181208: Zwolle uit

Waren wij nou zo goed of waren zij nou zo slecht? In dit geval, de uitwedstrijd tegen Landstede Zwolle van afgelopen zaterdag, was het simpelweg allebei waar. Voor diegene onder u die de wedstrijd niet heeft gezien kunnen we zeker vaststellen, u heeft absoluut iets gemist.

Het is maar een hele kleine sporthal daar in Zwolle. Het voordeel daarvan is dat de zaal ook in no-time is uitverkocht, zeker als je tegen de Capitals speelt die natuurlijk deze zaterdag weer een hele supportersschare had meegenomen. Verdeeld over alle tribunes van de ZBC hal zat de Groningse aanhang klaar voor deze belangrijke wedstrijd waarbij Rogier voor de laatste keer vanaf de tribunes moest toekijken. De sfeer zat er vanaf het begin al helemaal in en werd gedurende de wedstrijd alleen nog maar beter.

Zwolle had natuurlijk wel een probleem met het feit dat hun belangrijke man Bostain niet kon spelen. Daardoor werd Alexandre Sa de spelverdeler bij de thuisploeg. Deze Sa zal niet met plezier terugkijken op deze wedstrijd. De druk van Torey was enorm waardoor Zwolle eigenlijk niet tot een normale aanval kon komen. Sa leed veel balverlies en kwam nauwelijks toe aan het opzetten van een gewone aanval. Als vervolgens de andere spelers van zijn ploeg ook niet goed met de bal weten om te gaan dan zijn de rapen gaar en loop je als team continue achter de feiten aan. Neem nou hun langste man Smalligan (2.13). Rebounds hebben we hem niet zien pakken en zeer sporadisch kwam hij tot een score. Maar ach, genoeg over Zwolle.

Marco’s ploeg speelde geweldig. En eerlijk gezegd, álle tien speelden ze geweldig. Torey heerste als een echte spelverdeler en door zijn acties werd de verdediging van Zwolle helemaal zoek gespeeld. Aron deed het prima en nam op belangrijke momenten ook zijn verantwoordelijkheid om zelf te scoren waaronder twee driepunters en vier gewone scores. Will speelde het langst van allemaal (34 minuten) maar was ondanks dat, onvermoeibaar. Veertien punten, vier assists en keihard werkend in de verdediging. Daniel was weer de stofzuiger van het team. Deze bikkel wist weer eens veel vuil werk op te knappen en knalde koeltjes zijn punten binnen. Stefan kwam wat moeilijk op gang maar kreeg daarna ook het juiste gevoel en droeg zijn steentje zeker bij. En dan Bas. Wat een progressie heeft deze man al gemaakt. De manier waarop hij tekeer ging was indrukwekkend. Vol vertrouwen en overtuiging deed hij wat van hem werd verwacht, een prachtig gezicht. Simon, onze man van down-under, zeventien punten en elf rebounds. Qua schoonheid was het allemaal niet indrukwekkend wat Simon liet zien maar qua effectiviteit was het absoluut een topper. En dan onze Rans. Onder het toeziend oog van zijn beide ouders liet hij deze avond weer eens zien hoe goed hij eigenlijk is. Achttien punten en tien rebounds stonden er achter zijn naam. Natuurlijk ook Sander de Roos. Vaak moest hij toezien hoe de rest van het team het spel speelde maar deze avond werd zijn avond. Veertien minuten speeltijd, vijf punten, drie rebounds en gewoon zijn spel meespelen met de grote mannen. Indrukwekkend. Als laatste speelde ook Mark Peter een aantal minuten mee en deed dat zeker niet onverdienstelijk. De overwinning was een echte teamprestatie waarbij iedereen zijn steentje bijdroeg. Een hecht collectief.
Onze ploeg bestaat momenteel uit vijf Nederlanders en vijf buitenlanders Tijdens de laatste minuten van de wedstrijd speelden alle vijf Nederlanders in het veld en dat is zo’n moment wat we niet vaak zien in deze competitie. Een compliment voor de club en natuurlijk ook voor onze coach.

En dan te bedenken dat we nog niet eens op volledige sterkte waren. Vanaf vandaag kan Rogier weer aanhaken en binnenkort zullen we de vervanger van Zoran ongetwijfeld op het veld zien. We hebben er zin in! We gaan nog een mooie tijd tegemoet.