. Haryasz heeft zijn draai duidelijk weer gevonden en werd met 21 punten topscorer van de wedstrijd. Verdedigend werd de basket goed schoon gehouden en mede daardoor had de thuisploeg de grootste moeite om tot scoren te komen. Zo wonnen we de wedstrijd relatief eenvoudig met veertien punten verschil en zijn we nu ruim koploper in de DBL. Het verschil met de nummer 2 is nog steeds 3 verliespartijen dus er kan geen discussie zijn over wie momenteel de beste ploeg van Nederland is. Europees basketbal is duidelijk toch een heel ander verhaal. Volgens de diverse social media bleek de heenreis naar Griekenland van afgelopen maandag niet geheel vlekkeloos te zijn verlopen. Er werd gesproken over veel turbulentie en enge toestanden in het vliegtuig. Of dat een rol heeft gespeeld bij de wedstrijd van dinsdag tegen Panellinios is onduidelijk maar we waren duidelijk niet in ons goede doen. De driepunters vielen niet (0 %), Matt Bauscher kwam helemaal niet tot scoren en het derde kwart werd met 23-9 verloren. Zo verloren we ook de tweede wedstrijd in de Eurocup en staat aanstaande dinsdag de derde wedstrijd op het programma.

Vandaag treffen we Weert voor de tweede keer thuis dit seizoen. De eerste wedstrijd werd gespeeld op 9 oktober en die werd toen gewonnen met 28 punten verschil. Hun beste man die tijdens die wedstrijd uitstekend werd verdedigd kwam er niet aan te pas en mede daardoor werd het verschil ook zo groot. Die beste man aan Weertse kant werd overigens afgelopen week door ibasketball uitgeroepen tot speler van de week. Hij is de kleinste (1.72m) en ook de oudste (34 jaar) speler in de DBL. In de door Weert gewonnen wedstrijd tegen Leeuwarden van vorige week maakte hij 37 punten en mede daardoor is hij op dit moment de topscorer van de divisie. De coach van Weert, Terence Stansbury, roemde tijdens de vorige wedstrijd in Groningen Gasterra Flames en zei dat het een topteam is en dat het Groningse publiek zich gelukkig mag prijzen dat ze zo’n ploeg elke keer weer aan het werk kunnen zien. Nou coach, dat zijn wij van harte met u eens. Dat is onder andere ook de reden waarom het publiek altijd in grote getale naar Martiniplaza toe komt. Overigens doet Groningen het momenteel sowieso heel goed in de professionele sporten. De voetballers en de volleyballers spelen ook prima dus in de topsport is Groningen in ieder geval goed vertegenwoordigd. Vandaag gaan we vanzelfsprekend opnieuw voor de winst want in de sport gaat het uiteindelijk maar om één ding: winnen!

zaterdag 20 november 2010

201110: 12 gespeeld, 24 punten

Eigenlijk weinig bijzonders na de wedstrijd in en tegen Nijmegen. Een gedegen overwinning en we zijn eigenlijk geen moment in de problemen gekomen. 14 punten verschil en de hele wedstrijd voorgestaan. Je zal me zeker niet horen zeggen dat het zo langzamerhand saai gaat worden want elke overwinning is er één en dat maakt een mens blij.

Het was een leuke avond. Meer dan 20 Groningers die allemaal op een patatje zaten te wachten bij de plaatselijke cafetaria schept een band, zelfs in Nijmegen. Daarna met ongeveer 40 supporters uit het hoge Noorden kijken hoe de ploeg het verlies tegen de Turken zou opvangen. Nou, zonder problemen dus. Sterker nog, we speelden goed, solide en zeer gedegen. Het klopte gewoon allemaal. Het inside-out spelletje en dan de juiste schotkeuze vinden werkte uitstekend alhoewel de schotpercentages nog wel omhoog moeten en kunnen. Haryasz, steevast verkeerd uitgesproken door de plaatselijke omroeper, raakt zo langzamerhand weer aardig op stoom en dat is toch een lust voor het oog. 21 punten maakte hij. Ook opvallend was de prestatie van Aron. Bostain zat met een brace om zijn arm op de bank en Aron deed als point wat hij moest doen. Het spel verdelen, de lijnen uitzetten en leiding geven. Goed te zien dat hij er weer bij is.

En Nijmegen? Nou, erg gemiddeld hoor. Geen flitsende Amerikanen zoals de voorgaande jaren en de startende center Nick Oudendag kan dit niveau duidelijk niet aan. 0 punten en 1 rebound. Aanvallend is het een zeer mager spelletje wat ze spelen en verdedigend zou het wel een paar niveautjes harder en intensiever mogen. Het is best gezellig in de sporthal aan de Horstacker maar het is allemaal wel errug klein. Een business tribune met nog geen 40 mensen er op en lang niet meer de sfeer van een paar jaren geleden.

Qua scheidsrechters valt er niet zoveel te vermelden vandaag. Niet heel consequent in het affluiten van lopen maar verder was het redelijk tot goed te noemen. De no-charge-zone werd niet echt op waarde geschat maar ach, het zijn details.

Dus, 12 gespeeld en 12 gewonnen. Een keurige prestatie! Nu op naar Griekenland.

dinsdag 16 november 2010

161110: Trots

mogen we allemaal zeker zijn maar vreselijk zuur is het wel. 39.57 minuten voorgestaan en dan door 2 rake vrije worpen verliezen. Bauscher is in de slotminuten niet cool genoeg met zijn vrije worpen anders waren de punten simpelweg in Groningen gebleven. Heel jammer.

De ploeg speelde een puike wedstrijd en we waren gewoon beter. De Turken kwamen puntje voor puntje terug en dan stijgt de spanning niet alleen op het veld maar ook in de hoofden van de spelers. Tijdens de laatste minuten van de wedstrijd speelde Galatarasay tactisch een zoneverdediging en onze ploeg wist het toen even niet meer. Ze verstijfden en niemand durfde de beslissing meer te nemen. Omgaan met druk op dit hoge niveau is ook niet eenvoudig maar vandaag wel doorslaggevend helaas. 2650 bezoekers hadden in ieder geval een geweldige basketbalavond! Opvallend was trouwens ook dat de muziek tijdens de wedstrijd weer herkenbaar was.

Alles klopte. Een blik voor Turkse herrieschoppers, drie geweldig presterende scheidsrechters, twee ploegen die keihard wilden werken en een heerlijke sfeer. Iedereen die deze sport volgt had hier bij moeten zijn want het was gewoon een prachtige wedstrijd om mee te maken. De heren Chambon, Vyklicky en Reiter floten de wedstrijd zoals er gefloten moet worden. Gedurende de hele wedstrijd was er precies één call waar ik het niet mee eens was. Dat zegt wellicht ook iets over mij maar het geeft vooral aan dat ze de spelers gewoon lieten spelen. Totaal werden er best veel fouten gefloten maar in de DBL was het aantal waarschijnlijk het dubbele geweest. En dan overdrijf ik niet.

We doen dus absoluut mee in onze poule! Sterker nog, we hadden gewoon moeten winnen…

maandag 15 november 2010

151110: Toestanden...

Beste lezer,

Er broeit wat in basketballand. En broeien betekent in dit geval niet veel goeds. Al eerder heb ik op deze site uitspraken gedaan over het niveau van de heren en de dame scheidsrechters in de eredivisie en zo langzamerhand komen er steeds meer verhalen naar buiten.

