Tien maanden geleden werd er een groot feest in Groningen gevierd omdat de basketbalclub van de stad voor de derde keer in de historie het landskampioenschap had behaald. Iedereen mocht het weten en elke basketbalvolger was zo trots als een pauw. De laatste keer was al weer zes jaar geleden. Toen, in 2004, was het Ton Boot die op zijn geheel eigen manier de prijs met zijn team voor Groningen wist binnen te slepen.
Na dat kampioenschap in 2010 bleef de ploeg voor het overgrote deel bij elkaar en werden alleen Henry Bekkering en John Turek ingepast. Dat verliep met de nodige hindernissen maar gaande het nieuwe seizoen was de eenheid weer daar en stond er een team dat weet wat winnen is. Het Europese avontuur viel een beetje tegen. We hadden er allemaal meer van verwacht maar het niveau in de rest van Europa was toch nog een stuk hoger dan we dachten. Nadat de laatste wedstrijd op dat niveau was gespeeld kon de focus volledig worden gelegd op de competitie en de nationale beker.
En toen opeens werden er in de eerste maanden van 2011 drie wedstrijden achter elkaar verloren. Dat waren we van deze ploeg absoluut niet gewend. Resultaten komen dus toch echt met pieken en dalen. Blessures speelden daar een rol bij maar ook de zogenaamde periodisering bij de trainingsarbeid. Je kan nou eenmaal niet altijd meer dan 100% geven, het zijn en blijven toch gewoon mensen. Gelukkig kon die mindere periode worden afgesloten tijdens de uitwedstrijd in en tegen Den Bosch. Een belangrijke opsteker met de naderende final four van de bekercompetitie in het vooruitzicht. En de lijn werd voortgezet. Zondag 27 maart werd in Almere de beker aan Donar uitgereikt en daarmee werd het eerste doel van het huidige seizoen behaald.
Nu moeten we nog 4 competitiewedstrijden spelen waarbij het nog maar de vraag is of we de eerste plaats op de ranglijst weten vast te houden. Als we drie van de vier weten te winnen dan is het een feit dus de opdracht is simpel en helder. Daarna beginnen de Play-offs waar wij als favoriet voor de titel samen met zeven andere ploegen gaan strijden om de hoofdprijs. Nog twee maanden vanaf nu en we weten wie de landskampioen van 2011 zal zijn.
De kans dat dit jaar de dubbel naar Groningen toe gaat is aanwezig. Dat zou een historisch hoogtepunt zijn omdat het voor ons de eerste keer zou zijn. Niemand kan vooruitkijken en dat is maar goed ook. Tijdens het bekerweekend heeft de ploeg laten zien dat ze goed met druk om kunnen gaan want in een finale met 8 punten bij rust achter staan brengt toch de nodige spanning met zich mee. Die ervaring samen met de ervaringen van de series van vorig jaar en de gespeelde Europese wedstrijden zitten nu in de rugzak en zullen zeker nog van pas gaan komen. Ondanks het feit dat er qua spelers en coaches geen doorlopende contracten voor komend seizoen zijn is de missie voor de komende acht weken meer dan helder. Winnen en eind mei weer op de Grote Markt komen te staan.
De moraal van dit verhaal: geniet van de komende periode. Geniet van het kijken naar spelers als Haryasz, Ellis en Dourisseau in een Donar shirt. Geniet van de sfeer bij de thuiswedstrijden. Geniet van het momentum dat ongetwijfeld weer zal komen in de komende weken als het basketbal in Groningen weer helemaal hot is en iedereen er over meepraat. Er staat momenteel een uitstekende ploeg en het is nog maar afwachten of dat volgend seizoen ook zo zal zijn. Dit team is in staat om dit jaar nog een prijs te pakken en natuurlijk willen we dat allemaal graag. In de komende zomer zullen we worden geïnformeerd over de spelers en de coach voor het nieuwe seizoen. Die nieuwe coach zal nu al met grote belangstelling volgen wat er in Groningen de komende weken gaat gebeuren. Net als wij. De focus ligt nu maar op één ding. Kampioen worden. Daar moet alles voor wijken. Dat is de missie. Dus nogmaals, geniet ervan!
dinsdag 29 maart 2011
zondag 27 maart 2011
270311: First down!
