dinsdag 6 januari 2009

100109: Julian Khazzouh

Hij is nog maar een dikke week in Groningen maar voelt zich hier nu al helemaal thuis. Julian Khazzouh, een center van twee meter en negen centimeter lang die 23 februari 23 jaar wordt en nu voor het eerst aan het ballen is in Europa. Vorige week speelde hij zijn eerste thuiswedstrijd in Martiniplaza dus nu was het wel even tijd voor een gesprekje met deze nieuwe speler van de Capitals. ´Ja, een bijzonder achternaam hé? Ik weet ook niet waar het precies vandaan komt. Mijn familie komt ook van oorsprong uit Australië maar ik zou niet weten hoe die naam precies is ontstaan. Het klinkt wel een beetje Egyptisch toch?’ Zo begon Julian meteen ons prettige gesprek. Een uitgebreide conversatie volgde.

‘Ik ben geboren in Melbourne en daarna zijn we al vroeg verhuisd naar Sydney. Een mooie grote stad waar het eigenlijk altijd zomer is. Na mijn highschool-periode ben ik professioneel gaan basketballen en dat doe ik nu alweer drie jaren. Mijn laatste club, de Sydney Spirit, kreeg in de afgelopen periode financiële problemen waardoor ik wel genoodzaakt was om daar weg te gaan. Mijn agent wist dat ik graag in Europa wilde gaan spelen en toen is het allemaal eigenlijk heel snel gegaan. Ik wist een klein beetje van Nederland. Vorig jaar speelde ik nog samen met Darnell Hinson, overigens een goede vriend van me. Hij vertelde me hoe er in Nederland werd gebasketbald en toen de aanbieding kwam heb ik dus meteen ja gezegd. Qua spelniveau is er eigenlijk weinig verschil met het spel in Australië. Wel is het individuele niveau hier hoger. Dat komt omdat hier veel meer spelers zijn uit andere landen. In Australië mag een team maar twee importspelers hebben. Daarnaast zijn Australische spelers gemiddeld een stuk ouder en groter dan de spelers hier’.

‘29 december kwam ik samen met mijn vriendin na een lange reis aan in Amsterdam. Ik schrok me helemaal kapot van de temperatuur hier. In Sydney was het de afgelopen dagen 41 graden en lag iedereen lekker op het strand. Hier vriest het nu terwijl het bij ons thuis, ook in de winter, nooit kouder wordt dan zo’n 15 graden. Maar ik heb het nu al helemaal naar mijn zin. Zeker na afgelopen zaterdag. In Sydney speelde ik ook wel voor zoveel publiek maar niet met zoveel lawaai om me heen. Ongelofelijk was dat tijdens die wedstrijd tegen Eiffel. Wat een sfeer en wat een fanatiek publiek hier in Groningen! Heerlijk gewoon. Ik was voor de wedstrijd best een beetje zenuwachtig maar door die steun kreeg ik zoveel energie waardoor ik me meteen helemaal happy voelde’.

‘We hebben een hele goede ploeg. Het is echt een team en mijn ervaring is dat je dan heel ver kan komen. Ik heb ook gespeeld in teams waarbij een paar spelers de sfeer bepaalden en dat is voor het teamgevoel niet goed. Hier gaat iedereen normaal en gelijkwaardig met elkaar om en dat is lekker spelen. Het zijn allemaal aardige jongens en ik ben vooral ook blij dat Simon hier speelt want wij spreken dezelfde taal en dat is, zeker in het begin, voor mij erg handig. Ik kende Simon overigens van tevoren niet. Hij speelde in Australië in de ABA en dat is een divisie lager dan waar ik in speelde, in de NBL. Australië is een groot land, dat blijkt nu maar weer.
Maar afgezien van de kou hier bevalt het me allemaal goed. Het was alleen wel een rare gewaarwording toen ik hier voor het eerst in mijn auto stapte om boodschappen te gaan doen. Ik stapte aan de verkeerde kant in want in Australië hebben wij het stuur aan de andere kant. Toen ik eenmaal aan de goede kant zat zag ik voor het eerst een versnellingspook waar ik nog nooit mee had gereden. Ja, dat is nog even wennen maar ik kan ondertussen vooruit komen met de auto.’

‘Wat ik prachtig vind is dat basketbal eigenlijk overal ter wereld gelijk is. Ik reis de halve wereld over en speel hier gewoon weer hetzelfde spelletje. Overigens nog niet helemaal op mijn eigen niveau maar dat komt zeker weer. De laatste weken heb ik door het faillissement van mijn club weinig gespeeld maar ik voel nu al dat mijn niveau er weer aan komt. Ik denk ook dat ik een goede rol in dit team kan vervullen. Het spel dat wij spelen spreekt me erg aan en daarbij ben ik vooral onder de indruk van wat onze guards hier allemaal doen. Zoals Rogier bijvoorbeeld, dat vind ik echt een hele goeie speler.’

Tot slot vroegen we hem of hij wist waar Donar eigenlijk voor staat. ‘Ja, dat hoorde ik het publiek wel roepen. Donar, Donar! Aha, dat is dus de originele clubnaam, goed dat ik het weet. Go Donar!’ Julian Khazzouh from Down Under. Een bijzonder aardige vent die in ieder geval de rest van het seizoen in Groningen speelt. Een absolute aanwinst waar we nog vaak van zullen gaan genieten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten