Nog vier ploegen over
De eerste ronde van de Play-offs vloog voorbij en vandaag gaan we dus beginnen aan de halve finale tegen Leiden. Alle vier wedstrijden van de kwartfinale eindigden in een 2-0 score waardoor er nu nog 4 kandidaten over zijn waarvan één zich straks landskampioen 2010 mag noemen.
De twee wedstrijden in de kwartfinale tegen Weert waren nogal verschillend. De thuiswedstrijd werd eenvoudig met 38 punten verschil gewonnen waarbij Weert het eerste kwart overigens nog wel wist te winnen (22-23). De uitwedstrijd van afgelopen zaterdag was een stuk moeilijker. Het was maar goed dat er weer een grote delegatie fans was meegekomen naar het verre Weert want hun verbale ondersteuning kon de ploeg goed gebruiken. Drie kwarten lang steeg de ploeg van coach Oliver boven zichzelf uit maar toen was de pijp helemaal leeg. Weert knakte en Donar denderde er als een stoomwals overheen. Het laatste kwart eindigde in 11-25 en daarmee was het behalen van de halve finale een feit.
Zo’n basketbaluitje op een prachtige zonnige zaterdag naar Weert is leuk. Diverse auto’s en een bus vol supporters waren naar Weert afgereisd en dan is de samenkomst voorafgaand aan de wedstrijd een leuke en gezellige happening. De laatste nieuwtjes en roddels werden uitgewisseld en de sfeer was optimaal. Niemand ging er vooraf al vanuit dat we het wel even zouden doen maar de kans dat we die wedstrijd zouden gaan winnen was statistisch gezien wel groot. Tijdens de pauze waren er toch wel een paar zorgelijke gezichten te zien want vijf punten achterstand was voor een Donarfan nou niet echt een aangename tussenstand. De opluchting tijdens het vierde kwart was groot en na afloop werd er dus wel even een klein feestje gevierd. De twee en half uur durende terugreis was vervolgens natuurlijk heel relaxed en voordat we het doorhadden waren we weer op veilige Groningse bodem aangekomen.
In de afgelopen week kon er door de ploeg rustig worden getraind en was er tijd om de blessures te laten herstellen. Matt en Steve hebben hard aan hun herstel gewerkt want het is de bedoeling dat we voorlopig nog wel even doorgaan met wedstrijden spelen. Van de clubs die inmiddels kunnen genieten van hun vakantie zijn er twee waarbij de resultaten van dit seizoen nu al tot stevige gevolgen hebben geleid. Peter Vogelaar, de man die verantwoordelijk is voor de ploeg uit Den Bosch, heeft zijn functie neergelegd en Johan van Haga, de financiële man van Rotterdam, geeft de pijp aan Maarten. Dat de basketbalwereld het moeilijk heeft is wel duidelijk maar dat zijn zorgen waar we de komende zomer ons wel druk over kunnen gaan maken.
Want vandaag start een nieuwe ronde! Leiden is de tegenstander en volgens veel kenners had deze confrontatie eigenlijk de finale van dit seizoen moeten worden. Leiden heeft een prima seizoen achter de rug en wist een paar weken geleden zelfs de Nationale Beker te veroveren. Wat betreft die bekerstrijd hebben we met de ploeg van Toon van Helfteren nog wel een appeltje te schillen. In de komende wedstrijden zullen we zien wie echt de sterkste is. De ploeg die als eerste in deze serie drie wedstrijden heeft gewonnen staat in de finale en mag zich dan gaan opmaken voor een best-of-seven tegen Bergen op Zoom of Leeuwarden.
Een prettige bijkomstigheid van deze halve finale is dat ook Leiden een grote en fanatieke aanhang heeft. Natuurlijk niet zo groot als het aantal Donar-supporters uit Groningen en omstreken maar wel een groep die, net als wij, hun club met gedrevenheid en respect ondersteunt. Dat maakt deze serie nu al mooi. Want laten we eerlijk zijn, topsport moet je beleven met supporters die hun club door weer en wind blijven steunen en dat maakt deze sport juist zo leuk. Basketbal in Groningen leeft al jaren volop en nu komt het rendement daarvan weer nadrukkelijk naar voren. Iedereen wil er bij zijn en alle fans hebben zich terdege goed voorbereid op deze Play-offs. Komende donderdag krijgt Leiden bij hun thuiswedstrijd de kans om te laten zien wat basketbalsfeer is en twee dagen later verplaatst het hele circus zich weer terug naar Grunn.
We zijn erbij. De halve finale om het landskampioenschap 2010. In de competitie verloor Leiden 14 wedstrijden en wij verloren er 3. Maar vanaf nu gaat het ook om andere dingen. Nu gaat het om kracht, concentratie en slimheid. Spanning, sensatie en actie.. dat is Play-off basketbal! Veel kijkplezier gewenst.
donderdag 29 april 2010
woensdag 28 april 2010
280410: botje
Hoe groot zou hij zijn? Vast niet veel meer dan 2 of 3 centimeter. Matt is een grote kerel dus die van hem zal wel iets langer zijn dan van elk ander gemiddeld persoon. Eén van de kleinste botjes uit het menselijk lichaam maar oo zo belangrijk. Dat ontzettende middenvoetsbeentje van onze center is in het Groningse basketballand hét gesprek van de dag en houdt de gemoederen flink bezig.
Zo’n botje gaat, voordat je het door hebt, helemaal een eigen leven leiden. Het wordt een issue waar je uren over kan praten. Hoe versnel je het proces van herstel? Dozen vol met vitamines naar binnen werken, zakken kalk achter overslaan en het botje liefkozend toespreken en beminnen. Het stukje kalk heeft zelf natuurlijk geen idee wat het ons aandoet maar trekt momenteel volledig de aandacht.
Gisteren werd het gips verwijderd en gekeken of het ieniemienie botje weer was hersteld. Het bleek een beetje tegen te vallen. Hups, nog weer een aantal dagen in het gips. Best een tegenvaller maar aan de andere kant, dit valt nu in de categorie: omgaan met moeilijke momenten en dat is in deze fase helemaal zo gek nog niet.
Hebben we ook nog een update over de zere enkel van Ross? Je zou er haast een medische studie voor gaan volgen bij de LOI om te weten wat er precies aan de hand is en wat er aan gedaan moet worden. Gelukkig is dat niet nodig want de medische staf van Donar heeft haar zaakjes goed voor elkaar en daar kunnen en mogen we op vertrouwen.
Zelf heb ik wat last van een gevoelige rechter duim. Denk niet dat ik daarmee qua nieuws de krant of de regionale omroep ga halen. Nee, daar moet je een basketballer voor zijn. Het botje van Matt gaat de geschiedenisboeken in als hét nieuwsitem van april 2010. Wat zal het nieuws gaan worden van mei 2010?
Zo’n botje gaat, voordat je het door hebt, helemaal een eigen leven leiden. Het wordt een issue waar je uren over kan praten. Hoe versnel je het proces van herstel? Dozen vol met vitamines naar binnen werken, zakken kalk achter overslaan en het botje liefkozend toespreken en beminnen. Het stukje kalk heeft zelf natuurlijk geen idee wat het ons aandoet maar trekt momenteel volledig de aandacht.
Gisteren werd het gips verwijderd en gekeken of het ieniemienie botje weer was hersteld. Het bleek een beetje tegen te vallen. Hups, nog weer een aantal dagen in het gips. Best een tegenvaller maar aan de andere kant, dit valt nu in de categorie: omgaan met moeilijke momenten en dat is in deze fase helemaal zo gek nog niet.
Hebben we ook nog een update over de zere enkel van Ross? Je zou er haast een medische studie voor gaan volgen bij de LOI om te weten wat er precies aan de hand is en wat er aan gedaan moet worden. Gelukkig is dat niet nodig want de medische staf van Donar heeft haar zaakjes goed voor elkaar en daar kunnen en mogen we op vertrouwen.
Zelf heb ik wat last van een gevoelige rechter duim. Denk niet dat ik daarmee qua nieuws de krant of de regionale omroep ga halen. Nee, daar moet je een basketballer voor zijn. Het botje van Matt gaat de geschiedenisboeken in als hét nieuwsitem van april 2010. Wat zal het nieuws gaan worden van mei 2010?
maandag 26 april 2010
260410: Jeuk!
Johan van Haga stopt ermee en daarmee is eredivisiebasketbal in Rotterdam voorlopig ter ziele. In een goed artikel op powerforward.nl geeft van Haga zijn mening over de situatie en licht hij toe waarom hij tot deze conclusie is gekomen. Hij was de negativiteit rondom zijn ploeg meer dan zat en de lawine van gezeur heeft hem nu doen besluiten om zich helemaal terug te trekken.
Conclusie: wat een groot verliezer is deze man. Zijn plannen aan het begin van dit competitiejaar waren gewaagd en gedurfd. Met louter Nederlanders de competitie ingaan omdat hij helemaal klaar was met Amerikaanse spelers en bovendien samen met Maarten van Gent plannen had om Nederlandse basketballers goed te ontwikkelen en ze klaar te stomen voor het grote werk. Na één seizoen houdt hij het al weer voor gezien. De hoofdreden daarvoor is volgens hem de vele negatieve reacties die hij kreeg. Met name van de eigen aanhang maar ook van diverse ‘kenners’ die zich via internet uiten over de sport.
Meneer Van Haga heeft zich blijkbaar nooit gerealiseerd wat Topsport betekent. Topsport is niet alleen op een hoog platform acteren maar betekent ook dat alles wat er om de sport heen gebeurd door de buitenwereld onder een vergrootglas wordt gelegd. Topsport is niet alleen een wedstrijd spelen maar je ook realiseren waar je het voor doet, namelijk voor de fans! Fans willen binnen de topsportsport graag een deel zijn van hun club. Zich betrokken voelen, enthousiast worden over de prestaties en door weer en wind hun club blijven steunen. Topsport heeft ook heel direct met sponsoren te maken. Die willen in de picture komen, genoemd en geroemd worden. Nu is van Haga verbaasd dat de boze buitenwereld niet zo enthousiast was over zijn plannen. Deze wereldverbeteraar geeft nu de pijp aan Maarten (nee, niet aan Van Gent, althans, je weet maar nooit) omdat hij gevoelig is voor invloeden van buitenaf. Dan heb je dus geen ballen.
Er waren mensen in de basketbalwereld waaronder coach Marco van den Berg die heel enthousiast waren over de plannen in Rotterdam. Daarbij maakte hij wel meteen de opmerking dat je zoiets niet in één jaar voor elkaar krijgt maar dat dit een plan voor meerdere jaren zou moeten zijn wil het leiden tot een positief en goed resultaat. Nou, de plannen zijn al na negen maanden gestrand en dus is de moeite helemaal voor niks geweest.
Dit soort mannen kunnen we dus missen als kiespijn. Zichzelf positioneren als wereldverbeteraars en zogenaamd bijzonder initiatiefrijk zijn maar zodra het een beetje begint te waaien, snel weer achter de voordeur vluchten. Bah, daar krijg je nou echt jeuk van.
De kans dat Rotterdam het komende seizoen nog eredivisie zal spelen is dus heel klein geworden. Maar er zijn meer clubs die moeite hebben om het hoofd boven water te houden. Amsterdam, Zwolle, Nijmegen, het is nog maar afwachten of ze de financiële middelen zullen hebben om volgend jaar weer mee te doen. En wat te denken van Den Bosch? Het geld zal daar niet meteen een discussiepunt zijn maar de evaluatie van dit seizoen zal nog wel de nodige gevolgen krijgen. Donkere wolken boven het eredivisiebasketbal voor de komende jaren. Daar worden we natuurlijk niet zo gelukkig van.
