060110: Programma voor 090110

Ambities

Afgelopen zaterdag speelden we hier de eerste wedstrijd van het jaar 2010 tegen Rotterdam. Na 40 minuten speeltijd stond er 101- 63 op het scorebord. Wellicht hadden we het beter administratief of telefonisch kunnen afdoen want van een echte wedstrijd was absoluut geen sprake.

De cheerleaders waren vanuit Delfzijl niet in staat om de weg naar Groningen te berijden maar toch waren er maar liefst 2620 bezoekers aanwezig die de paar centimeter sneeuw wel hadden getrotseerd om dit duel van dichtbij te bekijken. Dit aantal ligt wel onder het gemiddeld aantal bezoekers van dit seizoen. Een telling die overigens elke keer weer in detail en keurig door Hilbrand Ausema wordt verzorgd. Als we de bekerwedstrijd tegen Leeuwarden (2150 bezoekers) even niet meerekenen is het gemiddelde tot op heden 2988. Een keurig cijfer wat de ploeg uit Rotterdam dit seizoen absoluut niet zal gaan halen. Diverse mensen geven de ploeg uit Rotterdam alle lof over hun huidige plan van aanpak maar er zijn ook veel mensen die het maar helemaal niks vinden. Afgelopen zaterdag hebben we met eigen ogen kunnen zien hoe de ploeg speelt en eerlijk gezegd stelt het bijzonder weinig voor. Gezonde ambities zijn goed maar in dit geval is het meer een “mission impossible”. Rotterdam zal met stip als laatste in de competitie gaan eindigen en daar kan simpelweg niemand blij van worden. Wat zouden de supporters in de havenstad daar van vinden? De aantallen bezoekers lopen daar met sprongen achteruit en de motivatie van de spelers zal er zeer waarschijnlijk ook niet echt beter op worden. Chip Jones, één van de belangrijke spelers van Rotterdam, oogde duidelijk te zwaar en zou toch eigenlijk een dragende kracht van het team moeten zijn maar die rol nam hij zeker niet op zich. Kent u hem nog? Jaren geleden presteerde hij het om hier in Martiniplaza in de verkeerde basket te dunken. Twee punten voor ons en de hele zaal was in shock. Lang na dat incident waren er nog fans in Den Bosch, zijn toenmalige ploeg, die tijdens de thuiswedstrijden een pijl op de tribune bij zich hadden om duidelijk aan hem aan te geven welke kant er op gespeeld diende te worden. Een absoluut hilarisch basketbalmoment, hij zal er nog lang aan herinnerd worden.

Ambities hebben we in Groningen ook maar die zijn wel van een heel andere orde. Het gaat hier momenteel allemaal crescendo en daar horen natuurlijk haalbare hoge doelen en gezonde uitdagingen bij. In de Nieuwjaarsspeech van de voorzitter hebben we duidelijk kunnen horen welke kant de club graag op wil gaan en wat de gevolgen daarvan zouden kunnen zijn. Sponsortechnisch hebben we het voorlopig prima voor elkaar dus de toekomst ziet er rooskleurig uit. Ja, we willen gewoon een prijs pakken dit jaar. Er zijn twee prijzen te verdelen en voor beide zijn we volop in de race en misschien zelfs wel favoriet. Het mogelijke gevolg is dat er dan weer Europees gebald zal worden in Groningen en daar kijken wij natuurlijk graag naar uit. Daarnaast wordt er met clubs uit België gesproken over een eventuele competitievorm met daarin Nederlandse en Belgische clubs. Een goed initiatief om het basketbalniveau in Nederland verder omhoog te brengen en aantrekkelijke wedstrijden te gaan spelen.

Want, daar gaat het natuurlijk om. Aantrekkelijke wedstrijden spelen waar bezoekers maar wat graag naar toe willen komen. In Amsterdam krijgen ze dat al jaren niet voor elkaar en in Rotterdam loopt het alleen maar achteruit. Zonder enthousiaste supporters is een basketbalwedstrijd simpelweg niet leuk. Niet voor de spelers, niet voor de club en niet voor sponsoren. Daarom mogen we, nee, moéten we in Groningen heel blij zijn met wat er op basketbalgebied allemaal gebeurt. De sport leeft hier enorm en qua zaalsporten trekt Donar verreweg de meeste supporters. Een visitekaartje voor de stad en ommelanden waar nog veel meer van geprofiteerd zou kunnen worden. Een avondje Donar is topvermaak, gezellig en spectaculair voor jong en oud. Zelfs neutrale sportbezoekers raken helemaal enthousiast als ze de sfeer hier eenmaal hebben geproefd. Ga maar na: een prachtige arena, indrukwekkend licht en geluid, charmante cheerleaders (als er geen sneeuw ligt), binnenkort weer een mascotte, spelers die alleen maar willen winnen en heel veel fans die de ploeg door weer en wind blijven steunen!

Ton Boot zei ooit: ‘Amsterdam heeft het maar in Groningen leeft het!’. Laten we die uitspraak nu maar eens aanpassen in ‘Donar heeft het en in Groningen leeft het’! Ton, mee eens?