Voorop gesteld dat het natuurlijk nooit over individuele personen zou moeten gaan want dat is op een verkeerde manier op de man spelen en daar heeft niemand wat aan. Maar dat er wat aan de hand is, is wel duidelijk. U leest ongetwijfeld ook de site ibasketball.nl. De afgelopen dagen zijn daar berichten te lezen waaruit blijkt dat er wel duidelijk echt iets aan de hand is. Het mooie is dat er daar ook door diverse mensen van verschillend pluimage reacties worden gegeven waaruit blijkt dat de kritiek niet uit de lucht is gegrepen. Onlangs plaatste de site van de DBL, het officiële orgaan van de FEB (!!) een artikel van Jan van der Nat, wie kent hem niet, een kritisch stuk over basketbalkennis. In het artikel worden een aantal situaties benoemd waaruit zou blijken dat het scheidsrechterskorps het op zijn zachtst gezegd, niet altijd bij het rechte eind heeft. Los van de wel of niet daadwerkelijke feitelijkheden in het artikel is het best vreemd te noemen dat nota bene deze officiële site van de DBL dit artikel zo plaatst. Het lijkt een beetje op kritiek op eigen functioneren en dat is best apart te noemen. Daarnaast publiceerde een zuidelijke krant onlangs een artikel waarin clubmensen uit Bergen op Zoom heel directe kritiek gaven op een specifieke scheidsrechter wat, mijn inziens, absoluut niet kan. Ten eerste in het niet gepast dat clubmensen zich zo negatief uitlaten over een specifiek persoon en ten tweede heeft de redacteur in kwestie blijkbaar nog nooit gehoord van het fenomeen hoor en wederhoor. Over dit laatste voorval is nu naar buiten gekomen dat de FEB de club uit Bergen op Zoom enigszins op de vingers heeft getikt. Ze keuren de actie af en bij een eventueel vervolg zullen er stappen worden ondernomen. Nou nou, poe poe. Daar zullen ze bij de Giants wel even wakker van liggen.

Ook off-the-record wordt er veel gesproken over het niveau van de fluitisten in Nederland op het hoogste niveau. Natuurlijk zal ik hier geen citaten gaan gebruiken van bepaalde mensen die hun mening soms zeer duidelijk ventileren maar laat duidelijk zijn dat er best veel kritiek is.

Door de huidige berichtgeving is nu in ieder geval zonder twijfel duidelijk dat er wel iets aan de hand is. In één van de reacties op die andere site werd de oorzaak van het probleem wel goed verwoord: de spoeling is te dun en de opleiding en training schiet overduidelijk te kort. Ik deel die mening. Natuurlijk mogen we kritiek hebben want laten we eerlijk zijn, kritiek op scheidsrechters zien we in iedere sport. Maar bij onze sport is het soms wel extreem. Dat er dus iets moet gebeuren is helder. Wat mij betreft is er maar één instantie die nu de handschoen zou moeten oppakken. De FEB met hun DBL is nu aan zet. Zij organiseren de eredivisie en zijn dus automatisch ook verantwoordelijk voor de juiste (bege)leiding. En waaruit bestaat die FEB? Juist, u raad het al. Alle clubs uit de eredivisie zijn vertegenwoordigd in dit geheel en dus zijn zij samen ook verantwoordelijk. Oeps.. daar wordt het nu niet echt makkelijker van. Geld is er niet, eenheid in visie en beleidsvoering ontbreekt en een ieder heeft een eigen agenda. En nu?

Goeie vraag. Dit ‘probleem’ zal niet zomaar één twee drie kunnen worden opgelost. Zoiets vraagt om een visie en om een gedegen meerjarenplan. Wie pakt die handschoen op? Ondertussen kunnen we morgen even kijken hoe Europese scheidsrechters hun werk uitvoeren in Groningen. Ik kom hier nog op terug.

zondag 14 november 2010

141110: Programma voor 161110

Ja, hele andere koek!

Sinds afgelopen zondag is de stand in de eredivisie elf gespeeld en nul verloren. Een uitstekende start van dit seizoen en dat smaakt naar meer. We verloren tot op heden alleen van Kazan en dat was meteen ook een tegenstander van een heel ander kaliber. Vandaag beginnen we aan een nieuw avontuur in Europees verband en dat is zeker andere koek.

Als we nog even kort terugblikken en kijken naar de laatste thuiswedstrijd tegen Leeuwarden dan kunnen we rustig stellen dat de 3450 bezoekers een hele aangename zondagmiddag hebben gehad en zeker hebben kunnen genieten van dat duel. De Friese club bood goed weerstand waardoor de spanning aanwezig was maar in het vierde kwart was het ook in dit geval weer er op en er over. Dat is toch één van de sterke punten van onze ploeg. Het slopen van de tegenstander en toeslaan op het moment dat de krachten bij hen afnemen en juist dan hard blijven verdedigen en tactisch goed aanvallen. Pete Miller heeft nog steeds de hoop dat hij dit seizoen ons nog eens zal verslaan en door omstandigheden zou dat natuurlijk best kunnen. Qua conditie valt er nog wel wat te verbeteren aan zijn ploeg dus dat zal eerst de nodige aandacht moeten krijgen.

3450 bezoekers waren er aanwezig op die zondag. Een paar dagen later speelden we de wedstrijd in en tegen Rotterdam en volgens RTV Rijnmond waren er 98 bezoekers aanwezig bij dat duel wat door ons met twintig punten verschil werd gewonnen. Ook dat is andere koek. In Groningen ligt het gemiddelde net onder de 3000 maar het kan dus duidelijk ook anders. Los van het feit dat Rotterdam qua resultaten zeer matig presteert is het natuurlijk een dramatische constatering dat de sport zo weinig bezoekers trekt in zo’n grote stad. Zo wordt het voor elke tegenstander een feest om hier in Groningen te mogen spelen want laten we eerlijk zijn, het gaat om de beleving en de sfeer die het publiek tijdens de wedstrijd beleeft. Niet alleen de prestaties van Rotterdam zijn matig, ook de beleving daar is duidelijk tanende. Dat is slecht voor de sport en ook niet echt motiverend voor de teams die daar moeten spelen. Het leverde ons in ieder geval weer twee punten op en daar gaat het uiteindelijk om.

Andere koek is ook de tegenstander van vandaag. Op papier de sterkste ploeg uit onze poule en bovendien een club met een grote aanhang in Europa. We zijn het bezoek van een grote groep Turkse supporters van een paar jaren geleden nog niet vergeten. Een flink aantal stoeltjes overleefden de strijd niet maar de sfeer tijdens de wedstrijd was mooi. Dat maakt het duel van vandaag ook zo interessant. De kans is groot dat Galatasaray ook vandaag een fanatieke aanhang op de been heeft gebracht en dat geeft deze wedstrijd een extra dimensie. Om nog maar te zwijgen over de uitwedstrijd die daar op 14 december zal worden gespeeld. Ook voor de spelers is dit een wedstrijd uit een andere categorie. Vandaag moet alles kloppen en zullen ze moeten pieken om een goed resultaat neer te kunnen zetten. De schotpercentages moeten ten opzichte van de afgelopen weken duidelijk hoger zijn en een ieder zal op de toppen van zijn kunnen moeten presteren. Natuurlijk moeten we wel ons eigen spel blijven spelen en dat zal ongetwijfeld ook wel gebeuren. Zien wat de verdediging doet en daar onze aanval op afstemmen. Als we verdedigend hetzelfde blijven doen als in de afgelopen periode dan zal dat zeker een wapen zijn waarmee we de Turken kunnen verrassen. We zien dat de automatismen in de ploeg weer herkenbaar worden en dat leidt in de eigen competitie tot prima resultaten. Het niveau van de Turkse tegenstander van vandaag is wel even wat anders dan Rotterdam uit, maar het principe is hetzelfde. We beginnen met vijf tegen vijf en een stand van nul tegen nul.

