Leiden thuis en uit
De vorige thuiswedstrijd hier in Martiniplaza is al weer een poosje geleden. Dinsdag 18 januari was het om precies te zijn. Het was het eerste duel tegen Binnenland in de kwartfinale van de Nationale Beker. 1060 toeschouwers zagen een klinkende overwinning met 58 punten verschil waardoor de uitwedstrijd, de return tegen diezelfde ploeg, slechts een formaliteit is.
Over de indeling van die bekercompetitie zou je hele verhalen kunnen schrijven maar de feiten zijn zoals ze zijn. Zonder een eredivisie tegenstander te hebben getroffen in de voorgaande rondes staan we eind maart in de halve finale en hopelijk twee dagen later in de finale. Voor de ploeg Binnenland is het natuurlijk leuk om twee wedstrijden te spelen tegen de landskampioen maar de verhoudingen liggen, op z’n zachts gezegd, wel een beetje scheef. Los van die wedstrijd om de beker was de maand januari zeer succesvol te noemen. We speelden totaal zeven wedstrijden en die werden allemaal gewonnen. De laatste twee waren uitwedstrijden tegen respectievelijk Weert en Amsterdam. De maand februari wordt wel een héél interessante periode. Vandaag spelen we tegen de nummer twee op de ranglijst en precies een week later volgt meteen een uitwedstrijd in en tegen hetzelfde Leiden. Daarnaast treffen we deze maand Zwolle, Leeuwarden, Rotterdam, Den Bosch en Bergen op Zoom dus de komende periode zal zo ongeveer wel duidelijk worden hoe de onderlinge verschillen precies zijn en hoe de indeling voor de naderende Play-offs er ongeveer uit zal gaan zien.
Leiden staat momenteel op de tweede plaats op de ranglijst en speelt tot op heden een prima seizoen. Met vier verloren wedstrijden staan ze maar op twee verliespartijen meer dan wij dus je mag gerust stellen dat de wedstrijd van vandaag gaat tussen de absolute top van de eredivisie. Toon van Helfteren zal vandaag vast nog wel even terugdenken aan de halve finale serie van afgelopen seizoen. Het waren toen een paar prachtige wedstrijden die tussen deze twee ploegen werden gespeeld. Vandaag en volgende week donderdag spelen deze teams tegen elkaar en het resultaat van deze wedstrijden zal een afspiegeling zijn van de krachtverschillen tussen deze topteams. Beide coaches kennen elkaars speelwijze door en door dus van verrassingen zal geen sprake zijn. De eerste onderlinge wedstrijd dit seizoen werd gespeeld op 30 oktober in Leiden en werd door ons redelijk eenvoudig met 18 punten verschil gewonnen. Maar die wedstrijd ligt nu al weer maanden achter ons. Ondertussen hebben beide ploegen zich verder ontwikkeld dus vandaag mag wel gezien worden als een zeer belangrijke wedstrijddag.
Qua publieke belangstelling zal het vandaag ongetwijfeld druk zijn in Martiniplaza, want niemand wil deze wedstrijd natuurlijk missen. De wedstrijd tegen Nijmegen van 15 januari trok maar liefst 3240 bezoekers naar deze hal en de verwachting is dat het vandaag vergelijkbaar zal zijn. Het enige verschil is dat 15 januari een zaterdag was en de ervaring leert dat zaterdagen vaak drukker bezocht worden dan doordeweekse wedstrijden, want hoe jammer ook, wij als supporters hebben soms ook nog wel eens andere bezigheden op zo’n dag. Tijdens de Play-offs is het natuurlijk een heel ander verhaal. Dan worden agenda’s eenvoudig aangepast en liggen de prioriteiten duidelijk bij het basketbal. Dan zijn andere verplichtingen opeens niet meer zo belangrijk en gaat het enkel en alleen nog om het winnen van de serie. Kortom, vandaag is een heerlijke opwarmer voor de komende periode. De temperaturen gaan langzaam maar zeker weer omhoog en Stad en Ommeland kan zich weer gaan voorbereiden op de mooiste basketbaltijd van het jaar. Dat het spannend zal gaan worden kunnen wij u nu al verzekeren. Wie wordt dit seizoen de beste ploeg van Nederland en wie pakt de Nationale Beker? Niemand die het nu al weet maar wij maken zeker een grote kans! Met uw steun in de rug is de ploeg er in ieder geval klaar voor. Vandaag kunnen we zien waar we staan en hoe de kansen ongeveer liggen. Geniet u van de wedstrijd en Feel the Heat…!!
maandag 31 januari 2011
vrijdag 28 januari 2011
280111: Kleine update Part II
Ja, gewonnen in Amsterdam. Ik was zelf een balletje aan het gooien dus voor een verslag van die wedstrijd zult u elders moeten kijken. Daarvoor hoeft u overigens niet naar de DBL site want qua objectiviteit voegt die helemaal niks toe. Sterker nog, haal de site maar uit uw favorieten. Het gaat daar meer over de randverschijnselen dan over basketbal. Jan en Charis hebben elkaar daar gevonden. Voor een helder statement daarover, zie basketbalkenners.blogspot.om.
Goed weekend!
Goed weekend!
zondag 23 januari 2011
230111: kleine update
Met excuses. De wedstrijd van gisteren tegen Weert is niet door mij bezocht dus ik kan u niet veel meer vertellen dan dat u al weet. Nipt gewonnen en een zwaar reboundoverwicht. Dat was het wel zo ongeveer. Een supportersbus vol heeft de wedstrijd wel gezien dus voor een ooggetuigeverslag zijn er genoeg mogelijkheden. Vanochtend was ons aller voorzitter bij Radio Noord te horen over ons cluppie. Dit is overigens altijd via internet nog terug te luisteren. Bijzondere nieuwtjes? Nee, niet echt. Maar met de omschrijving van de nieuwe coach ben ik wel heel benieuwd wie het uiteindelijk gaat worden. Er werd een naam genoemd vanmorgen waar ik niet echt heel blij van word. Sommige dingen kunnen gewoon niet, dat weet iedereen. Ach, we horen het wel.
Straks maar eens kijken hoe de plaatselijke voetballers het reces zijn doorgekomen. Ben niet echt jaloers op ze. Rond het vriespunt en dan in korte broek over een grasmat rennen. Zal ik wel of niet een sjaal omdoen...?
Straks maar eens kijken hoe de plaatselijke voetballers het reces zijn doorgekomen. Ben niet echt jaloers op ze. Rond het vriespunt en dan in korte broek over een grasmat rennen. Zal ik wel of niet een sjaal omdoen...?
dinsdag 18 januari 2011
180111: 104 - 46
Gewonnen dus. 1060 bezoekers zagen een groot verschil tussen beide ploegen maar dat was natuurlijk ook niet verwonderlijk. Binnenland genoot van de ambiance en van het spelen tegen de landskampioen en zo hoort het ook. 104 tegen 46 geeft een juist beeld van deze twee ploegen. 21 februari wordt de uitwedstrijd gespeeld in deze kwart finale. Als Binnenland die wint met meer dan 58 punten verschil staan ze in de halve finale in Almere.
Echte hoogtepunten waren er niet echt. Aron was nog niet helemaal okselfris gezien zijn spel en Valentijn deed het heel aardig. Bij Binnenland viel met name de nummer 10 Sander Trommelen op. Daar gaan we vast nog wel meer van horen. De persconferentie na afloop werd ruim bezocht en dat is gewoon goed voor het basketbal. Ahum… bedankt Dick.
Zaterdag naar Weert!
Echte hoogtepunten waren er niet echt. Aron was nog niet helemaal okselfris gezien zijn spel en Valentijn deed het heel aardig. Bij Binnenland viel met name de nummer 10 Sander Trommelen op. Daar gaan we vast nog wel meer van horen. De persconferentie na afloop werd ruim bezocht en dat is gewoon goed voor het basketbal. Ahum… bedankt Dick.
Zaterdag naar Weert!
zaterdag 15 januari 2011
150111: Energie!