Maar, first things first. Er zijn nog vier ploegen over. Wie wordt er kampioen 2010?
Conclusie: wat een groot verliezer is deze man. Zijn plannen aan het begin van dit competitiejaar waren gewaagd en gedurfd. Met louter Nederlanders de competitie ingaan omdat hij helemaal klaar was met Amerikaanse spelers en bovendien samen met Maarten van Gent plannen had om Nederlandse basketballers goed te ontwikkelen en ze klaar te stomen voor het grote werk. Na één seizoen houdt hij het al weer voor gezien. De hoofdreden daarvoor is volgens hem de vele negatieve reacties die hij kreeg. Met name van de eigen aanhang maar ook van diverse ‘kenners’ die zich via internet uiten over de sport.
Meneer Van Haga heeft zich blijkbaar nooit gerealiseerd wat Topsport betekent. Topsport is niet alleen op een hoog platform acteren maar betekent ook dat alles wat er om de sport heen gebeurd door de buitenwereld onder een vergrootglas wordt gelegd. Topsport is niet alleen een wedstrijd spelen maar je ook realiseren waar je het voor doet, namelijk voor de fans! Fans willen binnen de topsportsport graag een deel zijn van hun club. Zich betrokken voelen, enthousiast worden over de prestaties en door weer en wind hun club blijven steunen. Topsport heeft ook heel direct met sponsoren te maken. Die willen in de picture komen, genoemd en geroemd worden. Nu is van Haga verbaasd dat de boze buitenwereld niet zo enthousiast was over zijn plannen. Deze wereldverbeteraar geeft nu de pijp aan Maarten (nee, niet aan Van Gent, althans, je weet maar nooit) omdat hij gevoelig is voor invloeden van buitenaf. Dan heb je dus geen ballen.
Er waren mensen in de basketbalwereld waaronder coach Marco van den Berg die heel enthousiast waren over de plannen in Rotterdam. Daarbij maakte hij wel meteen de opmerking dat je zoiets niet in één jaar voor elkaar krijgt maar dat dit een plan voor meerdere jaren zou moeten zijn wil het leiden tot een positief en goed resultaat. Nou, de plannen zijn al na negen maanden gestrand en dus is de moeite helemaal voor niks geweest.
Dit soort mannen kunnen we dus missen als kiespijn. Zichzelf positioneren als wereldverbeteraars en zogenaamd bijzonder initiatiefrijk zijn maar zodra het een beetje begint te waaien, snel weer achter de voordeur vluchten. Bah, daar krijg je nou echt jeuk van.
De kans dat Rotterdam het komende seizoen nog eredivisie zal spelen is dus heel klein geworden. Maar er zijn meer clubs die moeite hebben om het hoofd boven water te houden. Amsterdam, Zwolle, Nijmegen, het is nog maar afwachten of ze de financiële middelen zullen hebben om volgend jaar weer mee te doen. En wat te denken van Den Bosch? Het geld zal daar niet meteen een discussiepunt zijn maar de evaluatie van dit seizoen zal nog wel de nodige gevolgen krijgen. Donkere wolken boven het eredivisiebasketbal voor de komende jaren. Daar worden we natuurlijk niet zo gelukkig van.
Maar, first things first. Er zijn nog vier ploegen over. Wie wordt er kampioen 2010?
zaterdag 24 april 2010
240410: Vandaag (zondag)
Een korte update. Gewonnen en in de halve finale gaan we nu de confrontatie aan met Leiden. Weert bleef tot en met het derde kwart goed bezig maar toen zakte het in elkaar. Conditioneel trokken ze het niet meer terwijl Donar gewoon bleef doen wat ze moesten doen. Robby was met stip de Man of the Match. Eigen scorers, het overzicht behoudend en de rol van Leider duidelijk op zich nemend. Bauscher viel weer op door zijn gedrevenheid. Zijn dunk was daar het duidelijke bewijs van. Haryasz moest vroegtijdig het strijdtoneel verlaten. Migraine bleek de oorzaak. Vervelend voor hem maar het resultaat van de wedstrijd zal hem ongetwijfeld snel doen herstellen.
Het was leuk en gezellig in Weert. De sfeer onder de Donar-supporters was prima zoals dat ook meestal wel het geval is.
Den Bosch had niet zo’n leuke avond. De vakantie is daar nu reeds begonnen en dat hadden velen aan het begin van dit seizoen niet verwacht. En dan als Bossche supporter terug uit Leeuwarden ook nog eens pech met de auto krijgen. De gifbeker moet duidelijk helemaal leeg worden gedronken. Maar het goede nieuws is: deze zondag wordt een prachtige dag! Even geen basketbal maar lekker naar buiten allemaal!
Vandaag (zaterdag)
Vandaag gaan we met een heerlijk zonnetje hoog in de lucht 288.8 kilometer naar het zuiden, de exacte afstand tussen de Grote Markt en de sporthal aan het Vrakkersveld in Weert. Een heeeuul eind rijden voor 4 keer 10 minuten basketbal kijken. Maar natuurlijk gaan we niet alleen daarvoor op een vrije zaterdag zo lang in een auto zitten. Donar is niet alleen een naam, het is ook beleving. Het zit in je bloed en het schept een band. Dan denk je niet aan kilometers maar aan sfeer, beleving, spanning en winnen.
Vandaag is ook een dag om via email een gesprekje te voeren met John Franken. Voor diegene die hem niet kennen, mijn held in optima forma. De guard van Donar die in 1982 het eerste landskampioen van de club naar Groningen wist te halen. Door hem ben ik het spel zo leuk gaan vinden. Door hem kocht iedereen de Adidas Top Ten Low basketbalschoenen want dat hoorde gewoon bij een basketballer. Door hem werd ook coach Marco van den Berg bezeten van deze sport en staat nu, 28 jaar later aan het hoofd van de club die het dit jaar zo goed doet.
Vandaag is de dag dat we 2-0 kunnen maken en rustig naar de halve finale toe kunnen leven. Niets is zeker maar de verwachtingen zijn rustgevend en bemoedigend. 24 april 2010, vandaag is een mooie dag.
Het was leuk en gezellig in Weert. De sfeer onder de Donar-supporters was prima zoals dat ook meestal wel het geval is.
Den Bosch had niet zo’n leuke avond. De vakantie is daar nu reeds begonnen en dat hadden velen aan het begin van dit seizoen niet verwacht. En dan als Bossche supporter terug uit Leeuwarden ook nog eens pech met de auto krijgen. De gifbeker moet duidelijk helemaal leeg worden gedronken. Maar het goede nieuws is: deze zondag wordt een prachtige dag! Even geen basketbal maar lekker naar buiten allemaal!
Vandaag (zaterdag)
Vandaag gaan we met een heerlijk zonnetje hoog in de lucht 288.8 kilometer naar het zuiden, de exacte afstand tussen de Grote Markt en de sporthal aan het Vrakkersveld in Weert. Een heeeuul eind rijden voor 4 keer 10 minuten basketbal kijken. Maar natuurlijk gaan we niet alleen daarvoor op een vrije zaterdag zo lang in een auto zitten. Donar is niet alleen een naam, het is ook beleving. Het zit in je bloed en het schept een band. Dan denk je niet aan kilometers maar aan sfeer, beleving, spanning en winnen.
Vandaag is ook een dag om via email een gesprekje te voeren met John Franken. Voor diegene die hem niet kennen, mijn held in optima forma. De guard van Donar die in 1982 het eerste landskampioen van de club naar Groningen wist te halen. Door hem ben ik het spel zo leuk gaan vinden. Door hem kocht iedereen de Adidas Top Ten Low basketbalschoenen want dat hoorde gewoon bij een basketballer. Door hem werd ook coach Marco van den Berg bezeten van deze sport en staat nu, 28 jaar later aan het hoofd van de club die het dit jaar zo goed doet.
Vandaag is de dag dat we 2-0 kunnen maken en rustig naar de halve finale toe kunnen leven. Niets is zeker maar de verwachtingen zijn rustgevend en bemoedigend. 24 april 2010, vandaag is een mooie dag.
donderdag 22 april 2010
220410: 1-0
‘Tot dinsdag!’ riep Niels Vorenhout terwijl hij de bus instapte op weg terug naar het verre Weert. Prima Niels. De kans is enorm groot dat het dan alleen een kopje koffie op de Grote Markt wordt of samen kijkend naar de training van Donar in Plaza. De kans dat er dinsdag een wedstrijd wordt gespeeld in Martiniplaza is klein, heel klein maar, eerlijk is eerlijk, alles kan.
Precies één kwart deed Weert mee in de wedstrijd. Daarna werd het, zoals we al wel vaker hebben gezien bij deze tegenstander, steeds minder en zo verloren ze met maar liefst 38 punten verschil. Coach Oliver was boos. Niet op zijn ploeg, nee, op de scheidsrechters. Tijdens de persconferentie liep de beste man helemaal leeg. Met het zweet op het voorhoofd vond hij het ongelofelijk dat Donar zo werd bevoordeeld door de fluitisten. Hij gaf wel toe dat Flames het zonder dat eventuele voordeel ook wel had gered want Marco heeft ‘de juiste spelers en het geld’ aldus Van Kempen. Noemenswaardig vond hij het onsportieve gedrag van een paar van zijn spelers duidelijk niet. Rice met name. Maar ja, twee punten en 5 fouten in 27 minuten speeltijd, het is eigenlijk ook niet de moeite waard om aan hem verder nog woorden vuil te maken.
Wie wel genoemd mogen worden zijn de beide Jason’s. Ik hoef u niet te vertellen waarom want dat was in deze wedstrijd overduidelijk. JD schoot de mooiste buzzerbeater van dit seizoen raak en bovendien wist hij zich te gedragen na de belachelijke fout die op hem werd gemaakt. De dunk die hij een paar momenten later produceerde was indrukwekkend. Fantastisch gewoon. Ellis was ook super vandaag. Deze middag werd hij voor de tweede keer papa en dan een paar uur later zo’n wedstrijd spelen. Formidabel! Maar de complimenten gaan natuurlijk naar de hele ploeg. In de moeilijke fase van de wedstrijd vond ik vooral Bauscher erg sterk spelen. Hij had er ook zoveel zin. Gisteren zei hij nog dat hij vorig jaar rond deze tijd al aan het terugvliegen was naar zijn huis in de States maar dat het dit jaar heel anders zou verlopen. Zijn inzet en karakter zijn om jaloers van te worden. Wat mogen we blij zijn dat hij GasTerra op zijn shirt heeft staan.
En de sfeer? De publieke belangstelling viel duidelijk tegen. Nog geen 3000 bezoekers waren vandaag aanwezig bij de wedstrijd. Dat is overigens wel volgens de traditie en vanaf nu zal het alleen maar beter worden, dat is absoluut een feit. Wel miste ik een extra vorm van vermaak. De Play-offs zijn tenslotte begonnen en voor zover mij bekend zou er vandaag een mascotte zijn intrede doen. Beetje jammer maar daar zullen ongetwijfeld goede redenen voor zijn. Een compliment gaat er wel zeker naar DJ Pascal. Prima muziekjes en hij voelde de wedstrijd en de sfeer weer heel goed aan. Dat mag je ook verwachten van een vent met zoveel ervaring maar daarom mag het best wel even worden genoemd.
Zaterdag, dus over 48 uur, gaan we naar Weert. Gezellig! Dat worden weer vooraf gesmeerde broodjes, veel frisdrank en een hoop lol onderweg. Ik heb er nu al zin in. O ja, Den Bosch verloren. Verrassend? Nee niet echt. Ik durf haast te wedden dat Beasley zijn reis naar huis al heeft geregeld…
Zo.. 1-0. We zijn goed bezig!
