14 mei wordt hij 31. Hij is geboren in Brazilië, heeft Belgische Franstalige ouders, is de hele wereld al over geweest en is sinds een aantal maanden vader van een prachtige dochter genaamd Cecilia Laur. 17 februari kwam hij, na het aftesten van Varnie Dennis en Zachary Williams, aan in Groningen voor een nieuw basketbalavontuur. ´Ik werd ontslagen bij mijn club Oostende in België maar wilde zo snel mogelijk weer basketballen. Ik ben daarna een paar dagen in Tsjechië geweest en heb daar één wedstrijd gespeeld. Het was daar niet echt een succes. Toen hoorde ik van de interesse van Groningen. Van Ian Hanavan, die ook in Tsjechië speelde, hoorde ik veel over de Capitals, de ambities, de tradities en over hun geschiedenis. Het sprak me allemaal erg aan en dus had ik mijn besluit snel genomen. Ik wilde naar Groningen. Ik ben overigens absoluut geen club-hopper. Kijk maar naar mijn carrière. Ik verander niet snel van omgeving maar in dit geval had ik geen keuze. Ik kan en mag niet verder uitweiden over wat er in Oostende is gebeurd maar het heeft gewoon allemaal zo moeten zijn. Nu ben ik blij en gelukkig dat het zo gelopen is en dat ik nu bij de Capitals speel. Soms moeten dat soort dingen gewoon gebeuren en nu zie ik dat het voor mij alleen maar goed is geweest. Ik wil spelen in een goed team. Niemand respecteert je als je speelt in een slecht team. Als je speelt in een goed team dat ook echt wil winnen dan heb je ook een goed leven. Zo voel ik het nu en dat is voor mij erg belangrijk’.Sébastien begon zijn professionele basketbalcarrière in Italië. Hij wist dat hij daar toen in een zeer ervaren ploeg zou komen en dat hij weinig speelminuten zou krijgen. ‘Daar heb ik ongelofelijk veel geleerd. Dat is de basis geweest voor de speler die ik nu ben. In dat team speelden veel veteranen waarvan ik heel veel heb opgestoken. Hard werken, je gedragen als een professional en het spel goed aanvoelen’ aldus Bellin.
‘Ik heb daarna acht jaar in België gespeeld bij 4 verschillende clubs. Als aanvoerder van mijn team en ook bij het Nationale team heb ik daar een goede tijd gehad. Het laatste jaar bij Oostende was het allemaal een stuk minder. De resultaten waren slecht, er volgde een coachwissel en de chemie was gewoon uitgewerkt. Mijn overstap naar Nederland kwam op een goed moment. Dit was voor mij hét moment om daar weg te gaan’.
‘Ik ben geen speler die alleen maar gaat voor het geld. Wellicht zou ik bij een andere club veel meer kunnen verdienen maar dan kom je wellicht op de bank en kan je niet echt iets betekenen voor het team. Ik wil iets toevoegen. Iets kunnen opbouwen en samen gaan voor het hoogst haalbare. Bovendien wil ik bij een team horen dat wil groeien, dat verder wil komen en samen keihard voor elkaar wil werken. Daarom ben ik hier helemaal op mijn plaats. Hier kan ik iets toevoegen en de ploeg helpen om beter te worden. We werken hard en we hebben een coach die controle heeft. Als je als team hard werkt maar de coach geen visie heeft dan is het verspilde energie. Marco is een coach met overgave en bovendien is hij erg professioneel. Hij heeft duidelijk de leiding en mede door hem spelen we goed en zijn de resultaten ook positief. Ja, onder zijn leiding trainen we hard en intensief want daar word je simpelweg beter van. De kwaliteit van trainen is veel belangrijker dan de kwantiteit. Dat heb ik in mijn carrière ook wel geleerd. Dat merk je bij ons heel duidelijk en dat is een heel belangrijk punt’.
Terwijl zijn vrouw en kind nog in België verblijven woont Sébastien nu in het Hampshire Hotel in Groningen. ‘Ja, dat is de deal die ik met de club in het begin heb gesloten. Niet echt ideaal natuurlijk maar het is nu even niet anders. Natuurlijk was het voor mij in het begin allemaal wel even wennen hier. Een hele andere omgeving, veel nieuwe mensen leren kennen en een nieuw team waar ik een plekje in wilde krijgen. Ik ben geen speler die boven het team staat of er zo maar even 30 punten ingooit. Nee, met mijn ervaring wil ik iets toevoegen door hard te werken en met een goede mentaliteit en instelling er alles voor doen om samen wedstrijden te winnen. Ik heb absoluut het gevoel dat we daar nu goed mee bezig zijn’.
Het laatste jaar in België had hij gemiddeld 2.2 punten per wedstrijd. Niet echt een scorer dus. In de wedstrijden tegen Rotterdam scoorde hij respectievelijk 13 en 23 punten tegen bijzonder hoge schotpercentages. ‘Statistieken zeggen niks’, aldus Bellin. ‘Uit statistieken haal je lang niet alle informatie die belangrijk zijn voor de inbreng van een speler. Soms moet je je opofferen voor het team en dat vind je niet terug in de statistieken. In België had ik voornamelijk een verdedigende rol en die vulde ik in zoals de coach het wilde. Hier is mijn rol anders en veel aanvallender. Dat probeer ik nu zo goed mogelijk te doen. Natuurlijk kan ik wel naar de basket gaan en proberen te scoren. Die rol past me ook goed en in de kwartfinale tegen Rotterdam ging dat ook lekker. Bij ons zijn er aldoor andere spelers die tot hoge scorers komen. Zo hoort het ook. Een coach heeft me wel eens gezegd dat de top drie teams van een competitie meestal geen topscorers van de hele competitie in hun ploegen hebben’.