Ondanks het vroege tijdstip was het de moeite meer dan waard. Op een zondag om negen uur je bed uit om live naar de Finale van de Beker te gaan kijken. Onderweg zagen we al veel auto’s met Donar of Flames kenmerken en dat maakt zo’n ritje van anderhalf uur in de zon zeer aangenaam.
Zo’n 500 supporters uit Groningen waren op deze Finale afgekomen en ze zagen een eerste helft die goed in balans was. Dat zegt wat over Bergen op Zoom maar ook wat over ons. De motor liep nog niet zoals het zou moeten en de driepunter van Tiedeman aan het einde van de eerste helft deed pijn. Met acht punten verschil de rust in gaan is niet prettig maar natuurlijk iedereen had nog goede hoop. In de rust hoorde ik een Giants supporter zeggen ‘let maar op, Groningen komt sterk uit de kleedkamer’. En zo was het ook. We kwamen weer terug in de wedstrijd en de achterstand werd redelijk snel goed gemaakt. Dat was meteen ook het breekpunt voor Bergen op Zoom. De ploeg schrok van de manier waarop wij terug kwamen en met die druk konden ze nauwelijks meer om gaan. Blue en Kimbrough dachten het zelf te moeten gaan doen terwijl wij juist de kracht van het team aan het uitbuiten waren. Vooral qua rebounds was het een wereld van verschil. Tot vier keer toe in één aanval de rebound pakken en uiteindelijk toch tot scoren weten te komen, dat zegt eigenlijk alles.
GasTerra Flames pakt de eerste prijs van het seizoen en dat is ook volledig verdiend. Dit geeft blijdschap en vertrouwen voor de komende weken. Ellis pakte even 15 rebounds en daarmee wordt maar weer eens duidelijk hoe belangrijk hij voor deze ploeg is. Het was een teamprestatie in optima forma. Na afloop werd er natuurlijk een klein feestje gevierd en de Beker werd door Aron veilig in de bus afgeleverd.
Nog één zeer positief punt. De wedstrijd werd prima begeleid door de drie scheidsrechters. Er was nauwelijks een kritisch punt te vinden en zo hoort het ook. Ze lieten de spelers het spel maken en floten niet voor elk detail. Het kan dus wel! Dat geeft de burger weer moed.
Bekerwinnaar van het seizoen 2010-2011. GasTerra Flames! Op naar de volgende prijs.
Zo’n 500 supporters uit Groningen waren op deze Finale afgekomen en ze zagen een eerste helft die goed in balans was. Dat zegt wat over Bergen op Zoom maar ook wat over ons. De motor liep nog niet zoals het zou moeten en de driepunter van Tiedeman aan het einde van de eerste helft deed pijn. Met acht punten verschil de rust in gaan is niet prettig maar natuurlijk iedereen had nog goede hoop. In de rust hoorde ik een Giants supporter zeggen ‘let maar op, Groningen komt sterk uit de kleedkamer’. En zo was het ook. We kwamen weer terug in de wedstrijd en de achterstand werd redelijk snel goed gemaakt. Dat was meteen ook het breekpunt voor Bergen op Zoom. De ploeg schrok van de manier waarop wij terug kwamen en met die druk konden ze nauwelijks meer om gaan. Blue en Kimbrough dachten het zelf te moeten gaan doen terwijl wij juist de kracht van het team aan het uitbuiten waren. Vooral qua rebounds was het een wereld van verschil. Tot vier keer toe in één aanval de rebound pakken en uiteindelijk toch tot scoren weten te komen, dat zegt eigenlijk alles.
GasTerra Flames pakt de eerste prijs van het seizoen en dat is ook volledig verdiend. Dit geeft blijdschap en vertrouwen voor de komende weken. Ellis pakte even 15 rebounds en daarmee wordt maar weer eens duidelijk hoe belangrijk hij voor deze ploeg is. Het was een teamprestatie in optima forma. Na afloop werd er natuurlijk een klein feestje gevierd en de Beker werd door Aron veilig in de bus afgeleverd.
Nog één zeer positief punt. De wedstrijd werd prima begeleid door de drie scheidsrechters. Er was nauwelijks een kritisch punt te vinden en zo hoort het ook. Ze lieten de spelers het spel maken en floten niet voor elk detail. Het kan dus wel! Dat geeft de burger weer moed.