Ze wisten het natuurlijk van te voren al maar de praktijk is altijd nog vervelender dan het beeld dat je vooraf hebt. Dat Donar hard en intensief verdedigt is algemeen bekend maar Nijmegen was even vergeten dat een normale trainingsweek van ons leidt tot nog meer energie dan anders. Jason Dourisseau, wat een atleet, ging voorop in de strijd en liet even zien wat verdedigen is. De Amerikanen van Nijmegen werden er moedeloos van. ‘Laat mij nou even gewoon een bal spelen’ hoorde je ze bijna denken. Basketbal begint met verdedigen en die kunst hebben wij al aardig onder de knie. Vandaag lag daar nog even een schepje bovenop en straalde de energie er van af. Ook aanvallend werd er met meer energie gespeeld dan tijdens de afgelopen wedstrijden. De gretigheid was groot en het teamspel kwam prima uit de verf. Vorige week zagen we al dat het keerpunt waarschijnlijk was gekomen en die lijn werd vandaag goed doorgezet. Harysz is het toonbeeld van die ommekeer en dat maakt een mens blij. Toch kies ik voor JD als man of the match. 39.10 minuten gespeeld en nagenoeg onvermoeibaar. Een prachtig score maken en bijna als eerste weer terug in verdedigende linie opgesteld. Het symboliseerde zijn inzet, zijn karakter en zijn drive.
3240 bezoekers hadden een mooie avond. Niet alleen om de wedstrijd maar ook om de prettige sfeer. De oud spelers die vanavond aanwezig waren kregen een staande ovatie en dat was ook zeker verdiend. Zo gaan wij in Groningen om met spelers en betrokkenen die iets voor Donar hebben betekent en dat zal ook altijd zo blijven. Erg leuk om bijvoorbeeld Hans van Rooden (1982) even te spreken en te horen hoe hij onder de indruk was van de wedstrijd en van de sfeer in Martiniplaza. Tijdens de persconferentie waren veel van die oud spelers aanwezig en kregen van de gespreksleider ook de kans om vragen te stellen. Leuk om te zien en horen wat hen bezighoudt en welke vragen ze graag wilden stellen.
Dan nog een paar puntjes van lichte opbouwende kritiek. Ik weet niet precies waarom maar het viel vandaag wel weer op. Het fluitgedrag van één van de drie week af van de andere twee. Nee, we noemen geen namen maar veel van de 3240 aanwezigen begrijpen vast wel wat ik bedoel. En dan, we hebben het er al wel vaker over gehad, ik miste de opjagende muziek tijdens de wedstrijd. Zoiets kan zo sfeerverhogend werken maar vandaag was daar nauwelijks sprake van. Jammer. En tot slot, volgens mij hebben we per vandaag een fotograaf minder…
De punten zijn binnen en Leiden verliest vandaag met één punt van Den Bosch. Prima dus! Dinsdag tegen Binnenland. Geen sprake van onderschatting want elke tegenstander is er één. Ook die moeten we winnen en daarom gaan we er van uit dat u er dan ook gewoon bij bent. Tot dinsdag dus.
3240 bezoekers hadden een mooie avond. Niet alleen om de wedstrijd maar ook om de prettige sfeer. De oud spelers die vanavond aanwezig waren kregen een staande ovatie en dat was ook zeker verdiend. Zo gaan wij in Groningen om met spelers en betrokkenen die iets voor Donar hebben betekent en dat zal ook altijd zo blijven. Erg leuk om bijvoorbeeld Hans van Rooden (1982) even te spreken en te horen hoe hij onder de indruk was van de wedstrijd en van de sfeer in Martiniplaza. Tijdens de persconferentie waren veel van die oud spelers aanwezig en kregen van de gespreksleider ook de kans om vragen te stellen. Leuk om te zien en horen wat hen bezighoudt en welke vragen ze graag wilden stellen.
Dan nog een paar puntjes van lichte opbouwende kritiek. Ik weet niet precies waarom maar het viel vandaag wel weer op. Het fluitgedrag van één van de drie week af van de andere twee. Nee, we noemen geen namen maar veel van de 3240 aanwezigen begrijpen vast wel wat ik bedoel. En dan, we hebben het er al wel vaker over gehad, ik miste de opjagende muziek tijdens de wedstrijd. Zoiets kan zo sfeerverhogend werken maar vandaag was daar nauwelijks sprake van. Jammer. En tot slot, volgens mij hebben we per vandaag een fotograaf minder…
De punten zijn binnen en Leiden verliest vandaag met één punt van Den Bosch. Prima dus! Dinsdag tegen Binnenland. Geen sprake van onderschatting want elke tegenstander is er één. Ook die moeten we winnen en daarom gaan we er van uit dat u er dan ook gewoon bij bent. Tot dinsdag dus.
donderdag 13 januari 2011
130111: Programma voor 150111
Geen heden zonder verleden
Frans Krips, Klaas Deelstra, Eric van Utteren, Berthold Bakker, Dolf van Teerns, Jan Plaggemars, Ger Geerlings, Jan Loorbach, Jan Kamman... om zomaar even een paar namen te noemen. Namen die in de beginjaren van Donar iets betekenden voor de club en aan de wieg stonden van het basketbal in Groningen. Precies zestig jaar geleden begon het allemaal.
Sinds 1881 was Donar alleen een gymnastiek- en schermvereniging maar op 21 januari 1951 vond de oprichtingsvergadering, onder leiding van W.P Struik, van het basketbal in Groningen daadwerkelijk plaats. Die eerste jaren waren prachtig voor de beginnende basketbalsport in Groningen. De eerste contributie bedroeg 75 cent en de eerste wedstrijd werd met 12-0 gewonnen. Wedstrijden werden in die beginperiode gespeeld in de veel te krappe Korenbeurs. Daarna werden de wedstrijden verplaatst naar de Groenteveiling aan de Peizerweg. Weliswaar eerst op tegelvloeren en daarna op asfalt waarbij je als speler makkelijk kon uitglijden door de achtergebleven groenteresten op de grond. Vervolgens kwam de ACLO hal en in 1970 de Evenementenhal als thuishaven waar ook het eerste landelijke kampioenschap werd behaald onder leiding van coach Maarten van Gent.
In die beginjaren speelden ook reeds Amerikanen in de ploeg van Donar. De sport kwam oorspronkelijk uit Amerika dus die moesten het wel goed kunnen spelen. Maar het waren studenten die er eigenlijk weinig van bakten dus al snel werd besloten om het toch maar meer met Nederlanders te gaan doen. En zo begon een landelijke competitie waarbij de uitwedstrijden toen door 5 spelers, samen reizend in een VW kever, werden gespeeld. Wisselspelers pasten toen nog niet in de auto. Frans Krips, oud-speler en vanavond ook aanwezig, sprak ooit tijdens een terugreis de woorden: ‘met 2 cognacjes op speel ik veel beter’. Prompt speelde hij niet meer in de basis de wedstrijden daarna.
Er was zelfs een heus clublied in die beginjaren: ‘Er was eens een God van de donder, die had als leus sport maakt gezonder, wij bezingen hem hier na de sport met veel bier want Donar gaat nimmer ten onder’.
Prachtige verhalen uit de begintijd van de club. Met plezier verwijzen we u graag naar de site donarmuseum.nl om de verhalen van toen te lezen. Zestig jaar geleden is het allemaal begonnen en door de jaren heen is het basketbal in Groningen steeds mooier en groter geworden. Sponsoren begonnen zich te interesseren voor de sport. Grote namen die hun naam aan Donar wilden verbinden. Wie kent ze niet: Nationale Nederlanden, Ahrend, VGNN, RZG, MPC, Hanzevast en GasTerra. Sport en commercie gaan hand in hand en die combinatie is in Groningen al jaren succesvol.
Vandaag is de reünie van zestig jaar Donar in Groningen. Veel oud-spelers en betrokkenen zijn vandaag aanwezig bij de wedstrijd en zullen samen verhalen uitwisselen van vroeger. Er zal vanavond ongetwijfeld een moment komen dat wij de kans krijgen om die mensen het respect te tonen wat ze verdienen. Laten we ze met een daverend applaus bedanken voor hun rol in zestig jaar basketbal in Groningen onder de naam Donar. GasTerra Flames is nu de naam maar Donar is het gevoel. Die naam klinkt al die jaren tijdens de wedstrijden en dat zal nog heel lang zo blijven.
Zestig jaar na die oprichtingsvergadering leeft het basketbal nog volop in Groningen en heel Nederland weet dat dit dé basketbalstad is. De mooiste hal, het grootste publiek en het beste team. Ja, het beste team want de landskampioen staat bovenaan de ranglijst en is van plan om dit seizoen absoluut prijzen te gaan pakken. De tweede helft van de wedstrijd tegen Bergen op Zoom van vorige week was het begin van een mooie periode die de komende maanden tot waarschijnlijk prachtige resultaten zal leiden. Geniet van de sfeer en van het feit dat u er vanavond bij bent. Dit soort momenten zijn uniek en om nooit meer te vergeten. Donar!
