290311: Maart 2011

Tien maanden geleden werd er een groot feest in Groningen gevierd omdat de basketbalclub van de stad voor de derde keer in de historie het landskampioenschap had behaald. Iedereen mocht het weten en elke basketbalvolger was zo trots als een pauw. De laatste keer was al weer zes jaar geleden. Toen, in 2004, was het Ton Boot die op zijn geheel eigen manier de prijs met zijn team voor Groningen wist binnen te slepen.

Na dat kampioenschap in 2010 bleef de ploeg voor het overgrote deel bij elkaar en werden alleen Henry Bekkering en John Turek ingepast. Dat verliep met de nodige hindernissen maar gaande het nieuwe seizoen was de eenheid weer daar en stond er een team dat weet wat winnen is. Het Europese avontuur viel een beetje tegen. We hadden er allemaal meer van verwacht maar het niveau in de rest van Europa was toch nog een stuk hoger dan we dachten. Nadat de laatste wedstrijd op dat niveau was gespeeld kon de focus volledig worden gelegd op de competitie en de nationale beker.

En toen opeens werden er in de eerste maanden van 2011 drie wedstrijden achter elkaar verloren. Dat waren we van deze ploeg absoluut niet gewend. Resultaten komen dus toch echt met pieken en dalen. Blessures speelden daar een rol bij maar ook de zogenaamde periodisering bij de trainingsarbeid. Je kan nou eenmaal niet altijd meer dan 100% geven, het zijn en blijven toch gewoon mensen. Gelukkig kon die mindere periode worden afgesloten tijdens de uitwedstrijd in en tegen Den Bosch. Een belangrijke opsteker met de naderende final four van de bekercompetitie in het vooruitzicht. En de lijn werd voortgezet. Zondag 27 maart werd in Almere de beker aan Donar uitgereikt en daarmee werd het eerste doel van het huidige seizoen behaald.

Nu moeten we nog 4 competitiewedstrijden spelen waarbij het nog maar de vraag is of we de eerste plaats op de ranglijst weten vast te houden. Als we drie van de vier weten te winnen dan is het een feit dus de opdracht is simpel en helder. Daarna beginnen de Play-offs waar wij als favoriet voor de titel samen met zeven andere ploegen gaan strijden om de hoofdprijs. Nog twee maanden vanaf nu en we weten wie de landskampioen van 2011 zal zijn.

De kans dat dit jaar de dubbel naar Groningen toe gaat is aanwezig. Dat zou een historisch hoogtepunt zijn omdat het voor ons de eerste keer zou zijn. Niemand kan vooruitkijken en dat is maar goed ook. Tijdens het bekerweekend heeft de ploeg laten zien dat ze goed met druk om kunnen gaan want in een finale met 8 punten bij rust achter staan brengt toch de nodige spanning met zich mee. Die ervaring samen met de ervaringen van de series van vorig jaar en de gespeelde Europese wedstrijden zitten nu in de rugzak en zullen zeker nog van pas gaan komen. Ondanks het feit dat er qua spelers en coaches geen doorlopende contracten voor komend seizoen zijn is de missie voor de komende acht weken meer dan helder. Winnen en eind mei weer op de Grote Markt komen te staan.

De moraal van dit verhaal: geniet van de komende periode. Geniet van het kijken naar spelers als Haryasz, Ellis en Dourisseau in een Donar shirt. Geniet van de sfeer bij de thuiswedstrijden. Geniet van het momentum dat ongetwijfeld weer zal komen in de komende weken als het basketbal in Groningen weer helemaal hot is en iedereen er over meepraat. Er staat momenteel een uitstekende ploeg en het is nog maar afwachten of dat volgend seizoen ook zo zal zijn. Dit team is in staat om dit jaar nog een prijs te pakken en natuurlijk willen we dat allemaal graag. In de komende zomer zullen we worden geïnformeerd over de spelers en de coach voor het nieuwe seizoen. Die nieuwe coach zal nu al met grote belangstelling volgen wat er in Groningen de komende weken gaat gebeuren. Net als wij. De focus ligt nu maar op één ding. Kampioen worden. Daar moet alles voor wijken. Dat is de missie. Dus nogmaals, geniet ervan!