Wat voor speler is Bellin precies? ‘Ik ben niet de speler met het meeste talent ter wereld. Ik moet het hebben van hard werken en samen proberen het team beter te maken. Leren van negatieve momenten en daarna weer verder gaan opbouwen. Je eigen inbreng is daarbij enorm belangrijk. Luisteren naar elkaar en zo moet elke speler iets goeds toevoegen in het teambelang. Ik moet het vooral hebben van mijn intensiteit en karakter. In het maatschappelijke leven werkt het net zo. Het gaat er niet om wat voor kleren je draagt of welke auto je rijdt, het gaat om je karakter. Dat wat er onder zit, dat is het belangrijkste van alles’.
‘Eén specifiek moment kan een wedstrijd beslissen. Het veroveren van een bal of het pakken van een belangrijke rebound. Door hard en intensief te werken kan je een wedstrijd naar je toetrekken en omdraaien. Ik weet wat ik doe. Soms moet je gecontroleerd emoties tonen om het momentum van de tegenstander te breken. Proberen om ze uit hun comfortabele vorm te halen. Dan moet je soms het echt vuile werk opknappen en zeker niet over je heen laten lopen. Dat hebben coaches bij mijn vorige clubs mij geleerd en je ziet elke keer weer dat het helemaal waar is’.
Zie je in Groningen een toekomst? ‘Ik heb het erg naar mijn zin hier. Het voelt allemaal heel positief. Natuurlijk ben ik blij dat ik iets voor de ploeg kan betekenen en dat we veel hebben gewonnen. Ik zou graag komend seizoen in Groningen willen spelen en die kans is ook zeker aanwezig. De kwaliteit van het leven vind ik belangrijk. Veel geld verdienen maakt per definitie niet gelukkig. Ik wil werken in een plezierige omgeving met goede mensen om me heen. Ik weet dat ik dat hier in Groningen heb gevonden. De leefomgeving is geweldig en bovendien zijn Groningers heel duidelijk en eerlijk. Natuurlijk mis ik mijn familie wel. Mijn familie is belangrijk voor me. Als die in de buurt zijn voel ik me nog beter en ga daardoor ook nog beter spelen. Ja, het voelt hier gewoon goed allemaal’.
Dan over de tweede ronde in de play-offs, hoe kijk je daar tegenaan? ‘We hebben als team niet zo’n instelling van “we kunnen alleen maar ons best doen”, nee, we hebben er echt vertrouwen in. We hebben gewoon een goede kans om weer een ronde verder te komen. Het gaat om een positieve houding en om goede energie. We moeten samen heel intensief en vooral ook slim spelen. Onze tegenstander Den Bosch heeft meer talent in de ploeg dan wij maar uiteindelijk geldt: het beste team wint. Nu moeten we laten zien dat wij dat zijn. Play-off basketbal is gewoon anders dan de reguliere competitie. Kleine dingen worden nu heel belangrijk. Hoe je als ploeg nu bijvoorbeeld gaat reageren op slechte momenten. Daar moeten we nu goed mee omgaan en proberen dat om te draaien. Het gaat er simpelweg om: Wie van de twee teams wil er meer winnen dan de ander. De juiste instelling, dat maakt het verschil. Ook voor de coach is deze fase heel belangrijk. Het gaat er nu om hoe de ploeg wordt gemanaged. Een topcoach voelt dat aan en weet wat hij moet doen. Ik vind dat Marco dat heel goed doet. Een coach verliest of wint geen wedstrijden. Dat doen de spelers en hij moet ze daar op de beste manier op voorbereiden. Daarbij moeten er soms besluiten worden genomen die op dat moment goed zijn voor de ploeg. Net een beetje anders verdedigen of een andere aanval kiezen. Ook in het basketbal geldt, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Als het niet zó kan, dan doen we het anders. Het doel is alleen altijd gelijk: willen winnen!
En tot slot over de supporters:
‘De fans in Groningen spelen voor ons een grote rol. Tijdens mijn periode in België hadden we in aantal misschien wel iets meer fans die ons aanmoedigden maar hier is de intensiteit van de supporters veel groter. Het publiek in Groningen staat echt achter het team en ze waarderen onze inzet enorm. De energie die wij in het spel leggen slaat over naar de supporters en natuurlijk ook andersom. Ik vond het geweldig om te zien dat er zoveel supporters in Rotterdam aanwezig waren om ons te ondersteunen. Mede door hen hebben we die serie met 2-0 gewonnen. Het gaat ook hier niet om de kwantiteit maar om de kwaliteit. Als de fans vol passie ons steunen dan krijg je een geweldige sfeer. Dat kon je wel zien in de thuiswedstrijd tegen Rotterdam. Met die steun winnen we wedstrijden, absoluut’.
Sébastien Bellin, voor intimi Séb. Wij Groningers mogen hem nu al zo noemen. Dát zegt wat.
Naschrift d.d. 040509:
Bellin was tevreden. Eén ding klopte niet. Het waren maar drie verschillende clubs in België waar hij voor gespeeld had. Mijn nederige excuses.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten