251010: Programma voor 261010

Defense!

Het zijn drukke weken voor het Groningse basketbal. Afgelopen weekend speelden we in en tegen Amsterdam en donderdag was hier in dit theater Rotterdam de tegenstander. Precies een week geleden was Eiffeltowers hier te gast en zoals u weet werd die wedstrijd nipt gewonnen.

Eerder was een verlenging tegen de ploeg uit Nijmegen nodig om de winst zeker te stellen en tijdens de wedstrijd tegen Eiffeltowers had het er alle schijn van dat we de eerste wedstrijd van dit seizoen zouden kunnen gaan verliezen. Maar niets is minder waar. Vormcrisis of niet, in de slotfase van de wedstrijd bleek dat de intensiteit en de breedte van de selectie toch de doorslag gaven en de overwinning dus een feit werd. Fraai was het allerminst maar het was wel doorslaggevend. Den Bosch kwam met een beperkte selectie met maar één Amerikaan in de gelederen naar Groningen en speelde met haar beschikbare middelen een goede wedstrijd. Achter de schermen spelen er nog allerlei vervelende financiële en organisatorische zaken bij de club uit Den Bosch maar ondanks dat doen ze sportief goed mee in de strijd om de bovenste plekken van de ranglijst. Eén van de oorzaken daarvan is de nieuw aangestelde coach Raoul Korner die weet hoe het werkt en de spelers vooral weer aan het verdedigen heeft gekregen.

Dat verdedigen één van de belangrijkste onderdelen is van het basketbal hoeven wij u natuurlijk niet uit te leggen. We zouden hier een toepasselijke uitspraak van Johan Cruyff kunnen toepassen maar de boodschap is waarschijnlijk al wel duidelijk. Het intensief verdedigen van de eigen basket leidt tot weinig schoten en lage schotpercentages bij de tegenstander en bovendien kost een aanval tegen een fanatieke verdediging zoveel energie dat de lichamelijke conditie van een ploeg ook een grote rol gaat spelen. Onze selectie en coaches hebben het verdedigen tot één van de speerpunten van het spel gemaakt en dat heeft in de afgelopen periode al regelmatig tot succes geleid. Aanvallend is het in deze fase van de competitie allemaal nog niet fris en fruitig maar verdedigend en reboundend zit het al wel snor. Ook tegen Eiffeltowers waren we qua rebounds veel sterker dan de tegenstander en dan met name in de aanvallende rebounds. Dit heeft vooral te maken met intensiteit. Fysiek maar ook zeker wat betreft wilskracht. De wil en drang om te gaan voor die afvallende bal en alles in het werk willen stellen om zo snel mogelijk weer in balbezit te komen. Nu het aanvallende spel nog niet helemaal soepel loopt en de schoten niet altijd doeltreffend zijn, zijn het verdedigen en het rebounden nuttige wapens om dit enigszins te compenseren en daarmee jezelf meer mogelijkheden te verschaffen om uiteindelijk toch zelf tot een score te kunnen komen. Spiermassa, karakter en conditie zijn goed verzorgd in ons team en daarmee kunnen we wedstrijden zodanig beïnvloeden waardoor tegenstanders aan ons meer dan de handen vol hebben. De komende periode zal het aanvallende spel bijna vanzelf ook structureel gaan verbeteren waardoor er een machine ontstaat die nauwelijks meer te stoppen is. Over een paar weken weten we niet meer anders en kunnen we terugkijken op een effectieve competitiestart waarin het aanvallend nog niet uitmuntend was maar we zagen wel dat de basisprincipes goed waren en daarmee de wedstrijden alsnog werden gewonnen. En daar gaat het uiteindelijk allemaal om.

Deze dinsdag in oktober is Zwolle de tegenstander onder leiding van de bekende coach Herman van den Belt. Na 13 jaar in Zwolle actief te zijn geweest koos hij afgelopen seizoen voor het avontuur als assistent-coach in Bergen op Zoom. Het resultaat was best goed want Bergen op Zoom speelde in de finale van de Play-offs maar verloor uiteindelijk met 4-1 zoals u weet. Na dat jaar ging Herman wegens privé redenen weer terug naar zijn oude stek en is nu weer hoofdcoach van Landstede. Thuis spelen ze momenteel in een prachtig nieuw onderkomen en dat werd ook wel es tijd. Vandaag is Zwolle te gast in Groningen en kunnen ze de strijd aangaan met de landskampioen. Ja, de landskampioen. Een jaar lang mogen we onszelf zo noemen simpel om het feit dat we dat gewoon zijn. Daarmee zijn we voor elke tegenstander de te verslagen opponent en daarmee moeten we kunnen omgaan. Tot op heden is die extra druk goed te controleren geweest. Vandaag zal dat hopelijk niet anders zijn.