Bekerwinnaar van het seizoen 2010-2011. GasTerra Flames! Op naar de volgende prijs.
zaterdag 26 maart 2011
260311: Op naar de Finale
Laat duidelijk zijn, we spelen voor de prijzen dus er moest gewoon gewonnen worden. Zonder Ross, Bauscher en De Roos werd het er allemaal niet makkelijker van maar dat geeft anderen ook weer de kans om zich te laten zien.
Mooi was het niet maar wel nuttig en effectief. Nijmegen speelde niet als team en dan wordt het voor ons meteen een stuk makkelijker. Maar, het moet gezegd worden, ons spel was niet van het niveau wat we eerder hebben gezien. Dat is ook niet verwonderlijk. Een andere hal, een andere bal, veel belangen op het spel en eigenlijk gewoon de verplichting om te winnen. Het resultaat is goed en daar gaat het om. Bostain maakte op een paar cruciale momenten een aantal prima scores waardoor we goed in de wedstrijd bleven. Aanvallend was met name ook Turek belangrijk. Het collectief stond stevig en eensgezind en daar win je wedstrijden mee. Opvallend was weer de sprongkracht van Henry. Het is werkelijk niet te geloven hoe hoog hij kan komen maar tijdens de daling vergeet hij nog steeds te vaak wat de volgende stap moet worden. Hier ligt dus een uitdaging. De daling van zo’n grote hoogte kost tijd dus mijn advies, gebruik die! Bedenk onderweg wat er vervolgens moet gebeuren en doe dat in alle rust. Dan wordt het nog beter en mooier dan het nu al is.
En verder..
Den Bosch verloor en had dat volledig aan zichzelf te wijten. Daarentegen zit Bergen op Zoom duidelijk nog steeds in een opgaande lijn ondanks hun coach Wierd Goedee. Ze speelden met meer overtuiging en waren een stuk scherper dan hun tegenstander. Vooral die Tiedeman is een verrijking voor de ploeg. Die moeten we in de gaten houden. Rogier had de laatste bal en kon met een driepunter het tij nog keren maar helaas ging zijn bal mis. Dat die laatste poging door Rogier moest worden genomen lag niet aan Rogier maar aan Turner die hem de bal gaf. Who’s The Boss?
En de hal in Almere.. sfeerloos en troosteloos. Te groot voor dit evenement en een hal met weinig karakter. Het is dat we het daarmee moeten doen en de terugreis uit die wildernis is dan echt een verademing. En dan waren er ook weer een paar van die idioten die de sfeer moesten beïnvloeden door agressief gedrag. Ik heb geen idee waarom, waardoor en door wie maar het sloeg ongetwijfeld weer helemaal nergens op. Elk woord er aan besteden is eigenlijk al te veel. Klojo’s.
Gewonnen en op naar de finale. Zondag, inclusief zomertijd en tegen alle principes in, extreem vroeg het bed uit op weg naar Almere. Je moet er iets voor over hebben en ja, ik en velen met mij hebben dat. Die Beker moet naar Groningen, zo simpel is het. Met Steve en Bauscher weer terug op de vloer wordt de rotatie weer wat groter en dat geeft extra mogelijkheden. Dus, zondag zijn we er weer!
De laatste minuut:
Mooi was het niet maar wel nuttig en effectief. Nijmegen speelde niet als team en dan wordt het voor ons meteen een stuk makkelijker. Maar, het moet gezegd worden, ons spel was niet van het niveau wat we eerder hebben gezien. Dat is ook niet verwonderlijk. Een andere hal, een andere bal, veel belangen op het spel en eigenlijk gewoon de verplichting om te winnen. Het resultaat is goed en daar gaat het om. Bostain maakte op een paar cruciale momenten een aantal prima scores waardoor we goed in de wedstrijd bleven. Aanvallend was met name ook Turek belangrijk. Het collectief stond stevig en eensgezind en daar win je wedstrijden mee. Opvallend was weer de sprongkracht van Henry. Het is werkelijk niet te geloven hoe hoog hij kan komen maar tijdens de daling vergeet hij nog steeds te vaak wat de volgende stap moet worden. Hier ligt dus een uitdaging. De daling van zo’n grote hoogte kost tijd dus mijn advies, gebruik die! Bedenk onderweg wat er vervolgens moet gebeuren en doe dat in alle rust. Dan wordt het nog beter en mooier dan het nu al is.
En verder..
