In de reguliere competitie staan er voor de Hanzevast Capitals nu nog vijf wedstrijden op het programma. Op de ranglijst is een bijzonder spannende volgorde te zien waarbij de nummer 2 tot en met de nummer 6 qua punten elkaar weinig verschil maken. De komende weken zal blijken wie het thuisvoordeel voor de Play-offs uiteindelijk weet binnen te slepen.
Het zijn belangrijke weken voor de basketballers en natuurlijk ook voor ons. Na de laatste thuiswedstrijd, die al meer dan 4 weken is geleden, heeft het team onder leiding van coach Marco vier uitwedstrijden moeten spelen. De resultaten waren wisselend maar we doen nog volop mee voor een plek bij de eerste vier. De wedstrijden die nu nog op het programma staan zijn daarvoor bepalend en daarom moeten nu veel van de beschikbare punten worden gepakt. Vanavond is Den Helder aan de beurt. Het team onder leiding van coach Remy de Wit heeft het zwaar dit seizoen. Een plek bij de eerste acht is voor hen dit jaar niet weggelegd maar het team heeft in de afgelopen maanden wel laten zien dat het absoluut veerkracht kan tonen.
Eind maart werd bekend dat de hoofdsponsor van de ploeg uit Den Helder failliet was gegaan. De kans is groot dat er meer teams in de eredivisie zijn die hetzelfde lot helaas zullen moeten ondergaan. De crisis zal ook zeker in de sportwereld duidelijk merkbaar worden. Gelukkig heeft de staf van Den Helder het voor elkaar gekregen om het team dit seizoen gewoon af te laten maken. De komende zomer kan dan worden gebruikt om op zoek te gaan naar een nieuwe geldschieter.
Na vanavond spelen we nog twee uitwedstrijden en twee thuiswedstrijden. Theoretisch gezien zijn er dus, inclusief vanavond, totaal nog tien punten te pakken en dat zou met maximaal rendement betekenen dat we een goede uitgangspositie voor de komende play-offs hebben. Maar, de bal is rond en alles kan. Natuurlijk gaan we daar wel voor en weten we pas na 18 april precies hoe de zeilen er bij staan.
Met uw steun zouden we haast al kunnen vaststellen dat we zes van die tien punten al in de pocket hebben. Waarom? Simpel, de thuiswedstrijden hier in Martiniplaza spelen we altijd met een speler meer. Die zesde speler, dat bent u! Nu moeten we als supporters laten zien waar we al het hele seizoen op hebben geoefend. Ondersteun de ploeg op weg naar de overwinning!
Een fijne en succesvolle wedstrijd gewenst.
dinsdag 31 maart 2009
070409: Nieuws
Te veel om op te noemen. Die conclusie is wel te trekken. Normaal gesproken informeren we u langs deze weg graag over de laatste nieuwtjes in basketballand. Maar in de laatste weken is er echt bijzonder veel gebeurd en bovendien is uw laatste bezoek aan een thuiswedstrijd van de Capitals minimaal al meer dan een maand geleden! Dat ligt niet aan u maar aan het vreemde speelschema zoals dat van te voren al vaststond. Vervelend maar helaas niks aan te doen.
U zult begrijpen dat we u langs deze weg dus niet overal over kunnen informeren. Anders was dit boekje zeker drie keer zo dik als dat het nu al is. Een aantal belangrijke zaken willen we nog wel even de revue laten passeren.
U zult begrijpen dat we u langs deze weg dus niet overal over kunnen informeren. Anders was dit boekje zeker drie keer zo dik als dat het nu al is. Een aantal belangrijke zaken willen we nog wel even de revue laten passeren.
