081009: Leeuwarden uit

Altijd gezellig in het Frieze Kalverdijkje. Bijna evenveel supporters uit Groningen als uit de 'hoofdstad' Leeuwarden. Leuk om te zien dat er zoveel fans meereizen naar het Westen om de Flames van dichtbij te bewonderen. Het beste nieuws van deze avond was dat Steve Ross weer meespeelde en dat meteen zeker niet onverdienstelijk deed. Het andere goede nieuws was natuurlijk dat we de wedstrijd hebben gewonnen en we dus weer twee punten kunnen toevoegen. De wedstrijd had 4 verschillende gezichten. Het eerste kwart, wat eindigde in 19-19, gaf een beeld van de driepunters van Leeuwarden tegen het sterke insidespel van de Flames. Het tweede kwart, eindigend in 38-36 (!) stond in het teken van het wisselvallige niveau van ons team. Soms té makkelijk in de aanval en verdedigend lieten ze de tegenstander te veel lopen. Het derde kwart, 49-56, stond in het teken van de scheidsrechters. Wat een schande. De heren vonden het blijkbaar nodig om een stempel op te wedstrijd te drukken terwijl ze juist in de eerste helft mijnsinziens goed floten. Het derde kwart stond bol van de vrije worpen. De hoeveelheid fouten die werden gefloten was echt belachelijk. Gelukkig herstelden ze zich weer enigszins in het vierde kwart. Het laatste kwart was duidelijk in het voordeel van de Flames ondanks dat de foutenlast (Ellis en Townes) stevig was opgelopen.

Ellis weer een double double en Mr 191 (MotM) topscorer met 16 punten en 7 assists. Geen verrassing, sterker nog, dit zijn de mannen die dit seizoen denk ik ook het meest zullen opvallen met hun resultaten in de wedstrijden. Ook Bostain deed het goed. Aron viel wat tegen en leek een aanval van acute ADHD te hebben opgelopen. Bas kreeg ook weer een paar minuten en deed het best redelijk. Vooral zijn vrije worpen zijn met sprongen vooruit gegaan.

Dan Aris. Ik zou vandaag nog die ontzettende nummer 15, Darryl Monroe, op het vliegtuig zetten. Miller zou hem zelf naar Schiphol moeten brengen. Basketballen kan hij wel maar wat een matig karakter en een irritante speler. Door zo'n speler ga je wedstrijden verliezen. Let maar op. Miller heeft er nog geen team van weten te smeden, dat is wel duidelijk. Toch zit er best wel klasse in de ploeg maar dan moet die rotte appel er eerst tussenuit.
Aris heeft een mascotte. Daarin zijn ze, in principe, verder dan wij. Je kan je afvragen of je met deze oranje leeuw niet beter kan kiezen voor 'dan maar niet'. Maar gelukkig hoeven wij dat niet voor ze te beslissen. Voor de rest, leuke sfeer, prima programmaboekje en een redelijke wedstrijd gezien. O ja, ze hebben daar een vrouwelijke speaker. Ze is zeker niet slecht maar moet nog wat ervaring opdoen. Komt vast wel goed.

Zo, zaterdag thuis tegen Nijmegen. Ik heb er zin in.

NASCHRIFT: cijfertjes...
Verslaggever Paul Zweverink heeft in de krant van vandaag een verslag geschreven over de wedstrijd van gisteren. Daarbij geeft hij de spelers allemaal individueel een cijfer. Zo'n beoordeling van de spelers aan de hand van een cijfer staan wel vaker in deze krant. Ik begrijp het eerlijk gezegd niet helemaal. Waar zijn deze cijfers op gebaseerd? Op hun statistieken? Op hun inzet? Op hun uitstraling? Dat is en blijft volledig onduidelijk. Cijfers geven is natuurlijk heel persoonlijk. Vraag tien mensen om cijfers te geven en je krijgt tien verschillende lijstjes. Bovendien, voegt het wat toe? Basketbal is een teamsport dus het enige relevante cijfer zou gegeven kunnen worden aan de teamprestatie. Laten we eens kijken naar het lijstje van journalist Paul:

Robby 6
Tim 5
Aron 6
Jason E 7
Jason D 6
Matt 6
Bas 6
Darian 5
Mr 191 8
Steve 7
Team 6
Coach 7

Onbegrijpelijk. Ik hou niet van dit soort lijstjes maar als ik er dan toch één zou moeten maken dan zou het lijstje er zo uit gaan zien. Terwijl ik het lijstje bij langs ga merk ik dat dit eigenlijk helemaal nergens over gaat...

Robby 7
Tim 7
Aron 6
Jason E 7
Jason D 7
Matt 6
Bass 6
Darian 7
Mr 191 8
Steve 7
Team 8
coach 7

Heeft u zelf een ander lijstje? Schrijf het vooral in een reactie.