Frans Krips, Klaas Deelstra, Eric van Utteren, Berthold Bakker, Dolf van Teerns, Jan Plaggemars, Ger Geerlings, Jan Loorbach, Jan Kamman... om zomaar even een paar namen te noemen. Namen die in de beginjaren van Donar iets betekenden voor de club en aan de wieg stonden van het basketbal in Groningen. Precies zestig jaar geleden begon het allemaal.
Sinds 1881 was Donar alleen een gymnastiek- en schermvereniging maar op 21 januari 1951 vond de oprichtingsvergadering, onder leiding van W.P Struik, van het basketbal in Groningen daadwerkelijk plaats. Die eerste jaren waren prachtig voor de beginnende basketbalsport in Groningen. De eerste contributie bedroeg 75 cent en de eerste wedstrijd werd met 12-0 gewonnen. Wedstrijden werden in die beginperiode gespeeld in de veel te krappe Korenbeurs. Daarna werden de wedstrijden verplaatst naar de Groenteveiling aan de Peizerweg. Weliswaar eerst op tegelvloeren en daarna op asfalt waarbij je als speler makkelijk kon uitglijden door de achtergebleven groenteresten op de grond. Vervolgens kwam de ACLO hal en in 1970 de Evenementenhal als thuishaven waar ook het eerste landelijke kampioenschap werd behaald onder leiding van coach Maarten van Gent.
In die beginjaren speelden ook reeds Amerikanen in de ploeg van Donar. De sport kwam oorspronkelijk uit Amerika dus die moesten het wel goed kunnen spelen. Maar het waren studenten die er eigenlijk weinig van bakten dus al snel werd besloten om het toch maar meer met Nederlanders te gaan doen. En zo begon een landelijke competitie waarbij de uitwedstrijden toen door 5 spelers, samen reizend in een VW kever, werden gespeeld. Wisselspelers pasten toen nog niet in de auto. Frans Krips, oud-speler en vanavond ook aanwezig, sprak ooit tijdens een terugreis de woorden: ‘met 2 cognacjes op speel ik veel beter’. Prompt speelde hij niet meer in de basis de wedstrijden daarna.
Er was zelfs een heus clublied in die beginjaren: ‘Er was eens een God van de donder, die had als leus sport maakt gezonder, wij bezingen hem hier na de sport met veel bier want Donar gaat nimmer ten onder’.
Prachtige verhalen uit de begintijd van de club. Met plezier verwijzen we u graag naar de site donarmuseum.nl om de verhalen van toen te lezen. Zestig jaar geleden is het allemaal begonnen en door de jaren heen is het basketbal in Groningen steeds mooier en groter geworden. Sponsoren begonnen zich te interesseren voor de sport. Grote namen die hun naam aan Donar wilden verbinden. Wie kent ze niet: Nationale Nederlanden, Ahrend, VGNN, RZG, MPC, Hanzevast en GasTerra. Sport en commercie gaan hand in hand en die combinatie is in Groningen al jaren succesvol.
Vandaag is de reünie van zestig jaar Donar in Groningen. Veel oud-spelers en betrokkenen zijn vandaag aanwezig bij de wedstrijd en zullen samen verhalen uitwisselen van vroeger. Er zal vanavond ongetwijfeld een moment komen dat wij de kans krijgen om die mensen het respect te tonen wat ze verdienen. Laten we ze met een daverend applaus bedanken voor hun rol in zestig jaar basketbal in Groningen onder de naam Donar. GasTerra Flames is nu de naam maar Donar is het gevoel. Die naam klinkt al die jaren tijdens de wedstrijden en dat zal nog heel lang zo blijven.
Zestig jaar na die oprichtingsvergadering leeft het basketbal nog volop in Groningen en heel Nederland weet dat dit dé basketbalstad is. De mooiste hal, het grootste publiek en het beste team. Ja, het beste team want de landskampioen staat bovenaan de ranglijst en is van plan om dit seizoen absoluut prijzen te gaan pakken. De tweede helft van de wedstrijd tegen Bergen op Zoom van vorige week was het begin van een mooie periode die de komende maanden tot waarschijnlijk prachtige resultaten zal leiden. Geniet van de sfeer en van het feit dat u er vanavond bij bent. Dit soort momenten zijn uniek en om nooit meer te vergeten. Donar!
maandag 10 januari 2011
100111: Op lange en korte termijn
Gaat het goed met het basketbal in Nederland? Het antwoord is duidelijk: nee. In Groningen mogen we zeker nog niet klagen maar over het algemeen gaat het niet echt de goede kant op. Prominente bekende Nederlanders die door hun verleden recht van spreken hebben laten zich steeds vaker uit over de kwaliteit van het Nederlandse spel en de aanpak van het basketbal in ons land. Ton Boot, wie kent hem niet, spreekt in zijn column deze week over het vertrek van Marco van den Berg na dit seizoen met woorden als ‘vreemd en onbegrijpelijk’. Verder verwijt hij besturen dat er op een arrogante wijze met grote onduidelijkheden aan pers en publiek geen transparante openheid wordt gegeven. Mart Smeets, ooit één van de initiators van de gloriejaren als speler en als journalist van het basketbal in Nederland heeft geen goed woord over voor het hedendaagse basketbal. ‘De FEB zou zwaar gestraft moeten worden’. De FEB, u weet wel, tegenwoordig ook wel DBL genoemd, het overkoepelende orgaan achter de eredivisie in ons land waarin alle clubs vertegenwoordigd zijn. En dan ook nog het nieuws dat weer een Nederlander zomaar tijdens het huidige seizoen stopt met ballen. In dit geval Jesper Jobse bij Zwolle. Hij is niet de eerste en zal ook niet de laatste zijn ben ik bang.
Als je het interview met Mart Smeets helemaal bekijkt zakt de moed je wel enigszins in de schoenen. Jammer genoeg moet ik constateren dat hij voor een groot deel wel gelijk heeft. Het is te makkelijk om te zeggen dat het vroeger allemaal beter was maar in dit geval kunnen we wel vaststellen dat de afgelopen jaren er nul progressie in het Nederlandse topbasketbal heeft gezeten. Maar zal het de komende tijd beter worden? Volgend jaar zijn de clubs verplicht om zes Nederlanders in het eerste aan het spelen te hebben. De kans is groot dat de rotaties in het veld daardoor nog kleiner gaan worden omdat gemiddeld gesproken de Nederlanders niet het niveau hebben van de aangetrokken buitenlandse spelers. Oftewel, zal het hier beter van gaan worden? Ik denk het niet. Mart pleit onder andere voor het vaker opstellen van Nederlandse spelers zodat ze echt gaan spelen. Bijvoorbeeld door verplicht te stellen dat er minimaal twee Nederlanders op het veld staan. Stel je voor dat die regel nu reeds zou gelden en kijk dan even naar het Donar van tegenwoordig. Laten we dan gemakshalve Bekkering en Otten even vergeten omdat, zoals iedereen weet, dat alleen maar ‘papieren’ Nederlanders zijn. Trek uw conclusies. Zouden er dan nog steeds zoveel supporters naar Martiniplaza komen om naar mooi basketbal te kijken?
Tegenwoordig spelen veel Nederlandse spelers die we van naam niet eens kennen in het buitenland. Op college in Amerika of in willekeurig welk ander land omdat ze daar veel leren en blijkbaar geen zin hebben om in Nederland te spelen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Waarom zou je ook. Als nummer 8 of 9 op de bank terecht komen en maar afwachten of je zo nu en dan wat speelminuten mag maken omdat een paar Amerikanen je toch altijd voorgaan. Dat beeld is niet erg aansprekend en laten we eerlijk zijn, als er structureel niet iets verandert zal het voorlopig ook wel zo blijven. Het één en ander heeft ook meteen met geld en budget te maken. De clubs hebben, mede door de crisis minder te besteden maar ook door het gebrek aan landelijke televisie aandacht staan grote sponsoren niet echt te springen om hun naam aan het basketbal te verbinden. Een flink aantal jaren geleden was dat wel anders. Grote namen hadden we toen als sponsoren in Nederland. Het Nederlands team stelde toen nog echt wat voor en de sport trok veel meer publiek dan tegenwoordig.