Dus, andere Groninger koek op diverse vlakken. Europees basketbal met tegenstanders van formaat hier in Martiniplaza. Prachtig om mee te maken en wij zijn er bij. Scheidsrechters op Europees niveau, een fanatieke aanhang en een tegenstander van een hoog niveau met een grote historie. Geniet er van, dit zijn de krenten uit de pap.

zaterdag 13 november 2010

131110: ahum..

Zelfs op straat werd ik vandaag aangesproken over het feit dat er na de wedstrijd tegen Rotterdam geen verslag op deze site was verschenen. Mijn oprechte excuses. Ik was niet één van de drie Donar supporters die deze donderdagavond tijd over had om ‘even’ heel Nederland door te crossen om die wedstrijd live te bekijken. Ja, het waren er maar drie. Van de totaal 98 aanwezige bezoekers. Wat een treurnis. Alle respect voor de drie supporters die wel uit Groningen naar Rotterdam waren afgereisd. Ze zagen dat we met twintig punten verschil wonnen van de hekkensluiter van de competitie en dat het schot weer eens goed viel. Dat biedt een goed perspectief voor de thuiswedstrijd van aanstaande dinsdag.

Ook morgen, de uitwedstrijd tegen Bergen op Zoom, zal niet door ToH worden bijgewoond. Vrije tijd is heilig en kan niet altijd door het basketbal worden ingevuld. De zondag zal morgen op een andere manier worden beleefd en het wedstrijdelement zal daarbij zeker niet worden geschuwd. Wellicht kom ik daar later nog wel even op terug.

Wat wellicht nog even interessant is om te weten, is het feit dat uit betrouwbare bron toch wel blijkt dat de wedstrijd van aanstaande dinsdag tegen de Turkse ploeg voor de spelers wel heel speciaal is. Dat soort tegenstanders tref je tenslotte niet elke dag en dat mag best als een hoogtepunt worden beschouwd. Alles is dan anders. Het niveau van het spel, de fanatieke aanhang van de tegenstander en de kwaliteit van het arbitrale trio. De kans dat het onterecht affluiten van terugspelen op eigen helft dan zal gebeuren, is bijvoorbeeld te verwaarlozen. Om maar even een voorbeeld te noemen.

Morgen Bergen op Zoom, dinsdag Galatasaray. Mooie affiches. Mocht u morgen afreizen naar het verre zuidwesten, een kort wedstrijdverslag is hier natuurlijk van harte welkom!

maandag 8 november 2010

081110: Tip

Vandaag alleen even een verwijzing naar een andere site. Tijd voor een revolutie.
http://basketbalkenners.blogspot.com

zondag 7 november 2010

071110: 9 0

Na een vorig redelijk kritisch bericht over een scheidsrechter op deze blog kwam er zowaar een reactie uit het korps. Ik was daar blij mee want soms is onwetendheid best lastig en de juiste kennis wil wel eens leiden tot een andere omschrijving. Ik had me voorgenomen om voorlopig weinig woorden meer te gebruiken voor dit soort omstandigheden tijdens een wedstrijd waar je toch niks aan kan doen maar de wedstrijd van vandaag vraagt, nee schreeuwt om reacties. Van Dam had niet het lef om zijn foute inschatting wat betreft het terugspelen op eigen helft meteen recht te zetten. Om maar eens wat te noemen. De heren waren de draad in het tweede kwart even helemaal kwijt. Alles werd tijdens de paar minuten in dat kwart afgefloten en het publiek reageerde heftig. En terecht. Het leek even helemaal nergens op. Gelukkig corrigeerden de heren zich in de tweede helft nadat ze even tot zichzelf hadden kunnen komen. De kans is aanwezig dat commissaris Faassen daar een rol in heeft gespeeld maar zeker weten doen we dat natuurlijk niet. Ze willen wel eens vergeten dat dit professionals zijn in korte broeken die weten waar ze mee bezig zijn. Natuurlijk, een fout is een fout. Maar corrigeren van fouten ten opzichte van beide teams en op elke slak zout leggen is voor niemand leuk. Wij kijken vaker naar basketbal en zien dus ook wel eens hoe het beter kan. Iedereen mag en kan fouten maken als er maar progressie in zit. Helaas constateer ik dat dát niet het geval is. Althans, nog niet. We blijven hopen. De komende weken spelen we ook Europese wedstrijden en de ervaring leert dat er dan altijd goed wordt gefloten. Gratis toegang voor het hele korps! Alle beetjes helpen.

3450 bezoekers, een record dit seizoen, zagen een leuk duel op deze zondagmiddag. Een prima tijdstip voor een wedstrijd. Rustig opstaan en ontbijten, wedstrijdje kijken en je hebt nog lekker de avond voor de boeg. Zeker voor herhaling vatbaar. Dan iets over Leeuwarden. Het is altijd leuk om coach Miller weer in Groningen te begroeten en vandaag was dat niet anders. Zijn ploeg is nog niet een hecht team maar de leidinggevende hand van Miller is al wel te herkennen. Het lijkt wel een collegeteam. Bas Rozendaal is eigenlijk een beetje een vreemde eend in het team. Niet alleen qua lengte maar ook qua uiterlijk en haarlengte. Bas, ga naar een kapper. Het ziet er niet uit en het past niet bij je. Doe maar gewoon. Qua spel is het niet veel beter dan de vorige jaren dus als je al iets aan jezelf wilt veranderen dan zou ik daar maar eens mee gaan beginnen.

De spelers uit Leeuwarden oogden trouwens niet echt fit. Het vetgehalte leek hier en daar duidelijk te hoog en ook de conditie kan nog wel beter. Dat was in het vierde kwart ook wel te zien. Daar waar spiermassa en uithoudingsvermogen bij ons team goed bij elkaar passen kan dat onderdeel in Leeuwarden nog wel een paar niveaus beter en hoger. Maar ach, de groep is nog maar een paar maanden bij elkaar dus alles is nog mogelijk.

Dourisseau speelde een goede wedstrijd. Hij verdedigde weer als een beest en ook coach Miller ziet in hem één van de beste verdedigers van het land. Zijn directe tegenstander werd er moedeloos van. Miller deed zijn uiterste best om zijn speler moed in te spreken maar moest ook toegeven dat de defensieve druk van Donar 40 minuten duurt en dat je daarna pas echt kan uitrusten. Een sterk punt van Donar. Keihard en intensief verdedigen. Het aantal rebounds was weer indrukwekkend en met name Haryasz was op dit vlak heer en meester (17 stuks!). Aanvallend is Matt nog niet op het oude niveau maar gelukkig hebben we daar nu iemand staan die dat deel goed kan compenseren. John Turek speelde (wederom) aanvallend een sterke pot. Verdedigend is het nog niet allemaal top en daar wordt hij dan ook vaak op gewezen. Als hij dat deel van zijn spel structureel verbetert dan is hij absoluut de versterking in het team waarvoor hij werd gehaald. Uiteindelijk maakte Matt wel 16 punten dus veel kan je er niet van zeggen. En dat met een stevige verkoudheid. Steve lijkt weer in zijn normale doen te zijn alhoewel hij scorend vandaag duidelijk achterbleef. Nul uit zes driepunters, zijn specialiteit, is gewoon slecht. Bauscher genoot van het spelen tegen zijn oude ploeg. Zijn 9 assists waren mooi en nuttig. Als backup guard kent hij ook de klappen van de zweep en zakt de teamprestatie duidelijk niet in elkaar. Sterker nog, de aanval wordt dan anders gespeeld. Bauscher speelt vaker 1 tegen 1 en zeker in de tweede helft leidt dat vaak tot punten door foutenlast en vermoeidheid bij de tegenstander.