Laten we beginnen met de bijzondere prestatie die het onder18 team heeft geleverd door op 29 maart in Almere in de finale van de bekercompetitie te hebben gestaan. Die finale, die werd gespeeld tegen het U20 team van Den Helder, werd weliswaar verloren maar het feit dat de ploeg onder leiding van coach Martin Scheltes überhaupt in de finale stond is zeker een compliment waard. Ondanks het feit dat het verschil tussen de twee teams in die finale maar één leeftijdsgrens was, waren de verschillen toch groot. In het team van Den Helder speelden meerdere jongens met eredivisie-ervaring en bovendien waren ze fysiek een stuk sterker. Toch heeft ons U18 team die finale weten te halen en daarvoor hadden ze andere U20 teams al verslagen. Ook in de competitie doet de ploeg het erg goed. Vandaar dat we nu graag even van de gelegenheid gebruik maken om dit team absoluut de complimenten te geven. Chapeau!
De bekerfinale bij de heren werd gewonnen door de ploeg uit Den Bosch. Sinds de coachwissel gaat het een stuk beter met Eiffel en weten ze daar opeens ook wat verdedigen is. Voor hun tegenstander waren de druiven best zuur. De Amsterdammers presteren bijzonder goed dit seizoen en hebben ook Europees gezien uitstekende resultaten geboekt. Voor de ploeg onder leiding van coach Arik Shivek waren er dit jaar drie prijzen te winnen. Twee daarvan, een Europese prijs en de beker, zijn voor hen nu reeds verleden tijd. Voor de derde prijs, en wellicht ook de belangrijkste, moet er de komende weken nog heel wat gebeuren. Bovendien heeft men in Amsterdam niet alleen zorgen om de lage bezoekersaantallen maar nu ook om het eigen huishoudboekje. In de competitie staan ze nog met vlag en wimpel bovenaan maar dat wil zeker niet zeggen dat het landskampioenschap al een feit is. Het thuisvoordeel voor de play-offs hebben ze al wel veilig gesteld. Al zou je je kunnen afvragen of dat in Amsterdam wel een voordeel is…
Nog zo’n hoogtepunt. Heeft u toevallig het scoreverloop gevolgd van de uitwedstrijd van 26 maart van de Capitals tegen Leiden? Je zou het bijna bizar noemen. De vorige uitwedstrijd in Leiden hadden we verloren en halverwege deze wedstrijd leek het dezelfde kant op te gaan. 18 punten stonden we achter maar uiteindelijk wist het team toch nog de punten mee naar Groningen te nemen. De eindstand werd uiteindelijk 77-79. Vooral dankzij een weergaloze Chaz McCrommon die met zijn 21 punten en 12 rebounds liet zien weer helemaal terug te zijn. Veerkracht, karakter en inzet. Dat zijn de kernwoorden die in dit geval de overwinning hebben zeker gesteld. Dat belooft nog wat voor de komende play-offs!
Elders in dit boekje kunt u nog een verhaaltje lezen over de net aangestelde assistent-coach die het komende seizoen de ploeg gaat versterken. Ook dit nieuws moet hier zeker even worden genoemd. Hein Gerd Triemstra, de man die al een heel verleden in Groningen heeft, wordt toegevoegd aan de technische staf en zal zijn ervaring, kennis en kwaliteiten gaan gebruiken om komend seizoen coach Marco te gaan assisteren. Een prima keuze. Hein Gerd ziet het als een uitdaging om deze rol op zich te gaan nemen en verwacht nog veel van Marco te kunnen leren. Daarnaast kan hij met zijn knowhow de ploeg zeker een handje helpen. Bovendien is het gewoon prachtig om te zien hoe hij zich hier in Groningen elk jaar verder heeft ontwikkeld en het steeds een stapje hoger zoekt. We wensen Hein Gerd veel succes met zijn nieuwe uitdaging.
Tot slot willen wij u er graag nog even op wijzen dat de laatste twee thuiswedstrijden van de reguliere competitie van dit seizoen volgende week al worden gespeeld. Dat er daarna nog zeker meer thuiswedstrijden zullen volgen in de play-offs is natuurlijk een feit maar wanneer die precies worden gespeeld hangt sterk af van de uiteindelijke rangschikking. De wedstrijden van volgende week worden gespeeld op Paasmaandag en twee dagen later op woensdag 15 april. Niet echt dagen van de week waarop de echte Capitals-fans al op hun opperbest zijn maar in dit geval maken we daar zeker en graag een uitzondering voor. Zet u het vooral in de agenda want we zien u natuurlijk volgende week graag weer terug.
