141210: Toestanden

Het zijn woelige tijden in de Top of Holland. Geen contractverlenging voor de coach, Flames verkozen tot sportploeg van het jaar, Marco genomineerd als Groninger van het jaar, een bestuur wat door de regionale krant wordt verweten dat ze geen verstand van basketbal hebben, een jeugdcoach met een mening en tot slot, de actualiteit, dik verloren in Turkije.

Zes kwesties die allemaal wel het nodige stof hebben doen opwaaien. De contractbeëindiging van de coach is op diverse niveaus een hot item en dat zal voorlopig ook nog wel even zo blijven. Na de bekendmaking waarin het verlopen van de houdbaarheidsdatum als reden werd genoemd werd er driftig gespeculeerd wat nu daadwerkelijk de reden zou zijn. Het echte antwoord op die vraag is eigenlijk nog niet gegeven maar het zou iets te maken hebben met de verschillende ambities voor de toekomst. Marco heeft reeds aangegeven dat het volledig stoppen als coach na dit seizoen een mogelijkheid is en dat is eerlijk gezegd wel te betreuren. Laat helder zijn dat hij als coach zeker nog jaren voort zou kunnen maar voor hem is een andere club in Nederland dan Donar eigenlijk geen optie. Een alternatief in het buitenland ligt niet echt voor de hand dus dan blijft er bar weinig over. Jammer voor hem. Zoals hier al eerder beschreven, een andere, betere coach vinden met vergelijkbare roots in het Noorden is een grote uitdaging. We zullen het zien.

Sportploeg van het jaar. Tja, dat was natuurlijk geen verrassing. Donar presteerde dit jaar fantastisch en bovendien geeft het basketbal veel vermaak voor heel veel mensen. Een andere keuze was er dus eigenlijk niet. Tijdens de prijsuitreiking in Martiniplaza kreeg de voorzitter een paar vervelende vragen voor zijn kiezen maar gezien de actualiteit is dat natuurlijk geen verrassing. Toch kan je vraagtekens zetten bij de timing van het één en ander. Maar goed, de prijs is in ieder geval binnen.

Groninger van het jaar. RTV Noord heeft zes mogelijke kandidaten geselecteerd voor deze eretitel en Marco is één van hen. De andere vijf zijn zeker niet de eerste de beste maar mijn stem krijgt hij. Sterker nog, die heeft hij al. Via de site van de omroep is het mogelijk om je stem uit te brengen en gezien de grote schare digitale fans is de kans groot dat hij hoog zal eindigen. Onder de huidige omstandigheden is het eigenlijk best apart te noemen dat hij nu uitgeroepen zou kunnen worden voor deze titel. Dat is ook meteen de reden waarom ik mijn stem reeds heb uitgebracht. Op 31 december weten we meer. Zijn grootste concurrent(e) is wat mij betreft Ranomi Kromowidjojo. Zou ik overigens ook prima mee kunnen leven.

De krant stelde dat het huidige bestuur weinig verstand van basketbal heeft. Best een zware beoordeling. De vraag is of het bestuur dat ook zou moeten hebben als ze mensen om zich heen hebben die dat wel hebben. (een beetje vaak het woord ‘hebben’ maar u begrijpt me wel). Eén ding is zeker, als er iemand verstand van basketbal heeft dan is dat de huidige coach wel. Die kennis valt aan het einde van dit seizoen dus weg. De vraag is hoe dat zal worden opgelost. Het recente besluit van het bestuur zal ook weinig te maken hebben met de inhoudelijkheid van het spel maar meer met andere factoren waaronder, zoals hier boven vermeld, de te ver uit elkaar liggende ambities. Persoonlijk denk ik dan, ambities zijn toch bespreekbaar en onderhandelbaar? Maar ach, ook ik heb niet zoveel verstand van basketbal. Althans, dat zal het wel zijn…denk ik.

De jeugdcoach. Ja, dat was wel een apart verhaal. Anjo Mekel nam duidelijk geen blad voor de mond en gaf in de krant zijn mening over het jeugdbeleid. Natuurlijk, we leven in een vrij land en iedereen mag zijn mening hebben maar soms is een podium zoeken wel een beetje de Goden verzoeken. Als werknemer heeft iedereen vaak wel een mening over zijn werkgever maar meestal is het heel verstandig om dat soort zaken intern te bespreken en niet meteen de media daarover in te lichten. Die mogelijkheid is er natuurlijk wel en Anjo koos er voor om het op deze manier te doen. Het zou niet mijn keuze zijn maar zo zie je maar weer, we zijn gelukkig allemaal verschillend.

En tot slot, de actualiteit, dik verliezen in Turkije. Ik ben niet verbaasd. Voorafgaand aan het Europese avontuur schatte ik in dat hooguit één of twee wedstrijden gewonnen zouden worden. Dat is dus ook precies de uitkomst. De ploeg heeft in ieder geval nu de nodige Europese ervaring opgedaan maar wie heeft daar later wat aan? De spelers individueel zeker maar ook als ploeg? Dan zou de boel komend seizoen grotendeels intact moeten blijven maar gezien de huidige ontwikkelingen is die kans heel klein. Dus de conclusies zijn, drie leuke trips naar het buitenland, mooie grote ploegen gezien in Martiniplaza en na volgende week weer volledig de focus op de landelijke competitie. Zo simpel zijn de feiten.

Basketbal leeft in Groningen als nooit te voren. En zoals u weet, het leven gaat met ups en downs..