Den Bosch verloor en had dat volledig aan zichzelf te wijten. Daarentegen zit Bergen op Zoom duidelijk nog steeds in een opgaande lijn ondanks hun coach Wierd Goedee. Ze speelden met meer overtuiging en waren een stuk scherper dan hun tegenstander. Vooral die Tiedeman is een verrijking voor de ploeg. Die moeten we in de gaten houden. Rogier had de laatste bal en kon met een driepunter het tij nog keren maar helaas ging zijn bal mis. Dat die laatste poging door Rogier moest worden genomen lag niet aan Rogier maar aan Turner die hem de bal gaf. Who’s The Boss?
En de hal in Almere.. sfeerloos en troosteloos. Te groot voor dit evenement en een hal met weinig karakter. Het is dat we het daarmee moeten doen en de terugreis uit die wildernis is dan echt een verademing. En dan waren er ook weer een paar van die idioten die de sfeer moesten beïnvloeden door agressief gedrag. Ik heb geen idee waarom, waardoor en door wie maar het sloeg ongetwijfeld weer helemaal nergens op. Elk woord er aan besteden is eigenlijk al te veel. Klojo’s.
Gewonnen en op naar de finale. Zondag, inclusief zomertijd en tegen alle principes in, extreem vroeg het bed uit op weg naar Almere. Je moet er iets voor over hebben en ja, ik en velen met mij hebben dat. Die Beker moet naar Groningen, zo simpel is het. Met Steve en Bauscher weer terug op de vloer wordt de rotatie weer wat groter en dat geeft extra mogelijkheden. Dus, zondag zijn we er weer!
De laatste minuut:
woensdag 23 maart 2011
230311: Trainen in Almere
Woensdag en donderdag traint de ploeg in het Topsportcentrum in Almere ter voorbereiding op het komende weekend. De sporthal ligt in de middle of nowhere in de buurt van Almere waarbij de kans aanwezig is dat navigatiesystemen de weg even helemaal kwijt zijn. Dus een advies van deze kant, vertrek op tijd en wees voorbereid op enige onduidelijkheid omtrent de exacte route.
De hal ziet er mooi, groot en goed uit. Een prima locatie voor een paar topwedstrijden dit weekend. Dat de ploeg in deze entourage traint is slim en verstandig. Het is altijd even wennen in een andere omgeving en misschien wel het belangrijst van alles, er wordt in de Final Four met andere ballen gespeeld. Bij de voorgaande bekerwedstrijden werd er gewoon met Spalding gespeeld maar het komend weekend is Baden de balsponsor. De bal is nou eenmaal het belangrijkste onderdeel van het spel. Het gevoel voor de bal is cruciaal en daarom wordt er nu ook getraind met deze afwijkende bal. Je ervaart het verschil ook meteen. Ze stuiten meer, ze voelen harder aan en het gewicht en het formaat is net even anders.
Qua voorbereiding op vrijdag liggen we nu dus prima op schema. Daar zal het zeker niet aan liggen. Behalve Sander, blessure aan de enkel, deed iedereen mee en was iedereen fit. Nog twee nachtjes slapen…
De hal ziet er mooi, groot en goed uit. Een prima locatie voor een paar topwedstrijden dit weekend. Dat de ploeg in deze entourage traint is slim en verstandig. Het is altijd even wennen in een andere omgeving en misschien wel het belangrijst van alles, er wordt in de Final Four met andere ballen gespeeld. Bij de voorgaande bekerwedstrijden werd er gewoon met Spalding gespeeld maar het komend weekend is Baden de balsponsor. De bal is nou eenmaal het belangrijkste onderdeel van het spel. Het gevoel voor de bal is cruciaal en daarom wordt er nu ook getraind met deze afwijkende bal. Je ervaart het verschil ook meteen. Ze stuiten meer, ze voelen harder aan en het gewicht en het formaat is net even anders.
Qua voorbereiding op vrijdag liggen we nu dus prima op schema. Daar zal het zeker niet aan liggen. Behalve Sander, blessure aan de enkel, deed iedereen mee en was iedereen fit. Nog twee nachtjes slapen…
donderdag 17 maart 2011
170311: Yes!
Terwijl ToH met een triple double won in Haren deed Donar dat wat moest. Winnen met meer dan 10 punten verschil in Den Bosch. Dit is bijzonder goed voor het moraal en voor de komende weken. Dat Ellis weer meedoet scheelt minstens een slok op een borrel en qua statistieken waren het vooral de fieldgoals binnen de cirkel die het verschil maakten. Ellis en Haryasz dik in de punten. Dat is natuurlijk ook onze kracht en gelukkig kwam dit vanavond weer eens duidelijk tot uiting.