Precies één kwart deed Weert mee in de wedstrijd. Daarna werd het, zoals we al wel vaker hebben gezien bij deze tegenstander, steeds minder en zo verloren ze met maar liefst 38 punten verschil. Coach Oliver was boos. Niet op zijn ploeg, nee, op de scheidsrechters. Tijdens de persconferentie liep de beste man helemaal leeg. Met het zweet op het voorhoofd vond hij het ongelofelijk dat Donar zo werd bevoordeeld door de fluitisten. Hij gaf wel toe dat Flames het zonder dat eventuele voordeel ook wel had gered want Marco heeft ‘de juiste spelers en het geld’ aldus Van Kempen. Noemenswaardig vond hij het onsportieve gedrag van een paar van zijn spelers duidelijk niet. Rice met name. Maar ja, twee punten en 5 fouten in 27 minuten speeltijd, het is eigenlijk ook niet de moeite waard om aan hem verder nog woorden vuil te maken.
Wie wel genoemd mogen worden zijn de beide Jason’s. Ik hoef u niet te vertellen waarom want dat was in deze wedstrijd overduidelijk. JD schoot de mooiste buzzerbeater van dit seizoen raak en bovendien wist hij zich te gedragen na de belachelijke fout die op hem werd gemaakt. De dunk die hij een paar momenten later produceerde was indrukwekkend. Fantastisch gewoon. Ellis was ook super vandaag. Deze middag werd hij voor de tweede keer papa en dan een paar uur later zo’n wedstrijd spelen. Formidabel! Maar de complimenten gaan natuurlijk naar de hele ploeg. In de moeilijke fase van de wedstrijd vond ik vooral Bauscher erg sterk spelen. Hij had er ook zoveel zin. Gisteren zei hij nog dat hij vorig jaar rond deze tijd al aan het terugvliegen was naar zijn huis in de States maar dat het dit jaar heel anders zou verlopen. Zijn inzet en karakter zijn om jaloers van te worden. Wat mogen we blij zijn dat hij GasTerra op zijn shirt heeft staan.
En de sfeer? De publieke belangstelling viel duidelijk tegen. Nog geen 3000 bezoekers waren vandaag aanwezig bij de wedstrijd. Dat is overigens wel volgens de traditie en vanaf nu zal het alleen maar beter worden, dat is absoluut een feit. Wel miste ik een extra vorm van vermaak. De Play-offs zijn tenslotte begonnen en voor zover mij bekend zou er vandaag een mascotte zijn intrede doen. Beetje jammer maar daar zullen ongetwijfeld goede redenen voor zijn. Een compliment gaat er wel zeker naar DJ Pascal. Prima muziekjes en hij voelde de wedstrijd en de sfeer weer heel goed aan. Dat mag je ook verwachten van een vent met zoveel ervaring maar daarom mag het best wel even worden genoemd.
Zaterdag, dus over 48 uur, gaan we naar Weert. Gezellig! Dat worden weer vooraf gesmeerde broodjes, veel frisdrank en een hoop lol onderweg. Ik heb er nu al zin in. O ja, Den Bosch verloren. Verrassend? Nee niet echt. Ik durf haast te wedden dat Beasley zijn reis naar huis al heeft geregeld…
Zo.. 1-0. We zijn goed bezig!
dinsdag 20 april 2010
200410: Programma voor 220410
Favoriet
Geen discussie. Met drie verloren wedstrijden in de competitie hebben we met 66 punten de eerste plaats behaald en staan we met kop en schouders aan de leiding van de ranglijst. Dan is de conclusie simpel en eenvoudig, we gaan vandaag als favoriet aan de Play-offs van dit seizoen beginnen.
De laatste twee uitwedstrijden van de competitie waren niet zomaar een paar willekeurige duels. Den Bosch en Leiden werden beide in eigen huis verslagen en dat is natuurlijk een prima voorbereiding op de komende weken. Beide tegenstanders wisten ons in de competitie hier in Martiniplaza een keer te verslagen en daardoor zijn ze allebei toch een beetje anders dan alle andere tegenstanders. Dat het in Den Bosch momenteel niet echt lekker loopt is wel duidelijk. Coach Van Gent heeft zich een zware klus op de hals gehaald en heeft door het blessureleed zelfs Jos Frederiks weer de schoenen laten aantrekken terwijl die onlangs was gestopt met ballen om zich als assistent-coach verder nuttig te maken. Leiden is helemaal een apart verhaal. De ploeg onder leiding van Toon van Helfteren wist ons in Almere in de halve finale te verrassen en pakte vervolgens de Nationale beker. Een knappe prestatie die zeker de complimenten verdient.
Zoals u wellicht weet zijn onlangs tijdens het gala in Amsterdam de seizoensprijzen uitgedeeld. We zullen ze hier niet allemaal bij langsgaan maar de belangrijkste ‘titels’, MVP en coach van het jaar, gingen beide verrassend naar de club uit Leiden. Matt Haryasz werd als enige speler van Donar verkozen als de center van het All Starteam. Of deze verkiezingen nu het juiste beeld geven van het verloop van de hele competitie is aan een ieder om dat zelf te beoordelen. Waarschijnlijk heeft het resultaat van de Bekercompetitie bij de beslissers wel een grote rol gespeeld. Feit is dat de belangrijkste prijs van het seizoen in de komende weken toegekend zal worden aan de ploeg die vanaf nu de minste wedstrijden verliest en daarmee de kampioen van het land zal gaan worden.
36 wedstrijden hebben we in competitieverband dit seizoen gespeeld en daarvan zijn er drie verloren. Bergen op Zoom eindigde als tweede met twaalf verloren wedstrijden. De ploeg die met twaalf gewonnen wedstrijden als achtste in de competitie is geëindigd is Weert, de tegenstander van vandaag in deze eerste wedstrijd in de kwartfinale van de Play-offs. De regels zijn duidelijk, wie in deze ronde twee wedstrijden wint gaat door naar de halve finale. Daarmee wordt de druk op het resultaat enorm opgevoerd want een wedstrijd verliezen kan nu meteen betekenen dat het seizoen is afgelopen en dat de zomerperiode wel heel erg lang gaat duren. Als koploper en favoriet hebben we het thuisvoordeel in de hele serie veiliggesteld en dat scheelt natuurlijk een stuk. Maar nu moet het gebeuren. Nu kunnen we ons geen misstap meer veroorloven en nu moeten we laten zien dat we ook echt de beste zijn.
Columnist Ronald van Dam noemt op de website van onze tegenstander van vandaag de ploeg onder leiding van coach Oliver van Kempen ‘anoniem’ en verwacht niet dat de club het ver zal schoppen in de Play-offs. Of hij gelijk heeft weten we binnen een paar dagen. Feit is dat dit soort wedstrijden compleet anders zijn dan de voorgaande duels. De spelers weten allemaal dat deze periode van het jaar het belangrijkste is als professioneel basketballer. Nu moet je als individu én als team laten zien dat je bestand bent tegen de druk en dat je boven jezelf kan uitstijgen. Dat is ook waar Macro en Hein Gerd de laatste tijd hard aan hebben gewerkt. Beide heren hebben de ervaring om met deze omstandigheden om te gaan. De ploeg is er nu absoluut klaar voor en heeft er enorm veel zin in.
Voor u als supporter betekent dit dus ook dat het nu moet gebeuren. We hebben het hele jaar ons kunnen voorbereiden op deze periode en het rendement daarvan moet nu naar boven komen. Als een volle Martiniplaza volledig achter de ploeg gaat staan is er voor de tegenstander bijna geen houden meer aan. Wij zijn de zesde speler van het team die de ploeg de vleugels geeft die ze nu zo goed kunnen gebruiken. Laat u horen, geniet van de wedstrijd en help Donar naar de overwinning. En zaterdag zien we elkaar natuurlijk weer in Weert!
Geen discussie. Met drie verloren wedstrijden in de competitie hebben we met 66 punten de eerste plaats behaald en staan we met kop en schouders aan de leiding van de ranglijst. Dan is de conclusie simpel en eenvoudig, we gaan vandaag als favoriet aan de Play-offs van dit seizoen beginnen.
De laatste twee uitwedstrijden van de competitie waren niet zomaar een paar willekeurige duels. Den Bosch en Leiden werden beide in eigen huis verslagen en dat is natuurlijk een prima voorbereiding op de komende weken. Beide tegenstanders wisten ons in de competitie hier in Martiniplaza een keer te verslagen en daardoor zijn ze allebei toch een beetje anders dan alle andere tegenstanders. Dat het in Den Bosch momenteel niet echt lekker loopt is wel duidelijk. Coach Van Gent heeft zich een zware klus op de hals gehaald en heeft door het blessureleed zelfs Jos Frederiks weer de schoenen laten aantrekken terwijl die onlangs was gestopt met ballen om zich als assistent-coach verder nuttig te maken. Leiden is helemaal een apart verhaal. De ploeg onder leiding van Toon van Helfteren wist ons in Almere in de halve finale te verrassen en pakte vervolgens de Nationale beker. Een knappe prestatie die zeker de complimenten verdient.
Zoals u wellicht weet zijn onlangs tijdens het gala in Amsterdam de seizoensprijzen uitgedeeld. We zullen ze hier niet allemaal bij langsgaan maar de belangrijkste ‘titels’, MVP en coach van het jaar, gingen beide verrassend naar de club uit Leiden. Matt Haryasz werd als enige speler van Donar verkozen als de center van het All Starteam. Of deze verkiezingen nu het juiste beeld geven van het verloop van de hele competitie is aan een ieder om dat zelf te beoordelen. Waarschijnlijk heeft het resultaat van de Bekercompetitie bij de beslissers wel een grote rol gespeeld. Feit is dat de belangrijkste prijs van het seizoen in de komende weken toegekend zal worden aan de ploeg die vanaf nu de minste wedstrijden verliest en daarmee de kampioen van het land zal gaan worden.
36 wedstrijden hebben we in competitieverband dit seizoen gespeeld en daarvan zijn er drie verloren. Bergen op Zoom eindigde als tweede met twaalf verloren wedstrijden. De ploeg die met twaalf gewonnen wedstrijden als achtste in de competitie is geëindigd is Weert, de tegenstander van vandaag in deze eerste wedstrijd in de kwartfinale van de Play-offs. De regels zijn duidelijk, wie in deze ronde twee wedstrijden wint gaat door naar de halve finale. Daarmee wordt de druk op het resultaat enorm opgevoerd want een wedstrijd verliezen kan nu meteen betekenen dat het seizoen is afgelopen en dat de zomerperiode wel heel erg lang gaat duren. Als koploper en favoriet hebben we het thuisvoordeel in de hele serie veiliggesteld en dat scheelt natuurlijk een stuk. Maar nu moet het gebeuren. Nu kunnen we ons geen misstap meer veroorloven en nu moeten we laten zien dat we ook echt de beste zijn.
Columnist Ronald van Dam noemt op de website van onze tegenstander van vandaag de ploeg onder leiding van coach Oliver van Kempen ‘anoniem’ en verwacht niet dat de club het ver zal schoppen in de Play-offs. Of hij gelijk heeft weten we binnen een paar dagen. Feit is dat dit soort wedstrijden compleet anders zijn dan de voorgaande duels. De spelers weten allemaal dat deze periode van het jaar het belangrijkste is als professioneel basketballer. Nu moet je als individu én als team laten zien dat je bestand bent tegen de druk en dat je boven jezelf kan uitstijgen. Dat is ook waar Macro en Hein Gerd de laatste tijd hard aan hebben gewerkt. Beide heren hebben de ervaring om met deze omstandigheden om te gaan. De ploeg is er nu absoluut klaar voor en heeft er enorm veel zin in.