En de sfeer? De muziek, de cheerleaders en de mascotte krijgen van mij uiteenlopende rapportcijfers. Niet voor publicatie overigens. Alle 3450 mensen hebben daar ongetwijfeld zelf wel een mening over en ik dus ook. Feit is dat we op deze zondag veel bezoekers in Martiniplaza hebben verwelkomd en dat is goed! De wedstrijd was ook aantrekkelijk genoeg dus de klantenbinding was prima.

Ajax verloren? O jee.. Wat een leuke zondag!

vrijdag 5 november 2010

051110: Programma voor 071110

Koploper

Na vandaag hebben we alle tegenstanders in de DBL een keer getroffen en kunnen we rustig constateren dat de start van de competitie voor ons prima is verlopen. Tot nu toe hebben we van alle opponenten gewonnen en daarom staan we nu met stip bovenaan de ranglijst.

Dat de meeste teams dit seizoen een stapje terug hebben moeten zetten is duidelijk. Met name door financiële toestanden is het sportieve niveau van de competitie in het verleden wel eens hoger geweest. Veel teams spelen met minder buitenlanders terwijl het niveau van de Nederlandse spelers niet met sprongen vooruit is gegaan. Wij in Groningen zijn een positieve uitzondering en hebben gelukkig de lijn van afgelopen seizoen goed kunnen doorzetten. Deze landelijke ontwikkeling is op zich niet heel positief maar het basketbal is niet de enige sport die hier mee te maken heeft. Door de huidige situatie in basketballand zijn er met regelmaat journalisten en andere betrokken die hun mening niet onder stoelen of banken steken en vaak hun ongezouten mening geven over sommige clubs die met een grote hoeveelheid buitenlandse spelers spelen. Een ieder mag natuurlijk zijn of haar mening hebben maar de feiten zijn zoals ze zijn. Het Rotterdamse initiatief bijvoorbeeld om louter met Nederlanders te gaan spelen werd met trompetgeschal onthaald maar is na één seizoen alweer ter ziele gegaan. Daarnaast, over het algemeen mag je best vaststellen dat de inbreng van buitenlandse spelers vaak tot betere resultaten leidt. Althans, als je maar de juiste spelers weet vast te leggen. Elke club houdt zich keurig aan de geldende regels, minimaal vijf Nederlanders in het team, en daarmee zijn de meeste discussies meteen een halt toe te roepen. Dat het gemiddelde niveau van de Nederlandse spelers de afgelopen jaren niet met sprongen vooruit is gegaan is een probleem waar wij allemaal mee te maken hebben. Dat is jammer en spijtig maar het is niet anders. Op verschillende vlakken worden er momenteel initiatieven ontplooid om hier structureel iets aan te gaan doen maar zoiets verander je niet zomaar in een paar jaren.

Als favoriet voor de titel zijn wij voor alle tegenstanders de te verslagen ploeg. Onze ambities voor dit seizoen zijn helder. Daarom is de ploeg grotendeels bij elkaar gehouden en zijn de verwachtingen hoog. Ja, wij spelen met veel buitenlanders maar het zijn stuk voor stuk spelers die het teambelang belangrijker vinden dan het individu en allemaal willen ze het hoogste van het hoogste bereiken. En zo hoort topsport ook te zijn. Altijd willen winnen en de beste willen zijn. We mogen onszelf landskampioen en koploper in de DBL noemen en dat is waar het uiteindelijk allemaal om draait. Bovendien is de manier waarop onze ploeg nu speelt indrukwekkend en zeer succesvol te noemen. Over een dikke week begint het Europese avontuur en kunnen we met eigen ogen zien of we ook op dat niveau goed kunnen meedraaien. Daar hebben we al een hele tijd naar toe gewerkt en daarom spelen we nu zoals we spelen. Ook andere coaches en verslaggevers zien dat en geven daar incidenteel hun mening over. Na de uitwedstrijd tegen Leiden werd coach Toon van Helfteren over de Groningse ploeg in een krant geciteerd: ‘basketbal is eenvoudig spelen, slim zijn en beginnen bij een waterdichte verdediging’. En de verslaggever vervolgde: ‘juist die basisbeginselen beheerst Groningen uitstekend en gedisciplineerd speelde het zich van de ene naar de andere aanval’.

3 oktober begonnen we de competitie en na vandaag hebben we alle tegenstanders een keer van dichtbij kunnen zien. Eén conclusie is in ieder geval nu wel te trekken, we kunnen van iedereen winnen en tot op heden hebben we dat ook gewoon gedaan. Een aantal clubs zullen in de komende periode alleen maar beter gaan functioneren terwijl anderen juist verder zullen wegzakken. Wordt het daarom saai om naar te kijken? Absoluut niet! Het spel wat GasTerra Flames momenteel laat zien is verdedigend indrukwekkend en aanvallend zal het alleen nog maar beter worden. Voor u als liefhebber moet dit wel een genot zijn om naar te kijken. We hebben het in het verleden ook wel eens anders meegemaakt in Groningen.

Kortom, we zijn de beste ploeg van het land en daar zijn we allemaal maar wat trots op. Groningen is dé basketbalstad van Nederland, niet alleen qua aanhang of wedstrijdlocatie maar ook qua resultaten. Die combinatie geeft een bijzonder goed gevoel en op deze zondagmiddag in november is dat iets waar we allemaal best even bij stil mogen staan. Niet te lang hoor want Pete Miller en zijn mannen uit Leeuwarden staan klaar voor waarschijnlijk weer een leuke wedstrijd. Geniet ervan, U bent erbij. Groningen heeft het, in Groningen leeft het!

dinsdag 2 november 2010

021110: GTF Experience

GasTerra Flames is goed vertegenwoordigd op de promotiedagen in Martiniplaza. De speelhal ziet er dan opeens heel anders uit. Een korte impressie.

zondag 31 oktober 2010

301010: Leiden uit

Het is best een eind fietsen naar Leiden en gelukkig waren we zo wijs om niet via Amsterdam te rijden. Zelfs midden in de nacht staan daar tegenwoordig zelfs files dus de kleine omweg over Utrecht was meer dan de moeite waard. We kwamen wat vroeg aan en besloten om een Chinees restaurantje te bezoeken met de toepasselijke naam New Pearl City. Vaak lijkt het wel of tegenwoordig niemand meer bij de Chinees gaat eten maar alleen het voer daar nog wordt opgehaald. In Leiden was dat niet anders. We waren de enige zittende klanten en mede daardoor hebben de koks van NPC het snelheidsrecord eten brengen verbeterd. Ik snap het niet hoor. Na de vraag ‘iets dlinken?’ lijkt het wel of ze al kunnen ruiken wat we gaan bestellen. Tussen de bestelling en het brengen van de overdaad zat zeker niet meer dan 5 minuten. Knappe Chinezen daar in Leiden. Qua koken dan.

De ambiance in de 5 mei hal in Leiden is altijd leuk en prettig. Te veel mensen in een te kleine zaal brengt wel een gezellige sfeer met zich mee maar het voelt als een sauna met vergelijkbare onhandige houten bankjes. Het videoscherm wat er hangt is zeker een toegevoegde waarde. Dat komt niet zozeer door het scherm zelf maar vooral door de vele handen die achter de schermen het werk verrichtten. Dat wordt nog wel eens vergeten. Het gaat om de content en niet om het formaat. In Leiden hebben ze dat in ieder geval goed begrepen.

