241211: 2011 2012

Het eerste deel van het jaar 2011 was basketbaltechnisch voor Groningen overduidelijk leuker en positiever dan het tweede deel. Het winnen van de Beker en het bijna kampioenschap was natuurlijk best goed al blijft het verbazingwekkend dat de hoofdprijs uiteindelijk niet naar Groningen ging. De wedstrijden in de finaleserie werden continue door de thuisploeg gewonnen en dat we het thuisvoordeel in de periode daarvoor zelf hadden verspeeld was meer dan duidelijk. Toch had de serie om het landskampioenschap met die selectie toen gewoon gewonnen moeten worden. Maar, dat is achteraf.

Na het afgelopen seizoen was iedereen enorm benieuwd welke coach uit de hoge hoed getoverd zou worden. Diverse namen passeerden de revue en de verwachtingen waren hoog gespannen. Na Marco van den Berg zou Groningen toe zijn aan een nieuwe coach die de lijn zou voortzetten en met nadruk voor de te winnen prijzen zou gaan. Toen werd uiteindelijk bekend dat Hakim Salem de nieuwe coach zou worden. Velen waren verbaasd omdat iemand met meer ervaring werd verwacht en dat is iets wat deze nieuwe coach nog niet in grote hoeveelheden bij zich droeg. Maar, zoals Groningers zich wel vaker uitlaten over iets nieuws: we wachten het af, laat het ons maar gewoon zien.

De ’steal van het jaar’ zoals hij zichzelf bestempelde, begon met een enorme energie aan zijn nieuwe uitdaging. De ploeg werd samengesteld en al snel werd duidelijk dat de meningen over de nieuwe selectie sterk uiteen liepen. Maar ook hier gold, eerst maar eens gaan spelen, dan zien we het wel gebeuren en kunnen we dan deze nieuwe samenstelling inhoudelijk gaan beoordelen. Een center kwam en vertrok weer, de resultaten wisselden sterk, herkenbaar was het spel voor velen niet en het gemor onder de supporters werd langzamerhand steeds groter.

Maar toen begon het eigenlijk pas. Een mediatrainer, een raregastenboek, diverse krantenartikelen, reacties daarop, radio en televisie-items en vervolgens brak de pleuris in basketbalminnend Groningen uit. Nu de kruitdampen enigszins zijn opgetrokken zijn de conclusies te trekken en moeten we het doen met de keiharde feiten. Met een demissionair bestuur en dito technisch manager moet de coach het nu met minder rugdekking doen en dat is onder de omstandigheden op zijn zachts gezegd niet eenvoudig. De afgelopen maanden waren ongetwijfeld zwaar en pittig voor hem. Los van de verwachtingspatronen heb je hier te maken met een grote persaandacht, veel fans die hun mening niet onder stoelen of banken steken en daarnaast een groot podium voor topbasketbal. Los van de resultaten is de manier van spelen een belangrijk issue in Groningen. Keihard werken, meedogenloze inzet totdat je er bij wijze van spreken bij neer valt en herkenbare spelpatronen. Daarnaast was er gedurende de afgelopen jaren een grote binding met de spelersgroep maar door allerlei redenen en omstandigheden is dat dit seizoen duidelijk een stuk minder. Althans, tot nu toe.

Zo sluiten we 2011 af met een crisis die voorlopig nog niet achter de rug is. Voor de coach waren de afgelopen maanden al zwaar waarin hij een hoop heeft meegemaakt en noodgedwongen een boel heeft geleerd. De komende maanden zullen zeker niet een stuk eenvoudiger gaan worden want de omstandigheden zijn flink gewijzigd. Toch zal de opgedane ervaring van de afgelopen maanden hem ongetwijfeld vooruit helpen. Ik wens hem daarbij veel kracht, energie en wijsheid toe.

‘Donar’ heeft een flinke knauw gekregen en dat doet pijn. De Hosanna stemming van 2010 is compleet verdwenen en na het toch enigszins teleurstellende afgelopen seizoen verkeren we nu weer in een compleet ander perspectief. Dat is jammer en heel vervelend. Laten we hopen dat het nieuwe jaar beter wordt en dat we allemaal onze uiterste best gaan doen om in 2012 weer een stijgende lijn te realiseren.

Geniet van de komende feestdagen en van dat wat je hebt. Niets is zeker en alles kan zomaar veranderen. 2012 biedt kansen en uitdagingen. Maak er wat goeds van.