Voor u als supporter betekent dit dus ook dat het nu moet gebeuren. We hebben het hele jaar ons kunnen voorbereiden op deze periode en het rendement daarvan moet nu naar boven komen. Als een volle Martiniplaza volledig achter de ploeg gaat staan is er voor de tegenstander bijna geen houden meer aan. Wij zijn de zesde speler van het team die de ploeg de vleugels geeft die ze nu zo goed kunnen gebruiken. Laat u horen, geniet van de wedstrijd en help Donar naar de overwinning. En zaterdag zien we elkaar natuurlijk weer in Weert!
zondag 18 april 2010
180410: Prijzen
Er is duidelijk iets mis in het Nederlandse basketballand. Sinds gisteravond weten we nu definitief de rangschikking van de competitie en die liegt er niet om. Wij staan met stip op nummer één en daarna volgt de rest. Leiden is als vijfde geëindigd. Precies een week geleden werden tijdens het gala de prijzen uitgereikt aan de besten van dit seizoen. De belangrijkste speler (MVP) werd Gibson en als coach van het jaar werd Toon van Helfteren uitgeroepen Beide mannen zijn overigens van Leiden. Haryasz werd de center van het All-Starteam. Samen met Gibson (Leiden), LeMelle (Leiden), Akerboom (Den Bosch) en Hilliman (Rotterdam) vormt hij het vijftal dat werd verkozen tot de beste spelers van de competitie.
Na een weekje is het nu pas goed tot me doorgedrongen. Deze verkiezing slaat echt helemaal nergens op. Even een paar conclusies. Hilliman de beste power forward? Ja, hij is echt een stuk beter dan Ellis en bovendien is hij met zijn ploeg (Rotterdam) heel hoog geëindigd in de competitie. Akerboom als small forward? Schiet wel eens een bal van afstand raak maar ik ken er betere op zijn positie. LeMelle als shooting guard? Ja, hij is natuurlijk veel beter dan Bauscher. En Toon van Helfteren, los van het feit dat ik het hem wel gun, als beste coach? Ja, hij won de beker in het beruchte weekend maar in de competitie was het niet echt top met een vijfde positie op de ranglijst.
Dit worden de prijzen van het seizoen 2009-2010 genoemd. Ik bespaar me de moeite maar om er precies achter te komen hoe en door wie deze namen zijn vastgesteld. Maar laten we eerlijk zijn, het is absoluut geen afspiegeling van de realiteit. Natuurlijk gun ik iedereen zijn prijzen maar laten we de kerk wel even midden in het dorp houden. De komende weken zullen we echt zien wie de besten zijn. Dan scheiden de echte mannen zich af van de jongens. Of zal Hilliman nu echt gaan opstaan en zijn ploeg naar grote hoogte laten stijgen?
Mijn keuze: MVP: Sjors Poels en coach van het jaar: Erik Braal. Gefeliciteerd.
Wat een blamage.
Na een weekje is het nu pas goed tot me doorgedrongen. Deze verkiezing slaat echt helemaal nergens op. Even een paar conclusies. Hilliman de beste power forward? Ja, hij is echt een stuk beter dan Ellis en bovendien is hij met zijn ploeg (Rotterdam) heel hoog geëindigd in de competitie. Akerboom als small forward? Schiet wel eens een bal van afstand raak maar ik ken er betere op zijn positie. LeMelle als shooting guard? Ja, hij is natuurlijk veel beter dan Bauscher. En Toon van Helfteren, los van het feit dat ik het hem wel gun, als beste coach? Ja, hij won de beker in het beruchte weekend maar in de competitie was het niet echt top met een vijfde positie op de ranglijst.
Dit worden de prijzen van het seizoen 2009-2010 genoemd. Ik bespaar me de moeite maar om er precies achter te komen hoe en door wie deze namen zijn vastgesteld. Maar laten we eerlijk zijn, het is absoluut geen afspiegeling van de realiteit. Natuurlijk gun ik iedereen zijn prijzen maar laten we de kerk wel even midden in het dorp houden. De komende weken zullen we echt zien wie de besten zijn. Dan scheiden de echte mannen zich af van de jongens. Of zal Hilliman nu echt gaan opstaan en zijn ploeg naar grote hoogte laten stijgen?
Mijn keuze: MVP: Sjors Poels en coach van het jaar: Erik Braal. Gefeliciteerd.
Wat een blamage.
vrijdag 16 april 2010
160410: 't rommelt in Den Bosch
Gisteren dus voor de tweede keer dit seizoen in en tegen Den Bosch gewonnen. Zonder onze center toch een uitstekende prestatie te noemen. Het moet gezegd worden, de tegenstander kampte ook met verschillende blessures maar dat is simpel, all in the game. Aron deed gelukkig ook weer mee dus het is nu nog wachten op het herstelde botje van Haryasz. Steve viel gisteren uit met een enkelblessure maar volgens de berichten op Facebook valt het zoals het nu lijkt mee en zal zijn afwezigheid niet al te lang duren. 5 minuten voor het einde van de wedstrijd moest hij het veld verlaten, dit overigens ook met een gepast sportief applaus van het publiek in Den Bosch.
Vandaag zijn de diverse reacties op deze wedstrijd te lezen op het internet. Opvallend is vooral het artikel in de krant van het zuiden, het Brabants Dagblad. De nieuw aangestelde coach van Den Bosch, Maarten van Gent, laat er duidelijk geen gras over groeien. ‘Het spel lijkt helemaal nergens naar. Ik mis de emotie bij de spelers. De bal gaat naar Dean, die wandelt naar de helft van de tegenstander. Dan volgt een waardeloos spelletje en zomaar een schot. En af en toe schieten we raak. Met mazzel. Wij spelen risicoloos. Bang om een fout te maken. Dean en Anthony tonen lef. En Djoenie een beetje. Ik zie gewoon niets gebeuren. Af en toe maakt Anthony een actie. De rest is niet om aan te zien. Wessels was vandaag ook niks, tegen Weert (afgelopen zaterdag) ging het nog een beetje. Beasley moet nu écht gaan spelen want anders wordt het niets in de play-offs. Hij probeert het wel, maar het gaat gewoon niet omdat hij niet in conditie is. Ik zit er bovenop. Beasley heeft zelfs een brief van de voorzitter gekregen’. Van Gent had wel complimentjes voor de tegenstander uit Groningen: ‘Zij vormen echt een team, blijven gaan en zijn in conditie’.
De krant maakt verder melding van het feit dat Beasley niet echt goed presteert: “Beasley lijkt er steeds meer verloren bij te lopen. Afwezig, haast ongeïnteresseerd. De Amerikaan pakt nauwelijks een rebound, maakt veel te weinig punten en is zelden bereid een fout te maken door zijn tegenstander ‘plat te walsen’. Zijn gebabbel en gelach tijdens wedstrijden met Amerikanen van de tegenpartij zijn zelfs ronduit stuitend”.
Zooo..geen woord Frans bij. Lekker om dit soort verhalen, als je fan bent van Den Bosch, over jouw club te horen. En dat terwijl het hoogtepunt van dit seizoen zo langzamerhand voor de deur staat. Ook in het DvhN was vandaag een verslag te lezen van de wedstrijd. De nieuwe basketbalverslaggever Arnoud Bodde was blijkbaar ook bij de wedstrijd aanwezig want er werden weer eens cijfertjes uitgedeeld. Ik blijf dat een vreemd fenomeen vinden maar toe maar. Opvallend is de zes voor Steve Ross. 21 punten scoren maar toch maar een zes krijgen? Ik was er helaas niet bij maar zou graag het oordeel horen van iemand die de wedstrijd wel live heeft gezien.
Even een blik op de ranglijst tot nu toe. Donar, 35 gespeeld, 64 punten. Dan komt er een hele poos niks en dan volgen Bergen op Zoom en Den Bosch op een gedeelde tweede plaats met ieder 46 punten. In de voetbalcompetitie waren we nu al met vlag en wimpel uitgeroepen tot landskampioen maar bij basketbal werkt dat helaas toch anders. Deze kwalificering van het aantal punten en de gevolgen daarvan is overigens niet het enige verschil tussen basketbal en voetbal. Vandaag is daar ook een ander artikeltje over te lezen in het Dagblad van vandaag.
Zaterdag de laatste wedstrijd van de competitie in en tegen Leiden. Daarna beginnen volgende week de Play-offs. Kaarten voor de thuis- en uitwedstrijden zijn nog te bestellen. Neem wel even de tijd om de regels daaromtrent goed te lezen want het gaat allemaal wat anders dan voorheen. Maar goed, zijn we er klaar voor? Ikke wel.
Vandaag zijn de diverse reacties op deze wedstrijd te lezen op het internet. Opvallend is vooral het artikel in de krant van het zuiden, het Brabants Dagblad. De nieuw aangestelde coach van Den Bosch, Maarten van Gent, laat er duidelijk geen gras over groeien. ‘Het spel lijkt helemaal nergens naar. Ik mis de emotie bij de spelers. De bal gaat naar Dean, die wandelt naar de helft van de tegenstander. Dan volgt een waardeloos spelletje en zomaar een schot. En af en toe schieten we raak. Met mazzel. Wij spelen risicoloos. Bang om een fout te maken. Dean en Anthony tonen lef. En Djoenie een beetje. Ik zie gewoon niets gebeuren. Af en toe maakt Anthony een actie. De rest is niet om aan te zien. Wessels was vandaag ook niks, tegen Weert (afgelopen zaterdag) ging het nog een beetje. Beasley moet nu écht gaan spelen want anders wordt het niets in de play-offs. Hij probeert het wel, maar het gaat gewoon niet omdat hij niet in conditie is. Ik zit er bovenop. Beasley heeft zelfs een brief van de voorzitter gekregen’. Van Gent had wel complimentjes voor de tegenstander uit Groningen: ‘Zij vormen echt een team, blijven gaan en zijn in conditie’.
De krant maakt verder melding van het feit dat Beasley niet echt goed presteert: “Beasley lijkt er steeds meer verloren bij te lopen. Afwezig, haast ongeïnteresseerd. De Amerikaan pakt nauwelijks een rebound, maakt veel te weinig punten en is zelden bereid een fout te maken door zijn tegenstander ‘plat te walsen’. Zijn gebabbel en gelach tijdens wedstrijden met Amerikanen van de tegenpartij zijn zelfs ronduit stuitend”.
Zooo..geen woord Frans bij. Lekker om dit soort verhalen, als je fan bent van Den Bosch, over jouw club te horen. En dat terwijl het hoogtepunt van dit seizoen zo langzamerhand voor de deur staat. Ook in het DvhN was vandaag een verslag te lezen van de wedstrijd. De nieuwe basketbalverslaggever Arnoud Bodde was blijkbaar ook bij de wedstrijd aanwezig want er werden weer eens cijfertjes uitgedeeld. Ik blijf dat een vreemd fenomeen vinden maar toe maar. Opvallend is de zes voor Steve Ross. 21 punten scoren maar toch maar een zes krijgen? Ik was er helaas niet bij maar zou graag het oordeel horen van iemand die de wedstrijd wel live heeft gezien.
Even een blik op de ranglijst tot nu toe. Donar, 35 gespeeld, 64 punten. Dan komt er een hele poos niks en dan volgen Bergen op Zoom en Den Bosch op een gedeelde tweede plaats met ieder 46 punten. In de voetbalcompetitie waren we nu al met vlag en wimpel uitgeroepen tot landskampioen maar bij basketbal werkt dat helaas toch anders. Deze kwalificering van het aantal punten en de gevolgen daarvan is overigens niet het enige verschil tussen basketbal en voetbal. Vandaag is daar ook een ander artikeltje over te lezen in het Dagblad van vandaag.