Een hele belangrijke overwinning die weer het vertrouwen geeft en bovendien een mentale tik uitdeelt aan de roodhemden. Ik hou hier wel van. Het komend weekend is de ploeg drie dagen vrij en dan begint de voorbereiding op Almere. De kaarten zijn binnen, vrijdag 25 maart is Almere the place to be!
Een hele belangrijke overwinning die weer het vertrouwen geeft en bovendien een mentale tik uitdeelt aan de roodhemden. Ik hou hier wel van. Het komend weekend is de ploeg drie dagen vrij en dan begint de voorbereiding op Almere. De kaarten zijn binnen, vrijdag 25 maart is Almere the place to be!
dinsdag 15 maart 2011
150311: Belangrijke fase
Aanstaande donderdag wordt een heel belangrijk duel gespeeld in en tegen Den Bosch. Laten we er helder over zijn, met drie verlieswedstrijden achter elkaar en de Final Four voor de deur is de wedstrijd tegen Eiffel een cruciale. De druk dus ook nog een beetje opvoeren? Ja, blijkbaar is het nodig.
Bergen op Zoom, Nijmegen en Weert waren de afgelopen weken te sterk. We konden ons nog wel iets veroorloven maar die luxe positie is nu wel bijna voorbij. Daarbij komt ook nog het feit dat Steve zich niet wist te beheersen waardoor we er nu al zeker van zijn dat hij niet mee mag spelen. Het goede nieuws is dat Ellis weer inzetbaar is en gezien zijn gretigheid op de training van maandag is dat alleen maar positief te noemen. De voorbereidingen op weg naar naar de wedstrijd tegen Den Bosch waren qua tijd in ieder geval goed. De ploeg heeft normaal kunnen trainen om zich voor te bereiden op deze sleutelwedstrijd. Natuurlijk zou het geen drama zijn als we ook van Den Bosch zouden verliezen maar het psychologisch effect zou wel extreem hard aankomen. Na de drie verloren wedstrijden was het duidelijk nodig om niet alleen de fysieke conditie weer op peil te brengen maar ook zeker de mentale. Ook Pieter Huistra weet er momenteel alles van.
We zijn dus kwetsbaarder dan we dachten. Niet alleen dan wij dachten maar ook hoe de rest van Nederland dacht. Er is maar één manier om te bewijzen dat deze terugval van tijdelijke aard was en dat is met minimaal 15 punten verschil winnen aanstaande donderdag. Vergeet niet dat de kans dat we Den Bosch in Almere ook gaan treffen groot is.
De oorzaken van de matige periode kunnen verschillend zijn en waarschijnlijk is het een combinatie van allerlei factoren. Feit is dat de coach nu het onderste uit de kan heeft moeten halen om het vertrouwen bij de ploeg weer terug te krijgen. Het vertrouwen dat het absoluut beter kan. De druk is nu hoog en daar moet je als speler en als coach wel tegen kunnen. Excuses bestaan nu niet meer. Er is geen enkele reden te bedenken waardoor je nu met minder dan winnen genoegen zou kunnen nemen. De afgelopen maanden was het allemaal rozengeur en maneschijn in de competitie maar nu moeten de echte mannen op staan en laten zien dat we terecht de landskampioen zijn. Dat ze stuk voor stuk kunnen basketballen is geen discussie. Maar dat geldt ook voor de ploeg van Raoul Korner. Bovendien leeft er momenteel een groot vertrouwen bij Eiffel omdat een aantal contracten zijn verlengd. Op dat mentale vlak liggen wij momenteel (ver) achter. Of dat vertrouwen een rol gaat spelen bij het wedstrijdverloop van aanstaande donderdag is nu nog een vraag maar de kans is zeker wel aanwezig.
Het gaat er dus nu met name om wat zich in de hoofden van de heren afspeelt. Is er sprake van (faal)angst of van arrogantie. Is de motivatie om tot meer dan 100% inzet te komen aanwezig en staat het teambelang, zoals het hoort, boven alles. Mijn voorspelling is dat de wedstrijd van donderdag doorslaggevend zal zijn voor de komende weken. Eigenlijk is het heel simpel: winnen betekent dat het vertrouwen in eigen mogelijkheden terug is en dat alles (weer) mogelijk is. Verliezen daarentegen betekent kwetsbaarheid met alle mogelijke gevolgen van dien.
