100111: Op lange en korte termijn

Gaat het goed met het basketbal in Nederland? Het antwoord is duidelijk: nee. In Groningen mogen we zeker nog niet klagen maar over het algemeen gaat het niet echt de goede kant op. Prominente bekende Nederlanders die door hun verleden recht van spreken hebben laten zich steeds vaker uit over de kwaliteit van het Nederlandse spel en de aanpak van het basketbal in ons land. Ton Boot, wie kent hem niet, spreekt in zijn column deze week over het vertrek van Marco van den Berg na dit seizoen met woorden als ‘vreemd en onbegrijpelijk’. Verder verwijt hij besturen dat er op een arrogante wijze met grote onduidelijkheden aan pers en publiek geen transparante openheid wordt gegeven. Mart Smeets, ooit één van de initiators van de gloriejaren als speler en als journalist van het basketbal in Nederland heeft geen goed woord over voor het hedendaagse basketbal. ‘De FEB zou zwaar gestraft moeten worden’. De FEB, u weet wel, tegenwoordig ook wel DBL genoemd, het overkoepelende orgaan achter de eredivisie in ons land waarin alle clubs vertegenwoordigd zijn. En dan ook nog het nieuws dat weer een Nederlander zomaar tijdens het huidige seizoen stopt met ballen. In dit geval Jesper Jobse bij Zwolle. Hij is niet de eerste en zal ook niet de laatste zijn ben ik bang.

Als je het interview met Mart Smeets helemaal bekijkt zakt de moed je wel enigszins in de schoenen. Jammer genoeg moet ik constateren dat hij voor een groot deel wel gelijk heeft. Het is te makkelijk om te zeggen dat het vroeger allemaal beter was maar in dit geval kunnen we wel vaststellen dat de afgelopen jaren er nul progressie in het Nederlandse topbasketbal heeft gezeten. Maar zal het de komende tijd beter worden? Volgend jaar zijn de clubs verplicht om zes Nederlanders in het eerste aan het spelen te hebben. De kans is groot dat de rotaties in het veld daardoor nog kleiner gaan worden omdat gemiddeld gesproken de Nederlanders niet het niveau hebben van de aangetrokken buitenlandse spelers. Oftewel, zal het hier beter van gaan worden? Ik denk het niet. Mart pleit onder andere voor het vaker opstellen van Nederlandse spelers zodat ze echt gaan spelen. Bijvoorbeeld door verplicht te stellen dat er minimaal twee Nederlanders op het veld staan. Stel je voor dat die regel nu reeds zou gelden en kijk dan even naar het Donar van tegenwoordig. Laten we dan gemakshalve Bekkering en Otten even vergeten omdat, zoals iedereen weet, dat alleen maar ‘papieren’ Nederlanders zijn. Trek uw conclusies. Zouden er dan nog steeds zoveel supporters naar Martiniplaza komen om naar mooi basketbal te kijken?

Tegenwoordig spelen veel Nederlandse spelers die we van naam niet eens kennen in het buitenland. Op college in Amerika of in willekeurig welk ander land omdat ze daar veel leren en blijkbaar geen zin hebben om in Nederland te spelen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Waarom zou je ook. Als nummer 8 of 9 op de bank terecht komen en maar afwachten of je zo nu en dan wat speelminuten mag maken omdat een paar Amerikanen je toch altijd voorgaan. Dat beeld is niet erg aansprekend en laten we eerlijk zijn, als er structureel niet iets verandert zal het voorlopig ook wel zo blijven. Het één en ander heeft ook meteen met geld en budget te maken. De clubs hebben, mede door de crisis minder te besteden maar ook door het gebrek aan landelijke televisie aandacht staan grote sponsoren niet echt te springen om hun naam aan het basketbal te verbinden. Een flink aantal jaren geleden was dat wel anders. Grote namen hadden we toen als sponsoren in Nederland. Het Nederlands team stelde toen nog echt wat voor en de sport trok veel meer publiek dan tegenwoordig.

Dus wat de doen? Als je echt wat zou willen doen dan zou de hele basisstructuur moeten veranderen. Meer hele goeie Nederlanders aan het spelen zien te krijgen en toch aantrekkelijk basketbal aan het publiek presenteren. Omroepen interesseren en grote sponsoren zich aan de sport zien binden. Haast een onmogelijke opgave wat niet in een paar jaren zomaar even gerealiseerd kan worden. Dus wat blijft er waarschijnlijk over? We gaan gewoon zo door en zien wel waar het schip een keer strand.

Nogmaals, in Groningen hebben we nu nog weinig tot niets te klagen. Een mooie groep sponsoren en spraakmakende resultaten. Volle zalen en een mooi vooruitzicht voor de rest van dit seizoen. Maar volgend jaar? Een nieuwe coach, een extra Nederlandse speler er bij en hopelijk veel concurrentie van de andere clubs die dan hopelijk nog overeind staan. Ik zou zo zeggen, tel uw zegeningen en geniet zolang het nog kan. De lange termijnvisie laten we maar even voor wat die is en richten ons nu op de korte termijn. Dat betekent hopelijk dat we het seizoen 2010-2011 met twee bekers gaan afsluiten. Wat mij betreft in ieder geval met minimaal één want anders is het seizoen compleet mislukt. Wat er daarna gebeurt zien we dan wel weer. Marco hoopt volgend jaar ergens in Europa als hoofdcoach aan de slag te zijn met in zijn koffer twee dvd’s. Die ene heeft hij al. De tweede moet nog gemaakt worden. Voor hem zou het mooi zijn om op een mooie zomerse zondagmiddag ergens in een warm land in september zijn toekomstige spelersgroep te laten zien wat zich de voorgaande twee jaren in Nederland heeft afgespeeld. Dat zou natuurlijk niet alleen voor hem mooi zijn. We richten ons dus op mei 2011. 60 jaar na de introductie van het Groningse basketbal gaan we voor de vierde hoofdprijs in de geschiedenis. En daarna zien we wel weer…