240211: appeltje eitje!

Voor de basketbalsport was het absoluut een demonstatie wedstrijd. 3730 Bezoekers, een seizoensrecord tot op heden, zagen een prachtig duel, althans, als je voor Groningen bent. En dat waren veruit de meeste toeschouwers wel.

Den Bosch, de nummer drie van de ranglijst werd werkelijk op alle vlakken overtroefd. De maximale voorsprong van 41 punten (85-44) was veelzeggend. Net als Van Helfteren van Leiden was ook coach Korner onder de indruk van de intensiteit die Flames vanaf het begin van de wedstrijd ten toon spreidde. Van de eerste 10 aanvallen van Den Bosch liepen er zeker 6 op niks uit door turnovers of domme schoten. Het leek helemaal nergens op wat de roodhemden vandaag lieten zien. Er zat geen lijn in het spel, geen leiderschap en veel te weinig karakter. Dat de eindstand nog enigszins dragelijk is geworden komt met name door de driepunters van Rogier in het vierde kwart. Dat Turner al vrij snel geblesseerd naar de kant moest is vervelend maar ja, dat soort dingen gebeuren nou eenmaal. Jansen en Mills waren de enige spelers die het nog een beetje konden bijhouden. De rest was werkelijk brandhout. Die Jackson, de nummer 14, ik zou zeggen, hier is je ticket, tot ziens. Steenvoorde en Wessels zijn geen schim meer van wat ze ooit waren en wat nog het meest opviel, het team vormt totaal geen eenheid.

Flames speelde bijna een perfecte wedstrijd. Natuurlijk ging niet alles helemaal goed maar over het algemeen gezegd was het gewoon indrukwekkend. 44 tegen 15 punten vanaf de bank. Drie kwarten met een enorm verschil winnen en een inzet waar veel sporters nog wat van kunnen leren. Vandaag speelde met name Steve Ross een geweldige wedstrijd. 17 punten tegen een hoog percentage , 9 rebounds en bijzonder nadrukkelijk aanwezig gedurende zijn speeltijd. Met name de rotatie in de verdediging was vandaag prima. Bijna nooit stond een speler van Den Bosch helemaal vrij om een schot te nemen. Het ging allemaal zo snel dat Korner en zijn mannen nog blij mogen zijn dat ze meer dan 50 punten hebben weten te scoren.

En dan, u voelt het waarschijnlijk al komen.. de scheidsrechters. Beide coaches waren heel voorzichtig in hun uitlatingen in de persconferentie over het drietal. Marco sprak over zijn afscheidstour en wilde iedereen maar gewoon te vriend houden En Raoul stelde dat hij bezig was om de regels omtrent ‘flopping’ wat beter onder de knie te krijgen. Het leek met name de eerste helft helemaal nergens op. Blijkbaar willen die heren maar niet begrijpen dat de bijna vierduizend toeschouwers niet voor hen komen maar om gewoon naar basketbal te kijken. Het goede van de drie was dat ze naar beide ploegen het slecht deden. Het was soms echt tenenkrommend. Vooral de hoeveelheid technische en onsportieve fouten was volledig overbodig maar ja, als je er eenmaal mee begint kan je niet meer terug. Peters was de draad helemaal even kwijt toen hij naar de verkeerde helft liep na een dubieuze call. Het stempel van deze drie mannen drukte veel te zwaar op de wedstrijd en dat is voor de sport gewoon slecht. Iedereen praat er over en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Binnenkort zal tijdens het Gala de scheidrechter van het jaar worden verkozen. Nou, geen van de huidige arbiters verdient deze titel wat mij betreft dus geef die prijs maar bijvoorbeeld aan Saskia Warmerdam.

Maar goed. Met kop en schouders steken we boven de rest uit. Groningen is dé basketbalstad van Nederland en we worden absoluut kampioen van Nederland! Zo niet, dan moeten er nog dingen gaan gebeuren waar we geen controle over hebben maar normaal gesproken is de kans op het kampioenschap nu minimaal 90%.

Zaterdag mogen we weer. Leuk. Wilt u iemand nog eens op een leuke avond trakteren? Neem ze mee naar Martiniplaza. Spanning, sensatie en actie, dat is topbasketbal in Groningen.