Zaterdag de laatste wedstrijd van de competitie in en tegen Leiden. Daarna beginnen volgende week de Play-offs. Kaarten voor de thuis- en uitwedstrijden zijn nog te bestellen. Neem wel even de tijd om de regels daaromtrent goed te lezen want het gaat allemaal wat anders dan voorheen. Maar goed, zijn we er klaar voor? Ikke wel.
woensdag 14 april 2010
140410: 1982, 2004,...
Een kaartje had ik niet. De zaal was strak uitverkocht en bovendien was het zakgeld toen nog toereikend om wedstrijden van Donar te gaan bezoeken. Zelf balde ik net een jaar of twee en keek vol respect en bewondering op tegen mannen als John Franken, Jimmy Moore en Dave Lawrence. Die dag zou de beslissing kunnen vallen, Donar kon landskampioen worden in Groningen en daar wilde je natuurlijk maar wat graag bij zijn. Op de fiets ging ik naar de Martinihal om iets van de sfeer en misschien zelfs iets van de wedstrijd mee te krijgen.
Het was al bijna tijd voor het begin van de wedstrijd en buiten op het voorplein van de Evenementenhal liepen nog wat mensen in de hoop dat ze alsnog een toegangskaartje zouden kunnen scoren. Maar vol was en is vol dus iedereen droop af omdat daar blijven wachten toch geen enkele zin had. Ik bleef staan voor de gesloten toegangsdeuren terwijl de wedstrijd reeds was begonnen. En man bij de ingang aan de andere kant van de gesloten deur zag me daar staan en opende het slot van deur. In eerste instantie dacht ik te gaan horen dat ik daar maar weg moest gaan maar in tegenstelling tot die negatieve benadering sprak de man mij aan. Of ik fan was van Donar en of ik graag naar binnen wilde. Ja, knikte ik. Het is al even geleden maar ik weet nagenoeg zeker dat het Hilbrand Ausema was die toen voor me stond. Bijzonder. Vandaag de dag zijn we collega’s bij de club en leven we allemaal 28 jaren later.
Mijn ‘ja’ kwam blijkbaar over want ik mocht naar binnen. Verbaasd maar enorm blij liep ik snel de trap op naar de overloop en sloeg rechts af. Had ik die man bij de deur eigenlijk wel bedankt vroeg ik me nog af maar het lawaai en de sfeer in de hal namen me al snel mee in een hele andere wereld. Ik was erbij. Van de wedstrijd heb ik niet heel veel gezien want de balustrade was overvol. Ik koos positie achter de televisiecamera omdat daar mogelijkheden zouden kunnen liggen om toch nog iets te kunnen zien. Zo nu en dan kon ik een glimp van het veld opvangen. Het werd spannend, superspannend. En toen ontplofte de zaal. Iedereen was door het dolle heen: Donar was Kampioen!
22 jaren later waren de omstandigheden compleet anders. 2004 is in vele opzichten een jaar om niet snel meer te vergeten. Sterker nog, om nooit meer te vergeten. Ondertussen had ik een functie bij de club en was de beleving van de sport minstens 22 keer zo groot als in ’82. Die laatste wedstrijd in en tegen Den Bosch was zo enorm spannend dat het bijna ondragelijk werd. En dan zelfs ook nog een verlening. De driepunter van Rogier in die laatste 5 minuten speeltijd was doorslaggevend. We wonnen en werden voor de tweede keer kampioen van Nederland. Het feest was enorm. Honderden fans uit Groningen werden uitzinnig van blijdschap en vierden het feestje op de vloer van de Bossche club. Van de terugreis naar Groningen kan ik me weinig meer herinneren behalve dat ik toen de werkgever heb gebeld om de dag daarna vrij te kunnen krijgen. Dat lukte en bleek achteraf een heel verstandige keuze. Die vrijdag werd vervolgens ook een dag om nooit meer te vergeten. Met bijna 13000 mensen een feestje vieren in het centrum van het mooie Groningen omdat we de beste waren. Onvergetelijk. Gelukkig zijn er van deze periode nog uitgebreide televisiebeelden en is de dvd van dit kampioenschap een trots bezit.
Nu is het 2010. Je zal mij nu niet horen zeggen dat dit jaar net zo wordt als 1982 of 2004. Dat is de Goden verzoeken en bovendien niet reëel. Feit is wel dat het best mogelijk is. Hoe groot is die kans? De laatste weken verschilt mijn percentage tussen de 40 en 60%. Vandaag is het 50%. Morgen, na de wedstrijd in en tegen Den Bosch volgt weer een nieuwe inschatting.
Het was al bijna tijd voor het begin van de wedstrijd en buiten op het voorplein van de Evenementenhal liepen nog wat mensen in de hoop dat ze alsnog een toegangskaartje zouden kunnen scoren. Maar vol was en is vol dus iedereen droop af omdat daar blijven wachten toch geen enkele zin had. Ik bleef staan voor de gesloten toegangsdeuren terwijl de wedstrijd reeds was begonnen. En man bij de ingang aan de andere kant van de gesloten deur zag me daar staan en opende het slot van deur. In eerste instantie dacht ik te gaan horen dat ik daar maar weg moest gaan maar in tegenstelling tot die negatieve benadering sprak de man mij aan. Of ik fan was van Donar en of ik graag naar binnen wilde. Ja, knikte ik. Het is al even geleden maar ik weet nagenoeg zeker dat het Hilbrand Ausema was die toen voor me stond. Bijzonder. Vandaag de dag zijn we collega’s bij de club en leven we allemaal 28 jaren later.
Mijn ‘ja’ kwam blijkbaar over want ik mocht naar binnen. Verbaasd maar enorm blij liep ik snel de trap op naar de overloop en sloeg rechts af. Had ik die man bij de deur eigenlijk wel bedankt vroeg ik me nog af maar het lawaai en de sfeer in de hal namen me al snel mee in een hele andere wereld. Ik was erbij. Van de wedstrijd heb ik niet heel veel gezien want de balustrade was overvol. Ik koos positie achter de televisiecamera omdat daar mogelijkheden zouden kunnen liggen om toch nog iets te kunnen zien. Zo nu en dan kon ik een glimp van het veld opvangen. Het werd spannend, superspannend. En toen ontplofte de zaal. Iedereen was door het dolle heen: Donar was Kampioen!
22 jaren later waren de omstandigheden compleet anders. 2004 is in vele opzichten een jaar om niet snel meer te vergeten. Sterker nog, om nooit meer te vergeten. Ondertussen had ik een functie bij de club en was de beleving van de sport minstens 22 keer zo groot als in ’82. Die laatste wedstrijd in en tegen Den Bosch was zo enorm spannend dat het bijna ondragelijk werd. En dan zelfs ook nog een verlening. De driepunter van Rogier in die laatste 5 minuten speeltijd was doorslaggevend. We wonnen en werden voor de tweede keer kampioen van Nederland. Het feest was enorm. Honderden fans uit Groningen werden uitzinnig van blijdschap en vierden het feestje op de vloer van de Bossche club. Van de terugreis naar Groningen kan ik me weinig meer herinneren behalve dat ik toen de werkgever heb gebeld om de dag daarna vrij te kunnen krijgen. Dat lukte en bleek achteraf een heel verstandige keuze. Die vrijdag werd vervolgens ook een dag om nooit meer te vergeten. Met bijna 13000 mensen een feestje vieren in het centrum van het mooie Groningen omdat we de beste waren. Onvergetelijk. Gelukkig zijn er van deze periode nog uitgebreide televisiebeelden en is de dvd van dit kampioenschap een trots bezit.
Nu is het 2010. Je zal mij nu niet horen zeggen dat dit jaar net zo wordt als 1982 of 2004. Dat is de Goden verzoeken en bovendien niet reëel. Feit is wel dat het best mogelijk is. Hoe groot is die kans? De laatste weken verschilt mijn percentage tussen de 40 en 60%. Vandaag is het 50%. Morgen, na de wedstrijd in en tegen Den Bosch volgt weer een nieuwe inschatting.
maandag 12 april 2010
120410: Spannende tijden
Mijn handen jeuken. Niet vaak is de behoefte om iemand digitaal aan te pakken zo groot als de laatste, pak ‘m beet, 24 uur. De zinnen zitten al helemaal klaar in het hoofd. Graag zou ik even helemaal los gaan om een bepaald persoon te zeggen of met getypte woorden te vertellen wat ik van hem vind. Maar gelukkig neemt het gezonde verstand het dan weer over en stelt vast dat negeren vaak beter is dan terugslaan. Voorlopig hou ik me maar in en laat het voor wat het is: een mening van een willekeurig persoon. Overigens, het betreft niemand uit de basketbalwereld, daar zijn namelijk nauwelijks van dit soort vervelende mensen.
Dit gezegd hebbende geeft nu weer de innerlijke rust om het over leukere en betere dingen te hebben. Moeten we nog even terugkomen op het Gala van afgelopen zondag? Ondertussen heb ik een paar mensen gesproken die wel naar Amsterdam waren afgereisd en unaniem waren ze van mening dat we niks gemist hebben. Het meest opvallend was natuurlijk de verkiezing van de MVP. In tegenstelling tot onze verwachting was het niet Haryasz maar Gibson van Leiden die deze prijs in de wacht sleepte. Vervolgens Kamervragen gaan stellen of een publiek debat gaan voeren over deze keuze? Nee, duidelijk niet de moeite waard. Wellicht heeft de bekerwinst van Leiden een grote rol gespeeld bij de totstandkoming van deze winnaar en daar is ook wel weer iets voor te zeggen. De prijzen MVP en de coach van het jaar gaan naar Leiden en hoe langer ik er over nadenk, hoe meer vrede ik er mee heb.
Het vorige verhaal op deze blog heeft wel wat stof doen opwaaien, althans, de kijkcijfers lagen nog nooit zo hoog als gisteren en dat heeft waarschijnlijk te maken met de onzekere toekomstplannen van Rotterdam. Zelfs Maarten van Gent, die met regelmaat nog wel eens een bijdrage levert op het gastenboek van de Challengers, is nu toegevoegd als volger van Top of Holland.
Maar wie kent de echte feiten? Er gaan blijkbaar verhalen dat directeur Van Haga van Rotterdam zich wil gaan terugtrekken als sponsor waarmee de missie die de club dit jaar is begonnen dus nu al tot stilstand komt? Voor de plannen die Rotterdam aan het begin van deze competitie heeft opgestart zou dat natuurlijk een slechte ontwikkeling zijn maar wie weet komt er nog een aangename verrassing uit de hoge hoed. Ook hoorden we slechte berichten uit het Nijmeegse. De discotheek zet een punt achter de sponsoring dus men moet weer op zoek naar een andere gelddonor. Het is te hopen dat dit ze gaat lukken want ondanks het feit dat wij in de afgelopen jaren niet vaak in Nijmegen een wedstrijd wisten te winnen, is het daar altijd prettig vertoeven. En wat te denken van de ambities van Den Bosch? Het verloop van deze competitie was voor Eiffel vast niet zoals ze het vantevoren hadden bedacht met het aantrekken van de dure Nederlanders Wessels en Van Paassen. Alles zal afhangen van het verloop van het toetje van dit seizoen en eind mei weten we dus een stuk meer.
Met nog twee uitwedstrijden te spelen kunnen we nu wel onomwonden vaststellen dat de reguliere competitie voor ons uitstekend is verlopen. Met een straatlengte voorsprong op alle andere ploegen zijn we de favoriet voor de Play-offs en dat mag ook best wel weer eens genoemd worden. Omgaan met een favorietenrol is een kunst op zich en verhoogt de druk die hoe dan ook tussen de oren zal gaan toenemen. Laten we, wij als supporters maar ook de spelers en een ieder die daar om heen hangt, vooral gaan genieten. Beseffen dat je niet meer dan je uiterste best kan doen en dat alles is gedaan om zo goed mogelijk aan de Play-offs te kunnen gaan beginnen.