Donderdagavond weten we het.
Bergen op Zoom, Nijmegen en Weert waren de afgelopen weken te sterk. We konden ons nog wel iets veroorloven maar die luxe positie is nu wel bijna voorbij. Daarbij komt ook nog het feit dat Steve zich niet wist te beheersen waardoor we er nu al zeker van zijn dat hij niet mee mag spelen. Het goede nieuws is dat Ellis weer inzetbaar is en gezien zijn gretigheid op de training van maandag is dat alleen maar positief te noemen. De voorbereidingen op weg naar naar de wedstrijd tegen Den Bosch waren qua tijd in ieder geval goed. De ploeg heeft normaal kunnen trainen om zich voor te bereiden op deze sleutelwedstrijd. Natuurlijk zou het geen drama zijn als we ook van Den Bosch zouden verliezen maar het psychologisch effect zou wel extreem hard aankomen. Na de drie verloren wedstrijden was het duidelijk nodig om niet alleen de fysieke conditie weer op peil te brengen maar ook zeker de mentale. Ook Pieter Huistra weet er momenteel alles van.
We zijn dus kwetsbaarder dan we dachten. Niet alleen dan wij dachten maar ook hoe de rest van Nederland dacht. Er is maar één manier om te bewijzen dat deze terugval van tijdelijke aard was en dat is met minimaal 15 punten verschil winnen aanstaande donderdag. Vergeet niet dat de kans dat we Den Bosch in Almere ook gaan treffen groot is.
De oorzaken van de matige periode kunnen verschillend zijn en waarschijnlijk is het een combinatie van allerlei factoren. Feit is dat de coach nu het onderste uit de kan heeft moeten halen om het vertrouwen bij de ploeg weer terug te krijgen. Het vertrouwen dat het absoluut beter kan. De druk is nu hoog en daar moet je als speler en als coach wel tegen kunnen. Excuses bestaan nu niet meer. Er is geen enkele reden te bedenken waardoor je nu met minder dan winnen genoegen zou kunnen nemen. De afgelopen maanden was het allemaal rozengeur en maneschijn in de competitie maar nu moeten de echte mannen op staan en laten zien dat we terecht de landskampioen zijn. Dat ze stuk voor stuk kunnen basketballen is geen discussie. Maar dat geldt ook voor de ploeg van Raoul Korner. Bovendien leeft er momenteel een groot vertrouwen bij Eiffel omdat een aantal contracten zijn verlengd. Op dat mentale vlak liggen wij momenteel (ver) achter. Of dat vertrouwen een rol gaat spelen bij het wedstrijdverloop van aanstaande donderdag is nu nog een vraag maar de kans is zeker wel aanwezig.
Het gaat er dus nu met name om wat zich in de hoofden van de heren afspeelt. Is er sprake van (faal)angst of van arrogantie. Is de motivatie om tot meer dan 100% inzet te komen aanwezig en staat het teambelang, zoals het hoort, boven alles. Mijn voorspelling is dat de wedstrijd van donderdag doorslaggevend zal zijn voor de komende weken. Eigenlijk is het heel simpel: winnen betekent dat het vertrouwen in eigen mogelijkheden terug is en dat alles (weer) mogelijk is. Verliezen daarentegen betekent kwetsbaarheid met alle mogelijke gevolgen van dien.
Donderdagavond weten we het.
zondag 13 maart 2011
130311: Gala in Zwolle
Na een paar heel vervelende dagen met een vette verkoudheid stond vandaag het All Star Gala in Zwolle op het programma. De stembanden waren er nog niet helemaal klaar voor maar verder was de fitheid weer geschikt om het Gala te beleven. En het was zeker de moeite waard.
Niks dan lof voor de organisatie van dit spektakelstuk van het Nederlandse basketbal. De locatie Zwolle is in ons land met stip het meest geschikt om dit festijn te laten plaatsvinden. De hal is goed uitgerust met licht en geluid en de daarbij behorende mensen en bovendien lijkt de hal met zo’n 1000 bezoekers goed bezet en dat hoort bij het Gala. Alles was tot in de puntjes verzorgd en het programma sloot feilloos op elkaar aan. De bezoekers hebben een leuke dag gehad en ook de spelers zullen ongetwijfeld terugkijken op een geslaagd evenement.
