100511: Laat ze maar komen!

Als we in de finale zo blijven spelen als vanavond dan kan je nu al wel vaststellen wie de kampioen van dit seizoen gaat worden. Hogeschool basketbal van topkwaliteit. Van Helfteren zal waarschijnlijk op Den Bosch hebben gehoopt maar we hebben goed nieuws voor hem, hij mag een paar keer naar de heksenketel in Grunn.

Ze kwamen gisteren al aan in Groningen en vanmiddag trainden ze zelfs nog even lichtjes in Plaza. De ultieme wedstrijd voorbereiding? Nou nee. De reden was dat drie van Korner zijn spelers zoveel last van hun benen hadden dat 3 uren in een bus zitten op een wedstrijddag geen optie was. Maar ideaal is het zeker niet. Andere omstandigheden, een ander bed en de hele dag in een vreemde omgeving je moeten voorbereiden op de belangrijkste wedstrijd van het jaar. En dat was te zien. Geen van de Bossche spelers is ook maar één moment lekker in de wedstrijd geweest en verloren met een dieptescore in de Play-offs. Toch gaan er wel complimenten naar de roodhemden. Thuis speelden ze geweldige wedstrijden en als ze wedstrijd 1 niet hadden weggeven was het een hele andere serie geworden. Maar als geldt niet in de sport. En laten we eerlijk zijn, de ploeg is niet van een bijzonder hoog niveau en bovendien redelijk smal.

4030 bezoekers hadden het wel naar hun zin vanavond. Met name het tweede kwart was om de vingers bij af te likken. 20 tegen 4 en Martiniplaza ontplofte regelmatig. Haryasz voelde zich en was ook gewoon de Koning van de hal. Alles lukte en hij steeg naar grote hoogtes. Hij wist dat hij er nu moest opstaan en was vandaag zijn riante salaris meer dan waard. In het derde kwart dacht JD: nu ik. Gisteren kon hij op de training nog nauwelijks lopen maar in dit derde kwart speelde hij de sterren uit (van?) de hemel. 14 punten maakte hij alleen al in deze 10 speelminuten en daarbij was zijn energie overweldigend. Ik heb het al eerder gezegd: houden die man! Maar ik krijg de indruk dat belangrijke mensen binnen de club daar gelukkig net zo over denken.


Na dat derde kwart hadden Kees en Rogier allebei 2 punten gescoord en symbolisch gooide Raoul Korner al snel de handdoek in de ring. En terecht. Hier was geen kruid tegen op gewassen. Take it like a man. In de persconferentie kreeg Korner uitgebreid de tijd om zijn verhaal te doen en dat deed hij dus ook. Dat waren ook meteen zijn laatste woorden dit seizoen want vanaf nu is het summertime in Den Bosch!

Qua voorbereiding op de finale hebben we weinig te klagen. De stemming is goed, we beginnen niet als favoriet en we hebben goed tegenstand gehad van Weert en Den Bosch. Laat Toon maar komen met zijn trucjes. Gebruik vooral een zone Toon want daar hebben we vreselijk veel op kunnen oefenen! Zaterdag begint het circus. Prachtig.

O ja, Den Bosch: 0 uit 18 driepunters. Rebound verschil: 58 tegen 33. Amen.

Tot slot, Kees Patat, die toeter mag je de volgende wedstrijd echt thuislaten. Mijn oren suizen nog! Bovendien die toeter heb jij helemaal niet nodig, verbaal ben je al heel vermakelijk. En als iemand weet waar de cd-spelers zijn gebleven, graag een mailtje.