Voor nu, een goede wedstrijd gewenst en, let’s beat the Seals!
zaterdag 7 maart 2009
Even tussendoor: aantallen
Niet voor publicatie:
Spanning, sensatie en actie! Dat zijn de kreten die passen bij het Groningse basketbal en te horen zijn in de commercials van de wedstrijdaankondigingen. Passend zijn ze ook wel bij de lichamelijke klachten die ik de afgelopen weken heb moeten doorstaan. Een chronische kaakontsteking was de aanleiding voor een apex operatie die ik gisteren in het UMCG heb mogen beleven. Spanning, sensatie en actie, maar dan in een hele andere context. Details zal ik u verder besparen maar ik kan u zeggen, leuk is anders. Herstellende van deze ingreep is er nu wel even tijd om te kijken naar de publieke opkomst van dit seizoen tot nu toe. Afgelopen donderdag werd de voorlopig laatste thuiswedstrijd gespeeld. De eerstvolgende thuiswedstrijd is pas over ruim een maand, namelijk dinsdag 7 april tegen Den Helder. Tot nu toe zijn er dit seizoen 19 thuiswedstrijden gespeeld. Daarbij kwamen totaal 43060 mensen kijken. Gemiddeld genomen zijn dat er 2266 per wedstrijd. Het laagste aantal was op dinsdag 28 oktober bij de gewonnen wedstrijd tegen Zwolle. Toen waren er 1140 toeschouwers aanwezig in Martiniplaza. Het hoogste aantal bezoekers werd gehaald bij de gewonnen wedstrijd tegen Den Bosch van 3 januari. Toen zaten er 3420 mensen op de tribunes.
Absoluut geen slechte score. Menig eredivisieclub zou maar wat blij zijn met deze cijfers. Toch zijn de aantallen niet echt stabiel te noemen. Dit komt vooral door de vele wisselende wedstrijddagen. Wedstrijden op dinsdag en donderdag scoren nou eenmaal slechter omdat velen van ons dan ook andere hobbies of verplichtingen hebben. Zaterdagen zijn over het algemeen het meest succesvol. Vandaar ook dat de club voor volgend seizoen zoveel mogelijk zaterdagavonden heeft vastgelegd voor de thuiswedstrijden.
Als we de cijfers vergelijken met afgelopen seizoen dan is er een opvallende gelijkenis. Als we de Europese wedstrijden onder coach Clarós even weglaten dan blijkt dat we nu nagenoeg de zelfde gemiddelden halen. Sterker nog, gemiddeld genomen komen alleen Jan, Piet en Klaas dit seizoen extra naar de thuiswedstrijden. Vorig jaar was het gemiddelde namelijk 2263 over het gehele seizoen en dit jaar, tot nu toe, 2266. De verwachting is dat we dit jaar toch hoger zullen eindigen dan vorig seizoen. Waarom? Simpel, de resultaten van de ploeg zijn nu beter en de verwachtingen richting play-offs zijn groter. We zullen het zien.
Zo, nu weer verder herstellen en wachten tot het 7 april wordt. Tot dan!