Het team van Toon van Helfteren heeft duidelijk een probleem. De nummer 5, Thomas Jackson, de beoogd spelmaker, mag nog niet de veters strikken van zijn voorganger Danny Gibson. Het is geen leider en mede door zijn warrige optreden komt de teamprestatie totaal niet uit de verf. Het is te danken aan hun center Smith dat de score nog enigszins meeviel want hij dacht in het tweede helft het allemaal wel alleen te kunnen en scoorde er driftig op los. Ik las dat ze een mascotte zoeken in Leiden. Nou, ik zou McGhee eens gaan polsen. Wat een rare vogel is dat. Hij had de kans van de avond om een spetterende dunk te laten zien maar maakte zichzelf volstrekt belachelijk door op de ring te dunken en niet te scoren. Daarnaast is wel duidelijk dat wij de beste Bekkering als teamspeler hebben aangetrokken.

Scheidrechter Kraaijeveld had er duidelijk zin in. Stoer kijken, parmantig lopen en jezelf een echt mannetje voelen. Bah. Hij was met regelmaat meer bezig met de randverschijnselen dan met het spel zelf. Eerst werd één van onze supporters vermaand om niet te dicht bij de basket te gaan staan en later werd een groepje fans gedreigd dat ze de zaal zouden worden uitgestuurd als ze het veld op zouden komen. Ook tijdens het spel was hij warrig bezig. Centers mogen in zijn ogen blijkbaar geen contact meer hebben met hun tegenstander want Karel floot het resoluut af. Aan beide kanten, dat wel, maar het houdt het spel allemaal zo op. Toe Karel, dit is grote-mannen-basketbal. Neem een voorbeeld aan je collega’s.

Wij speelden als team een prima pot. Niemand verdiende een onvoldoende en telkens is er weer iemand anders die het scorend vermogen op zich neemt. Haryasz gaat nog steeds te weinig naar de basket maar pakte wel zijn punten mee. Turek deed dat onderdeel een stuk beter maar verzuimde zelf om de nodige rebounds te pakken. Matthew was wat ongelukkig maar verdiende wel een hoog rapportcijfer door zijn inzet en aanvallende acties. Ellis is weer op de weg terug en Steve heeft het zelfvertrouwen sinds de vorige wedstrijd weten vast te houden. Robby groeit en speelde stabiel en Bauscher is veel belangrijker voor de groep dan menigeen denkt.

Een volle supportersbus en een grote groep Donar supporters die ander vervoer hadden gekozen hadden een vermakelijke avond in Leiden en zagen de achtste overwinning dit seizoen. Alleen Leeuwarden nog, dan is de eerste speelronde alweer achter de rug. Time flies when you’re having fun…

Van de NOS:


En wat we niet zagen op de landelijke televisie:

zaterdag 30 oktober 2010

301010: Even tussendoor

Terwijl Youp van 't Hek zijn best doet om het bedrijf om zeep te helpen maken ze wel bijzonder aardige commercials. Deze nieuwe is een lust voor het oor en het oog. Gewoon omdat ik het leuk vind. Hierna gaat het gewoon weer over basketbal hoor. Leiden uit, altijd lastig.

dinsdag 26 oktober 2010

261010: Goed is Goed

De trend van de afgelopen week werd vanavond duidelijk voort gezet. De uitwedstrijd tegen Amsterdam liet al duidelijk tekenen van herstel zien en vanavond speelden we weer op een herkenbare manier.

91 tegen 53. Een blamage natuurlijk van Zwolle. Het viel me ook tegen van hun coach Herman van den Belt. Normaal gesproken straalt zijn ploeg veel inzet en karakter uit maar bij deze wedstrijd leek het helemaal nergens naar. De spelers oogden niet fit en van bezieling was simpelweg geen sprake. Dieptepunt was wel de actie van de nummer 4, Marshall. Half vallend over de achterlijn met de bal in zijn handen vroeg hij aan de scheidsrechter om een time-out. In Amerika is dat geoorloofd maar niet hier. De speler is reeds twee maanden in Nederland en weet blijkbaar nog steeds de hier geldende regels niet. Hoogst verbaasd reageerde hij en snapte er niks van. Dat is dus duidelijk een gebrek aan betrokkenheid. Zoiets hoor je te weten als je hier speelt.

Maar genoeg over Zwolle. De stijgende lijn van onze ploeg heeft duidelijk een vervolg gekregen. Het ritme begint weer te komen, de schoten vallen en het teamgevoel is weer duidelijk aanwezig. Aanvallend is Haryasz nog niet echt overtuigend maar het gaat de goede kant op. Het is te hopen dat zijn blessure niet ernstig is en hij de komende wedstrijd gewoon aan zijn vorm kan blijven werken ter voorbereiding op de Europese duels. Bauscher zit gewoon goed in zijn vel. Zijn extra taak als spelverdeler is hem op het lijf geschreven en hij geniet duidelijk van het spel. Turek begint zijn waarde nu ook te laten zien. In Amsterdam liet hij al veel goede dingen zien en ook nu was zijn rol zeker positief.

Dan Bekkering. Wat een beest. En dan in positieve zin. Een tomeloze maar wel gecontroleerde inzet, een prachtige drive en een ongelofelijke sprongkracht. Zijn gescoorde alley-oop was een kopie van een actie op de training van gisteren en zelfs die leidde al tot groot enthousiasme bij zijn teamgenoten. Nu was dat niet anders. De bank sprong op en dat geeft het teamgevoel op een perfecte manier weer. Maar let u ook eens op zijn verdediging. Als tegenstander mag je hopen dat je Henry niet tegen over je krijgt want je weet vooraf al dat je geen leuke wedstrijd gaat hebben.


En dan Steve Ross. Het is een kwestie van ritme zoals hij zelf na de wedstrijd zei. De afgelopen wedstrijden speelde hij zeer matig en zijn schot was compleet weg. Er zal heel wat in zijn kop hebben afgespeeld maar vanavond kreeg hij het voor elkaar om alles weer op een rijtje te krijgen. Als die eerste bal dan valt dan stijgt het vertrouwen en lukt er meer. Topscorer met 21 punten en een hoog schotpercentage. Steve, welkom terug bij de club!

Nog minpuntjes vanavond? Jawel, maar niet echt de moeite waard om hier te vermelden. Het zijn in ieder geval puntjes die redelijk eenvoudig kunnen worden verbeterd. En ach, daar hebben we nog een paar maanden de tijd voor.

Donar!!

maandag 25 oktober 2010

251010: Programma voor 261010

Defense!

Het zijn drukke weken voor het Groningse basketbal. Afgelopen weekend speelden we in en tegen Amsterdam en donderdag was hier in dit theater Rotterdam de tegenstander. Precies een week geleden was Eiffeltowers hier te gast en zoals u weet werd die wedstrijd nipt gewonnen.

Eerder was een verlenging tegen de ploeg uit Nijmegen nodig om de winst zeker te stellen en tijdens de wedstrijd tegen Eiffeltowers had het er alle schijn van dat we de eerste wedstrijd van dit seizoen zouden kunnen gaan verliezen. Maar niets is minder waar. Vormcrisis of niet, in de slotfase van de wedstrijd bleek dat de intensiteit en de breedte van de selectie toch de doorslag gaven en de overwinning dus een feit werd. Fraai was het allerminst maar het was wel doorslaggevend. Den Bosch kwam met een beperkte selectie met maar één Amerikaan in de gelederen naar Groningen en speelde met haar beschikbare middelen een goede wedstrijd. Achter de schermen spelen er nog allerlei vervelende financiële en organisatorische zaken bij de club uit Den Bosch maar ondanks dat doen ze sportief goed mee in de strijd om de bovenste plekken van de ranglijst. Eén van de oorzaken daarvan is de nieuw aangestelde coach Raoul Korner die weet hoe het werkt en de spelers vooral weer aan het verdedigen heeft gekregen.