Ondertussen is de kaartverkoop voor de komende periode gestart. Een ingewikkeld proces. Nog maar even op studeren.
Dit gezegd hebbende geeft nu weer de innerlijke rust om het over leukere en betere dingen te hebben. Moeten we nog even terugkomen op het Gala van afgelopen zondag? Ondertussen heb ik een paar mensen gesproken die wel naar Amsterdam waren afgereisd en unaniem waren ze van mening dat we niks gemist hebben. Het meest opvallend was natuurlijk de verkiezing van de MVP. In tegenstelling tot onze verwachting was het niet Haryasz maar Gibson van Leiden die deze prijs in de wacht sleepte. Vervolgens Kamervragen gaan stellen of een publiek debat gaan voeren over deze keuze? Nee, duidelijk niet de moeite waard. Wellicht heeft de bekerwinst van Leiden een grote rol gespeeld bij de totstandkoming van deze winnaar en daar is ook wel weer iets voor te zeggen. De prijzen MVP en de coach van het jaar gaan naar Leiden en hoe langer ik er over nadenk, hoe meer vrede ik er mee heb.
Het vorige verhaal op deze blog heeft wel wat stof doen opwaaien, althans, de kijkcijfers lagen nog nooit zo hoog als gisteren en dat heeft waarschijnlijk te maken met de onzekere toekomstplannen van Rotterdam. Zelfs Maarten van Gent, die met regelmaat nog wel eens een bijdrage levert op het gastenboek van de Challengers, is nu toegevoegd als volger van Top of Holland.
Maar wie kent de echte feiten? Er gaan blijkbaar verhalen dat directeur Van Haga van Rotterdam zich wil gaan terugtrekken als sponsor waarmee de missie die de club dit jaar is begonnen dus nu al tot stilstand komt? Voor de plannen die Rotterdam aan het begin van deze competitie heeft opgestart zou dat natuurlijk een slechte ontwikkeling zijn maar wie weet komt er nog een aangename verrassing uit de hoge hoed. Ook hoorden we slechte berichten uit het Nijmeegse. De discotheek zet een punt achter de sponsoring dus men moet weer op zoek naar een andere gelddonor. Het is te hopen dat dit ze gaat lukken want ondanks het feit dat wij in de afgelopen jaren niet vaak in Nijmegen een wedstrijd wisten te winnen, is het daar altijd prettig vertoeven. En wat te denken van de ambities van Den Bosch? Het verloop van deze competitie was voor Eiffel vast niet zoals ze het vantevoren hadden bedacht met het aantrekken van de dure Nederlanders Wessels en Van Paassen. Alles zal afhangen van het verloop van het toetje van dit seizoen en eind mei weten we dus een stuk meer.
Met nog twee uitwedstrijden te spelen kunnen we nu wel onomwonden vaststellen dat de reguliere competitie voor ons uitstekend is verlopen. Met een straatlengte voorsprong op alle andere ploegen zijn we de favoriet voor de Play-offs en dat mag ook best wel weer eens genoemd worden. Omgaan met een favorietenrol is een kunst op zich en verhoogt de druk die hoe dan ook tussen de oren zal gaan toenemen. Laten we, wij als supporters maar ook de spelers en een ieder die daar om heen hangt, vooral gaan genieten. Beseffen dat je niet meer dan je uiterste best kan doen en dat alles is gedaan om zo goed mogelijk aan de Play-offs te kunnen gaan beginnen.
Ondertussen is de kaartverkoop voor de komende periode gestart. Een ingewikkeld proces. Nog maar even op studeren.
zaterdag 10 april 2010
100410: Rottuuurrrdam
‘Rotterdam durft!’ Staat er op de spelersbus van de ploeg uit 010. Geen speld tussen te krijgen en een waarheid als een koe. Rotterdam speelt dit seizoen met louter Nederlandse spelers en dan kan je het stempel ‘durven’ wel toepassen. Niemand zou vooraf gedacht hebben dat de ploeg de Play-off’s zou kunnen halen en dat is dus ook niet het geval. Op de vraag aan de coach in de persconferentie of het komende seizoen deze trend zal worden doorgezet bleef hij voorzichtig. Hij verwees naar het bestuur en daarmee is wel duidelijk geworden dat men er blijkbaar nog niet helemaal uit is.
Ook vertelde coach Zlatko dat zijn tactiek voor deze wedstrijd was om Blue van afstand te laten schieten. Een gewaagde keuze. Iedereen weet dat Blue een aardig drietje kan schieten dus lijkt het wel een beetje de Goden verzoeken. En zo geschiedde. Tim schoot de sterren uit de hemel in de eerste helft van de wedstrijd en daarmee werd de voorsprong meteen al ruim. Tim doet het de laatste tijd goed. Mede door het verlies van Haryasz moet hij meer arbeid verrichten maar dat is voor een type speler als Blue alleen maar dikke prima. Hij zit lekker in het ritme en zijn schotpercentage gaat gestaag omhoog. In het eerste kwart pakte hij al 17 punten en daarmee eindigde dit kwart al bijna in een dubbel, 33-17.
Ook Ellis verdient vandaag (weer) een eervolle vermelding. Wat zal het zwaar zijn als speler van de tegenstander als je weet dat J.L. je de hele tijd op de huid zit. Hij zit er continue boven op en die druk zakt ook geen seconde weg. Bikkelen en keihard werken en vandaag ook nog even 10 rebounds gepakt. Bostain was in de ogen van Marco de meest opvallende man vandaag. Nauwelijks fouten en zeer overtuigend in al zijn acties. Met 11 assists, 6 steals en 10 rebounds deed hij het statistisch ook prima. Jason Dourisseau liet vandaag zien weer helemaal terug te zijn. Wat een heerlijkheid dat hij zo snel is hersteld en weer mee kan doen. Een belangrijke speler die we eigenlijk niet kunnen missen in de komende weken. Met Aron gaat het trouwens ook goed. Zelf denkt hij in de laatste twee uitwedstrijden weer minuten te kunnen pakken dus ook die blessure lijkt grotendeels weer achter ons te liggen.
Leuk om te zien was dat alle Nederlanders vandaag speelminuten kregen toebedeeld. Zelfs Ruben Nienhuis, de jeugdspeler die tijdelijk de ploeg is komen versterken pakte zijn debuut in het eerste en liet zien dat ook hij aardig kan ballen. Sander de Roos is duidelijk al een stuk verder en liet vandaag zien dat hij steeds meer ervaring opdoet en dat ook goed gebruikt bij zijn spel. En dan Bas. Tja, wat moet je er van zeggen. Tegenvallend. Niet slim in zijn spel en bovendien niet overtuigend. Jammer.
De diverse optredens van de cheerleaders van vandaag waren fijn om naar te kijken. Afwisselend en vol energie. Zo zijn de dode spelmomenten geen seconde vervelend of saai!
Zo, morgen het Gala in 020. Marco was niet heel enthousiast over de invulling van deze zondag en dat is ook wel te begrijpen. We weten wat hier al aan vooraf is gegaan en morgen is het dan eindelijk zover. Op de vraag aan beide coaches wie volgens hen de MVP van de competitie zou moeten worden waren beide heren het unaniem met elkaar eens, de man in het gips, Matt Haryasz. Ik onderstreep dat. Als toch iemand anders deze titel zal gaan krijgen dan is het op z’n minst de moeite waard om er achter te komen wie tot dat besluit gekomen is.
De FEB en de NBB komen wel vaker soms raar uit de hoek dus alles is mogelijk.
Morgen maar weer eens naar de Euroborg. Mocht u daar ook naar toe gaan dan zal u vast nog wel merken dat ik er ben. Hoezo? Kwestie van afwachten.
Ook vertelde coach Zlatko dat zijn tactiek voor deze wedstrijd was om Blue van afstand te laten schieten. Een gewaagde keuze. Iedereen weet dat Blue een aardig drietje kan schieten dus lijkt het wel een beetje de Goden verzoeken. En zo geschiedde. Tim schoot de sterren uit de hemel in de eerste helft van de wedstrijd en daarmee werd de voorsprong meteen al ruim. Tim doet het de laatste tijd goed. Mede door het verlies van Haryasz moet hij meer arbeid verrichten maar dat is voor een type speler als Blue alleen maar dikke prima. Hij zit lekker in het ritme en zijn schotpercentage gaat gestaag omhoog. In het eerste kwart pakte hij al 17 punten en daarmee eindigde dit kwart al bijna in een dubbel, 33-17.
Ook Ellis verdient vandaag (weer) een eervolle vermelding. Wat zal het zwaar zijn als speler van de tegenstander als je weet dat J.L. je de hele tijd op de huid zit. Hij zit er continue boven op en die druk zakt ook geen seconde weg. Bikkelen en keihard werken en vandaag ook nog even 10 rebounds gepakt. Bostain was in de ogen van Marco de meest opvallende man vandaag. Nauwelijks fouten en zeer overtuigend in al zijn acties. Met 11 assists, 6 steals en 10 rebounds deed hij het statistisch ook prima. Jason Dourisseau liet vandaag zien weer helemaal terug te zijn. Wat een heerlijkheid dat hij zo snel is hersteld en weer mee kan doen. Een belangrijke speler die we eigenlijk niet kunnen missen in de komende weken. Met Aron gaat het trouwens ook goed. Zelf denkt hij in de laatste twee uitwedstrijden weer minuten te kunnen pakken dus ook die blessure lijkt grotendeels weer achter ons te liggen.
Leuk om te zien was dat alle Nederlanders vandaag speelminuten kregen toebedeeld. Zelfs Ruben Nienhuis, de jeugdspeler die tijdelijk de ploeg is komen versterken pakte zijn debuut in het eerste en liet zien dat ook hij aardig kan ballen. Sander de Roos is duidelijk al een stuk verder en liet vandaag zien dat hij steeds meer ervaring opdoet en dat ook goed gebruikt bij zijn spel. En dan Bas. Tja, wat moet je er van zeggen. Tegenvallend. Niet slim in zijn spel en bovendien niet overtuigend. Jammer.
De diverse optredens van de cheerleaders van vandaag waren fijn om naar te kijken. Afwisselend en vol energie. Zo zijn de dode spelmomenten geen seconde vervelend of saai!
Zo, morgen het Gala in 020. Marco was niet heel enthousiast over de invulling van deze zondag en dat is ook wel te begrijpen. We weten wat hier al aan vooraf is gegaan en morgen is het dan eindelijk zover. Op de vraag aan beide coaches wie volgens hen de MVP van de competitie zou moeten worden waren beide heren het unaniem met elkaar eens, de man in het gips, Matt Haryasz. Ik onderstreep dat. Als toch iemand anders deze titel zal gaan krijgen dan is het op z’n minst de moeite waard om er achter te komen wie tot dat besluit gekomen is.
De FEB en de NBB komen wel vaker soms raar uit de hoek dus alles is mogelijk.
Morgen maar weer eens naar de Euroborg. Mocht u daar ook naar toe gaan dan zal u vast nog wel merken dat ik er ben. Hoezo? Kwestie van afwachten.
100410: Vandaag weer een wedstrijd
De training van gisteren was een prima opwarmer voor de wedstrijd van vandaag. Jason Dourisseau speelde met vol gas alsof er nooit een zere knie was geweest. Zelfs Aron gooide alweer een balletje mee en het lijkt er op dat zijn terugkomst geen weken meer zal duren. Alleen Haryasz zat er met een gipsen been een beetje verloren bij. Verloren in de zin van geblesseerd aan de kant maar zeker niet onbetrokken. Hij communiceerde veel met de andere spelers en probeerde op zijn manier een steentje bij te dragen.