Dus wat de doen? Als je echt wat zou willen doen dan zou de hele basisstructuur moeten veranderen. Meer hele goeie Nederlanders aan het spelen zien te krijgen en toch aantrekkelijk basketbal aan het publiek presenteren. Omroepen interesseren en grote sponsoren zich aan de sport zien binden. Haast een onmogelijke opgave wat niet in een paar jaren zomaar even gerealiseerd kan worden. Dus wat blijft er waarschijnlijk over? We gaan gewoon zo door en zien wel waar het schip een keer strand.
Nogmaals, in Groningen hebben we nu nog weinig tot niets te klagen. Een mooie groep sponsoren en spraakmakende resultaten. Volle zalen en een mooi vooruitzicht voor de rest van dit seizoen. Maar volgend jaar? Een nieuwe coach, een extra Nederlandse speler er bij en hopelijk veel concurrentie van de andere clubs die dan hopelijk nog overeind staan. Ik zou zo zeggen, tel uw zegeningen en geniet zolang het nog kan. De lange termijnvisie laten we maar even voor wat die is en richten ons nu op de korte termijn. Dat betekent hopelijk dat we het seizoen 2010-2011 met twee bekers gaan afsluiten. Wat mij betreft in ieder geval met minimaal één want anders is het seizoen compleet mislukt. Wat er daarna gebeurt zien we dan wel weer. Marco hoopt volgend jaar ergens in Europa als hoofdcoach aan de slag te zijn met in zijn koffer twee dvd’s. Die ene heeft hij al. De tweede moet nog gemaakt worden. Voor hem zou het mooi zijn om op een mooie zomerse zondagmiddag ergens in een warm land in september zijn toekomstige spelersgroep te laten zien wat zich de voorgaande twee jaren in Nederland heeft afgespeeld. Dat zou natuurlijk niet alleen voor hem mooi zijn. We richten ons dus op mei 2011. 60 jaar na de introductie van het Groningse basketbal gaan we voor de vierde hoofdprijs in de geschiedenis. En daarna zien we wel weer…
Als je het interview met Mart Smeets helemaal bekijkt zakt de moed je wel enigszins in de schoenen. Jammer genoeg moet ik constateren dat hij voor een groot deel wel gelijk heeft. Het is te makkelijk om te zeggen dat het vroeger allemaal beter was maar in dit geval kunnen we wel vaststellen dat de afgelopen jaren er nul progressie in het Nederlandse topbasketbal heeft gezeten. Maar zal het de komende tijd beter worden? Volgend jaar zijn de clubs verplicht om zes Nederlanders in het eerste aan het spelen te hebben. De kans is groot dat de rotaties in het veld daardoor nog kleiner gaan worden omdat gemiddeld gesproken de Nederlanders niet het niveau hebben van de aangetrokken buitenlandse spelers. Oftewel, zal het hier beter van gaan worden? Ik denk het niet. Mart pleit onder andere voor het vaker opstellen van Nederlandse spelers zodat ze echt gaan spelen. Bijvoorbeeld door verplicht te stellen dat er minimaal twee Nederlanders op het veld staan. Stel je voor dat die regel nu reeds zou gelden en kijk dan even naar het Donar van tegenwoordig. Laten we dan gemakshalve Bekkering en Otten even vergeten omdat, zoals iedereen weet, dat alleen maar ‘papieren’ Nederlanders zijn. Trek uw conclusies. Zouden er dan nog steeds zoveel supporters naar Martiniplaza komen om naar mooi basketbal te kijken?
Tegenwoordig spelen veel Nederlandse spelers die we van naam niet eens kennen in het buitenland. Op college in Amerika of in willekeurig welk ander land omdat ze daar veel leren en blijkbaar geen zin hebben om in Nederland te spelen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Waarom zou je ook. Als nummer 8 of 9 op de bank terecht komen en maar afwachten of je zo nu en dan wat speelminuten mag maken omdat een paar Amerikanen je toch altijd voorgaan. Dat beeld is niet erg aansprekend en laten we eerlijk zijn, als er structureel niet iets verandert zal het voorlopig ook wel zo blijven. Het één en ander heeft ook meteen met geld en budget te maken. De clubs hebben, mede door de crisis minder te besteden maar ook door het gebrek aan landelijke televisie aandacht staan grote sponsoren niet echt te springen om hun naam aan het basketbal te verbinden. Een flink aantal jaren geleden was dat wel anders. Grote namen hadden we toen als sponsoren in Nederland. Het Nederlands team stelde toen nog echt wat voor en de sport trok veel meer publiek dan tegenwoordig.
Dus wat de doen? Als je echt wat zou willen doen dan zou de hele basisstructuur moeten veranderen. Meer hele goeie Nederlanders aan het spelen zien te krijgen en toch aantrekkelijk basketbal aan het publiek presenteren. Omroepen interesseren en grote sponsoren zich aan de sport zien binden. Haast een onmogelijke opgave wat niet in een paar jaren zomaar even gerealiseerd kan worden. Dus wat blijft er waarschijnlijk over? We gaan gewoon zo door en zien wel waar het schip een keer strand.
Nogmaals, in Groningen hebben we nu nog weinig tot niets te klagen. Een mooie groep sponsoren en spraakmakende resultaten. Volle zalen en een mooi vooruitzicht voor de rest van dit seizoen. Maar volgend jaar? Een nieuwe coach, een extra Nederlandse speler er bij en hopelijk veel concurrentie van de andere clubs die dan hopelijk nog overeind staan. Ik zou zo zeggen, tel uw zegeningen en geniet zolang het nog kan. De lange termijnvisie laten we maar even voor wat die is en richten ons nu op de korte termijn. Dat betekent hopelijk dat we het seizoen 2010-2011 met twee bekers gaan afsluiten. Wat mij betreft in ieder geval met minimaal één want anders is het seizoen compleet mislukt. Wat er daarna gebeurt zien we dan wel weer. Marco hoopt volgend jaar ergens in Europa als hoofdcoach aan de slag te zijn met in zijn koffer twee dvd’s. Die ene heeft hij al. De tweede moet nog gemaakt worden. Voor hem zou het mooi zijn om op een mooie zomerse zondagmiddag ergens in een warm land in september zijn toekomstige spelersgroep te laten zien wat zich de voorgaande twee jaren in Nederland heeft afgespeeld. Dat zou natuurlijk niet alleen voor hem mooi zijn. We richten ons dus op mei 2011. 60 jaar na de introductie van het Groningse basketbal gaan we voor de vierde hoofdprijs in de geschiedenis. En daarna zien we wel weer…
zaterdag 8 januari 2011
080111: Keurige overwinning
De sfeer in Martiniplaza was, zeker de tweede helft, weer als vanouds, maar daarover later meer.
De eerste helft van de wedstrijd leek wel op een verlenging van de wedstrijd van afgelopen donderdag. Het lukte niet, het wilde niet en het team straalde geen vertrouwen uit. Maar geen nood, zie hier het voordeel van 15 minuten pauze. Tijdens de training van gisteren die overigens door heel weinig bezoekers werd bekeken, was al wel duidelijk dat er niks mis met de gretigheid van het team en dat de sfeer prima is. Dat zagen we in de tweede helft ook weer volledig terug. Donar speelde weer zoals we het gewend zijn. Hard, gretig, vol bezieling en goed. Wat een verschil. Daar waar Tim Blue heer en meester was over Matt Haryasz in de eerste tweede kwarten was het in de tweede helft een compleet andere situatie. Bergen op Zoom raakte geïntimideerd en had totaal geen antwoord op het intensievere spel van Flames. Ze stonden er bij en keken er naar. In de eerste helft leek Bergen op Zoom een absolute kampioenkandidaat maar na de tweede helft snappen we weer waarom ze staan op de plek waar ze staan. De enige speler die een positieve indruk maakte bij hen was de nummer 10, Tyler Tiedeman. Die mag van mij wel naar Groningen komen. Alhoewel, in de tweede helft, onder druk, zagen we hem eigenlijk ook niet meer terug. Maar in de gaten houden moeten we zeker. Waar ligt het aan bij de Giants? Twee oorzaken wat mij betreft. De pointguard Kimbrough en de coach. Jesse is geen leider op het veld. Op de momenten dat het allemaal niet wilde lukken nam hij absoluut niet het heft in handen en ging zelf voor een paar onmogelijke ballen. Daarnaast, de coach. Wierd is een aardige jongen maar moet nog veel ervaring opdoen. Wisselen op juiste momenten en de tactiek aanpassen als het nodig is. Gebruik eens een zoneverdediging als de tegenstander volop penetreert. Het is maar een idee..