Spanning, sensatie en actie! Dat zijn de kreten die passen bij het Groningse basketbal en te horen zijn in de commercials van de wedstrijdaankondigingen. Passend zijn ze ook wel bij de lichamelijke klachten die ik de afgelopen weken heb moeten doorstaan. Een chronische kaakontsteking was de aanleiding voor een apex operatie die ik gisteren in het UMCG heb mogen beleven. Spanning, sensatie en actie, maar dan in een hele andere context. Details zal ik u verder besparen maar ik kan u zeggen, leuk is anders. Herstellende van deze ingreep is er nu wel even tijd om te kijken naar de publieke opkomst van dit seizoen tot nu toe. Afgelopen donderdag werd de voorlopig laatste thuiswedstrijd gespeeld. De eerstvolgende thuiswedstrijd is pas over ruim een maand, namelijk dinsdag 7 april tegen Den Helder. Tot nu toe zijn er dit seizoen 19 thuiswedstrijden gespeeld. Daarbij kwamen totaal 43060 mensen kijken. Gemiddeld genomen zijn dat er 2266 per wedstrijd. Het laagste aantal was op dinsdag 28 oktober bij de gewonnen wedstrijd tegen Zwolle. Toen waren er 1140 toeschouwers aanwezig in Martiniplaza. Het hoogste aantal bezoekers werd gehaald bij de gewonnen wedstrijd tegen Den Bosch van 3 januari. Toen zaten er 3420 mensen op de tribunes.
Absoluut geen slechte score. Menig eredivisieclub zou maar wat blij zijn met deze cijfers. Toch zijn de aantallen niet echt stabiel te noemen. Dit komt vooral door de vele wisselende wedstrijddagen. Wedstrijden op dinsdag en donderdag scoren nou eenmaal slechter omdat velen van ons dan ook andere hobbies of verplichtingen hebben. Zaterdagen zijn over het algemeen het meest succesvol. Vandaar ook dat de club voor volgend seizoen zoveel mogelijk zaterdagavonden heeft vastgelegd voor de thuiswedstrijden.Als we de cijfers vergelijken met afgelopen seizoen dan is er een opvallende gelijkenis. Als we de Europese wedstrijden onder coach Clarós even weglaten dan blijkt dat we nu nagenoeg de zelfde gemiddelden halen. Sterker nog, gemiddeld genomen komen alleen Jan, Piet en Klaas dit seizoen extra naar de thuiswedstrijden. Vorig jaar was het gemiddelde namelijk 2263 over het gehele seizoen en dit jaar, tot nu toe, 2266. De verwachting is dat we dit jaar toch hoger zullen eindigen dan vorig seizoen. Waarom? Simpel, de resultaten van de ploeg zijn nu beter en de verwachtingen richting play-offs zijn groter. We zullen het zien.
Zo, nu weer verder herstellen en wachten tot het 7 april wordt. Tot dan!
zondag 1 maart 2009
050309: Simon Conn
Het was weer eens een week met bijzonder negatieve nieuwtjes in de basketbalwereld. Richardson, de guard van Rotterdam was de zoveelste speler die niet van de cannabis kon afblijven en daardoor werd ontslagen. Travis Young vertrok na 7 dagen alweer uit Den Bosch en informeerde zijn club daarover via nota bene een e-mail uit de US. Het bestuur van de Vikings houdt het voor gezien en stapt op en de knie van Rans geeft vervelende klachten. Het absolute dieptepunt is natuurlijk wel het onprofessionele gedrag van die fantastische basketballer die ook in Groningen lange tijd zijn kunsten heeft laten zien. Little T wordt zo wel erg little…
Gelukkig zijn er ook nog spelers met een positieve instelling en een gezonde drang om iets voor hun club en werkgever te kunnen betekenen. Eén van hen is de lange man van ons team die helaas voor hem én voor ons al geruime tijd vanaf de zijkant de wedstrijden moet toekijken. Afgelopen week spraken we met de goed gemotiveerde Simon Conn. De man die door zijn blessure en de operatie die daarop volgde lange tijd uit de roulatie is.
‘Natuurlijk baal ik hier enorm van. Ik heb in de afgelopen maanden zo mijn best gedaan en op mijn manier geprobeerd iets aan dit team toe te voegen. Als je dan zo’n blessure oploopt dan sta je aan de kant en kan je alleen maar wachten en hopen dat het allemaal weer helemaal goed komt. Daar ga ik overigens wel van uit. De artsen zijn positief maar 100% zekerheid is er niet te geven. Er is zelfs een kleine kans dat ik dit seizoen nog wel zou kunnen spelen maar of dat gaat lukken kunnen we alleen maar afwachten’ aldus Simon.
Wat is er nu precies gebeurd?