Wat een inzet. Als je niet beter wist zou je denken dat dit een training was in de eerste maand dat de groep bij elkaar was. Elkaar corrigeren, veel praten en een bijzonder hoge intensiteit. Wat een lust voor het oog van een basketballiefhebber. De Play-offs staan voor de deur en dat is duidelijk te merken. De spanning stijgt maar de beleving en de inzet duidelijk ook.
Ondertussen is er op de clubsite ook duidelijkheid gegeven over de kaartverkoop in de komende periode voor de thuis- en uitwedstrijden. Een hoop tekst wat in mijn geval na één keer lezen nog niet helemaal duidelijk werd. Vooral het fenomeen UITKAART vraagt nog om enige studie. Maar goed, daar zijn weekenden voor.
Vandaag Rotterdam en morgen het Gala. Wie wordt de MVP? Ik ga voor Haryasz. Elke andere keuze zou wat mij betreft niet de juiste zijn. We zullen zien. Zelf ga ik niet naar Amsterdam, duty calls in Groningen. Maar eerlijk is eerlijk, ook al was er geen ‘duty’ dan was ik nog niet gegaan. De Gala’s van de afgelopen jaren snakten niet echt naar meer dus dat scheelt weer 400 kilometers tuffen.
Tot vanavond.
Wat een inzet. Als je niet beter wist zou je denken dat dit een training was in de eerste maand dat de groep bij elkaar was. Elkaar corrigeren, veel praten en een bijzonder hoge intensiteit. Wat een lust voor het oog van een basketballiefhebber. De Play-offs staan voor de deur en dat is duidelijk te merken. De spanning stijgt maar de beleving en de inzet duidelijk ook.
Ondertussen is er op de clubsite ook duidelijkheid gegeven over de kaartverkoop in de komende periode voor de thuis- en uitwedstrijden. Een hoop tekst wat in mijn geval na één keer lezen nog niet helemaal duidelijk werd. Vooral het fenomeen UITKAART vraagt nog om enige studie. Maar goed, daar zijn weekenden voor.
Vandaag Rotterdam en morgen het Gala. Wie wordt de MVP? Ik ga voor Haryasz. Elke andere keuze zou wat mij betreft niet de juiste zijn. We zullen zien. Zelf ga ik niet naar Amsterdam, duty calls in Groningen. Maar eerlijk is eerlijk, ook al was er geen ‘duty’ dan was ik nog niet gegaan. De Gala’s van de afgelopen jaren snakten niet echt naar meer dus dat scheelt weer 400 kilometers tuffen.
Tot vanavond.
dinsdag 6 april 2010
060410: Programma voor 100410
Rotterdam thuis.. altijd lastig.
De laatste thuiswedstrijd is al weer 10 dagen geleden en u weet, dat was er één met een vervelend gevolg. We wonnen de wedstrijd van Bergen op Zoom weliswaar maar we verloren in het laatste kwart de man die de laatste weken zo goed op dreef was. Matt moest het veld af met, zo bleek later, een breuk in één van de botjes in zijn voet. Na Jason en Aron was Matt nu dus de derde speler met een blessure en dat is in deze fase van het seizoen heel vervelend te noemen en iets wat we nu absoluut niet kunnen gebruiken. Maar, zo gaat het in het leven, je krijgt niks cadeau en je moet simpelweg omgaan met de feiten en de omstandigheden zoals ze zijn.
De wedstrijd tegen Bergen op Zoom was er wel één met 2 verschillende gezichten. In de eerste helft waren beide ploegen nog bezig om de teleurstelling van het verlies in de halve finale van de beker te verwerken maar in de tweede helft zagen we gelukkig een compleet ander Donar. De beleving was er weer, het schot viel zoals het hoort te vallen en de tegenstander zakte steeds verder weg. Nou gebeurt dat de laatste tijd wel vaker met de ploeg van Erik Braal. In het begin van dit seizoen speelde Bergen op Zoom prima basketbal met de bijbehorende resultaten maar de laatste weken gaat het daar niet echt meer van een leien dakje en verloren ze dus ook de vierde wedstrijd op rij van GasTerra Flames.
Na de verloren halve finale wedstrijd was de winst op Bergen op Zoom toch wel een bijzonder prettige ervaring. Natuurlijk gaf het verlies in Almere een vervelend gevoel maar gelukkig bleef dit niet al te lang hangen en wisten we de lijn in de competitie goed door te zetten. Maar de omstandigheden veranderden sinds die dinsdag wel met ook nog het verlies van onze center. Meer dan een slok op een borrel om het maar even zo te zeggen. Drie vervelende blessures van spelers die normaal gesproken een grote rol in het team spelen. Dan moeten er noodgedwongen creatieve oplossingen worden gezocht en is het maar afwachten of het mentale aspect daarbij ook nog een rol gaat spelen. De wedstrijd in en tegen Amsterdam van afgelopen paasmaandag was dus een belangrijke graadmeter. Amsterdam doet het gewoon goed de laatste tijd en wist twee dagen eerder zelfs in en tegen Leiden met twee punten te winnen. Donar wist op die tweede paasdag wat er van ze werd verwacht en deden wat ze moesten doen: winnen! Robby en Matt Bauscher speelden nagenoeg de hele wedstrijd en namen de ploeg volledig op sleeptouw. Tim en Steve pakten beide een double double en mede door hun twee was het reboundoverwicht enorm (51 tegen 28). Door de omstandigheden werden Otten en Rozendaal meer ingezet dan voorheen en hun inbreng was absoluut een toegevoegde waarde. Ook opvallend was de inbreng van de drie geblesseerde spelers. Vanaf de kant deden ze hun uiterste best om het team op alle mogelijke manieren te helpen en verbaal te ondersteunen. Het had duidelijk effect en zo wonnen we het duel met zes punten verschil, 85 tegen 79. Omgaan met moeilijke momenten, dat was het credo in Amsterdam en die test werd heel positief afgesloten. Een overtuigende teamprestatie waarbij een ieder wist welke rol er moest worden ingevuld. Zonder Jason, Aron en Matt Haryasz kan er dus ook gewonnen worden. Deze opsteker kon de ploeg natuurlijk wel even gebruiken en met die wetenschap kunnen we de komende weken met vertrouwen tegemoet zien. Ondertussen zal het herstel van de drie geblesseerden langzaam maar zeker worden vervolgd. Jason is afgelopen week weer gaan trainen en met Aron gaat het ook de goede kant op.
22 april beginnen voor ons thuis de Play-offs tegen Weert, dat is een ding wat nu al zeker is. Veel verder kunnen we natuurlijk nog niet kijken want het verleden leert dat niet altijd de favoriet een ronde verder komt. Maar, we gaan ervoor en achter de schermen wordt er alles aan gedaan om het team weer zo snel mogelijk compleet te laten zijn. Het worden nog een paar interessante en hele spannende weken.
In de reguliere competitie moeten we nu nog drie wedstrijden spelen met vandaag de laatste thuiswedstrijd tegen Rotterdam. Rotterdam thuis, altijd lastig. Morgen is zoals u wellicht weet het jaarlijkse Gala in Amsterdam waarbij wij als club goed vertegenwoordigd zijn. Misschien leuk voor een zondags uitje? Veel plezier gewenst!
De laatste thuiswedstrijd is al weer 10 dagen geleden en u weet, dat was er één met een vervelend gevolg. We wonnen de wedstrijd van Bergen op Zoom weliswaar maar we verloren in het laatste kwart de man die de laatste weken zo goed op dreef was. Matt moest het veld af met, zo bleek later, een breuk in één van de botjes in zijn voet. Na Jason en Aron was Matt nu dus de derde speler met een blessure en dat is in deze fase van het seizoen heel vervelend te noemen en iets wat we nu absoluut niet kunnen gebruiken. Maar, zo gaat het in het leven, je krijgt niks cadeau en je moet simpelweg omgaan met de feiten en de omstandigheden zoals ze zijn.
De wedstrijd tegen Bergen op Zoom was er wel één met 2 verschillende gezichten. In de eerste helft waren beide ploegen nog bezig om de teleurstelling van het verlies in de halve finale van de beker te verwerken maar in de tweede helft zagen we gelukkig een compleet ander Donar. De beleving was er weer, het schot viel zoals het hoort te vallen en de tegenstander zakte steeds verder weg. Nou gebeurt dat de laatste tijd wel vaker met de ploeg van Erik Braal. In het begin van dit seizoen speelde Bergen op Zoom prima basketbal met de bijbehorende resultaten maar de laatste weken gaat het daar niet echt meer van een leien dakje en verloren ze dus ook de vierde wedstrijd op rij van GasTerra Flames.
Na de verloren halve finale wedstrijd was de winst op Bergen op Zoom toch wel een bijzonder prettige ervaring. Natuurlijk gaf het verlies in Almere een vervelend gevoel maar gelukkig bleef dit niet al te lang hangen en wisten we de lijn in de competitie goed door te zetten. Maar de omstandigheden veranderden sinds die dinsdag wel met ook nog het verlies van onze center. Meer dan een slok op een borrel om het maar even zo te zeggen. Drie vervelende blessures van spelers die normaal gesproken een grote rol in het team spelen. Dan moeten er noodgedwongen creatieve oplossingen worden gezocht en is het maar afwachten of het mentale aspect daarbij ook nog een rol gaat spelen. De wedstrijd in en tegen Amsterdam van afgelopen paasmaandag was dus een belangrijke graadmeter. Amsterdam doet het gewoon goed de laatste tijd en wist twee dagen eerder zelfs in en tegen Leiden met twee punten te winnen. Donar wist op die tweede paasdag wat er van ze werd verwacht en deden wat ze moesten doen: winnen! Robby en Matt Bauscher speelden nagenoeg de hele wedstrijd en namen de ploeg volledig op sleeptouw. Tim en Steve pakten beide een double double en mede door hun twee was het reboundoverwicht enorm (51 tegen 28). Door de omstandigheden werden Otten en Rozendaal meer ingezet dan voorheen en hun inbreng was absoluut een toegevoegde waarde. Ook opvallend was de inbreng van de drie geblesseerde spelers. Vanaf de kant deden ze hun uiterste best om het team op alle mogelijke manieren te helpen en verbaal te ondersteunen. Het had duidelijk effect en zo wonnen we het duel met zes punten verschil, 85 tegen 79. Omgaan met moeilijke momenten, dat was het credo in Amsterdam en die test werd heel positief afgesloten. Een overtuigende teamprestatie waarbij een ieder wist welke rol er moest worden ingevuld. Zonder Jason, Aron en Matt Haryasz kan er dus ook gewonnen worden. Deze opsteker kon de ploeg natuurlijk wel even gebruiken en met die wetenschap kunnen we de komende weken met vertrouwen tegemoet zien. Ondertussen zal het herstel van de drie geblesseerden langzaam maar zeker worden vervolgd. Jason is afgelopen week weer gaan trainen en met Aron gaat het ook de goede kant op.
22 april beginnen voor ons thuis de Play-offs tegen Weert, dat is een ding wat nu al zeker is. Veel verder kunnen we natuurlijk nog niet kijken want het verleden leert dat niet altijd de favoriet een ronde verder komt. Maar, we gaan ervoor en achter de schermen wordt er alles aan gedaan om het team weer zo snel mogelijk compleet te laten zijn. Het worden nog een paar interessante en hele spannende weken.