En de belangrijkste spelers vanavond? Wat mij betreft een paar, in willekeurige volgorde. Robby, Jason & Jason, Aron en Turek. De beide Matt’s zijn absoluut nog niet op hun oude niveau maar ach, wat zeur je met een keurige double double 12-16 (MH). Het kan allemaal alleen maar beter worden en deze tweede helft gaf de burger weer moed!
Dan het randgebeuren. Ik verbaas me wel eens over het gedrag van bepaalde individuele personen op de tribune. Als het spel even tegenzit is het moord en brand maar op de momenten dat het momentum weer aanwezig is het hosanna. Het zal wel aan mij liggen maar is er niet een gulden middenweg? Dan nog wat anders. Sinds gisteren wist ik reeds dat Pascal weer eens aan de muziekknoppen zou zitten vandaag. Dat was al een leuk vooruitzicht en het pakte ook geweldig uit. Niets ten nadele van zijn opvolger maar vandaag bleek maar weer dat niet iedereen zomaar vervangbaar is. Ik zei het al in het begin, de sfeer was weer als vanouds. Herkenbare deuntjes en de vlam regelmatig in de pan. Zo moet dat! Timing en feeling, dat zijn de belangrijkste ingrediënten voor de muziek bij het basketbal. Pascal heeft beide na vele jaren ervaring volledig in de smiezen en dat scheelt een flinke slok op een borrel. Pascal, bedankt.
Tot slot, vandaag was de laatste wedstrijd van mijn buurman. Althans, als journalist van het DvhN. Hij heeft een andere baan en zal zeker nog wel weer te zien zijn in Martiniplaza maar niet meer als iemand van de krant. In de afgelopen jaren hebben we prima kunnen samenwerken en was het met regelmaat ook gewoon gezellig aan de perstafel. Bovendien scheelt het een stuk dat er kennis aanwezig is. Hij weet waar hij het over heeft en neemt ook vaak de moeite om even verder te spitten in plaats van alleen maar de feiten en het oogverslag te beschrijven. Arnoud, bedankt. Eén belangrijk detail nog. Vanavond waren er exact 2480 bezoekers aanwezig bij de wedstrijd. Ik doe je wat als er maandag een ander aantal in de krant staat!
Zo, we kunnen weer gewoon een week trainen. Dat is de afgelopen maanden wel anders geweest. Volgende week zaterdag weer een thuiswedstrijd en dan is ook de reünie met oud spelers. Daar moet u absoluut bij zijn! Gegroet.
De eerste helft van de wedstrijd leek wel op een verlenging van de wedstrijd van afgelopen donderdag. Het lukte niet, het wilde niet en het team straalde geen vertrouwen uit. Maar geen nood, zie hier het voordeel van 15 minuten pauze. Tijdens de training van gisteren die overigens door heel weinig bezoekers werd bekeken, was al wel duidelijk dat er niks mis met de gretigheid van het team en dat de sfeer prima is. Dat zagen we in de tweede helft ook weer volledig terug. Donar speelde weer zoals we het gewend zijn. Hard, gretig, vol bezieling en goed. Wat een verschil. Daar waar Tim Blue heer en meester was over Matt Haryasz in de eerste tweede kwarten was het in de tweede helft een compleet andere situatie. Bergen op Zoom raakte geïntimideerd en had totaal geen antwoord op het intensievere spel van Flames. Ze stonden er bij en keken er naar. In de eerste helft leek Bergen op Zoom een absolute kampioenkandidaat maar na de tweede helft snappen we weer waarom ze staan op de plek waar ze staan. De enige speler die een positieve indruk maakte bij hen was de nummer 10, Tyler Tiedeman. Die mag van mij wel naar Groningen komen. Alhoewel, in de tweede helft, onder druk, zagen we hem eigenlijk ook niet meer terug. Maar in de gaten houden moeten we zeker. Waar ligt het aan bij de Giants? Twee oorzaken wat mij betreft. De pointguard Kimbrough en de coach. Jesse is geen leider op het veld. Op de momenten dat het allemaal niet wilde lukken nam hij absoluut niet het heft in handen en ging zelf voor een paar onmogelijke ballen. Daarnaast, de coach. Wierd is een aardige jongen maar moet nog veel ervaring opdoen. Wisselen op juiste momenten en de tactiek aanpassen als het nodig is. Gebruik eens een zoneverdediging als de tegenstander volop penetreert. Het is maar een idee..
En de belangrijkste spelers vanavond? Wat mij betreft een paar, in willekeurige volgorde. Robby, Jason & Jason, Aron en Turek. De beide Matt’s zijn absoluut nog niet op hun oude niveau maar ach, wat zeur je met een keurige double double 12-16 (MH). Het kan allemaal alleen maar beter worden en deze tweede helft gaf de burger weer moed!
Dan het randgebeuren. Ik verbaas me wel eens over het gedrag van bepaalde individuele personen op de tribune. Als het spel even tegenzit is het moord en brand maar op de momenten dat het momentum weer aanwezig is het hosanna. Het zal wel aan mij liggen maar is er niet een gulden middenweg? Dan nog wat anders. Sinds gisteren wist ik reeds dat Pascal weer eens aan de muziekknoppen zou zitten vandaag. Dat was al een leuk vooruitzicht en het pakte ook geweldig uit. Niets ten nadele van zijn opvolger maar vandaag bleek maar weer dat niet iedereen zomaar vervangbaar is. Ik zei het al in het begin, de sfeer was weer als vanouds. Herkenbare deuntjes en de vlam regelmatig in de pan. Zo moet dat! Timing en feeling, dat zijn de belangrijkste ingrediënten voor de muziek bij het basketbal. Pascal heeft beide na vele jaren ervaring volledig in de smiezen en dat scheelt een flinke slok op een borrel. Pascal, bedankt.
Tot slot, vandaag was de laatste wedstrijd van mijn buurman. Althans, als journalist van het DvhN. Hij heeft een andere baan en zal zeker nog wel weer te zien zijn in Martiniplaza maar niet meer als iemand van de krant. In de afgelopen jaren hebben we prima kunnen samenwerken en was het met regelmaat ook gewoon gezellig aan de perstafel. Bovendien scheelt het een stuk dat er kennis aanwezig is. Hij weet waar hij het over heeft en neemt ook vaak de moeite om even verder te spitten in plaats van alleen maar de feiten en het oogverslag te beschrijven. Arnoud, bedankt. Eén belangrijk detail nog. Vanavond waren er exact 2480 bezoekers aanwezig bij de wedstrijd. Ik doe je wat als er maandag een ander aantal in de krant staat!
Zo, we kunnen weer gewoon een week trainen. Dat is de afgelopen maanden wel anders geweest. Volgende week zaterdag weer een thuiswedstrijd en dan is ook de reünie met oud spelers. Daar moet u absoluut bij zijn! Gegroet.
080111: Programma voor vandaag
Bergen op Zoom
Het ene seizoen is het andere niet. Dat geldt natuurlijk voor alle ploegen maar voor onze tegenstander van vandaag in het bijzonder. In 2010 waren ze nog finalist in de finaleserie tegen ons maar dit seizoen is het vechten om het hoofd boven water te houden. Althans, tot op heden.
U zult het zich ongetwijfeld nog wel herinneren, de wedstrijden tegen Bergen op Zoom in de finale van de Play-offs in mei van het afgelopen jaar. Nadat we met de nodige pijn en moeite de halve finaleserie tegen Leiden hadden gewonnen was de ploeg van coach Braal in de finale de tegenstander. Heel spannend werd het eerlijk gezegd niet maar het feit dat Bergen op Zoom in de finale stond was een prestatie van formaat. Na dat seizoen stopten beide coaches Erik Braal en Herman van den Belt en werd al vrij snel hun vervanger aangesteld, Wierd Goedee. Goedee is een man met een redelijke dosis ervaring. Na zijn actieve spelersloopbaan werd hij coach bij onder andere Weert. Daarna was hij assistent-coach in Den Bosch en de afgelopen jaren werkte hij vooral met de jeugd.