‘Tijdens een training op 9 januari jl. scheurde 90% van een pees in mijn schouder af waardoor ik helemaal niks meer met die arm kon doen. 4 februari ben ik daar vervolgens aan geopereerd en is de boel weer aan elkaar gehecht. Daarna moest ik 6 weken met een mitella lopen. Die periode is nu bijna voorbij. Daarna kan ik met oefeningen en fysiotherapie langzaam weer gaan werken aan mijn herstel. Normaal gesproken staat er voor deze blessure 3 maanden dus dat zou betekenen dat ik in mei weer zou kunnen spelen’.
Wat doe je nu precies in en voor het team?
‘Ik ben heel blij dat ik de ingreep hier heb mogen ondergaan en dat de club mij de gelegenheid geeft om hier te herstellen. Daardoor blijf ik scherp en blijf ik toch bij het spel betrokken. Verzekeringstechnisch was dit voor mij ook de beste oplossing. Als ik naar huis had gemoeten was ik niet verzekerd en zou mijn binding met het basketbal een stuk minder zijn geweest. Ik ben nu bij alle trainingen aanwezig en bovendien train ik mijn lichaam in de sportschool zo goed mogelijk. Tijdens de trainingen en de wedstrijden ben ik een soort tussenpersoon voor de spelers en de coach. Ik ben geen assistent van Marco maar meer een soort rechterhand. Achter de schermen gebeurt er bij dit team natuurlijk ook van alles en ik fungeer dan een beetje als intermediair. Niet dat het schokkende dingen zijn hoor maar ik merk dat de coach en de groep mijn rol zeker als prettig ervaren’.
Hoe vind je dat het gaat momenteel?
‘Na de dip in januari hebben we de stijgende lijn nu weer te pakken. Ik vind het heel jammer dat we de bekerwedstrijd tegen Den Bosch hebben verloren want die hadden we ook zomaar kunnen winnen. Dan hadden we ook qua mentale kracht weer een paar stappen vooruit gemaakt. Ondanks dat verlies hebben we de draad weer opgepakt en zijn de resultaten goed. We hebben ook gewoon een sterk team met veel individueel talent. Kijk bijvoorbeeld nu naar Chaz. Hij heeft 3 maanden niet gespeeld en hij staat er nu helemaal weer. Aanvallend maar ook zeker verdedigend is hij heel erg goed en hebben we hem echt gemist. Fantastisch om te zien hoe hij nu weer presteert en de ploeg soms door hele moeilijke momenten heen helpt. Iedereen in deze groep heeft zijn eigen rol en samen vullen we elkaar perfect aan. Door het teamgevoel wat bij ons sterk aanwezig is zijn we in staat om er altijd vol voor te gaan en ons niet zomaar te laten verslaan. Nu is het zaak voor ons om de wedstrijden te blijven winnen om zo met een goede positie de play-offs in te gaan’.
En je verwachtingen voor volgend seizoen?
‘Ik zou hier graag willen blijven. De sfeer is hier geweldig, ik heb het gewoon erg naar mijn zin in Groningen. Ik kan het goed vinden met de coach en zou in de toekomst graag laten zien wat ik kan bijdragen aan dit team. Maar goed, dat is nu nog niet aan de orde. Later zullen we nog wel in gesprek gaan over mijn toekomst. Eerst moet ik helemaal herstellen en zorgen dat ik weer op het hoogste niveau kan spelen'.
Simon, beterschap.
Gelukkig zijn er ook nog spelers met een positieve instelling en een gezonde drang om iets voor hun club en werkgever te kunnen betekenen. Eén van hen is de lange man van ons team die helaas voor hem én voor ons al geruime tijd vanaf de zijkant de wedstrijden moet toekijken. Afgelopen week spraken we met de goed gemotiveerde Simon Conn. De man die door zijn blessure en de operatie die daarop volgde lange tijd uit de roulatie is.‘Natuurlijk baal ik hier enorm van. Ik heb in de afgelopen maanden zo mijn best gedaan en op mijn manier geprobeerd iets aan dit team toe te voegen. Als je dan zo’n blessure oploopt dan sta je aan de kant en kan je alleen maar wachten en hopen dat het allemaal weer helemaal goed komt. Daar ga ik overigens wel van uit. De artsen zijn positief maar 100% zekerheid is er niet te geven. Er is zelfs een kleine kans dat ik dit seizoen nog wel zou kunnen spelen maar of dat gaat lukken kunnen we alleen maar afwachten’ aldus Simon.
