270110: Programma voor 300110

Solid as a rock

De laatste thuiswedstrijd? Dat is alweer een poosje geleden, 19 januari om precies te zijn. U weet het vast nog wel. Nijmegen, één van de ploegen die het dit seizoen voor elkaar wist te krijgen om twee punten van ons af te snoepen, was de tegenstander en het werd een prachtig schouwspel. Torey T. was even weer terug in Groningen en constateerde dat Donar niet nog een keer van zijn ploeg wilde verliezen. De verdedigende linies rondom Torey en zijn maten waren niet om door te komen en aanvallend speelden we een groot deel van de wedstrijd bijna subliem. Terwijl Haryasz en Bostain geblesseerd aan de kant zaten wonnen we de wedstrijd overtuigend met 89-73. Los van de wedstrijd zelf was het optreden van de heren in het grijs niet echt om over naar huis te schrijven. De scheidsrechters, we noemen natuurlijk geen namen, waren een groot deel van de wedstrijd helemaal de kluts kwijt en blonken uit in onvermogen. Gelukkig had hun prestatie geen nadelige invloed op de wedstrijd, maar irritant is het wel. Een andere scheidsrechter waarvan we de naam nu niet ongenoemd kunnen laten is Saskia Warmerdam. Afgelopen week werd bekend dat ze stopt met het fluiten in de eredivisie omdat het niet meer te combineren valt met haar dagelijkse werk. Saskia heeft in de afgelopen jaren in Groningen iets bereikt wat geen van haar collega’s tot op heden ooit heeft meegemaakt. ‘Wij willen Saskia!’ klonk het wel eens in deze hal en daarmee was ze de enige fluitist die ooit, met naam, werd toegezongen. Waar het ‘wij willen’ precies op sloeg heeft de redactie nooit aan de zingende supporters gevraagd maar het zal ongetwijfeld met haar fluitkwaliteiten te maken hebben gehad.

Het weekend na die gewonnen wedstrijd had het team een paar dagen vrij en die werden goed besteed. Dat de sfeer in dit team uitermate goed is bleek ook nu maar weer eens. Een groep van acht spelers pakte het vliegtuig om vervolgens even lekker uit te waaien in Praag. Of het echt waaide in Praag is niet bekend maar u begrijpt vast wel wat er hiermee wordt bedoeld. Een nuttige besteding van een paar dagen vrijaf die ook zeker wel even gewenst waren. Dat hoort ook bij topsport, temporiseren en herstellen, de boog kan tenslotte niet altijd gespannen zijn. Na dit uitstapje begon afgelopen maandag weer de realiteit met intensieve trainingen en harde fysieke arbeid. Diezelfde maandag stond er nog een clinic op het programma in het altijd fraaie Roden. Het hele team, inclusief de twee coaches, gaf daar acte de presence om de bijna 300 jongeren te motiveren en iets te leren over het prachtige spel basketbal. Voor Roden is dit al een aardige traditie aan het worden en gelukkig vindt deze spelersgroep het ook maar wat leuk om aan dit soort evenementen deel te nemen. Handtekeningen werden massaal uitgedeeld en menig deelnemer zal nu in het bezit zijn van een trotse foto samen met zijn of haar held. Met Bauscher als aanjager en opzweper werd de clinic een groot succes en zullen er zeker weer gemotiveerde jeugdspelers bij zijn gekomen die zich verder willen bekwamen in deze prachtige sport.

Maar goed, back to business. De afgelopen dagen is er weer hard gewerkt ter voorbereiding op het duel van vandaag. Weert is een zeker niet te onderschatten tegenstander. Dit seizoen hebben we tot op heden twee uitwedstrijden tegen ze gespeeld. Beide werden gewonnen met een totaalscore van 142-166. Als we daar het gemiddelde van nemen dan gaan we vandaag uit van een overwinning van 83 tegen 71. Maar, het thuisvoordeel hier in Martiniplaza speelt zoals altijd een grote rol dus het verschil zal in de praktijk waarschijnlijk nog wel groter zijn. Natuurlijk, je weet het nooit, het moet allemaal nog wel even gebeuren. De belangrijkste schakels bij Weert zijn Palmer en Demetrius. Ongetwijfeld zullen Marco en Hein Gerd vandaag weer een prachtig tactisch plan hebben uitgestippeld om ook deze wedstrijd weer in winst om te zetten. Kent u trouwens Niels Vorenhout nog? Met Groningse roots speelt hij nu al jaren in het verre Weert en is zelfs de oudste van de hele spelersgroep.

GasTerra Flames is er klaar voor. Dit team speelt als team en daar is het als tegenstander verdraaid lastig om van te winnen. Met het cement van JE en JD vormen alle bouwstenen van deze ploeg één geheel, een stevig fort, als een rots in de branding. Als team een paar dagen naar Praag, als team naar de clinic in Roden en als team vandaag de confrontatie aangaan met Weert. Wij willen Saskia? Nee, wij willen winnen!