Met 13 verlieswedstrijden van de totaal 18 gespeelde wedstrijden is het eerste deel van dit seizoen niet echt succesvol voor de nieuwe coach en zijn ploeg. Aan de samenstelling van de ploeg zou het haast niet kunnen liggen. Een flink aantal spelers is na vorig seizoen gebleven en met de terugkomst van Tim Blue, vorig jaar nog een Flame, kan je stellen dat de ploeg niet verzwakt is. Toch balanceren ze momenteel op de grens die aan de ene kant een plek zal geven in de Play-offs en aan de andere kant een wel heel vroege zomervakantie tot gevolg zal hebben. Maar we zijn nog maar halverwege het seizoen en alles is nog mogelijk. In zo’n nieuwe situatie moeten spelers en coach ook begrijpelijk aan elkaar wennen en wellicht dat ze nu de juiste chemie te pakken hebben.
Als we dan toch even kijken naar de ranglijst zo halverwege het huidige seizoen dan zien we wel een paar opvallende dingen. Dat Rotterdam onderaan de lijst staat zal waarschijnlijk niemand verbazen. Vlak daarboven staat Zwolle. Eerlijk gezegd hadden we daar meer van verwacht met de terugkomst van coach Herman van den Belt. Amsterdam, spelend met een groep flink getalenteerde jeugdspelers, hangt een beetje in het midden en dat zelfde geldt eigenlijk ook voor Leeuwarden, Weert en Nijmegen. Bovenaan de ranglijst staan Den Bosch, Leiden en GasTerra Flames. Leiden staat op een stevige tweede plaats en de laatste weken begint Den Bosch ook flink op stoom te komen. Het zullen nog een paar spannende basketbalweken worden in de komende periode. Welke ploegen hebben na het kerstreces de smaak flink te pakken gekregen en welke ploegen zakken juist nu enigszins weg. Alles is mogelijk. Voor alle ploegen is het bereiken van de Play-offs het eerste doel en wat er daarna gebeurt is een kwestie van geluk, het momentum, geen blessures en karakter tonen.
Wij liggen dus goed op schema. Voor de tegenstander van vandaag ligt dat duidelijk een beetje anders. Wat vandaag een leuke bijkomstigheid is, is het feit dat Tim Blue hier weer eens te bewonderen is ondanks het feit dat hij nu in een ander shirt speelt. Met zijn ietwat slome uitstraling en zijn lange haren was hij vorig seizoen een heel belangrijk onderdeel in het behaalde kampioenschap en dat zullen we nooit weer vergeten. En zoals altijd gaan we daar als supporters uiteraard zeer respectvol mee om. Wij hoeven u niet te vragen om tijdens de spelerspresentatie bij vooral het voorstellen van Tim uw respect te tonen want dat is simpelweg vanzelfsprekend. Drie Donar-teams hebben tot op heden een grote beker weten veilig te stellen en alle spelers die daarin gespeeld hebben zullen voor altijd een warm ontvangst in Groningen krijgen. Naast Tim zijn dat er vanavond trouwens nog wel een paar. U weet wel, onze eigen spelers die na vorig seizoen gewoon zijn gebleven. Zij weten wat er in Groningen kan gebeuren als de laatste wedstrijd van het seizoen uiteindelijk wordt gewonnen. Dan barst het feest los en maken ze zichzelf enigszins onsterfelijk. Natuurlijk zijn er geen garanties maar de kans dat we in mei de Grote Markt weer gaan bezoeken is groot. Een heerlijk vooruitzicht!
Het ene seizoen is het andere niet. Dat geldt natuurlijk voor alle ploegen maar voor onze tegenstander van vandaag in het bijzonder. In 2010 waren ze nog finalist in de finaleserie tegen ons maar dit seizoen is het vechten om het hoofd boven water te houden. Althans, tot op heden.
U zult het zich ongetwijfeld nog wel herinneren, de wedstrijden tegen Bergen op Zoom in de finale van de Play-offs in mei van het afgelopen jaar. Nadat we met de nodige pijn en moeite de halve finaleserie tegen Leiden hadden gewonnen was de ploeg van coach Braal in de finale de tegenstander. Heel spannend werd het eerlijk gezegd niet maar het feit dat Bergen op Zoom in de finale stond was een prestatie van formaat. Na dat seizoen stopten beide coaches Erik Braal en Herman van den Belt en werd al vrij snel hun vervanger aangesteld, Wierd Goedee. Goedee is een man met een redelijke dosis ervaring. Na zijn actieve spelersloopbaan werd hij coach bij onder andere Weert. Daarna was hij assistent-coach in Den Bosch en de afgelopen jaren werkte hij vooral met de jeugd.
Met 13 verlieswedstrijden van de totaal 18 gespeelde wedstrijden is het eerste deel van dit seizoen niet echt succesvol voor de nieuwe coach en zijn ploeg. Aan de samenstelling van de ploeg zou het haast niet kunnen liggen. Een flink aantal spelers is na vorig seizoen gebleven en met de terugkomst van Tim Blue, vorig jaar nog een Flame, kan je stellen dat de ploeg niet verzwakt is. Toch balanceren ze momenteel op de grens die aan de ene kant een plek zal geven in de Play-offs en aan de andere kant een wel heel vroege zomervakantie tot gevolg zal hebben. Maar we zijn nog maar halverwege het seizoen en alles is nog mogelijk. In zo’n nieuwe situatie moeten spelers en coach ook begrijpelijk aan elkaar wennen en wellicht dat ze nu de juiste chemie te pakken hebben.
Als we dan toch even kijken naar de ranglijst zo halverwege het huidige seizoen dan zien we wel een paar opvallende dingen. Dat Rotterdam onderaan de lijst staat zal waarschijnlijk niemand verbazen. Vlak daarboven staat Zwolle. Eerlijk gezegd hadden we daar meer van verwacht met de terugkomst van coach Herman van den Belt. Amsterdam, spelend met een groep flink getalenteerde jeugdspelers, hangt een beetje in het midden en dat zelfde geldt eigenlijk ook voor Leeuwarden, Weert en Nijmegen. Bovenaan de ranglijst staan Den Bosch, Leiden en GasTerra Flames. Leiden staat op een stevige tweede plaats en de laatste weken begint Den Bosch ook flink op stoom te komen. Het zullen nog een paar spannende basketbalweken worden in de komende periode. Welke ploegen hebben na het kerstreces de smaak flink te pakken gekregen en welke ploegen zakken juist nu enigszins weg. Alles is mogelijk. Voor alle ploegen is het bereiken van de Play-offs het eerste doel en wat er daarna gebeurt is een kwestie van geluk, het momentum, geen blessures en karakter tonen.
Wij liggen dus goed op schema. Voor de tegenstander van vandaag ligt dat duidelijk een beetje anders. Wat vandaag een leuke bijkomstigheid is, is het feit dat Tim Blue hier weer eens te bewonderen is ondanks het feit dat hij nu in een ander shirt speelt. Met zijn ietwat slome uitstraling en zijn lange haren was hij vorig seizoen een heel belangrijk onderdeel in het behaalde kampioenschap en dat zullen we nooit weer vergeten. En zoals altijd gaan we daar als supporters uiteraard zeer respectvol mee om. Wij hoeven u niet te vragen om tijdens de spelerspresentatie bij vooral het voorstellen van Tim uw respect te tonen want dat is simpelweg vanzelfsprekend. Drie Donar-teams hebben tot op heden een grote beker weten veilig te stellen en alle spelers die daarin gespeeld hebben zullen voor altijd een warm ontvangst in Groningen krijgen. Naast Tim zijn dat er vanavond trouwens nog wel een paar. U weet wel, onze eigen spelers die na vorig seizoen gewoon zijn gebleven. Zij weten wat er in Groningen kan gebeuren als de laatste wedstrijd van het seizoen uiteindelijk wordt gewonnen. Dan barst het feest los en maken ze zichzelf enigszins onsterfelijk. Natuurlijk zijn er geen garanties maar de kans dat we in mei de Grote Markt weer gaan bezoeken is groot. Een heerlijk vooruitzicht!
donderdag 6 januari 2011
060111: Heerschappij?
Het gekozen thema voor dit seizoen had weinig betrekking op de wedstrijd van vanavond. Bij heerschappij hoort bezieling en dat was wat er ontbrak. Rotterdam daarentegen had dat wel en zorgde vandaag bijna voor een ongelofelijke stunt maar de laatste 3 minuten waren voor hen net te veel van het goede. Coach Jezerkic stak de hand na afloop in eigen boezem en dat valt hem te prijzen. Wellicht dat gebrek aan ervaring om op dit soort momenten de juiste beslissingen te nemen voor de Rotterdammers doorslaggevend was want ze hadden de winst binnen handbereik.
