141109: winnen in Zwolle

76-84 stond er na 40 minuten speeltijd op het scorebord in het kleine sporthalletje van Zwolle. Als je alleen de uitslag zo leest zou je kunnen denken ‘nou Zwolle bleef goed bij’. Niets is minder waar. Tot 3 minuten voor het einde van de wedstrijd was het de thuisploeg die de wedstrijd goed onder controle had en continue op voorsprong stond. In die laatste 3 minuten viel hun schot niet meer en ging de vechtmachine Bausch-Bostain-Ellis even op volle kracht vooruit.

Het was op z’n Gronings gezegd ‘nait best’. Naast de vertrokken Townes deed ook Blue niet mee. Hij zat geblesseerd aan de kant en nuttigde tijdens de wedstrijd meer pijnstillers dan het totale publiek aan m&m’s. Natuurlijk speelde de afwezigheid van deze twee lange mannen een grote rol maar er was duidelijk meer aan de hand. De discussies tussen de coach en Ross en Dourisseau waren duidelijk te zien. Beide heren speelden, om het voorzichtig te zeggen, ook zeker niet de beste wedstrijd van hun leven. Ross was er duidelijk met de kop niet bij en zijn inzet was ook niet om over naar huis te schrijven. Dourisseau (1 punt en 2 rebounds in totaal twee kwarten speeltijd!) had eigenlijk hetzelfde probleem. Wat de reden van hun wanprestatie was is niet bekend maar Marco was duidelijk ‘not amused’, en terecht. Mede hierdoor kregen Bas en Mark-Peter ook hun speelminuten en zeker die laatste deed dat zeker niet onverdienstelijk. Tot halverwege het vierde kwart zat Aron met zijn hoofd ook niet in Zwolle. Waar hij wel was is de vraag maar zeker niet bij de wedstrijd. Domme turn-overs, traag in de aanval en teveel steken in zijn verdediging laten vallen.

De voldoendes van deze avond gaan naar Ellis, Bauscher, Bostain, Otten en Zwolle. Ellis omdat hij keihard bleef werken (21 punten, 13 rebounds) en duidelijk over een wereldconditie beschikt. Bauscher omdat de eerste helft van hem zeer ongelukkig was maar hij daardoor zo ‘pissed’ was dat hij het in de tweede helft weer goedmaakte. Bostain omdat hij, ondanks de matige prestatie van zijn ploeg, zijn kop niet liet hangen en zijn uiterste best deed om van zijn oude ploeg te winnen. Otten omdat hij er volledig voor ging. Zeker verdedigend. Een bijzonder harde werker. En Zwolle omdat ze gewoon een hele goede wedstrijd speelden. Hun aanval was soms zelfs perfect te noemen. Ze speelden met regelmaat het spelletje wat Marco met zijn ploeg zo graag wil spelen, inside-out en dan de vrije schutter vinden. Hun schoten vielen in de eerste drie kwarten goed en verdedigend werkten ze als ploeg heel goed in de rotatie. Vanaf deze plek is een compliment aan de ploeg onder leiding van Marten Scheepstra zeker op zijn plaats. Eén speler die het in mijn ogen erg goed deed was de nummer 7, Todd Hendley. Zochten wij niet nog een Forward/Center?...

Ik schreef het al eerder, wat doet het wegsturen van Townes met deze ploeg? Nou, voorlopig blijft deze vraag nog even open maar het antwoord was vanavond twijfelachtig. Een hoop werk aan de winkel voor de beide coaches. Vanzelfsprekend zal vandaag of morgen wel weer een nieuwe center worden ingevlogen. Deze moet dan worden ingepast en dat legt ook weer een druk op de rest van het team. Om dat proces te versnellen stel ik voor dat de nieuwe man een makkelijke voornaam heeft. Matt of zo, lekker herkenbaar en al goed ingeburgerd.

Tot slot, Flames zoekt een mascotte. Nou, in Zwolle hoeven we in ieder geval niet te gaan zoeken..