Ramon Siljade van Amsterdam won in de finale het driepunters schieten van zijn collega Jessy Voorn met 16 tegen 13. De MVP van de All Star Game werd Markel Humphrey van Nijmegen en de beste dunker was met grote overtuiging de broer van onze Henry, Ross Bekkering. De drie juryleden Erwin Hageman, Ronald Schilp en Henk Pieterse genoten van de mooie acties tijdens het dunken en waren alle drie positief verrast over het hoge niveau van de geboden acties.
GasTerra Flames was ook goed vertegenwoordigd in Zwolle alleen niemand heeft me kunnen uitleggen waarom Matt Haryasz en Aron Royé niet aanwezig waren. Beide waren overigens wel geselecteerd.
Kortom, volgend jaar gewoon weer in Zwolle. Zolang zich niet een nog betere organisatie meldt zetten we de traditie daar gewoon door. Een aanrader voor elke basketbalfan.
Tot slot nog een klein nieuwtje, Steve Ross heeft gisteren officieel een schorsing van drie wedstrijden gekregen.
Niks dan lof voor de organisatie van dit spektakelstuk van het Nederlandse basketbal. De locatie Zwolle is in ons land met stip het meest geschikt om dit festijn te laten plaatsvinden. De hal is goed uitgerust met licht en geluid en de daarbij behorende mensen en bovendien lijkt de hal met zo’n 1000 bezoekers goed bezet en dat hoort bij het Gala. Alles was tot in de puntjes verzorgd en het programma sloot feilloos op elkaar aan. De bezoekers hebben een leuke dag gehad en ook de spelers zullen ongetwijfeld terugkijken op een geslaagd evenement.
Ramon Siljade van Amsterdam won in de finale het driepunters schieten van zijn collega Jessy Voorn met 16 tegen 13. De MVP van de All Star Game werd Markel Humphrey van Nijmegen en de beste dunker was met grote overtuiging de broer van onze Henry, Ross Bekkering. De drie juryleden Erwin Hageman, Ronald Schilp en Henk Pieterse genoten van de mooie acties tijdens het dunken en waren alle drie positief verrast over het hoge niveau van de geboden acties.
GasTerra Flames was ook goed vertegenwoordigd in Zwolle alleen niemand heeft me kunnen uitleggen waarom Matt Haryasz en Aron Royé niet aanwezig waren. Beide waren overigens wel geselecteerd.
Kortom, volgend jaar gewoon weer in Zwolle. Zolang zich niet een nog betere organisatie meldt zetten we de traditie daar gewoon door. Een aanrader voor elke basketbalfan.
Tot slot nog een klein nieuwtje, Steve Ross heeft gisteren officieel een schorsing van drie wedstrijden gekregen.
zaterdag 5 maart 2011
050311: en dat is drie
Bergen op Zoom, Nijmegen en Weert. Drie tegenstanders uit de middencategorie en alle drie verloren. Thuis verliezen van Bergen op Zoom was dus duidelijk geen incident. Er is dus meer aan de hand. Maar wat?
Het antwoord op die vraag moet uit de monden van de spelers en van beide coaches komen. Marco vond het verlies tegen Nijmegen nog niet zo’n groot drama omdat de spanning op de ranglijst nu weer helemaal terug was. Het element spanning is nu na de derde verliespartij wel volop aanwezig waarbij zelfs de eerste positie op de ranglijst ter discussie kan komen te staan. Spanning kan soms best goed werken, zeker in een periode dat de belangrijkste wedstrijden voor de deur staan maar drie keer achter elkaar verliezen gaat ook ongetwijfeld tussen de oren zitten.
De ploeg werkte naar een piek toe rond de thuis en uitwedstrijd tegen Leiden. Daarna werd thuis ook Den Bosch nog verslagen en daarna zakte het opeens in. Dat we het zonder Ellis moeten stellen is lastig en vervelend maar dat is vast niet de enige reden. Bovendien was Steve er vandaag niet bij. De reden daarvan is overigens helder en terecht. Het lijkt wel of de cohesie in de ploeg opeens ontbreekt. In de wedstrijd tegen Weert zijn de aantallen assists en turnovers van een heel andere orde dan we de afgelopen maanden van de ploeg gewend zijn en dat zegt wel wat. Er is dus sprake van een crisis. Hoe groot of klein die is weten we nu niet maar het is duidelijk wel tijd voor actie. Marco zal de groep nu met de juiste acties en handelingen moeten prikkelen om het oude niveau weer terug te krijgen. Daar is nu ook wel even de tijd voor in deze fase van de competitie maar we hadden het liever anders gezien.