Dat verdedigen één van de belangrijkste onderdelen is van het basketbal hoeven wij u natuurlijk niet uit te leggen. We zouden hier een toepasselijke uitspraak van Johan Cruyff kunnen toepassen maar de boodschap is waarschijnlijk al wel duidelijk. Het intensief verdedigen van de eigen basket leidt tot weinig schoten en lage schotpercentages bij de tegenstander en bovendien kost een aanval tegen een fanatieke verdediging zoveel energie dat de lichamelijke conditie van een ploeg ook een grote rol gaat spelen. Onze selectie en coaches hebben het verdedigen tot één van de speerpunten van het spel gemaakt en dat heeft in de afgelopen periode al regelmatig tot succes geleid. Aanvallend is het in deze fase van de competitie allemaal nog niet fris en fruitig maar verdedigend en reboundend zit het al wel snor. Ook tegen Eiffeltowers waren we qua rebounds veel sterker dan de tegenstander en dan met name in de aanvallende rebounds. Dit heeft vooral te maken met intensiteit. Fysiek maar ook zeker wat betreft wilskracht. De wil en drang om te gaan voor die afvallende bal en alles in het werk willen stellen om zo snel mogelijk weer in balbezit te komen. Nu het aanvallende spel nog niet helemaal soepel loopt en de schoten niet altijd doeltreffend zijn, zijn het verdedigen en het rebounden nuttige wapens om dit enigszins te compenseren en daarmee jezelf meer mogelijkheden te verschaffen om uiteindelijk toch zelf tot een score te kunnen komen. Spiermassa, karakter en conditie zijn goed verzorgd in ons team en daarmee kunnen we wedstrijden zodanig beïnvloeden waardoor tegenstanders aan ons meer dan de handen vol hebben. De komende periode zal het aanvallende spel bijna vanzelf ook structureel gaan verbeteren waardoor er een machine ontstaat die nauwelijks meer te stoppen is. Over een paar weken weten we niet meer anders en kunnen we terugkijken op een effectieve competitiestart waarin het aanvallend nog niet uitmuntend was maar we zagen wel dat de basisprincipes goed waren en daarmee de wedstrijden alsnog werden gewonnen. En daar gaat het uiteindelijk allemaal om.

Deze dinsdag in oktober is Zwolle de tegenstander onder leiding van de bekende coach Herman van den Belt. Na 13 jaar in Zwolle actief te zijn geweest koos hij afgelopen seizoen voor het avontuur als assistent-coach in Bergen op Zoom. Het resultaat was best goed want Bergen op Zoom speelde in de finale van de Play-offs maar verloor uiteindelijk met 4-1 zoals u weet. Na dat jaar ging Herman wegens privé redenen weer terug naar zijn oude stek en is nu weer hoofdcoach van Landstede. Thuis spelen ze momenteel in een prachtig nieuw onderkomen en dat werd ook wel es tijd. Vandaag is Zwolle te gast in Groningen en kunnen ze de strijd aangaan met de landskampioen. Ja, de landskampioen. Een jaar lang mogen we onszelf zo noemen simpel om het feit dat we dat gewoon zijn. Daarmee zijn we voor elke tegenstander de te verslagen opponent en daarmee moeten we kunnen omgaan. Tot op heden is die extra druk goed te controleren geweest. Vandaag zal dat hopelijk niet anders zijn.

zondag 24 oktober 2010

231010: Het MO-mentum

Vooraf, mocht je binnenkort nog naar Amsterdam moeten, simpel, gewoon niet doen. Laat ze maar naar jou toekomen. Op een gewone zaterdag sta je al 75 minuten in langzaam en stilstaand verkeer. Wat een ellende daar. Uit nood moest ik mijn patatje in 5 minuten naar binnen werken om niks van de wedstrijd te hoeven missen.

Na een zeer interessante training in Martiniplaza op vrijdag was het een dag later dus Amsterdam die graag wilde laten zien wat ze tegen ons waard waren. Leuke ploeg Amsterdam, veel dynamiek maar vooral inside te weinig kracht en ervaring. Voorn is met zijn jeugdige leeftijd de stuwende kracht en laat dat ook zien. JD had zijn handen aan hem vol en liep al snel tegen persoonlijke fouten aan. Zijn vervanger Matthew Otten deed dat daarna zeer verdienstelijk. Sterker nog, samen met Turek was hij de meest opvallende speler bij Donar in 020.

De bezieling van Haryasz was weer volop aanwezig en zo langzamerhand begint de swung weer een beetje terug te komen. De automatismen worden beetje bij beetje weer herkenbaar en het spel begint voorzichtig weer te lopen. Aanvallend speelde Matt H geen gelukkige wedstrijd. 3 uit 14 is niet echt ‘je van het’ maar hij blijft er wel 100% voor gaan.
Bauscher is een prima stand-in voor Robby nu Aron even aan de kant zit. Hij nam duidelijk de leiding in de aanval en met zijn energie nam hij de ploeg op sleeptouw. De meest opvallende speler was toch John Turek. 17 punten en 13 rebounds. Alsjeblieft! Verdedigend vergeet hij de rotatie nog met regelmaat maar aanvallend is hij nu absoluut een toegevoegde waarde. Daar waar Haryasz er niet door kon komen deed John dat wel en zo was zijn komst naar de ploeg ook bedoeld. Ellis speelde schijnbaar een beetje tegen zichzelf. Het zit allemaal even niet mee en hij oogt niet zo goed en stevig zoals hij anders wel doet. Een duidelijke dip die vanzelf wel weer zal verdwijnen.

Ook Bekkering begint het verdedigen nu te snappen. Het komt wel goed met die jongen. Aanvallend had hij de meest knullige actie van de avond. Net als donderdag ging hij alleen op de basket af. Geen lopen maken en niet dunken! zal hij gedacht hebben in die paar seconden. Het resultaat was dat hij keurig voor de lay-up ging maar mede door zijn hoge snelheid de bal van de ring zag stuiteren. Beetje lullig.

Matthew verdedigde Voorn goed en aanvallend had hij een paar prima acties. De lijn die hij de laatste weken al had ingezet krijgt duidelijk een vervolg. Mooi om te zien dat zijn zelfvertrouwen groeit en hij steeds een belangrijkere plek opeist en krijgt. En Ross? Daar hoeven we nu even geen woorden aan te wijden. 4.27 minuten stond hij in het veld. In die tijd 2 gemiste vrije worpen en 1 raak schot.

De ommekeer in de wedstrijd vond plaats in het vierde kwart. Het momentum. Of meer toepasselijk het MO-mentum. Niet zelf bedacht, deze eer gaat naar mevrouw Schuur. 52-51 en vervolgens een geweldig run van 0-14. Boem, er op en er over. Zo wonnen we de wedstrijd met 58 -71. Twaalf punten uit zes wedstrijden en goede dingen gezien. Dat geeft de burger weer moed en vertrouwen. Dinsdag gaan we weer verder. Dan is Zwolle de tegenstander. Tot dan!

Video: let even op de aanvallende rebound van Ellis. Kijk ook naar de actie van Haryasz. De scheidrechter die hem onterecht terugfluit wegens terugspelen (nieuwe regels heren!!) komt 20 seconden later gelukkig wel op zijn besluit terug na protesteren van Marco. Dat was dan wel weer positief. Het DEFENSE wat te horen is komt van een bandje zoals altijd daar. Dat je niet denkt dat de fans in 020 zich nu opeens massaal laten horen...

donderdag 21 oktober 2010

211010: slecht is slecht

We mogen nog blij dat hekkensluiter Rotterdam de tegenstander was vanavond en niet een betere opponent die deze wanprestatie had afgestraft. Rotterdam speelde een puike tweede helft en daarmee kunnen ze voorlopig weer vooruit.