In de reguliere competitie moeten we nu nog drie wedstrijden spelen met vandaag de laatste thuiswedstrijd tegen Rotterdam. Rotterdam thuis, altijd lastig. Morgen is zoals u wellicht weet het jaarlijkse Gala in Amsterdam waarbij wij als club goed vertegenwoordigd zijn. Misschien leuk voor een zondags uitje? Veel plezier gewenst!
maandag 5 april 2010
050410: Winnen in 020
Zo, winnen in Amsterdam met drie belangrijke spelers geblesseerd op de bank. Daar kan je mee thuiskomen. Een keurige teamprestatie waarbij de hele ploeg wist wat er van ze werd verwacht en hoe ze moesten omgaan met deze nieuwe situatie. Dat geeft weer hoop voor de toekomst, niet alleen voor het team maar ook voor al die fans die Donar op de voet volgen.
Natuurlijk kregen we allemaal een knauw van de verloren bekerwedstrijd en van de vele blessures die ons momenteel overkomen. Helaas kunnen we er niks aan doen maar moeten ook wij leren omgaan met moeilijke momenten. Deze overwinning in en tegen Amsterdam mag dan best een prima prestatie worden genoemd mede omdat die Amsterdammers afgelopen zaterdag nog wisten te winnen in Leiden. Ook qua rebounds wonnen we de wedstrijd met overmacht en ook dat is een prestatie van formaat. Rebounden is de basis van het spel, inzet en karakter om de afgevallen ballen zo snel mogelijk weer te veroveren.
Het worden nog een paar spannende weken in basketballand. Dat wij in de eerste ronde van de Play-offs gaan spelen tegen Weert is nu al wel een feit maar verder is het allemaal nog even afwachten. Hoe gaat Den Bosch bijvoorbeeld om met de trainerswissel? Vooralsnog niet goed want de ploeg verloor vandaag van Nijmegen en de nieuwe coach Maarten van Gent constateerde dat het ’verdedigend zwak’ was. Hij wil de komende tijd twee keer per dag gaan trainen om in een ritme te komen. Het is de vraag of zijn spelers daar wel zo blij mee zijn maar dat is gelukkig niet onze zorg. Bergen op Zoom wist vandaag ook weer eens te winnen dus coach Braal kan even weer normaal ademhalen.
Volgens de berichten begint Jason D deze week weer met trainen dus langzaam maar zeker gaan we de goede kant weer op. ‘ ’t Het nog nooit, nog nooit zo donker west of het wer altied wel weer licht’, een vooruitziende blik van Ede Staal. Donar!!
Natuurlijk kregen we allemaal een knauw van de verloren bekerwedstrijd en van de vele blessures die ons momenteel overkomen. Helaas kunnen we er niks aan doen maar moeten ook wij leren omgaan met moeilijke momenten. Deze overwinning in en tegen Amsterdam mag dan best een prima prestatie worden genoemd mede omdat die Amsterdammers afgelopen zaterdag nog wisten te winnen in Leiden. Ook qua rebounds wonnen we de wedstrijd met overmacht en ook dat is een prestatie van formaat. Rebounden is de basis van het spel, inzet en karakter om de afgevallen ballen zo snel mogelijk weer te veroveren.
Het worden nog een paar spannende weken in basketballand. Dat wij in de eerste ronde van de Play-offs gaan spelen tegen Weert is nu al wel een feit maar verder is het allemaal nog even afwachten. Hoe gaat Den Bosch bijvoorbeeld om met de trainerswissel? Vooralsnog niet goed want de ploeg verloor vandaag van Nijmegen en de nieuwe coach Maarten van Gent constateerde dat het ’verdedigend zwak’ was. Hij wil de komende tijd twee keer per dag gaan trainen om in een ritme te komen. Het is de vraag of zijn spelers daar wel zo blij mee zijn maar dat is gelukkig niet onze zorg. Bergen op Zoom wist vandaag ook weer eens te winnen dus coach Braal kan even weer normaal ademhalen.
Volgens de berichten begint Jason D deze week weer met trainen dus langzaam maar zeker gaan we de goede kant weer op. ‘ ’t Het nog nooit, nog nooit zo donker west of het wer altied wel weer licht’, een vooruitziende blik van Ede Staal. Donar!!
donderdag 1 april 2010
010410: Ballen en Pech
Toch nog even terugkomend op de persconferentie van afgelopen dinsdag waarin Marco van den Berg en Erik Braal hun visie gaven op de wedstrijd maar ook een korte terugblik gaven op de halve finalewedstrijd in Almere. Beide coaches verloren tegen alle verwachtingen in hun wedstrijd en beide waren daar natuurlijk alles behalve gelukkig mee. En voor de helderheid, zij waren niet de enige.
In een verslag wat op internet verscheen werd de winnende coach Toon van Helfteren gevraagd hoe hij zijn team had voorbereid op het weekend in Almere. Daarin vertelde hij onder andere dat hij met zijn ploeg twee keer in Almere had getraind en daarbij ook met de ballen had gespeeld die tijdens de bekerwedstrijden werden gebruikt. Een slimme zet. Zoals u wellicht weet werd er in Almere met andere ballen gespeeld dan in de competitie en dat is voor spelers die dag in, dag uit met een basketbal bezig zijn toch wel handig om daar even aan te wennen. In de persconferentie van dinsdag zeiden Marco en Erik allebei dat het spelen met andere ballen ook een reden was waarom het allemaal niet zo ging zoals ze graag hadden gewild. Het schotpercentage van Donar in de wedstrijd tegen Leiden was laag en dat is over het algemeen toch hét middel waar je het tegen een strakke zoneverdediging van moet hebben. Leiden had daar duidelijk minder last van en de oorzaak zou dus best kunnen zijn dat zij die ballen niet voor het eerst in hun handen hadden. Toon van Helfteren had zijn ploeg dus gewoon goed voorbereid. Laten wennen aan een andere zaal en bovendien zijn team laten trainen met ballen die tijdens de wedstrijden zouden worden gebruikt. Vergelijk het maar met willekeurig elke andere baan. Het materiaal waar je dagelijks mee moet werken is van cruciaal belang voor goede en effectieve resultaten. Als dat materiaal opeens verandert moet je daar aan wennen en dat kost de nodige tijd. Het is natuurlijk niet gezegd dat de andere ploegen zich tijdens de halve finales niet goed hadden voorbereid maar dit onderdeel, trainen in Almere met de juiste ballen, gaf Leiden zeker een streepje voor.
Waarom hier nog even op terugkomen? Het lijkt al bijna weer een week geleden maar het vervelende gevoel is allesbehalve weg. De Beker is een prijs die recht geeft op Europese wedstrijden en de kans dat we volgend seizoen Europa in gaan is nu een stuk kleiner geworden. Daarvoor moeten we kampioen worden en dat zal zeker niet eenvoudig zijn. Als het hele team op volle sterkte de komende tijd zou kunnen presteren kan je spreken van een goede voorbereiding op de komende Play-offs maar helaas, niets is minder waar. Na Dourisseau en Royé is nu ook Haryasz voorlopig uitgeschakeld. Een flinke tegenvaller waar overigens niemand ook maar iets aan kan doen. Feit is wel dat met het verlies van deze center er anders gespeeld zal moeten worden en dat het scorend vermogen zakt.
In een week tijd is er dus best heel veel gebeurd en ziet de toekomst voor ons er opeens een stuk minder rooskleurig uit. Gelukkig zijn we niet de enige ploeg die met tegenvallers te maken heeft. Bergen op Zoom, u kent het verhaal vast wel. En Den Bosch? Gisteren na een week rust weer verloren, in dit geval in en tegen Amsterdam. De sfeer in Den Bosch is om te snijden. Spelers en coach liggen onder vuur en de fans zijn daar zeer ontevreden.
Maar goed, we moeten gewoon verder. Er uithalen wat er in zit en gaan voor het hoogst haalbare. De voorspelling die ik vorige week rond deze tijd in het hoofd had voor het verloop van de komende Play-offs is nu, zeven dagen later, in ieder geval gewijzigd. We gaan het allemaal zien en beleven. Laten we hopen dat er de komende dagen niet nog meer tegenvallers aankomen of vervelend nieuws te lezen is. Voorlopig is het wel even mooi geweest!
In een verslag wat op internet verscheen werd de winnende coach Toon van Helfteren gevraagd hoe hij zijn team had voorbereid op het weekend in Almere. Daarin vertelde hij onder andere dat hij met zijn ploeg twee keer in Almere had getraind en daarbij ook met de ballen had gespeeld die tijdens de bekerwedstrijden werden gebruikt. Een slimme zet. Zoals u wellicht weet werd er in Almere met andere ballen gespeeld dan in de competitie en dat is voor spelers die dag in, dag uit met een basketbal bezig zijn toch wel handig om daar even aan te wennen. In de persconferentie van dinsdag zeiden Marco en Erik allebei dat het spelen met andere ballen ook een reden was waarom het allemaal niet zo ging zoals ze graag hadden gewild. Het schotpercentage van Donar in de wedstrijd tegen Leiden was laag en dat is over het algemeen toch hét middel waar je het tegen een strakke zoneverdediging van moet hebben. Leiden had daar duidelijk minder last van en de oorzaak zou dus best kunnen zijn dat zij die ballen niet voor het eerst in hun handen hadden. Toon van Helfteren had zijn ploeg dus gewoon goed voorbereid. Laten wennen aan een andere zaal en bovendien zijn team laten trainen met ballen die tijdens de wedstrijden zouden worden gebruikt. Vergelijk het maar met willekeurig elke andere baan. Het materiaal waar je dagelijks mee moet werken is van cruciaal belang voor goede en effectieve resultaten. Als dat materiaal opeens verandert moet je daar aan wennen en dat kost de nodige tijd. Het is natuurlijk niet gezegd dat de andere ploegen zich tijdens de halve finales niet goed hadden voorbereid maar dit onderdeel, trainen in Almere met de juiste ballen, gaf Leiden zeker een streepje voor.
Waarom hier nog even op terugkomen? Het lijkt al bijna weer een week geleden maar het vervelende gevoel is allesbehalve weg. De Beker is een prijs die recht geeft op Europese wedstrijden en de kans dat we volgend seizoen Europa in gaan is nu een stuk kleiner geworden. Daarvoor moeten we kampioen worden en dat zal zeker niet eenvoudig zijn. Als het hele team op volle sterkte de komende tijd zou kunnen presteren kan je spreken van een goede voorbereiding op de komende Play-offs maar helaas, niets is minder waar. Na Dourisseau en Royé is nu ook Haryasz voorlopig uitgeschakeld. Een flinke tegenvaller waar overigens niemand ook maar iets aan kan doen. Feit is wel dat met het verlies van deze center er anders gespeeld zal moeten worden en dat het scorend vermogen zakt.
In een week tijd is er dus best heel veel gebeurd en ziet de toekomst voor ons er opeens een stuk minder rooskleurig uit. Gelukkig zijn we niet de enige ploeg die met tegenvallers te maken heeft. Bergen op Zoom, u kent het verhaal vast wel. En Den Bosch? Gisteren na een week rust weer verloren, in dit geval in en tegen Amsterdam. De sfeer in Den Bosch is om te snijden. Spelers en coach liggen onder vuur en de fans zijn daar zeer ontevreden.
Maar goed, we moeten gewoon verder. Er uithalen wat er in zit en gaan voor het hoogst haalbare. De voorspelling die ik vorige week rond deze tijd in het hoofd had voor het verloop van de komende Play-offs is nu, zeven dagen later, in ieder geval gewijzigd. We gaan het allemaal zien en beleven. Laten we hopen dat er de komende dagen niet nog meer tegenvallers aankomen of vervelend nieuws te lezen is. Voorlopig is het wel even mooi geweest!
Abonneren op:
Posts (Atom)