Niet bagatelliseren dus en zeker niet wegwuiven met iets van, ach zoiets kan gebeuren. Nu is het tijd voor leiderschap en teamspirit. Een bijzonder interessante periode.
Het antwoord op die vraag moet uit de monden van de spelers en van beide coaches komen. Marco vond het verlies tegen Nijmegen nog niet zo’n groot drama omdat de spanning op de ranglijst nu weer helemaal terug was. Het element spanning is nu na de derde verliespartij wel volop aanwezig waarbij zelfs de eerste positie op de ranglijst ter discussie kan komen te staan. Spanning kan soms best goed werken, zeker in een periode dat de belangrijkste wedstrijden voor de deur staan maar drie keer achter elkaar verliezen gaat ook ongetwijfeld tussen de oren zitten.
De ploeg werkte naar een piek toe rond de thuis en uitwedstrijd tegen Leiden. Daarna werd thuis ook Den Bosch nog verslagen en daarna zakte het opeens in. Dat we het zonder Ellis moeten stellen is lastig en vervelend maar dat is vast niet de enige reden. Bovendien was Steve er vandaag niet bij. De reden daarvan is overigens helder en terecht. Het lijkt wel of de cohesie in de ploeg opeens ontbreekt. In de wedstrijd tegen Weert zijn de aantallen assists en turnovers van een heel andere orde dan we de afgelopen maanden van de ploeg gewend zijn en dat zegt wel wat. Er is dus sprake van een crisis. Hoe groot of klein die is weten we nu niet maar het is duidelijk wel tijd voor actie. Marco zal de groep nu met de juiste acties en handelingen moeten prikkelen om het oude niveau weer terug te krijgen. Daar is nu ook wel even de tijd voor in deze fase van de competitie maar we hadden het liever anders gezien.
Niet bagatelliseren dus en zeker niet wegwuiven met iets van, ach zoiets kan gebeuren. Nu is het tijd voor leiderschap en teamspirit. Een bijzonder interessante periode.
donderdag 3 maart 2011
030311: Weer verloren
ToH was er niet bij maar het was blijkbaar een heet avondje in Nijmegen. Aangezien Leiden de topper van Den Bosch vanavond heeft gewonnen wordt het allemaal toch wel erg spannend in de komende weken.
En als klap op de vuurpijl ging Steve Ross even helemaal los tegen de scheidsrechters waardoor hij in ieder geval voor zaterdag geschorst is. Niet een heel slimme actie van hem mede omdat Ellis en Haryasz door blessures ook niet zullen meespelen. Zeg maar rustig, een heel domme actie.
En ondertussen rouleren er steeds meer namen over de samenstelling van de ploeg voor komend seizoen. We hebben nu natuurlijk wel belangrijkere dingen aan het hoofd maar toch, het leeft weer volop in basketballand!
Enne.. voor geinteresseerden, zelf met 3-2 vanavond gewonnen in Haren. Absoluut een lichtpuntje op deze matige dag voor het Groningse basketbal. Ik stel mezelf bij deze beschikbaar voor het uitduel in Weert van aanstaande zaterdag.
En als klap op de vuurpijl ging Steve Ross even helemaal los tegen de scheidsrechters waardoor hij in ieder geval voor zaterdag geschorst is. Niet een heel slimme actie van hem mede omdat Ellis en Haryasz door blessures ook niet zullen meespelen. Zeg maar rustig, een heel domme actie.
En ondertussen rouleren er steeds meer namen over de samenstelling van de ploeg voor komend seizoen. We hebben nu natuurlijk wel belangrijkere dingen aan het hoofd maar toch, het leeft weer volop in basketballand!
Enne.. voor geinteresseerden, zelf met 3-2 vanavond gewonnen in Haren. Absoluut een lichtpuntje op deze matige dag voor het Groningse basketbal. Ik stel mezelf bij deze beschikbaar voor het uitduel in Weert van aanstaande zaterdag.
Abonneren op:
Posts (Atom)