Rotterdam.. tijdens de eerste helft vroegen veel van de 1860 bezoekers zich af wat deze ploeg eigenlijk in de eredivisie doet. Los van het feit dat het aanvalsspel zich beperkte tot één pass, zat er veel te weinig energie in de ploeg en speelden ze veel te angstig. De coach greep in de rust goed in: niet meer schieten, alleen maar hard naar de basket gaan. En met succes. Alleen in het derde kwart maakte Ormskerk daarmee al 14 punten. Had die tactiek maar eerder gebruikt. Enne, Joel Zwiers.. je moet op dieet.

De tweede helft verloren wij met 25 tegen 35. Ahum. Schandalig. Een kwart of een helft verliezen is niet zo erg maar niet na zo’n eerste helft en zeker niet op deze manier. Zeven punten in het laatste kwart is ronduit slecht te noemen. Afijn, we hebben het allemaal zelf kunnen zien. Een paar spelers durven niet en hebben momenteel het zelfvertrouwen van een druif. Laat ik maar geen namen noemen maar één van de groep moet wat mij betreft minimaal een etmaal zichzelf in de spiegel aankijken.

Is het de druk die een landskampioen met zich mee zeult? Nee, dat kan gewoon niet tegen een tegenstander als Rotterdam. In de eerste helft lieten ze zien dat ze het zeker wel kunnen dus waarom niet gewoon los en ontspannen doordenderen. Maar wat is het wel. Is de Family geen Family meer? Saamhorigheid is in ieder geval ver te zoeken. De positieve uitzondering vanavond was Bauscher die als enige een ruime voldoende haalde.

Het meest opvallende moment vanavond was het gefluit na de wissel van Bekkering. Marco heeft de situatie in de persconferentie haarfijn uitgelegd en dat was bevredigend. Maar toch, het zegt wel wat. Misschien wordt het wel es tijd dat de pispalen in het team een ander rugnummer krijgen.

Tot slot, ik mis muziek. Wagner was voorafgaand aan de wedstrijd te horen maar ik gok dat niet meer dan 25 mensen deze muziek ook daadwerkelijk konden plaatsen. Ook al was het spel in de tweede helft niet om aan te zien, muziek hoort er wel bij. Dat maakt basketbal nou juist zo aantrekkelijk. Althans, dat is één van de ingrediënten die het publiek leuk vindt en hoort bij basketbal in Groningen!

Zo, tijd voor een biertje.

woensdag 20 oktober 2010

201010: Programma voor 211010

Rotterdam

Het is een druk programma voor het Groningse basketbal. Twee dagen geleden speelden we hier nog tegen Den Bosch en over twee dagen spelen we de uitwedstrijd in en tegen Amsterdam. Vandaag is Rotterdam de tegenstander. De Challengers verloren hun eerste drie wedstrijden in deze competitie maar dat zegt natuurlijk nog helemaal niks over het verdere verloop van dit seizoen.

Ter voorbereiding op dit duel bezochten we de website van Rotterdam maar heel veel wijzer zijn we niet geworden. Foto’s van het team of van de spelers zijn niet te vinden en aanvullende informatie over de spelers beperkt zich tot hun leeftijd en woonplaats. Niet geheel toevallig wonen ze allemaal in en rond Rotterdam en dat zal u waarschijnlijk niet echt verbazen. De afgelopen jaren was het suikeroom Johan van Haga die de scepter zwaaide in Rotterdam en duidelijk zijn stempel drukte op met name het sportieve karakter. Met veel lawaai kwam hij als hoofdsponsor binnen en met stille trom vertrok hij weer. Zijn ambities om met louter Nederlanders te spelen is reeds weer gepasseerd en dus zijn er dit jaar weer buitenlandse spelers te bewonderen bij de club die het net, als vele anderen, moeilijk heeft om het financieel allemaal rond te krijgen.

Om toch budget voor de club te genereren bedacht Rotterdam een plan om meerdere kleine sponsoren aan zich te binden en die vervolgens allemaal op het shirt te gaan plaatsen. Voor € 19.99 kunt ook u sponsor zijn en wordt u vermeld op het shirt van de spelers. Een aantal prominente Nederlanders hebben zich reeds op deze manier verbonden aan de club waaronder Hugo Borst, Kees Jansma en Nico Dijkshoorn. Het is de bedoeling om op deze manier 5000 sponsoren te werven en een bedrag van € 100.000 veilig te stellen. 5000 namen en logo’s op een shirt? Alleen dat is al een uitdaging. Origineel en ambitieus, dat wel, maar of het daadwerkelijk gaat lukken is nog even afwachten. Eigenlijk is het natuurlijk ongelofelijk dat een ploeg uit een grote stad als Rotterdam het niet voor elkaar krijgt om potentiële sponsoren met financiële mogelijkheden aan zich te binden. Ook de voetbalclub in Rotterdam heeft het zwaar dus blijkbaar is het sponsorklimaat daar niet ideaal en zijn dit soort acties nodig om het team toch te kunnen laten spelen. Laat duidelijk zijn dat we allemaal blij zijn dat Rotterdam nog wel meedoet in de eredivisie want een club zomaar verliezen is niemand bij gebaat.

Gelukkig hebben we hier in Groningen een hele andere financiële situatie en kunnen we ons gelukkig prijzen met de huidige sponsoren. Topsport kost veel geld en sportieve resultaten spelen daarbij een grote rol. Als je wint heb je vrienden en dat geldt zeker ook bij een landskampioen. Dit seizoen zijn de ambities in Groningen groot en daar moet veel voor gebeuren. Natuurlijk op sportief vlak maar ook organisatorisch en financieel moet er veel werk worden verzet. De nieuwe reclameborden geven bijvoorbeeld veel extra mogelijkheden waardoor bedrijven zich op een originele manier kunnen presenteren. Binnenkort wordt er een bijeenkomst georganiseerd waarbij bedrijven zich kunnen laten voorlichten over deze nieuwe mogelijkheden. Als u interesse hebt kunt u zich melden bij het managementbureau om daar meer informatie over te krijgen.

Maar goed, terug naar de sport waar het natuurlijk allemaal om draait. De start van de competitie was voor ons qua resultaten goed maar het spel is nog niet op het niveau zoals we dat vorig seizoen met regelmaat zagen. De ploeg en de beide coaches werken er hard aan om de juiste chemie weer terug te laten komen en daar hebben we natuurlijk alle vertrouwen in. Helaas horen daar ook tegenvallers bij zoals nu de blessure van Aron Royé. Aron deed het de laatste weken uitstekend en dan is het des te vervelender dat hij nu langs de kant zit of staat. Gelukkig hebben we een brede selectie en kunnen posities vaak ook door anderen worden ingevuld. Blessures horen nou eenmaal bij sport en daar is ook voor ons geen ontkomen aan.

Qua wedstrijden kunt u de komende periode uw lol wel op. De komende maanden zullen er heel veel wedstrijden worden gespeeld want vanaf 16 november begint naast de competitie ook het Europese avontuur met tegenstanders uit Griekenland, Italië en Turkije. Reserveer de speeldata alvast in uw agenda want dat wilt u toch zeker niet missen!

dinsdag 19 oktober 2010

191010: Koplopers?

Feitelijk: ja. Maar daar is het ook wel mee gezegd. De wedstrijd tussen Den Bosch en Donar had verre het niveau van een topwedstrijd en we mogen blij zijn dat we de punten in Groningen hebben weten te houden.