Wellicht was het anders gelopen als ze wel, net als de vorige wedstrijd in Martiniplaza, gekozen hadden voor de penetratie naar de basket maar dat is nu koffiedik kijken. Rotterdam schoot goed gedurende de wedstrijd maar door de matige rotatie kwamen ze duidelijk in ademnood en waren de 40 minuten net een paar teveel. En dan onze Flames. Waar was de bezieling die we anderhalf seizoen lang zagen? Het leek wel een compleet nieuw team dat nog aan elkaar moest wennen. Een paar spelers is de vorm even compleet helemaal kwijt en dat is in deze fase van de competitie, terwijl andere teams nu juist op stoom komen, wel een beetje vreemd. Marco noemde als oorzaak onder andere de heftige trainingsweek dus dat zal het wel zijn maar in de eerste drie kwarten lukte er vanavond aanvallend nagenoeg niks. Met name Haryasz stond symbool voor het falen vandaag. De week vrij heeft op het oog weinig goeds gebracht en dat is wel enigszins verontrustend. Tegen een zoneverdediging moet het schot vallen, dat is absoluut een feit maar 14 turnovers is wel erg veel. Reboundend zat het wel goed en met het klassenverschil tussen deze twee teams is dat geen verrassing. Maar we zullen wel uit een ander vaatje moeten gaan tappen want anders zullen er ongetwijfeld verliespartijen aankomen want sterkere tegenstanders zullen dit spel zeker gaan afstraffen.
Sommige dingen snap ik gewoon niet. De FEB/DBL die nu opeens met een thema aan komt zetten en wat vervolgens aan het publiek kenbaar gemaakt moet worden. Respect voor elkaar spreekt natuurlijk voor zich maar ik vraag me echt af of dit de manier is om dit aan ploegen en supporters duidelijk te maken. Het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met de manier waarop één van de scheidsrechters een paar weken geleden is bedreigd maar de toon mag van mij wat dat betreft best wel harder zijn. Wat ik ook niet snap zijn sommige spreekkoren die van de tribune af komen. Oud Donar speler Mladenovic werd compleet uitgefloten na zijn, absoluut niet bewuste charge op Aron Roye, terwijl hij een hele goede wedstrijd voor Rotterdam speelde. Over respect gesproken. Ook onbegrijpelijk was de manier waarop de calls vanavond werden gefloten. In het begin van de wedstrijd mocht aan beide kanten alles en na een bepaald moment was de tolerantie opeens compleet weg. Is dat een nieuwe regel? Die heb ik dan blijkbaar even gemist. Maar ach, ik snap wel meer niet. Het hoort blijkbaar bij de sport en daar gebeuren wel vaker rare dingen.
2170 bezoekers, dit aantal werd overigens door mij exact gegokt voorafgaand aan de bekendmaking, zagen dat we de wedstrijd wonnen maar fraai was het niet. Ik stel voor, snel vergeten en zaterdag gaan we weer ballen op de manier zoals we in Groningen gewend zijn.
Nog twee dingen. Donar bestaat 60 jaar en op 15 januari zal de reünie met veel oud spelers worden gehouden tijdens die thuiswedstrijd. Ik hoorde vandaag wie er onder andere zullen komen die avond en ik kan u alvast zeggen, zorg dat u er bij bent want het wordt bijzonder. Het andere ding, Marco heeft zijn keuze gemaakt over zijn toekomst. Daar zullen we in de komende maanden vast nog wel meer van horen.
Zo, Top of Holland is weer back in business. Het waren een paar bewogen weken maar we zijn er weer. Met scherpe analyses, aardige nieuwtjes en bijzondere verhalen zal ik u weer informeren over het basketbal op topniveau uit Groningen. En waarom? Het is en blijft zo’n ontzettend leuke hobby!
Wellicht was het anders gelopen als ze wel, net als de vorige wedstrijd in Martiniplaza, gekozen hadden voor de penetratie naar de basket maar dat is nu koffiedik kijken. Rotterdam schoot goed gedurende de wedstrijd maar door de matige rotatie kwamen ze duidelijk in ademnood en waren de 40 minuten net een paar teveel. En dan onze Flames. Waar was de bezieling die we anderhalf seizoen lang zagen? Het leek wel een compleet nieuw team dat nog aan elkaar moest wennen. Een paar spelers is de vorm even compleet helemaal kwijt en dat is in deze fase van de competitie, terwijl andere teams nu juist op stoom komen, wel een beetje vreemd. Marco noemde als oorzaak onder andere de heftige trainingsweek dus dat zal het wel zijn maar in de eerste drie kwarten lukte er vanavond aanvallend nagenoeg niks. Met name Haryasz stond symbool voor het falen vandaag. De week vrij heeft op het oog weinig goeds gebracht en dat is wel enigszins verontrustend. Tegen een zoneverdediging moet het schot vallen, dat is absoluut een feit maar 14 turnovers is wel erg veel. Reboundend zat het wel goed en met het klassenverschil tussen deze twee teams is dat geen verrassing. Maar we zullen wel uit een ander vaatje moeten gaan tappen want anders zullen er ongetwijfeld verliespartijen aankomen want sterkere tegenstanders zullen dit spel zeker gaan afstraffen.
Sommige dingen snap ik gewoon niet. De FEB/DBL die nu opeens met een thema aan komt zetten en wat vervolgens aan het publiek kenbaar gemaakt moet worden. Respect voor elkaar spreekt natuurlijk voor zich maar ik vraag me echt af of dit de manier is om dit aan ploegen en supporters duidelijk te maken. Het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met de manier waarop één van de scheidsrechters een paar weken geleden is bedreigd maar de toon mag van mij wat dat betreft best wel harder zijn. Wat ik ook niet snap zijn sommige spreekkoren die van de tribune af komen. Oud Donar speler Mladenovic werd compleet uitgefloten na zijn, absoluut niet bewuste charge op Aron Roye, terwijl hij een hele goede wedstrijd voor Rotterdam speelde. Over respect gesproken. Ook onbegrijpelijk was de manier waarop de calls vanavond werden gefloten. In het begin van de wedstrijd mocht aan beide kanten alles en na een bepaald moment was de tolerantie opeens compleet weg. Is dat een nieuwe regel? Die heb ik dan blijkbaar even gemist. Maar ach, ik snap wel meer niet. Het hoort blijkbaar bij de sport en daar gebeuren wel vaker rare dingen.
2170 bezoekers, dit aantal werd overigens door mij exact gegokt voorafgaand aan de bekendmaking, zagen dat we de wedstrijd wonnen maar fraai was het niet. Ik stel voor, snel vergeten en zaterdag gaan we weer ballen op de manier zoals we in Groningen gewend zijn.
Nog twee dingen. Donar bestaat 60 jaar en op 15 januari zal de reünie met veel oud spelers worden gehouden tijdens die thuiswedstrijd. Ik hoorde vandaag wie er onder andere zullen komen die avond en ik kan u alvast zeggen, zorg dat u er bij bent want het wordt bijzonder. Het andere ding, Marco heeft zijn keuze gemaakt over zijn toekomst. Daar zullen we in de komende maanden vast nog wel meer van horen.
Zo, Top of Holland is weer back in business. Het waren een paar bewogen weken maar we zijn er weer. Met scherpe analyses, aardige nieuwtjes en bijzondere verhalen zal ik u weer informeren over het basketbal op topniveau uit Groningen. En waarom? Het is en blijft zo’n ontzettend leuke hobby!
zondag 2 januari 2011
020111: Programma voor 060111
Een nieuw jaar
Vandaag beginnen we in het nieuwe jaar weer aan een serie prachtige wedstrijden hier in Martiniplaza en laten we hopen dat 2011 minstens zo succesvol zal zijn als het afgelopen jaar. 2010 gaat de geschiedenis in als één van de drie kampioensjaren van Donar en aanvullend zou 2011 in dat rijtje zeker niet misstaan.