Wat is er nu precies gebeurd?
‘Tijdens een training op 9 januari jl. scheurde 90% van een pees in mijn schouder af waardoor ik helemaal niks meer met die arm kon doen. 4 februari ben ik daar vervolgens aan geopereerd en is de boel weer aan elkaar gehecht. Daarna moest ik 6 weken met een mitella lopen. Die periode is nu bijna voorbij. Daarna kan ik met oefeningen en fysiotherapie langzaam weer gaan werken aan mijn herstel. Normaal gesproken staat er voor deze blessure 3 maanden dus dat zou betekenen dat ik in mei weer zou kunnen spelen’.
Wat doe je nu precies in en voor het team?
‘Ik ben heel blij dat ik de ingreep hier heb mogen ondergaan en dat de club mij de gelegenheid geeft om hier te herstellen. Daardoor blijf ik scherp en blijf ik toch bij het spel betrokken. Verzekeringstechnisch was dit voor mij ook de beste oplossing. Als ik naar huis had gemoeten was ik niet verzekerd en zou mijn binding met het basketbal een stuk minder zijn geweest. Ik ben nu bij alle trainingen aanwezig en bovendien train ik mijn lichaam in de sportschool zo goed mogelijk. Tijdens de trainingen en de wedstrijden ben ik een soort tussenpersoon voor de spelers en de coach. Ik ben geen assistent van Marco maar meer een soort rechterhand. Achter de schermen gebeurt er bij dit team natuurlijk ook van alles en ik fungeer dan een beetje als intermediair. Niet dat het schokkende dingen zijn hoor maar ik merk dat de coach en de groep mijn rol zeker als prettig ervaren’.
Hoe vind je dat het gaat momenteel?
‘Na de dip in januari hebben we de stijgende lijn nu weer te pakken. Ik vind het heel jammer dat we de bekerwedstrijd tegen Den Bosch hebben verloren want die hadden we ook zomaar kunnen winnen. Dan hadden we ook qua mentale kracht weer een paar stappen vooruit gemaakt. Ondanks dat verlies hebben we de draad weer opgepakt en zijn de resultaten goed. We hebben ook gewoon een sterk team met veel individueel talent. Kijk bijvoorbeeld nu naar Chaz. Hij heeft 3 maanden niet gespeeld en hij staat er nu helemaal weer. Aanvallend maar ook zeker verdedigend is hij heel erg goed en hebben we hem echt gemist. Fantastisch om te zien hoe hij nu weer presteert en de ploeg soms door hele moeilijke momenten heen helpt. Iedereen in deze groep heeft zijn eigen rol en samen vullen we elkaar perfect aan. Door het teamgevoel wat bij ons sterk aanwezig is zijn we in staat om er altijd vol voor te gaan en ons niet zomaar te laten verslaan. Nu is het zaak voor ons om de wedstrijden te blijven winnen om zo met een goede positie de play-offs in te gaan’.
En je verwachtingen voor volgend seizoen?
‘Ik zou hier graag willen blijven. De sfeer is hier geweldig, ik heb het gewoon erg naar mijn zin in Groningen. Ik kan het goed vinden met de coach en zou in de toekomst graag laten zien wat ik kan bijdragen aan dit team. Maar goed, dat is nu nog niet aan de orde. Later zullen we nog wel in gesprek gaan over mijn toekomst. Eerst moet ik helemaal herstellen en zorgen dat ik weer op het hoogste niveau kan spelen'.
Simon, beterschap.
Abonneren op:
Posts (Atom)