Halverwege het derde kwart stonden we opeens tien punten achter en moesten alle zeilen worden bijgezet om het tij te keren. In het vierde kwart kwam Haryasz eindelijk maar toch een beetje op stoom en kwamen de lange mannen van de rode hemden ernstig in foutenlast. Dat maakte uiteindelijk ook het verschil maar het was wel kantje boord. 17 van de 32 vrije worpen raakschieten is zeer matig terwijl ze dat al zo veel jaren doen. De vorm ontbreekt, de swung is afwezig en een aantal spelers lijken wel angst tussen de oren te hebben waardoor ze niet meer durven of met regelmaat falen.

Eén eervolle vermelding deze keer. Eerder door mij wel bekritiseerd maar vandaag bleef hij als één van de weinigen rechtop staan. John Turek. Bij de opkomst van de spelers zag je al dat hij veel meer energie had dan anders. Hij straalde plezier en enthousiasme uit terwijl dat voorheen vaak ontbrak. Wellicht was zijn weekendje lekker thuis bij moeder de vrouw precies dat wat hij even nodig had want John speelde met overtuiging en hield het team in de race.

Waarom Henry zo weinig speelde is me niet helemaal duidelijk. Wat hij deed, deed hij goed en had wel meer minuten verdiend. Misschien was het de bedoeling om de vaste waarden juist met elkaar de dingen te laten oplossen en dat pakte gelukkig ook wel goed uit. Maar toch, inside is het spel van een te laag niveau en vanaf de guard is er te weinig dreiging en te weinig creativiteit. Verdedigend zit het wel snor. 50 tegen 37 rebounds zegt wat. Bij rust was het al 26 tegen 18. Eigenlijk had je dat ook wel mogen verwachten. Wij zijn nagenoeg compleet als team terwijl Eiffel het met Aarts in de basis moet doen.

Eiffel.. een paar rechtszaken aan de broek en een stuk minder budget te besteden. De Nederlanders die er spelen zijn zeker goede spelers maar ze hebben niet meer het niveau van de voorgaande jaren. Bovendien, alleen Turner, een aardige guard maar ook zeker niet meer dan dat, was de enige buitenlander maar heeft ook niet het niveau van bijvoorbeeld een Dean Oliver. Wat dat betreft zullen ze de komende dagen zich nog wel gaan versterken want dat zijn ze ook wel aan hun stand verplicht.

Het jaarlijkse reisje zit er nu in ieder geval op dus kunnen we ons weer volledig gaan richten op het basketbal. In de persconferentie werd Marco daar nog even over ondervraagd en gaf daar zijn uitleg over. Terecht natuurlijk want het beeld kan in zo’n situatie wel es tegen je keren. Als we hadden verloren was het waarschijnlijk een ander verhaal geweest.

Vier gespeeld en alles gewonnen. Daar gaat het natuurlijk om! En het spel kan eigenlijk alleen maar beter worden. Laten we daar maar vanuit gaan en donderdag een betere teamprestatie gaan zien.

‘Hit the road Jack’.. Ja, we hebben het, licht twijfelend, gehoord. Dikke prima! ‘We will rock you’ zou ik willen bewaren voor andere momenten. Maar ach, wie ben ik.

zaterdag 16 oktober 2010

161010: Programma voor 191010

Drie gespeeld, zes punten

Bergen op Zoom, Weert en Nijmegen, deze tegenstanders van wisselend formaat werden alle drie verslagen en zo is de winstscore met zes uit drie tot nu toe 100%. Daarmee zijn we op de goede weg want het doel is helder, we willen alles winnen. Tot op heden een prima resultaat maar de manier waarop de winst in die wedstrijden werd behaald was nog niet echt indrukwekkend.

Matig spelen en toch winnen is een prestatie op zich. Het spel wat we tot nu toe hebben gezien was nog niet een genot voor het oog en je zou er nu al een boek over kunnen schrijven. Dat doen we natuurlijk niet want we kijken vooruit en stilstaan bij het verleden heeft niemand wat aan. Bovendien zijn er wel andere interessante boeken te lezen. Heeft u bijvoorbeeld het kampioensboek van afgelopen seizoen al even in kunnen kijken? Een mooi naslagwerk over een zeer succesvol seizoen, een aanrader voor elke basketbalfan in Groningen en haar verre omstreken!

Na zo’n succesvol jaar en met een prachtige Beker in de prijzenkast is het altijd maar de vraag of die lijn zomaar eventjes in een nieuw seizoen kan worden voortgezet. Kijk ter vergelijking eens naar de club van Groninger Arjen Robben. Ook daar gaat het allemaal niet van een leien dakje maar er is één groot verschil, wij winnen onze wedstrijden wel. Dat het nu allemaal nog niet subliem is, is begrijpelijk en kost gewoon tijd. De nieuwe spelers moeten worden ingepast en elk individu moet weer groeien naar het hoge en intense niveau van een paar maanden geleden. Met name onze topspeler Matt Haryasz is duidelijk nog op zoek naar zijn vorm maar vergeet u niet dat zijn voetblessure meer tijd heeft gekost dan wij simpelweg dachten en daardoor heeft hij de afgelopen zomer weinig kunnen doen. Het team werkt momenteel keihard om de automatismen weer terug te krijgen en wij kunnen u verzekeren, zoals Kareltje het al eens zo mooi verwoordde, het komt allemaal goed.

De verlenging tegen Nijmegen van vorige week was daar wellicht een goed voorbeeld van. De spanning steeg, de winst lag voor het grijpen en toen viel het schot opeens wel. En dat is toch waar het allemaal om draait. Die wedstrijd tegen Magixx was er overigens wel één met verschillende gezichten. Henry Bekkering liet zien hoe hoog hij kan springen en dat je met een hoge intensiteit veel aanvallende rebounds kan pakken. Verdedigend kan het allemaal nog wel wat beter maar Henry is duidelijk goed bezig en daar zullen we nog veel plezier aan gaan beleven. Een paar andere spelers waren meer met zichzelf bezig dan met de teamprestatie. Wellicht niet in vorm of twijfelend aan eigen kunnen, allerlei redenen kunnen daar de oorzaak van zijn. Feit is dat elke wedstrijd weer iemand anders opstaat op de momenten dat het allemaal niet soepel loopt en dat is ook een kwaliteit. Niet volledig afhankelijk hoeven zijn van één of twee individuen maar als team presteren en als team de juiste oplossing zien te vinden.

Vandaag spelen we wedstrijd vier van de competitie tegen Den Bosch, terwijl we sinds een paar dagen ook weten wie we precies in de komende Europese wedstrijden zullen gaan treffen. Wat dat betreft zijn deze wedstrijden op dinsdag wel even goed om alvast aan te wennen want straks, vanaf 16 november, is het zes weken op dinsdag raak met Europees basketbal. Drie uit- en drie thuiswedstrijden tegen zeker niet de minste tegenstanders. Komt dat zien!

De bezoekers van vandaag zijn één van de tegenstanders die dit jaar zeker zullen meedoen om de prijzen. Ondanks allerlei financiële en organisatorische perikelen is de kern van de ploeg toch intact gebleven en zijn er een paar goede Amerikanen binnengevlogen. De wedstrijden tussen Groningen en Den Bosch kennen reeds een rijke historie en vandaag wordt daar weer een nieuw hoofdstuk aan toegevoegd. Hoe hebben beide teams zich ontwikkeld, wie heeft de grootste winstdrang en wie speelt vanavond de sterren van de hemel? We zullen het zo gaan zien. Veel kijkplezier bij dit duel.