Wat dat betreft is de komende periode eigenlijk de mooiste tijd van het jaar voor een basketbalfan. In de maanden januari, februari en maart worden er nog volop wedstrijden gespeeld in de competitie en voor de Nationale Beker en meteen daarna volgen de altijd spannende Play-offs series met het hoogtepunt in de maand mei. Voor beide prijzen zijn we nog volop in de race voor het hoogst haalbare en dat brengt voor ons de nodige verwachtingen met zich mee. Afgelopen zondag speelden we voor de Beker tegen Akrides en zoals vooraf al werd verwacht, werd die wedstrijd eenvoudig gewonnen. Na een tussenstand na vijf minuten speeltijd van 0-20 was het verschil bij rust al meer dan dertig punten. Na 30 minuten speeltijd was het verschil al opgelopen tot meer dan 50 verschil en uiteindelijk werd de stand 34-116. Aron werd topscorer met 25 punten waarvan zeven driepunters uit elf pogingen. Nu moet gezegd worden dat de driepuntslijn bij Akrides nog op de oude afstand ligt dus Aron kon daar in deze wedstrijd nog even goed gebruik van maken. De wedstrijd stelde dus niet zoveel voor maar laten we het zo zeggen, een aardige opwarmertje voor de rest van dit jaar.
We zitten nu dus in de kwartfinale en daarin moeten we twee wedstrijden spelen tegen Binnenland uit Barendrecht. In dit geval betreft dit dus een uit- en een thuiswedstrijd. Mochten we deze wedstrijden ook als winnaar afsluiten dan beginnen de halve finale wedstrijden op vrijdag 25 maart in Almere. Twee dagen later zal dan de finale, ook in Almere, om de Nationale beker worden gespeeld. U weet ongetwijfeld nog dat dit Final Four weekend in 2010 niet echt succesvol voor ons was. We verloren, tegen de verwachtingen in, de halve finalewedstrijd tegen Leiden. Met die ervaring op zak zijn de vooruitzichten voor het verloop van de Bekercompetitie nu heel positief te noemen. We weten nu wat ons in Almere te wachten staat en met de steun van een grote groep Groningse fans zou het dit jaar moeten lukken.
In de DBL staan we nog steeds op kop met de minste verliespartijen dus de ambitie is duidelijk, als nummer één de competitie beëindigen zodat we tijdens de Play-offs continue het thuisvoordeel hebben. Want, in tegenstelling tot sommige andere clubs, thuisvoordeel is in Groningen absoluut een voordeel. Qua bezoekersaantallen steken we met kop en schouders uit boven alle tegenstanders. Als de ploeg het nodig heeft kan hier in Martiniplaza echt een onverslaanbaar sfeertje ontstaan en dan zijn veel juichende en joelende supporters een groot voordeel. Tot op heden ligt het gemiddelde aantal bezoekers dit seizoen al weer rond de 3000 en dat zal de komende tijd alleen maar beter worden. Basketbal is leuk om naar te kijken en als je wint heb je vrienden. In Groningen doen we het wat dat betreft al vele jaren erg goed en dat zal voorlopig ook zeker wel zo blijven.
De laatste loodjes van 2010 waren zwaar. We verloren een aantal wedstrijden, het Europese avontuur kwam ten einde en er ontstonden een aantal blessures. Rond de feestdagen was de ploeg een week vrij zodat iedereen het hoofd kon leegmaken en er tijd was om te herstellen. Ook het nieuws rondom het niet verlengen van het contract na dit seizoen met onze coach moest even een plekje krijgen. Zo gaat dat nou eenmaal met dat soort dingen, we zijn tenslotte gewoon mensen. Maar de accu’s zijn weer opgeladen, de trainingen zijn weer vol energie en ook wij zijn weer toe aan het bekijken van mooie wedstrijden. In dit nieuwe jaar beginnen we thuis tegen Rotterdam. De hekkensluiter van de competitie die tot op heden één wedstrijd heeft weten te winnen in dit seizoen. Dat zegt natuurlijk helemaal niks over de wedstrijd van vandaag want we beginnen ook nu gewoon met een stand van nul tegen nul en 40 speelminuten later weten we pas wie de beste is. Veel plezier gewenst!
Vandaag beginnen we in het nieuwe jaar weer aan een serie prachtige wedstrijden hier in Martiniplaza en laten we hopen dat 2011 minstens zo succesvol zal zijn als het afgelopen jaar. 2010 gaat de geschiedenis in als één van de drie kampioensjaren van Donar en aanvullend zou 2011 in dat rijtje zeker niet misstaan.
Wat dat betreft is de komende periode eigenlijk de mooiste tijd van het jaar voor een basketbalfan. In de maanden januari, februari en maart worden er nog volop wedstrijden gespeeld in de competitie en voor de Nationale Beker en meteen daarna volgen de altijd spannende Play-offs series met het hoogtepunt in de maand mei. Voor beide prijzen zijn we nog volop in de race voor het hoogst haalbare en dat brengt voor ons de nodige verwachtingen met zich mee. Afgelopen zondag speelden we voor de Beker tegen Akrides en zoals vooraf al werd verwacht, werd die wedstrijd eenvoudig gewonnen. Na een tussenstand na vijf minuten speeltijd van 0-20 was het verschil bij rust al meer dan dertig punten. Na 30 minuten speeltijd was het verschil al opgelopen tot meer dan 50 verschil en uiteindelijk werd de stand 34-116. Aron werd topscorer met 25 punten waarvan zeven driepunters uit elf pogingen. Nu moet gezegd worden dat de driepuntslijn bij Akrides nog op de oude afstand ligt dus Aron kon daar in deze wedstrijd nog even goed gebruik van maken. De wedstrijd stelde dus niet zoveel voor maar laten we het zo zeggen, een aardige opwarmertje voor de rest van dit jaar.
We zitten nu dus in de kwartfinale en daarin moeten we twee wedstrijden spelen tegen Binnenland uit Barendrecht. In dit geval betreft dit dus een uit- en een thuiswedstrijd. Mochten we deze wedstrijden ook als winnaar afsluiten dan beginnen de halve finale wedstrijden op vrijdag 25 maart in Almere. Twee dagen later zal dan de finale, ook in Almere, om de Nationale beker worden gespeeld. U weet ongetwijfeld nog dat dit Final Four weekend in 2010 niet echt succesvol voor ons was. We verloren, tegen de verwachtingen in, de halve finalewedstrijd tegen Leiden. Met die ervaring op zak zijn de vooruitzichten voor het verloop van de Bekercompetitie nu heel positief te noemen. We weten nu wat ons in Almere te wachten staat en met de steun van een grote groep Groningse fans zou het dit jaar moeten lukken.
In de DBL staan we nog steeds op kop met de minste verliespartijen dus de ambitie is duidelijk, als nummer één de competitie beëindigen zodat we tijdens de Play-offs continue het thuisvoordeel hebben. Want, in tegenstelling tot sommige andere clubs, thuisvoordeel is in Groningen absoluut een voordeel. Qua bezoekersaantallen steken we met kop en schouders uit boven alle tegenstanders. Als de ploeg het nodig heeft kan hier in Martiniplaza echt een onverslaanbaar sfeertje ontstaan en dan zijn veel juichende en joelende supporters een groot voordeel. Tot op heden ligt het gemiddelde aantal bezoekers dit seizoen al weer rond de 3000 en dat zal de komende tijd alleen maar beter worden. Basketbal is leuk om naar te kijken en als je wint heb je vrienden. In Groningen doen we het wat dat betreft al vele jaren erg goed en dat zal voorlopig ook zeker wel zo blijven.
De laatste loodjes van 2010 waren zwaar. We verloren een aantal wedstrijden, het Europese avontuur kwam ten einde en er ontstonden een aantal blessures. Rond de feestdagen was de ploeg een week vrij zodat iedereen het hoofd kon leegmaken en er tijd was om te herstellen. Ook het nieuws rondom het niet verlengen van het contract na dit seizoen met onze coach moest even een plekje krijgen. Zo gaat dat nou eenmaal met dat soort dingen, we zijn tenslotte gewoon mensen. Maar de accu’s zijn weer opgeladen, de trainingen zijn weer vol energie en ook wij zijn weer toe aan het bekijken van mooie wedstrijden. In dit nieuwe jaar beginnen we thuis tegen Rotterdam. De hekkensluiter van de competitie die tot op heden één wedstrijd heeft weten te winnen in dit seizoen. Dat zegt natuurlijk helemaal niks over de wedstrijd van vandaag want we beginnen ook nu gewoon met een stand van nul tegen nul en 40 speelminuten later weten we pas wie de beste is. Veel plezier gewenst!
Abonneren op:
Posts (Atom)
